"...I would rather eat my own testicles than reform The Smiths. And that's saying a lot for a vegetarian".Τάδε έφη Morrissey στην πολυσέλιδη συνεντευξή του στο τελευταίο και ανανεωμένο αισθητικά UNCUT. Σωστός μεν αρκεί αν αυτοδιαψευστεί όταν γεράσει και άλλο.Πάντως το Ringleader Of The Tormentors δεν είναι καθόλόυ άσχημο. Καλά το πάει στα γεράματα ο γερό-Moz.
Επίσης, μιας και είμαστε στην κατηγορία ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ, στην αναφορά του Uncut για νέο δίσκο και περιοδεία των The Who, έξυπνα έχουν βάλει τίτλο-λογοπαίγνιο: "I hope to tour before I get old". Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις!(έτσι γράφεται;)
Παρεπιπτόντως δίσκος του μήνα (δικαιωματικά) στο εν λόγω περιοδικό το πολυ καλό At War With The Mystics των Flaming Lips ο οποίος τελευταίως βρίσκεται συνεχώς στο repeat. Ο Wayne και η παρέα του στον τρίτο κατά σειρά άπαιχτο δίσκο (μετά τα The Soft Bulletin και Yoshimi Battles The Pink Robots). Θα παίξει και ένα (Un)Known Pleasures με την επιστροφή μας, ευελπιστούμε.
Δύο επίσης πολύ καλοί πρόσφατοι δίσκοι είναι η συλλογή The DFA Remixes, Vol.1 με εντυπωσιακά remixes των DFA σε Chemicals Brothers, Gorillaz, κλπ αλλά και η ελληνικής προέλεύσεως διπλή συλλογή The World Of Shigeru Umebayashi, αναδρόμή στην 20χρονη καριέρα του κινηματογραφικού συνθέτη Shigeru Umebayashi (IMDB, Wikipedia) εκ της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου. Αν δεν τον γνωρίζετε σαν όνομα, σίγουρα γνωρίζετε την μουσική του από τα 2046, In The Mood For Love, κλπ. Τσεκάρετε τα και τα δύο!
Από αύριο, το παρόν blog θα κάνει άλλο ένα break διάρκειας μιας εβδομάδας και κάτι, μιας και ο υποφαινόμενος θα βρίσκεται από το μεσήμερι και έπειτα στην πρωτεύουσα της πάλαι ποτέ Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Παίζουν διάφορα πράγματα εκεί στην όμορφη Βιέννη, ελπίζουμε να τα προλάβουμε όλα.
Για αρχή το Donau Festival στην πόλη Krems με πολλά ονόματα όπως Faust, Dresden Dolls, Wolf Eyes, Architecture In Helsinki, Peaches, κλπ σε τρία παρασκευοσαββατοκύριακα(!). Ανήμερα της πρωτομαγιάς Buzzcocks (με εισιτήριο μόλις 11€, ακούν οι έλληνες διοργανωτές, ε;) ενώ αργότερα το ίδιο βράδυ φυσικά στο Flex για την πιο γνωστή dub ομάδα της Ευρώπης και τις θρυλικές δευτεριάτικες DUB CLUB νύχτες. Και άλλα πολλά πολλά... Αν βρεθείτε εκεί γύρω και εσείς, κερνάμε και μπύρα!
"ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΗΝ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΜΕ ΤΟ Κ.Κ.Ε. ΞΕΝΥΧΤΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΙΠΑΛΗ!"
Για όσους-ες παραμείνουν στο κλείνον άστυ την ημέρα της πρωτομαγιάς κάντε μια βόλτα (από τις 17:00 και έπειτα) από το Kinky (Αβραμιώτου - όπισθεν Αθηνάς 12) για ένα Labour Day Party: Barry Humbert VS The Drude VS Xanthippi. Αν πάτε με πόστερ του Στάλιν, του Λένιν, της Αλέκας ή άλλων μεγάλων μορφών του Κομμουνισμού κερνάνε και ποτό! Δείτε και εδώ (προς το τέλος...). Και μια και αναφέραμε τον φίλο The Drude, στο post αυτό αναφέρει τυπικό διάλογο γνωριμίας στο Blogger Party:
"Hello!!!"
"...hmmm hello?"
"who are you?"
"Who am I?"
"What is your blog?"
"I am ... (a blog that I haven't ever read and probably i don't want to find out)" "Well, I am TheDrude, you don't know me...."
".... help me a bit..."
"I write mainly in english about music and shit..."
"...." (and then he/she runs off to someone else)
Για αντικαταστήστε το the drude με τα δυσπρόφερτα lkrory21 και/ή hauptpunkte και αντιλαμβάνεστε πόσο επιπλεόν δυσκολεύει ο διάλογος!!! Χα!
Αυτά προς το παρόν, τα λέμε σε μια εβδομάδα και κάτι!
See Ya In The Pit...
Υ.Γ. To blogspot κάνει κάτι μανούρες τελευταία! Ουφ!
Παρασκευή 28 Απριλίου 2006
Τετάρτη 26 Απριλίου 2006
Various Artists...
by lkrory21
1. Thraki Ethnic Festival 2006 - Πληροφορίες!
2. Concerts Summer 2006 - Νέο Αρχείο!
3. NEW Mp3 Of The Week!
1.Λάβαμε e-mail - επίσημο δελτίο τύπου από τους διοργανωτές (We Productions) για το επερχόμενο Thraki Ethnic Festival 2006 που θα λάβει χώρα 21-22-23 Ιουλίου 2006 στα Λουτρά Τραϊανούπολης στο 14ο χλμ Αλεξανδρούπολης - συνόρων.
To εν λόγω φεστιβάλ είναι ουσιαστικά η συνέχεια του περυσινού Samothraki World Music Festival (εδώ μπορείτε να διαβάσετε review που μας είχαν στείλει πέρυσι οι διοργανωτές μιας και εμείς δεν κατορθώσαμε να παρευρεθούμε, ευελπιστούμε όμως φέτος!).
Στο Traki Ethnic Festival 2006 συμμετέχουν: Κώστας Τουρνάς, Κρίστι Στασινοπόυλου, Avijit Gosh (Ινδίες), Arhai (Σερβία), Paranaue (Βραζιλία), Salvador Sango (Νιγηρία), On the Corner, One Drop, Lazy Dayz, Nikolay Oorzak (Μογγολία), Παντελής Παυλίδης, Κομπανία κρουστών δρόμου Κομοτηνής, Ginjame (Γκάνα), Paranga sound system και Jazz a moment.
Θα υπάρχουν πολλές άλλες παράλληλες εκδηλώσεις και δραστηριότητες όπως σεμινάρια κρουστών και ζογκλέρ, θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές με ποδήλατα ή καγιάκ στο Δέλτα του Έβρου και στο Δάσος Δαδιάς, τοξοβολία, κλπ.Το εισιτηρίο κοστίζει μόλις 10€ ανά ημέρα ή 25€ το τριήμερο ενώ υπάρχει ελεύθερος διαθέσιμος χώρος για κάμπινγκ με τουαλέτες, ρεύμα και νερό. Ο χώρος είναι εύκολα προσβάσιμος από Αλεξανδρούπολη με τακτική αστική συγκοινωνία.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε και εδώ.Από την πλευρά μας καλή επιτυχία και ελπίζουμε να καταφέρουμε να βρεθούμε αυτή την φορά εκεί!
2.Εδώ ή δεξιά στο τμήμα Concerts Summer 2006 μπορείτε να βρείτε το ανανεωμένο (25/4/2006) αρχείο με τις πληροφορίες για όλες (όσες τελος πάντων μπορέσαμε να μαζέψουμε από τα διάφορα sites, κλπ) τις καλοκαιρινές συναυλίες. Διορθώσεις, προσθήκες, κλπ.
3. Νέο MP3 Of The Week με φιλοξενούμενο ποιον άλλο... Γιώργο Μάγγα στο "Ηπειρώτικο" από τον πολύ καλό δίσκο 'Αναρχος Θεός. Βρείτε το εδώ ή δεξιά στο τμήμα Mp3 Of The Week.
Αυτά προς το παρόν...
See Ya In The Pit!
2. Concerts Summer 2006 - Νέο Αρχείο!
3. NEW Mp3 Of The Week!
1.Λάβαμε e-mail - επίσημο δελτίο τύπου από τους διοργανωτές (We Productions) για το επερχόμενο Thraki Ethnic Festival 2006 που θα λάβει χώρα 21-22-23 Ιουλίου 2006 στα Λουτρά Τραϊανούπολης στο 14ο χλμ Αλεξανδρούπολης - συνόρων.
To εν λόγω φεστιβάλ είναι ουσιαστικά η συνέχεια του περυσινού Samothraki World Music Festival (εδώ μπορείτε να διαβάσετε review που μας είχαν στείλει πέρυσι οι διοργανωτές μιας και εμείς δεν κατορθώσαμε να παρευρεθούμε, ευελπιστούμε όμως φέτος!).
