Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

(Wanted Dead Or A)Live: Manic Street Preachers

by lkrory21
Manic Street Preachers
Katrin The Thrill

6/10/2007
Terravibe, Μαλακάσα.

Το ότι δεν θα είχε και πολύ κόσμο στην πρώτη (και μάλλον υ
περ του δέοντος καθυστέρημενη) εμφάνιση στην χώρα μας των ουαλλών Manic Street Preachers, ήταν αναμενόμενο και οι φήμες περί ιδιαίτερα χαμηλής προπώλησης επιβεβαιώθηκαν μιας και δεν πιστεύουμε οι παρευρισκόμενοι να ξεπεράσαμε τις 2000 - 2500. Η τιμή του εισιτηρίου σίγουρα δεν ήταν ακριβή (25€ αν το αγόραζες νωρίς, 35€ κανονικά, πάντα για την PL3 περιοχή) οπότε η απόσταση (37χλμ) του ... "θεματικού πάρκου" (!) Terravibe από τας Αθήνας έπαιξε τον ρόλο της. Αν και στους Muse πρέπει να είχε υπερδιπλάσιο κόσμο, σίγουρα δύσκολα αποφασίζει κανείς (ειδικά αν δεν έχει αυτοκίνητο, κλπ) να "τραβηχτεί" μέχρι την ...Μαλακάσα για ένα συγκρότημα. Αν οι Manics έπαιζαν π.χ. στον Λυκαβηττό με τις ίδιες τιμές σίγουρα θα είχαν πολύ περισσότερο κόσμο. Βέβαια το Terravibe είναι ιδιόκτητος χώρος της Didi Music ενώ στον Λυκαβηττό θα έπρεπε να πληρώσουν ενοίκιο (πόσο άραγε;) οπότε από επιχειρηματικής άποψης, it makes sense. Πάμε όμως στα μουσικά δρώμενα που διεμήφθησαν (ψψψψψ, ε;) χθες. Καταρχήν τον ρόλο του support, μετά τα όσα συνέβησαν με τους Modrec, ανέλαβαν οι almost all female (Πλην του drummer) Katrin The Thrill. Πολλά θετικά σχόλια θα βρείτε για αυτές δεξιά και αριστερά, ειδικά μετά την επιτυχημένη συμμετοχή τους στον περιβόητο διαγωνισμό γνωστού αναψυκτικού, αλλά δεν νομίζω να επιβεβαιώθηκαν κατά την μάλλον άνευρη χθεσινή τους εμφάνιση. Anyway σύντομα εμφανίζονται σε μικρότερου μεγέθους συναυλίες (13/10, Indie Free Festival και 10/11 ως support στις Electrelane), πιθανώς να αναθεωρήσουμε. Η ώρα όμως πήγε ήδη 21:05 και στην σκηνή όπου είχε ήδη αναρτηθεί πανώ με το ομολογουμένως ενδιαφέρον εξώφυλλο του Send Away The Tigers, εμφανίζονται οι Manic Street Preachers ως δυναμίτες. Οι ουαλλοί φίλοι μας ήταν ένα προσωπικό απωθημένο του υποφαινόμενου όχι τόσο γιατί υπήρξε ποτέ φανατικός οπαδός τους αλλά διότι επί σειρά ετών εδέχθη πλύση εγκεφάλου από τις απανωτές ακροάσεις των άλμπουμ τους εντός της οικίας του από στενό συγγενή πρώτου βαθμού (Hi, bro!) που υπήρξε φανατικότατος ακροατής και συλλέκτης των πονημάτων τους.
Για μόλις 1 ώρα και 20 λεπτά περίπου, οι Manics πρόσφεραν ένα δυνατό show, ειδικά όταν βούταγαν στο "ένδοξο παρελθόν" τους αποδεικνύοντας εύκολα ότι μπορεί τα τελευταία άλμπουμ τους να ήταν στην καλύτερη περίπτωση μέτρια αλλά στις συναυλίες φαίνεται να αποτελούν ακόμα ένα καλό χαρτί. Φυσικά δεν έλειψαν και στιγμές από το τελευταίο πόνημα τους (και μάλλον καλύτερο από το Life Blood του 2004) Send Away The Tigers όπως το ομώνυμο, το "Your Alone Is Not Enough", "I 'm Just A Patchy", κλπ. Από τα παλαιότερα άλμπουμ μας χάρισαν, μεταξύ άλλων, τα "You Love Us", "Ocean Spray", "Kevin Carter", "Motown Junk", "Australia", "A Design For Life", μια όμορφη ακουστική εκτέλεση του "Everlasting" και έκλεισαν με το "If You Tolerate This Your Children Will be Next".Δυστυχώς η συναυλία έκλεισε αδικαιολόγητα απότομα μετά το τέλος του "If You Tolerate This..." και χωρίς encore προκαλώντας την κατάπληξη αλλά και τον θυμό αρκετών παρευρισκομένων οι οποίοι παρέμειναν επί αρκετή ώρα στον χώρο ζητώντας encore παρά το γεγονός ότι είχαν ανοίξει τα φώτα, έπαιζε ήδη μουσική από το P.A. και οι τεχνικοί μάζευαν τα της σκηνής. Δεν γνωρίζουμε αν ήταν θέμα του συγκροτήματος ή της διοργανώτριας εταιρείας (που συνηθίζει να λήγει νωρίς τις συναυλίες στο χώρο) αλλά σε κάθε περίπτωση δημιούργησε ιδιαίτερα αλγεινές εντυπώσεις στον κόσμο. Δεν μπορείς να καλείς κόσμο 37+ χλμ μακρία από την Αθήνα για ένα μικρής διάρκειας show (δεδομένης της δισκογραφίας των MSP) και μετά στο καπάκι "σπάστε αλάνια, ο Λωρής (ή ο James Dean Bradfield anyway) θέλει να την πέσει".
Τέλος πάντων, αν εξαιρέθει το μάλλον βιαστικό τέλος η συναυλία των MSP ήταν ιδιαιτέρως καλή ενώ και το κοινό φάνηκε να την απολαμβάνει δεόντως συμμετέχοντας και τραγουδώντας ειδικά στα παλαιότερα τραγούδια. Ελπίζουμε να καταφέρουν να βρουν και την φόρμα τους στουντιακά μιας και στο παρελθόν έχουν αποδείξει πολλαπλώς ότι μπορούν.