Στο Traki Ethnic Festival 2006 συμμετέχουν: Κώστας Τουρνάς, Κρίστι Στασινοπόυλου, Avijit Gosh (Ινδίες), Arhai (Σερβία), Paranaue (Βραζιλία), Salvador Sango (Νιγηρία), On the Corner, One Drop, Lazy Dayz, Nikolay Oorzak (Μογγολία), Παντελής Παυλίδης, Κομπανία κρουστών δρόμου Κομοτηνής, Ginjame (Γκάνα), Paranga sound system και Jazz a moment.
Θα υπάρχουν πολλές άλλες παράλληλες εκδηλώσεις και δραστηριότητες όπως σεμινάρια κρουστών και ζογκλέρ, θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές με ποδήλατα ή καγιάκ στο Δέλτα του Έβρου και στο Δάσος Δαδιάς, τοξοβολία, κλπ.Το εισιτηρίο κοστίζει μόλις 10€ ανά ημέρα ή 25€ το τριήμερο ενώ υπάρχει ελεύθερος διαθέσιμος χώρος για κάμπινγκ με τουαλέτες, ρεύμα και νερό. Ο χώρος είναι εύκολα προσβάσιμος από Αλεξανδρούπολη με τακτική αστική συγκοινωνία.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε και εδώ.Από την πλευρά μας καλή επιτυχία και ελπίζουμε να καταφέρουμε να βρεθούμε αυτή την φορά εκεί!
2.Εδώ ή δεξιά στο τμήμα Concerts Summer 2006 μπορείτε να βρείτε το ανανεωμένο (25/4/2006) αρχείο με τις πληροφορίες για όλες (όσες τελος πάντων μπορέσαμε να μαζέψουμε από τα διάφορα sites, κλπ) τις καλοκαιρινές συναυλίες. Διορθώσεις, προσθήκες, κλπ.
3. Νέο MP3 Of The Week με φιλοξενούμενο ποιον άλλο... Γιώργο Μάγγα στο "Ηπειρώτικο" από τον πολύ καλό δίσκο 'Αναρχος Θεός. Βρείτε το εδώ ή δεξιά στο τμήμα Mp3 Of The Week.
Αυτά προς το παρόν...
See Ya In The Pit!
Τρίτη 25 Απριλίου 2006
Oh My God! It's "A Little bit of this, a little bit of that", again!
by lkrory21
Καλημέρα φίλες και φίλοι και χρόνια πολλά σε όλους - ες!
Κρέας και κλαρίνο τέλος...
Κρέας και κλαρίνο τέλος...
{όλοι μαζί, -ξεροβήξιμο-, πάμε!}
"Happy Birthday to you,
You belong to the zoo
You smell like a monkey,
And you look like one tooooo..."
Το παρόν blog-άκι έκλεισε έναν χρόνο ζωής την ημέρα του Πάσχα. 12 μήνες και περίπου 180 posts μετά συνεχίζει ακάθεκτο! Πάμε σε άλλα τώρα...
Κυριακή του Πάσχα βράδυ δεν ξέρω που ήσασταν αλλά εμείς βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία της ...Λειβαδιάς όπου εμφανιζόταν ο πολύς... Γιώργος Μάγκας! Παρεά με την γυναικά του Τζούλη Τζινιέρη(?), τα δύο παιδιά τους επι σκηνής , Δημήτρη Μάγκα - φωνητικά και Γιώργο Μάγκα ...Junior στο κλαρίνο επίσης και άλλους μουσικούς σε δυόμισυ ώρες αυτοσχεδιασμών (στα όρια της ψυχεδέλειας!) σε δημοτικά με μικρές διακοπές για κανένα γυφτοτσιφτετελάδικο hit τύπου "Τσικουλάτα"!
Εντυπωσιακή φυσικά η χρυσοποικίλτη αμφίεση του δεξιοτέχνη αυτοδίδακτου κλαρινιτζή ακόμα εντυπωσιακότερη η έναρξη του ...show από την ταράτσα εξαώροφου κτιρίου που δεσπόζει επί της πλατείας!. Ναι, ναι, καλά διαβάσατε. Ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί ήταν επί σκηνής, ξεκινά η μουσική αλλά ο Γιώργος Μάγκας άφαντος. Και ενώ ακούγονται οι εισαγωγικές νότες του κλαρίνου, γυρνά ο προβολέας προς τα πάνω στην ταράτσα και ο Γιώργος Μάγκας βρίσκεται εκεί με το κλαρίνο του και παίζει εν μέσω γενικής αποθέωσης! Τέτοιο σκηνικό δεν έχουμε ξαναδεί! Αργότερα δε έκανε βόλτα ανάμεσα στο κοινό παίζοντας κλαρίνο και χαιρετώντας τους πάντες.
Από το avopolis θα διαβάσατε φαντάζομαι ότι 30 Σεπτεμβρίου εμφανίζονται οι Pearl Jam εις τας Αθήνας και πιο συγκεκριμένα στο κλειστό του μπάσκετ στο Ο.Α.Κ.Α. Καιρός ήτανε να κάνουν και αυτοί μια βόλτα από τα μέρη μας! Αν το ημερολόγιο έδειχνε και 1993-4 (που είμασταν φανατικοί) αντί για 2006 θα ήταν ακόμα καλύτερα αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Επίσης τα πρώτα ονόματα του Synch 2006 βγήκαν ήδη στο site: Dj T, Chelonis R. Jones, Ziggy Kinder, And.Id, Animal Collective, Audio Bullys, The Chap, Mouse On Mars, Vegetable Orchestra, Biosphere, The Chap, Aux 88, Amon Tobin, A Guy Called Gerarld, Adaptor, Argy, Technasia, Closer, 2L8, Alexander Robotnick vs Max Durante, Leon Segka, κ.α. Σε αναμονή για το πλήρες πρόγραμμα αλλά φαίνεται ήδη ότι το Synch θα κλέψει την παράσταση και πάλι! Για τον εξαερισμό των εσωτερικών χώρων και τις τεράστιες ουρές στα μπαρ θα γίνει κάτι, έτσι κύριοι διοργανωτές; Μην έχουμε πάλι τα περσινά! Σημειώστε ότι η πρώτη μέρα (6 Ιουλίου) θα λάβει χώρα στο Μουσείο Μπενάκη(Νέο κτίριο) και στο Ινστιτούτο Γκαίτε ενώ οι επόμενες δύο στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου όπως και τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτά προς το παρόν...
See Ya In The Pit...
Σημείωση: Η φωτογραφία του Γιώργου Μάγκα είναι από το περσινό Synch Festival και είναι από το www.atraktos.net.
Πέμπτη 20 Απριλίου 2006
A little bit of this, a little bit of that...
by lkrory21
Το τι-που-ποιος-κλπ των χθεσινών, ε δεν μπορεί, με τόσα post, θα τα μάθατε! Σίγουρα πάντως ήταν πολύ πολύ (Χ 1000) καλύτερα από ότι περίμενα! Εις αναμονή και μιας καλοκαιρινής version των χθεσινοβραδινών! Προς το παρόν, καλό Πάσχα, κλπ, κλπ, καλό ταξίδι (και επάνοδο) σε όσους-ες εκδράμουν εις τας εξοχάς και ραντεβού από Τρίτη next week! Καλά να περάσετε...
See ya in the pit!
Υ.Γ 1. 2 thumbs up στον TheDrude για το "3.am. Eternal" των KLF!
Υ.Γ. 2: Δεν κατάφερα να βρω (αν και ρώτησα δυό - τρεις!) και να γνωρίσω από κοντά τον Vjay! Next time...
Τρίτη 18 Απριλίου 2006
As Seen On DVD: Crónicas
by lkrory21
Crónicas (2004, 108')
Σκηνοθεσία: Sebastian Cordero
Παίζουν: John Leguizamo, Damian Alcazar, Leonor Watling, κλπ.
Γενικά:
Γρήγορο σε ρυθμό θρίλερ από την Λατινική Αμερική (Εκουαδόρ / Μεξικό) που διαπραγματεύεται έξυπνα την τηλεδημοσιογραφική δεοντολογία (ή την ανυπαρξία αυτής) και πως το κυνήγι του "μεγάλου" ρεπορτάζ που μπορεί να οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα.
Πλοκή:
O δημοσιογράφος Manollo Bonilla (John Leguizamo) και η ομάδα του βρίσκονται σε μια απομονωμένη αγροτική περιοχή του Εκουαδόρ για λογαριασμό ενός ισπανόφωνου τηλεοπτικού σταθμού από το Μαϊάμι για να καλύψουν την ιστορία του "Τέρας του Μπαμπαχόγιο" ενός ασύλληπτου κατα συρροή δολοφόνου που έχει βιάσει και σκοτώσει δεκάδες παιδιά. Μετά το πέρας της κηδείας των τελευταίων θυμάτων του δολοφόνου, ένας ντόπιος, ο Vinicio Cepeda (Damian Alcazar), χτυπά κατα λάθος και σκοτώνει με το φορτηγάκι του ένα μικρό παιδί. Το συγκεντρωμένο πλήθος επεμβαίνει με οργή και προσπαθεί να τον λυντσάρει και να τον πυρπολήσει. Προσπαθώντας ο Manollo Bonilla και ο καμεραμάν να πλησιάσουν για καλύτερες λήψεις, καταφέρνουν (σχεδόν από λάθος) να τον σώσουν από την μανία του πλήθους. Ο Manollo μαθαίνει ότι ο Vinicio (ο οποίος βρίσκεται πλέον στην φυλακή) πιθανώς έχει πληροφορίες για το Τέρας του Μπαμπαχόγιο. Οι ενδείξεις και τα στοιχεία που συλλέγει τον οδηγούν σε μια αλήθεια πιο τρομακτική...
Σχόλια:
Καλογυρισμένο και σκληρό θρίλερ το Cronicas δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους. Το πρώτο πράγμα που θα σας κάνει εντύπωση είναι η ρεαλιστική εικονογραφία του. Αυθεντικές εικόνες από τα βουτηγμενα στην φτώχια και την λάσπη χωριά του Εκουαδόρ που σχεδόν κλέβουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς σχεδόν παγώνει τον θεατή που προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του παζλ χωρίς όμως να κουράζει. Η θεματολογία και πλοκή η συμπυκνώνονται σε πρώτο επίπεδο έξοχα στο tagline της ταινίας: "If it's on TV, it must be the Truth". Η αναζήτηση για δημοσιογραφικά θέματα που οδηγούν στην επιτυχία και στην κάλυψη των ηδονοβλεπτικών αναγκών του τηλεοπτικού κοινού μπορεί να υπερτερεί της αναζήτησης της αλήθειας; Το ρεπορτάζ του Manollo ελευθερώνει από την φυλακή έναν αθώο ή τον πιθανό δολοφόνο και βιαστή δεκάδων ανήλικων; Το έργο δεν απαντά σε κανένα ερώτημα, ούτε καν στο ποιος είναι τελικά το Τέρας του Μπαμπαχόγιο. Αντίθετα αφήνει μπόλικο homework για την σκέψη του θεατή.
Ο J.Leguizamo άψογος στον ρόλο του ανερχόμενου δημοσιογράφου που προσπαθεί με οποιονδήποτε τρόπο, παρακάπτωνταςτις τοπικές αρχές ή και τον νόμο, και πατώντας πάνω σε πτώματα (κυριολεκτικά) να βρει τον δρόμο για την "μεγάλη επιτυχία". Ο Damian Alcazar επίσης συγκλονιστικός στον ρόλο ενός φαινομενικά απλού πωλητή βίβλων που όμως κρύβει πολλά μυστικά ενώ σοκάρει στην σκηνή της φυλακής που στέκεται σε μια άκρη καλυμμένος με περιττώματα για να μην του επιτεθούν οι υπόλοιποι φυλακισμένοι.
Συμπερασματικά, το Cronicas είναι μια ταινία που αξίζει να δείτε μιας και ωθεί στην κατανάλωση φαιάς ουσίας και όχι στην κατανάλωση ποπ-κορν.
Links:
Off. Site
IMDB
Σκηνοθεσία: Sebastian Cordero
Παίζουν: John Leguizamo, Damian Alcazar, Leonor Watling, κλπ.
Γενικά:
Γρήγορο σε ρυθμό θρίλερ από την Λατινική Αμερική (Εκουαδόρ / Μεξικό) που διαπραγματεύεται έξυπνα την τηλεδημοσιογραφική δεοντολογία (ή την ανυπαρξία αυτής) και πως το κυνήγι του "μεγάλου" ρεπορτάζ που μπορεί να οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα.
Πλοκή:
O δημοσιογράφος Manollo Bonilla (John Leguizamo) και η ομάδα του βρίσκονται σε μια απομονωμένη αγροτική περιοχή του Εκουαδόρ για λογαριασμό ενός ισπανόφωνου τηλεοπτικού σταθμού από το Μαϊάμι για να καλύψουν την ιστορία του "Τέρας του Μπαμπαχόγιο" ενός ασύλληπτου κατα συρροή δολοφόνου που έχει βιάσει και σκοτώσει δεκάδες παιδιά. Μετά το πέρας της κηδείας των τελευταίων θυμάτων του δολοφόνου, ένας ντόπιος, ο Vinicio Cepeda (Damian Alcazar), χτυπά κατα λάθος και σκοτώνει με το φορτηγάκι του ένα μικρό παιδί. Το συγκεντρωμένο πλήθος επεμβαίνει με οργή και προσπαθεί να τον λυντσάρει και να τον πυρπολήσει. Προσπαθώντας ο Manollo Bonilla και ο καμεραμάν να πλησιάσουν για καλύτερες λήψεις, καταφέρνουν (σχεδόν από λάθος) να τον σώσουν από την μανία του πλήθους. Ο Manollo μαθαίνει ότι ο Vinicio (ο οποίος βρίσκεται πλέον στην φυλακή) πιθανώς έχει πληροφορίες για το Τέρας του Μπαμπαχόγιο. Οι ενδείξεις και τα στοιχεία που συλλέγει τον οδηγούν σε μια αλήθεια πιο τρομακτική...
Σχόλια:
Καλογυρισμένο και σκληρό θρίλερ το Cronicas δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους. Το πρώτο πράγμα που θα σας κάνει εντύπωση είναι η ρεαλιστική εικονογραφία του. Αυθεντικές εικόνες από τα βουτηγμενα στην φτώχια και την λάσπη χωριά του Εκουαδόρ που σχεδόν κλέβουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς σχεδόν παγώνει τον θεατή που προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του παζλ χωρίς όμως να κουράζει. Η θεματολογία και πλοκή η συμπυκνώνονται σε πρώτο επίπεδο έξοχα στο tagline της ταινίας: "If it's on TV, it must be the Truth". Η αναζήτηση για δημοσιογραφικά θέματα που οδηγούν στην επιτυχία και στην κάλυψη των ηδονοβλεπτικών αναγκών του τηλεοπτικού κοινού μπορεί να υπερτερεί της αναζήτησης της αλήθειας; Το ρεπορτάζ του Manollo ελευθερώνει από την φυλακή έναν αθώο ή τον πιθανό δολοφόνο και βιαστή δεκάδων ανήλικων; Το έργο δεν απαντά σε κανένα ερώτημα, ούτε καν στο ποιος είναι τελικά το Τέρας του Μπαμπαχόγιο. Αντίθετα αφήνει μπόλικο homework για την σκέψη του θεατή.
Ο J.Leguizamo άψογος στον ρόλο του ανερχόμενου δημοσιογράφου που προσπαθεί με οποιονδήποτε τρόπο, παρακάπτωνταςτις τοπικές αρχές ή και τον νόμο, και πατώντας πάνω σε πτώματα (κυριολεκτικά) να βρει τον δρόμο για την "μεγάλη επιτυχία". Ο Damian Alcazar επίσης συγκλονιστικός στον ρόλο ενός φαινομενικά απλού πωλητή βίβλων που όμως κρύβει πολλά μυστικά ενώ σοκάρει στην σκηνή της φυλακής που στέκεται σε μια άκρη καλυμμένος με περιττώματα για να μην του επιτεθούν οι υπόλοιποι φυλακισμένοι.
Συμπερασματικά, το Cronicas είναι μια ταινία που αξίζει να δείτε μιας και ωθεί στην κατανάλωση φαιάς ουσίας και όχι στην κατανάλωση ποπ-κορν.
Links:
Off. Site
IMDB
Δευτέρα 17 Απριλίου 2006
As Seen On DVD: Elizabethtown
by lkrory21
Elizabethtown (2005, 123')
Σκηνοθεσία: Cameron Crowe
Παίζουν: Orlando Bloom, Kirsten Dunst, Susan Sarandon, κλπ.
Κάπου ανάμεσα στο Almost Famous του ίδιου και το Garden State του Zack Bruff (εδώ θα βρείτε την δική μας άποψη για το εν λόγω έργο) στέκεται υφολογικά / συναισθηματικά και ως πλοκή το Elizabethtown του C.Crowe, τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά το Vannila Sky. Οι κριτικοί το ισοπέδωσαν ("συναισθηματικό εφιάλτη" το είχε χαρακτηρίσει η Guardian), όχι χωρίς λογικά επιχειρήματα πάντως, με συνεπακόλουθο την ...αύτανδρη καταπόντιση του στο box office. Μπορεί ως επαγγελματίες να έχουν δίκιο αλλά εμείς έχουμε άλλη γνώμη.
Πλοκή:
O Drew Baylor (Orlando Bloom), σχεδιαστής αθλητικών παπουτσιών, γίνεται η αιτία η εταιρεία στην οποία εργάζεται να χάσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ("Μπορείς να το στρογγυλοποιήσεις στο ένα δισεκατομμύριο") και ως εκ τούτου απολύεται ενώ τον παρατάει και η φίλη του Ellen που δουλεύει στην ίδια εταιρεία. Και ενώ ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει μαθαίνει ότι ο πατέρας του, Mitch, πέθανε κατά την διάρκεια επίσκεψης του στην γενέτειρα του, μια μικρή πόλη στο Kentucky, Elizabethtown. Καθώς μεταβαίνει εκεί για την κηδεία, γνωρίζει την όμορφη αλλά πολυλογού αεροσυνοδό Clair Colburn (Kirsten Dunst). Ανάμεσα στο επαγγελματικό του φιάσκο (που από ώρα σε ώρα θα δημοσιοποιηθεί σε όλα τα business περιοδικά της Αμερικής), το τεράστιο και αλλοπρόσαλλο σόι στο Kentucky, την υστερικά αποπροσανατολισμένη μητέρα του (Susan Sarandon) που επιθυμεί αποτέφρωση του Mitch σε πείσμα των συγγενών του που θέλουν κανονική ταφή, την γνωριμία με την Clair που αποκτά ρομαντικές διαστάσεις και έναν άσχετο θεότρελο γάμο - 24ώρο πάρτι που λαμβάνει χώρα στο ξενοδοχείο που μένει και τις αυτοκτονικές του τάσεις ο Drew προσπαθεί να βρει το δρόμο του...
Σχόλια:
Ακροβατώντας για δύο ώρες ανάμεσα σε γλυκόπικρη κωμωδία, οικογενειακό δράμα, ρομαντική κομεντί και road trip movie το Elizabethtown καταφέρνει να ισορροπήσει τελικά. Πέρα από την κύρια πλοκή, πολλές μικρές ιστοριούλες σαν βινιέτες περιπλέκονται γύρω από αυτή χωρίς όμως να μπερδεύουν τον θεατή απεναντίας μάλιστα τον κρατούν σε εγρήγορση. Η εναλλαγή όμορφων εικόνων, μελαγχολικών ή ρομαντικών συναισθημάτων και μπόλικης αμηχανίας καταφέρνει και λειτουργεί παρά τις κάποιες όποιες υπερβολές ή και ασυνέχειες χωρίς ευτυχώς να καταφεύγει στο μελό ή γλυκανάλατο. Αυτό γίνεται δυνατό χάρη στις σωστές δόσεις ανάλαφρου αλλά έξυπνου χιούμορ που διατρέχουν όλο το έργο. Ακόμα και στις λεπτομέρειες είναι προσεγμένο, δείτε πχ την τεφροδόχο με απεικόνιση τους ...KISS(!) ή το ...Reggae Tribute to Tom Petty (στην αφίσα με το συγκρότημα του ξαδέρφου του πρωταγωνιστή).
Από τους ηθοποιούς, ο C.Crowe κατορθώνει να εκμαιεύσει αυτά που χρειάζονται για μια τέτοια ταινία. Ο Orlando Bloom (επιτέλους χωρίς πεταχτά αυτιά και τόξο!) κάπως clean cut μεν και ελαφρά "άνευρος" παρ' όλα αυτά καταφέρνει να αποδώσει ρεαλιστικά τα αντικρουόμενα συναισθήματα και την εσωτερική θλίψη (που τελικά εξωτερικεύεται) του ήρωα που υποδύεται. Η Kirsten Dunst, κουκλάρα φυσικά, επίσης είναι πάρα πολύ καλή στον ρόλο της. H Susan Sarandon, σε μικρό σχετικά ρόλο, δίνει μια over the top performance της αποδιοργανωμένης από το χαμό του άντρα της γυναίκας. Την παράσταση όμως κλέβει ο Paul Schneider που παίζει τον ξάδερφο Jessie με τα μυριάδες προβλήματα, τον υπερκινητικό και φωνακλά γιο αλλά και την απίστευτη εμφάνιση στην συναυλία-επανένωση των Ruckus!
Εννοείται φυσικά, όπώς σε όλα τα έργα του σκηνοθέτη, η μουσική παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην διαμόρφωση της ατμόσφαιρας του έργου. Η επιλογή της μουσικής είναι ως συνήθως άψογη, θυμίζει mixtape και περιλαμβάνει ότι καλύτερο: από Tom Petty, Elton John, Lynyrd Skynyrd μέχρι Ryan Adams και My Morning Jacket και ότι μπορείτε να φανταστείτε ενδιάμεσα. Στα μείον το γεγονός ότι είναι κάπως υπερφορτωμένο με τραγούδια στο τελευταίο μέρος το έργου και τα οποία χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν τις εικόνες και τα συναισθήματα του ήρωα κατά την διάρκεια του roadtrip αλλά παρ' όλά αυτά λειτουργεί.
Συμπερασματικά, όχι χωρίς ατέλειες το Elizabethtown είναι ένα όμορφο, συναισθηματικό έργο που αξίζει της προσοχής σας. Αν το δείτε ανοιχτοί και θα σας συγκινήσει αλλά και θα σας κάνει να γελάσετε με την καρδιά σας, πολλές φορές δε ταυτόχρονα! Ε, μια φορά μην εμπιστευτείτε τους κριτικούς, εμπιστευτείτε την κρίση σας.
Κάντε μια βόλτα από την Elizabethtown, δεν θα περάσετε άσχημα!
Links
Official Site
IMDB
Σκηνοθεσία: Cameron Crowe
Παίζουν: Orlando Bloom, Kirsten Dunst, Susan Sarandon, κλπ.
Κάπου ανάμεσα στο Almost Famous του ίδιου και το Garden State του Zack Bruff (εδώ θα βρείτε την δική μας άποψη για το εν λόγω έργο) στέκεται υφολογικά / συναισθηματικά και ως πλοκή το Elizabethtown του C.Crowe, τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά το Vannila Sky. Οι κριτικοί το ισοπέδωσαν ("συναισθηματικό εφιάλτη" το είχε χαρακτηρίσει η Guardian), όχι χωρίς λογικά επιχειρήματα πάντως, με συνεπακόλουθο την ...αύτανδρη καταπόντιση του στο box office. Μπορεί ως επαγγελματίες να έχουν δίκιο αλλά εμείς έχουμε άλλη γνώμη.
Πλοκή:O Drew Baylor (Orlando Bloom), σχεδιαστής αθλητικών παπουτσιών, γίνεται η αιτία η εταιρεία στην οποία εργάζεται να χάσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ("Μπορείς να το στρογγυλοποιήσεις στο ένα δισεκατομμύριο") και ως εκ τούτου απολύεται ενώ τον παρατάει και η φίλη του Ellen που δουλεύει στην ίδια εταιρεία. Και ενώ ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει μαθαίνει ότι ο πατέρας του, Mitch, πέθανε κατά την διάρκεια επίσκεψης του στην γενέτειρα του, μια μικρή πόλη στο Kentucky, Elizabethtown. Καθώς μεταβαίνει εκεί για την κηδεία, γνωρίζει την όμορφη αλλά πολυλογού αεροσυνοδό Clair Colburn (Kirsten Dunst). Ανάμεσα στο επαγγελματικό του φιάσκο (που από ώρα σε ώρα θα δημοσιοποιηθεί σε όλα τα business περιοδικά της Αμερικής), το τεράστιο και αλλοπρόσαλλο σόι στο Kentucky, την υστερικά αποπροσανατολισμένη μητέρα του (Susan Sarandon) που επιθυμεί αποτέφρωση του Mitch σε πείσμα των συγγενών του που θέλουν κανονική ταφή, την γνωριμία με την Clair που αποκτά ρομαντικές διαστάσεις και έναν άσχετο θεότρελο γάμο - 24ώρο πάρτι που λαμβάνει χώρα στο ξενοδοχείο που μένει και τις αυτοκτονικές του τάσεις ο Drew προσπαθεί να βρει το δρόμο του...
Σχόλια:
Ακροβατώντας για δύο ώρες ανάμεσα σε γλυκόπικρη κωμωδία, οικογενειακό δράμα, ρομαντική κομεντί και road trip movie το Elizabethtown καταφέρνει να ισορροπήσει τελικά. Πέρα από την κύρια πλοκή, πολλές μικρές ιστοριούλες σαν βινιέτες περιπλέκονται γύρω από αυτή χωρίς όμως να μπερδεύουν τον θεατή απεναντίας μάλιστα τον κρατούν σε εγρήγορση. Η εναλλαγή όμορφων εικόνων, μελαγχολικών ή ρομαντικών συναισθημάτων και μπόλικης αμηχανίας καταφέρνει και λειτουργεί παρά τις κάποιες όποιες υπερβολές ή και ασυνέχειες χωρίς ευτυχώς να καταφεύγει στο μελό ή γλυκανάλατο. Αυτό γίνεται δυνατό χάρη στις σωστές δόσεις ανάλαφρου αλλά έξυπνου χιούμορ που διατρέχουν όλο το έργο. Ακόμα και στις λεπτομέρειες είναι προσεγμένο, δείτε πχ την τεφροδόχο με απεικόνιση τους ...KISS(!) ή το ...Reggae Tribute to Tom Petty (στην αφίσα με το συγκρότημα του ξαδέρφου του πρωταγωνιστή).
Από τους ηθοποιούς, ο C.Crowe κατορθώνει να εκμαιεύσει αυτά που χρειάζονται για μια τέτοια ταινία. Ο Orlando Bloom (επιτέλους χωρίς πεταχτά αυτιά και τόξο!) κάπως clean cut μεν και ελαφρά "άνευρος" παρ' όλα αυτά καταφέρνει να αποδώσει ρεαλιστικά τα αντικρουόμενα συναισθήματα και την εσωτερική θλίψη (που τελικά εξωτερικεύεται) του ήρωα που υποδύεται. Η Kirsten Dunst, κουκλάρα φυσικά, επίσης είναι πάρα πολύ καλή στον ρόλο της. H Susan Sarandon, σε μικρό σχετικά ρόλο, δίνει μια over the top performance της αποδιοργανωμένης από το χαμό του άντρα της γυναίκας. Την παράσταση όμως κλέβει ο Paul Schneider που παίζει τον ξάδερφο Jessie με τα μυριάδες προβλήματα, τον υπερκινητικό και φωνακλά γιο αλλά και την απίστευτη εμφάνιση στην συναυλία-επανένωση των Ruckus!
Εννοείται φυσικά, όπώς σε όλα τα έργα του σκηνοθέτη, η μουσική παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην διαμόρφωση της ατμόσφαιρας του έργου. Η επιλογή της μουσικής είναι ως συνήθως άψογη, θυμίζει mixtape και περιλαμβάνει ότι καλύτερο: από Tom Petty, Elton John, Lynyrd Skynyrd μέχρι Ryan Adams και My Morning Jacket και ότι μπορείτε να φανταστείτε ενδιάμεσα. Στα μείον το γεγονός ότι είναι κάπως υπερφορτωμένο με τραγούδια στο τελευταίο μέρος το έργου και τα οποία χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν τις εικόνες και τα συναισθήματα του ήρωα κατά την διάρκεια του roadtrip αλλά παρ' όλά αυτά λειτουργεί.
Συμπερασματικά, όχι χωρίς ατέλειες το Elizabethtown είναι ένα όμορφο, συναισθηματικό έργο που αξίζει της προσοχής σας. Αν το δείτε ανοιχτοί και θα σας συγκινήσει αλλά και θα σας κάνει να γελάσετε με την καρδιά σας, πολλές φορές δε ταυτόχρονα! Ε, μια φορά μην εμπιστευτείτε τους κριτικούς, εμπιστευτείτε την κρίση σας.
Κάντε μια βόλτα από την Elizabethtown, δεν θα περάσετε άσχημα!
Links
Official Site
IMDB
Παρασκευή 14 Απριλίου 2006
Test Your Music Knowledge...
by lkrory21Έτσι για να έχετε κάτι να ασχοληθείτε το σαββατοκύριακο, βρείτε εδώ ένα αρχείακι MS Excel (~1,5MB) για να τεστάρετε τις μουσικές σας γνώσεις! Περιλαμβάνει 100 samples των 1-2 δευτερολέπτων και πρέπει να αναγνωρίσετε καλλιτέχνη και τίτλο τραγουδιού (προσοχή στην ορθογραφία!).
Εδώ η homepage των δημιουργών του test όπου μπορείτε να βρείτε και εκεί το test. Επιπλεόν διατίθεται και zip file με τα samples σε mp3 για μεγαλύτερη ποιότητα καθώς και δεύτερο τεστ αν τελειώσετε το πρώτο! Και αν νομίζετε ότι τα πήγατε καλά ή τα βρήκατε και όλα (θηρία!), μπορείτε να κάνετε register και το σκορ σας!
Για την ιστορία εμείς εχουμε φτάσει στο 65% χωρίς εξωτερική βοήθεια (Γούγλης, την δισκοθήκη παραμάσχαλα, κλπ, κλπ, κλπ!)
Αυτά προς το παρόν...
See ya in the pit!
Τετάρτη 12 Απριλίου 2006
(Un)Known Pleasures: Axis Of Evol
by lkrory21
The Pink Mountaintops - Axis Of Evol (2006, Jagjaguwar)
Το έτερο όχημα (το πρώτο είναι φυσικά οι Black Mountain, review από συναυλία τους στο Βερολίνο εδώ) για τα μουσικοψυχεδελικά όνειρα του Stephen McBean μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο LP του με τίτλο Axis Of Evol. Με μόλις 7 κομμάτια και σκάρτα 35 λεπτά διάρκεια συνολικά αλλά βάζει κάτω πολλά σύγχρονα "rock" (βάλτε πολλά εισαγωγικά εδώ!) άλμπουμς, όπως άλλωστε έκαναν το προηγούμενο -ομότιτλο- πόνημα τους και το μοναδικό LP των B.M.
Το Axis Of Evol φεύγει από τον Canned Heat-meets-Neu! ήχο του πρώτου LP και αρχίζει και βολτάρει σε νέα μονοπάτια από ακουστικές progressive μπαλλάντες, "Plastic Man, You are the Devil", μέχρι αργόσυρτο κιθαρίστικο electro, "Lord, Let Us Shine" περνώντας όμως μια βόλτα και από πιο ψυχεδελικά μονοπάτια στο ύφος των π.χ. Spacemen 3 όπως το σχεδόν εννιάλεπτο "Slaves". Ενδιάμεσα θα βρείτε το Sonic Youth-meets-PJ Harvey rocker "New Drug Queens" με refrain-απάντηση στο "Take Your Mama out" των Scissor Sisters: "Tell your mama don't stay out late tonight, it's alright!". Tο μοναδικό κομμάτι που θυμίζει το πρώτο τους αλμπουμ είναι το "Cold Criminals". Tο άλμπουμ ανοίγουν και κλείνουν δύο πολύ όμορφα μινιμαλιστικά και μελαγχολικά τραγούδια τα "Comas" και "How Can We Get Free".
Κατά την γνώμη μας είναι στην ίδια βαθμίδα ποιότητας με το προηγούμενο των Pink Mountaintops και το μοναδικό -ομότιτλο- LP των Black Mountain: δηλ. Α-Ψ-Ο-Γ-Ο!
Μπορείτε να ακούσετε το New Drug Queens από το site της εταιρείας τους. Και εδώ αμέσως μετά παραγγέλνετε το άλμπουμ!
Tracklist
Links:
Jagjaguwar (δισκ.εταιρεία)
Black Mountain/Pink Mountaintops/Jerk with A Bomb
(τα τρία γκρουπ του Stephen McBean)
MySpace (Pink Mountaintops)
Το έτερο όχημα (το πρώτο είναι φυσικά οι Black Mountain, review από συναυλία τους στο Βερολίνο εδώ) για τα μουσικοψυχεδελικά όνειρα του Stephen McBean μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο LP του με τίτλο Axis Of Evol. Με μόλις 7 κομμάτια και σκάρτα 35 λεπτά διάρκεια συνολικά αλλά βάζει κάτω πολλά σύγχρονα "rock" (βάλτε πολλά εισαγωγικά εδώ!) άλμπουμς, όπως άλλωστε έκαναν το προηγούμενο -ομότιτλο- πόνημα τους και το μοναδικό LP των B.M.
Το Axis Of Evol φεύγει από τον Canned Heat-meets-Neu! ήχο του πρώτου LP και αρχίζει και βολτάρει σε νέα μονοπάτια από ακουστικές progressive μπαλλάντες, "Plastic Man, You are the Devil", μέχρι αργόσυρτο κιθαρίστικο electro, "Lord, Let Us Shine" περνώντας όμως μια βόλτα και από πιο ψυχεδελικά μονοπάτια στο ύφος των π.χ. Spacemen 3 όπως το σχεδόν εννιάλεπτο "Slaves". Ενδιάμεσα θα βρείτε το Sonic Youth-meets-PJ Harvey rocker "New Drug Queens" με refrain-απάντηση στο "Take Your Mama out" των Scissor Sisters: "Tell your mama don't stay out late tonight, it's alright!". Tο μοναδικό κομμάτι που θυμίζει το πρώτο τους αλμπουμ είναι το "Cold Criminals". Tο άλμπουμ ανοίγουν και κλείνουν δύο πολύ όμορφα μινιμαλιστικά και μελαγχολικά τραγούδια τα "Comas" και "How Can We Get Free".Κατά την γνώμη μας είναι στην ίδια βαθμίδα ποιότητας με το προηγούμενο των Pink Mountaintops και το μοναδικό -ομότιτλο- LP των Black Mountain: δηλ. Α-Ψ-Ο-Γ-Ο!
Μπορείτε να ακούσετε το New Drug Queens από το site της εταιρείας τους. Και εδώ αμέσως μετά παραγγέλνετε το άλμπουμ!
Tracklist
- Comas
- Cold Criminals
- New Drug Queens
- Slaves
- Plastic Man, You're The Devil
- Lord, Let Us Shine
- How We Can Get Free
Links:
Jagjaguwar (δισκ.εταιρεία)
Black Mountain/Pink Mountaintops/Jerk with A Bomb
(τα τρία γκρουπ του Stephen McBean)
MySpace (Pink Mountaintops)
Δευτέρα 10 Απριλίου 2006
A Little Bit Of This A Little Bit Of That...
by lkrory21
Καλησπέρα σε όλους και καλή εβδομάδα!
Για το (blog this) party που διοργανώνει ο Vague Tourist σίγουρα τα έχετε μάθει όσοι τριγυρνάτε στα blog-ια και το monitor (έχει βουίξει ο τόπος!), για όσους δεν το ξέρουν περισσότερες πληροφορίες, αφίσες, links, banners, πατάτες, σάμαλι, μαλλί της γριάς και άλλα ωδικά πτηνά (με ή χωρίς γρίππη) εδώ, εδώ και εδώ αλλά και σε δεκάδες άλλα blogs. Όλα καλά αλλά Μεγάλη Τετάρτη βρε άθεοι; Θα σας (μας) αφορίσει ο ...Χουντόδουλος και θα σηκωθεί ο Βησσαριώνας όρθιος να περπατήσει (προς το Barrio, φυσικά!). Τσκ, τσκ, τσκ!
Νίκη των φοιτητικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων στην Γαλλία και ο Ντεβιλπέν σαν βρεγμένο γατί (αν τον είδατε στην TV θα καταλάβατε τι εννόω) απέσυρε το επίμαχο άρθρο του CPE. Αντέ να δούμε και τους δικούς μας πράσινους και γαλάζιους πολιτικάντηδες της συμφοράς στην TV σαν βρεγμένα γατιά! Στο χέρι μας είναι! Δεν είναι όλα μάταια...
Κατα τα άλλα δεν είναι και άσχημο το πακετάκι της πρώτης ημέρας του φετεινού Rockwave. Franz Ferdinand, The Editors, κλπ. Οι Dandy Warhols να έλειπαν και στην θέση τους να είχαμε κάτι ελαφρώς πιο φρέσκο και όλα θα ήταν τέλεια! Στα συν και η σχετικά λογική τιμή (39€). Ελπίζουμε τουλάχιστον εκεί στην Didi Music να έχουν κάνει κάτι και για την σταθμευση των αυτοκινήτων μην έχουμε πάλι τα γνωστά (πεζοπορίες, σακκίδιο με ξηρά τροφή, κλπ!).
Και μιας και πιάσαμε το ζήτημα των καλοκαιρινών συναυλιών εδώ {updated: 12/04/2006} ή δεξιά στο τμήμα Concerts Summer 2006 μπορείτε να βρείτε όπως και πέρυσι ένα πρακτικό αρχείο τύπου MS Excel με όλες τις πληροφορίες που μπορέσαμε να συλλέξουμε από sites και ραδιοφωνικές εκπομπές (δεν έχουμε άκρες σε εταιρείες διοργάνωσης συναυλιών ή πρόσβαση σε "έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες"!) για τις μεγάλες και μικρές καλοκαιρινές συναυλίες στην Αθήνα (+ το Ethnik Music Festival στα Λουτρά Τραϊανούπολης στον νομό Έβρου). Έτσι θα έχετε διαθέσιμες ολες τις πληροφορίες για να προγραμματίσετε έγκαιρα τα τι, που και πως. Θα προσπαθούμε να το ανανεώνουμε όσο το δυνατόν συχνότερα και με όσο το δυνατό εγκυρότερες πληροφορίες. Αν έχετε και εσείς οτιδήποτε πληροφορίες ή προσθήκες, μην διστάσετε! Το e-mail στα δεξία σας είναι!
A! Και ξεχάστε ότι γράψαμε εδώ για ωραίους δίσκους από γυναίκες τραγουδοποιούς. Αυτός ο δίσκος που απεικονίζεται παρακάτω είναι ήδη στα καλύτερα της χρονιάς. Σύντομα και κριτική μας σε επερχόμενο (un)known pleasures! Ευτυχώς που μας τον θύμισε ο φίλος Schottkey!
Αυτά προς το παρόν.
See ya in the pit!
Για το (blog this) party που διοργανώνει ο Vague Tourist σίγουρα τα έχετε μάθει όσοι τριγυρνάτε στα blog-ια και το monitor (έχει βουίξει ο τόπος!), για όσους δεν το ξέρουν περισσότερες πληροφορίες, αφίσες, links, banners, πατάτες, σάμαλι, μαλλί της γριάς και άλλα ωδικά πτηνά (με ή χωρίς γρίππη) εδώ, εδώ και εδώ αλλά και σε δεκάδες άλλα blogs. Όλα καλά αλλά Μεγάλη Τετάρτη βρε άθεοι; Θα σας (μας) αφορίσει ο ...Χουντόδουλος και θα σηκωθεί ο Βησσαριώνας όρθιος να περπατήσει (προς το Barrio, φυσικά!). Τσκ, τσκ, τσκ!
Νίκη των φοιτητικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων στην Γαλλία και ο Ντεβιλπέν σαν βρεγμένο γατί (αν τον είδατε στην TV θα καταλάβατε τι εννόω) απέσυρε το επίμαχο άρθρο του CPE. Αντέ να δούμε και τους δικούς μας πράσινους και γαλάζιους πολιτικάντηδες της συμφοράς στην TV σαν βρεγμένα γατιά! Στο χέρι μας είναι! Δεν είναι όλα μάταια...
Κατα τα άλλα δεν είναι και άσχημο το πακετάκι της πρώτης ημέρας του φετεινού Rockwave. Franz Ferdinand, The Editors, κλπ. Οι Dandy Warhols να έλειπαν και στην θέση τους να είχαμε κάτι ελαφρώς πιο φρέσκο και όλα θα ήταν τέλεια! Στα συν και η σχετικά λογική τιμή (39€). Ελπίζουμε τουλάχιστον εκεί στην Didi Music να έχουν κάνει κάτι και για την σταθμευση των αυτοκινήτων μην έχουμε πάλι τα γνωστά (πεζοπορίες, σακκίδιο με ξηρά τροφή, κλπ!).
Και μιας και πιάσαμε το ζήτημα των καλοκαιρινών συναυλιών εδώ {updated: 12/04/2006} ή δεξιά στο τμήμα Concerts Summer 2006 μπορείτε να βρείτε όπως και πέρυσι ένα πρακτικό αρχείο τύπου MS Excel με όλες τις πληροφορίες που μπορέσαμε να συλλέξουμε από sites και ραδιοφωνικές εκπομπές (δεν έχουμε άκρες σε εταιρείες διοργάνωσης συναυλιών ή πρόσβαση σε "έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες"!) για τις μεγάλες και μικρές καλοκαιρινές συναυλίες στην Αθήνα (+ το Ethnik Music Festival στα Λουτρά Τραϊανούπολης στον νομό Έβρου). Έτσι θα έχετε διαθέσιμες ολες τις πληροφορίες για να προγραμματίσετε έγκαιρα τα τι, που και πως. Θα προσπαθούμε να το ανανεώνουμε όσο το δυνατόν συχνότερα και με όσο το δυνατό εγκυρότερες πληροφορίες. Αν έχετε και εσείς οτιδήποτε πληροφορίες ή προσθήκες, μην διστάσετε! Το e-mail στα δεξία σας είναι!
A! Και ξεχάστε ότι γράψαμε εδώ για ωραίους δίσκους από γυναίκες τραγουδοποιούς. Αυτός ο δίσκος που απεικονίζεται παρακάτω είναι ήδη στα καλύτερα της χρονιάς. Σύντομα και κριτική μας σε επερχόμενο (un)known pleasures! Ευτυχώς που μας τον θύμισε ο φίλος Schottkey!
Αυτά προς το παρόν.
See ya in the pit!
Κυριακή 9 Απριλίου 2006
Blaggers In The Area!
by lkrory21
Σκαλίζοντας λίγο τους δίσκους βινυλίου, κάτι που γίνεται όλο και πιο σπάνια (ας όψεται η τεχνολογία), πέσαμε πάνω στο Bad Karma των Blaggers I.T.A. Το άλμπουμ αυτό του 1994 που ίσως να έφτανε ψηλά τους Blaggers Ι.Τ.Α. αν δεν τους χτυπούσε το ...κακό πεπρωμένο! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο Matty Blag (1964 - 2000) δημιούργησε τους Blaggers I.T.A. εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80 με σκοπό να διαδώσει και μουσικά τα μυνήματα των ακροαριστερών οργανώσεων Anti-Fascist Action και Red Action των οποίων ήταν μέλος και οι οποίες μάχονταν κάπως δυναμικά το ...αντίπαλο δέος BNP (Brittish Nationalist Party) και τους ακροδεξίους σκινχεντς. Ο Matty Blag ήξερε καλά τι πολεμούσε καθώς και ο ίδιος ήταν εθνικιστικών - ακροδεξιών πεποιθήσεων, όμως στην φυλακή ένας συγκρατουμενός του τον προσυλητισε στα σοσιαλιστικά ιδεώδη και τον μαρξισμό. Βγαίνοντας από την φυλακή έγινε ο μεγαλύτερος πολέμιος των ακροδεξιών πεποιθήσεων τόσο λεκτικά όσο και ..."φυσικά".
Οι Blaggers I.T.A. ξεκίνησαν μουσικά την καριέρα τους παίζοντας ένα μάλλον άτεχνο και μέτριων επιδόσεων Oi! - punk - hardcore υβρίδιο. Ο πρώτος δίσκος τους On Yer Toez του 1989 είναι ένας μετριότατος τυπικός punk δίσκος. Όμως με τον καιρό, μέσα από αλλεπάληλες αλλαγές και προσθαφαιρέσεις μελών, και άλλα μουσικά είδη άρχισαν να βρίσκουν το δρόμο τους στον ήχο των Blaggers. Κομβικό σημείο είναι η ενσωμάτωση στο group του Christie, house DJ/MC, ο οποίος τους ακολούθησε σε κάποια τουρ στην Γερμανία (μόνη χώρα που απέκτησαν κάποια fan base πλην της Αγγλίας) ως roadie και σε κάποιες συναυλίες σχεδόν απρόσκλητος ανέβαινε επι σκηνής και ράπαρε πάνω στα κομμάτια.
Ακολούθησε ένας ακόμα δίσκος, με τον εύγλωττο τίτλο Fuck Fascism, Fuck Capitalism, Society's Fucked, που τυπώθηκε σε μόλις 200 αντίτυπα από την εταιρεία τους η οποία στην συνέχεια τους έδιωξε κακήν-κακώς. Η αλλαγή στον ήχο τους άρχισε να γίνεται ορατή στο ep Blaggamuffin' του 1991 το οποίο περιλαμβάνει και μια εκπληκτική indie - dance διασκευή του Guns Of Brixton. Εκεινό που δεν άλλαξε ποτέ ήταν η στρατευμένη στα αριστερά οπτική γωνία των δυνατών στίχων του Matty. Τα δυνατά live τους και μια σειρά από EP's και singles, μεταξύ των οποίων και το Here's Johnny για την επερχόμενη εκλογή του John Major, βοήθησαν στο να αποκτήσουν μια δυνατή βάση οπαδών στην Αγγλία. Το 1992 ακολούθησε το παρα πολύ καλό LP United Colours of Blaggers I.T.A. Δυνατό indie - ska - punk παραγεμισμένο με μπολικές λούπες, samples (από πολιτικές ομιλίες και news clips μέχρι Madonna και Public Enemy), σκεφτείτε κάτι μεταξύ EMF και των πιο πρώιμων punk στιγμών των The Clash.
Η φήμη των Blaggers πλέον ήταν μεγάλη και οι μεγάλες δισκογραφικές αρχιζαν να τους περιτριγυρίζουν για κάποιο συμβόλαιο. Τελικώς υπέγραψαν στην EMI κάτι που θεωρήθηκε περίπου ως προδοσία στον σκληρό αριστερίστικο πυρήνα των οπαδών τους. Ακολούθησε μια τριάδα από εντυπωσιακά singles (Stresss, Oxygen και Abandon Ship) στο ύφος του United Colours...αλλά ακόμα πιο βελτιωμένα από άποψη σύνθεσης αλλά και εκτέλεσης. Όλα έδειχναν ότι οι Blaggers ήταν το next big thing της βρεττανικής σκηνής. Όμως εδώ ακριβώς θα χτυπήσει το ...κακό κάρμα.
Κατά την διάρκεια περιοδείας των Blaggers I.T.A. με τους Manic Street Preachers το 1993 , θα δημιουργηθεί κάποιο επεισόδιο που έφτασε μέχρι την χειροδικία με τον Dave Simpson του Melody Maker. Φυσικά επακολουθήσαν μύνησεις, κλπ. Δύο χρόνια αργότερα η δίκη θα ακυρωθεί για τεχνικούς λόγους ενώ τελικά ο Matty και ο D.Simpson θα δώσουν τα χέρια.
Από αυτήν την στιγμή και έπειτα, ο βρεττανικός μουσικός τύπος φαίνεται να έχει κυρήξει εμπάργκο εναντίον των Blaggers I.T.A. Οι φήμες λένε ότι διοργανωτές του Reading Festival πείστηκαν παρασκηνιακά να τους αποσύρουν από το line-up του 1994. H ΕΜΙ πάντως θα κυκλοφορησει εκείνη την χρονιά το Bad Karma το οποίο περιλαμβάνει τα 3 προαναφερθέντα τραγούδια μαζί με άλλα 9 καινούργια δυναμίτες μεταξύ των οποίων το single Mantrap και το καλύτερο ίσως τραγούδι τους Hate Generator. Εμπορικά πήγαν "άπατοι" όμως (ίσως και για τους παραπάνω λόγους) με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν από την εταιρεία.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η αυξανόμενη εξάρτηση του Matty Blag στην ηρωίνη οδήγησε στην έκδιωξη του από το γκρουπ. Τελικώς, μετά από ένα-δυο ακόμα singles σε μικρές punk εταιρείες και μια περιόδεια στην Γερμανία με τον Christie να αναλαμβάνει όλα τα φωνητικά, οι Blaggers I.T.A. οδηγήθηκαν άδοξα στην διάλυση το 1995 και την λήθη. Το 2000 ο Matty Blag θα βρεθεί νεκρός από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Τα υπόλοιπα μέλη των Blaggers θα επανασυσταθούν ως Blaggers AKA και θα παίξουν κάποιες συναυλίες στη μνήμη του. Οι Blaggers AKA δίνουν ακόμα σποραδικα κάποιες συναυλίες στην Αγγλία και την Γερμανία κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις αριστερού ή αντιφασιστικού χαρακτήρα.
Το σύνολο του καταλόγου των Blaggers I.T.A. είναι πλέον κατηργημένο αλλά μπορείτε να βρείτε μεταχειρισμένα αντίτυπα σε sites τύπου Ebay ή σε δισκάδικα στην Αγγλία/Γερμανία. Εδώ μπορείτε να βρείτε σε mp3 το Abandon Ship στην single version από το ομώνυμο ep του 1993.
Links:
Dementlieu Punk Archive(Blaggers I.T.A.)
Wikipedia
Ο Matty Blag (1964 - 2000) δημιούργησε τους Blaggers I.T.A. εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80 με σκοπό να διαδώσει και μουσικά τα μυνήματα των ακροαριστερών οργανώσεων Anti-Fascist Action και Red Action των οποίων ήταν μέλος και οι οποίες μάχονταν κάπως δυναμικά το ...αντίπαλο δέος BNP (Brittish Nationalist Party) και τους ακροδεξίους σκινχεντς. Ο Matty Blag ήξερε καλά τι πολεμούσε καθώς και ο ίδιος ήταν εθνικιστικών - ακροδεξιών πεποιθήσεων, όμως στην φυλακή ένας συγκρατουμενός του τον προσυλητισε στα σοσιαλιστικά ιδεώδη και τον μαρξισμό. Βγαίνοντας από την φυλακή έγινε ο μεγαλύτερος πολέμιος των ακροδεξιών πεποιθήσεων τόσο λεκτικά όσο και ..."φυσικά".
Οι Blaggers I.T.A. ξεκίνησαν μουσικά την καριέρα τους παίζοντας ένα μάλλον άτεχνο και μέτριων επιδόσεων Oi! - punk - hardcore υβρίδιο. Ο πρώτος δίσκος τους On Yer Toez του 1989 είναι ένας μετριότατος τυπικός punk δίσκος. Όμως με τον καιρό, μέσα από αλλεπάληλες αλλαγές και προσθαφαιρέσεις μελών, και άλλα μουσικά είδη άρχισαν να βρίσκουν το δρόμο τους στον ήχο των Blaggers. Κομβικό σημείο είναι η ενσωμάτωση στο group του Christie, house DJ/MC, ο οποίος τους ακολούθησε σε κάποια τουρ στην Γερμανία (μόνη χώρα που απέκτησαν κάποια fan base πλην της Αγγλίας) ως roadie και σε κάποιες συναυλίες σχεδόν απρόσκλητος ανέβαινε επι σκηνής και ράπαρε πάνω στα κομμάτια.
Ακολούθησε ένας ακόμα δίσκος, με τον εύγλωττο τίτλο Fuck Fascism, Fuck Capitalism, Society's Fucked, που τυπώθηκε σε μόλις 200 αντίτυπα από την εταιρεία τους η οποία στην συνέχεια τους έδιωξε κακήν-κακώς. Η αλλαγή στον ήχο τους άρχισε να γίνεται ορατή στο ep Blaggamuffin' του 1991 το οποίο περιλαμβάνει και μια εκπληκτική indie - dance διασκευή του Guns Of Brixton. Εκεινό που δεν άλλαξε ποτέ ήταν η στρατευμένη στα αριστερά οπτική γωνία των δυνατών στίχων του Matty. Τα δυνατά live τους και μια σειρά από EP's και singles, μεταξύ των οποίων και το Here's Johnny για την επερχόμενη εκλογή του John Major, βοήθησαν στο να αποκτήσουν μια δυνατή βάση οπαδών στην Αγγλία. Το 1992 ακολούθησε το παρα πολύ καλό LP United Colours of Blaggers I.T.A. Δυνατό indie - ska - punk παραγεμισμένο με μπολικές λούπες, samples (από πολιτικές ομιλίες και news clips μέχρι Madonna και Public Enemy), σκεφτείτε κάτι μεταξύ EMF και των πιο πρώιμων punk στιγμών των The Clash.
Η φήμη των Blaggers πλέον ήταν μεγάλη και οι μεγάλες δισκογραφικές αρχιζαν να τους περιτριγυρίζουν για κάποιο συμβόλαιο. Τελικώς υπέγραψαν στην EMI κάτι που θεωρήθηκε περίπου ως προδοσία στον σκληρό αριστερίστικο πυρήνα των οπαδών τους. Ακολούθησε μια τριάδα από εντυπωσιακά singles (Stresss, Oxygen και Abandon Ship) στο ύφος του United Colours...αλλά ακόμα πιο βελτιωμένα από άποψη σύνθεσης αλλά και εκτέλεσης. Όλα έδειχναν ότι οι Blaggers ήταν το next big thing της βρεττανικής σκηνής. Όμως εδώ ακριβώς θα χτυπήσει το ...κακό κάρμα.
Κατά την διάρκεια περιοδείας των Blaggers I.T.A. με τους Manic Street Preachers το 1993 , θα δημιουργηθεί κάποιο επεισόδιο που έφτασε μέχρι την χειροδικία με τον Dave Simpson του Melody Maker. Φυσικά επακολουθήσαν μύνησεις, κλπ. Δύο χρόνια αργότερα η δίκη θα ακυρωθεί για τεχνικούς λόγους ενώ τελικά ο Matty και ο D.Simpson θα δώσουν τα χέρια.
Από αυτήν την στιγμή και έπειτα, ο βρεττανικός μουσικός τύπος φαίνεται να έχει κυρήξει εμπάργκο εναντίον των Blaggers I.T.A. Οι φήμες λένε ότι διοργανωτές του Reading Festival πείστηκαν παρασκηνιακά να τους αποσύρουν από το line-up του 1994. H ΕΜΙ πάντως θα κυκλοφορησει εκείνη την χρονιά το Bad Karma το οποίο περιλαμβάνει τα 3 προαναφερθέντα τραγούδια μαζί με άλλα 9 καινούργια δυναμίτες μεταξύ των οποίων το single Mantrap και το καλύτερο ίσως τραγούδι τους Hate Generator. Εμπορικά πήγαν "άπατοι" όμως (ίσως και για τους παραπάνω λόγους) με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν από την εταιρεία.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η αυξανόμενη εξάρτηση του Matty Blag στην ηρωίνη οδήγησε στην έκδιωξη του από το γκρουπ. Τελικώς, μετά από ένα-δυο ακόμα singles σε μικρές punk εταιρείες και μια περιόδεια στην Γερμανία με τον Christie να αναλαμβάνει όλα τα φωνητικά, οι Blaggers I.T.A. οδηγήθηκαν άδοξα στην διάλυση το 1995 και την λήθη. Το 2000 ο Matty Blag θα βρεθεί νεκρός από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Τα υπόλοιπα μέλη των Blaggers θα επανασυσταθούν ως Blaggers AKA και θα παίξουν κάποιες συναυλίες στη μνήμη του. Οι Blaggers AKA δίνουν ακόμα σποραδικα κάποιες συναυλίες στην Αγγλία και την Γερμανία κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις αριστερού ή αντιφασιστικού χαρακτήρα.
Το σύνολο του καταλόγου των Blaggers I.T.A. είναι πλέον κατηργημένο αλλά μπορείτε να βρείτε μεταχειρισμένα αντίτυπα σε sites τύπου Ebay ή σε δισκάδικα στην Αγγλία/Γερμανία. Εδώ μπορείτε να βρείτε σε mp3 το Abandon Ship στην single version από το ομώνυμο ep του 1993.
Links:
Dementlieu Punk Archive(Blaggers I.T.A.)
Wikipedia
Παρασκευή 7 Απριλίου 2006
(Un)Known Pleasures: 3 X 3
by lkrory21
Τρία πολύ καλά άλμπουμς από τρεις πραγματικά όμορφες και όχι πλαστικές τύπου Marie Claire γυναίκες-τραγουδιστριες κυκλοφορημένα μέσα στο 2006! Όχι και άσχημα, έτσι;
Cat Power - The Greatest
Jenny Lewis with the Watson Twins - Rabbit Fur Coat
Cat Power - The Greatest
Jenny Lewis with the Watson Twins - Rabbit Fur Coat
Neko Case - Fox Confessor Brings the Flood
Όμορφες παρουσίες, όμορφες φωνές, πολύ καλοί μουσικοί στην συνοδεία, καλογραμμένα τραγούδια σε ύφος Indie Rock μπολιασμένο με alternative country / americana ή memphis soul ήχους, όμορφοι γεμάτοι συναίσθημα στίχοι-snapshots από diners trailer parks και γεμάτοι ιστορίες χαμένης πίστης, χαμένων φίλων και εραστών. . .
Από την θεϊκή φωνή της Neko (τσεκάρετε και τις δουλειές της με τους New Pornographers) σε alt.country κομψοτεχνήματα στον πιο εσωστρεφή white soul ήχο της Cat Power και την Jenny Lewis (των αδιάφορων Rilo Kiley) στο προσωπικό της ντεμπούτο που κινείται σε πιο americana δρόμους πάνω στους οποίους αντιπαρατίθεται με τις δίδυμες κουκλάρες - φωνάρες Watson (οι οποίες οσονούπω κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους Southern Manners), δεν θα απογοητευτείτε καθόλου.
Ήχος ευφραίνει καρδίαν...
Links:
Jenny Lewis and the Watson Twins
Πέμπτη 6 Απριλίου 2006
As Seen On DVD: Sympathy For Lady Vengeance
by lkrory21
Sympathy For Lady Vengeance (2005, 112')
Σκηνοθεσία: Chan-wook Park
Παίζουν: Yeong-ae Lee, Min-sik Choi, Il-woo Nam, κλπ
Γενικά:
"Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται όχι απλά κρύο αλλά κατευθείαν από την κατάψυξη" έλεγε ένας φίλος μας παλαιότερα και ως φράση ταιριάζει απόλυτα στην θεματολογία της τριλογίας εκδίκησης του Chan-Wook Park, του οποίου πιο γνωστή δημιουργία είναι το Old Boy. Το τελευταίο μέρος αυτής της τριλογίας για την εκδίκηση είναι το Sympathy For Lady Vengeance. Αν περιμένετε πάντως να δείτε το ...Old Girl(!) θα απογοητευτείτε. Αν την δείτε "ανοιχτοί", μια πολύ καλή ταινία με πολλά μυνήματα σας περιμένει...
Πλοκή:
Η Lee Geum-Ja (την οποία παίζει η πανέμορφη Yeong-ae Lee) αποφυλακίζεται μετά από 13 έτη κάθειρξης για την απαγωγή και τον φόνο ενός πεντάχρονου αγοριού. Με την βοήθεια των πρώην συγκρατουμενων της βάζει εμπρός το επί δεκατρία χρόνια ετοιμαζόμενο "σχέδιο" εκδίκησης...
Σχόλια:
Η τελευταία ταινία του Chan-Wook Park ξεφεύγει από το στυλ των δύο προηγούμενων ταινιών του. Ξεφεύγουμε πλέον από τα έξυπνα τρικ που αλλάζουν την πορεία της πλοκής εντυπωσιάζοντας τον θεατή ή τις σοκαριστικές σκηνές που "γυρνάνε" το στομάχι