Αυτά προς παρόν...
... See Ya In The Pit!


Φώτος: lkrory21

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος8/10/07 5:07 μ.μ.

    Ξέχασες να αναφέρεις ότι ακούγαμε το ίδιο τραγούδι για 30 λεπτά στο διάλειμμα και άλλα 5-10 φεύγοντας.Μήπως θυμάσαι πως πάει;
    Σοβαρά τώρα στεναχωρήθηκα.Δεν άξιζε αυτή η κατάντια στους MSP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα. Ναι το ένα τραγούδι φυσικά και ασχολίαστο. Κατά τ' άλλα πάντως και δεδομένων των συνθηκών μια χαρά περάσαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος12/10/07 1:03 μ.μ.

    Οι Manics αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους σε ένα σχεδόν άδειο Terravibe, και αυτό πρέπει να κάνει ένα συγκρότημα που σέβεται τον εαυτό του και έχει όντως κάτι να πει (και αυτοί είναι ίσως από τους λίγους που έχουν!!!).
    Ο κύριος λόγος που γράφω είναι γιατί η διοργάνωση ήταν επιεικώς απαράδεκτη!
    Δεν καλείς τους Μanics να παίξουν στο Terravibe Οκτώβριο μήνα, και μάλιστα τελευταία στιγμή!
    Όσο για το Αmerican english των Idlewild που παιζόταν ασταμάτητα σε σημείο που σου ερχόταν να "πυροβολήσεις τον πιανίστα", το χειρότερο δεν είναι ότι ως διοργανωτής υποτιμάς το κοινό που ταξίδεψε μέχρι τη Μαλακάσα. Είναι ότι φτύνεις το ίδιο το συγκρότημα, που αναγκάζεται να βγει μπροστά σε ένα βαρεμένο πλέον κοινό και να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να το ξεσηκώσει. Και το ξεσήκωσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή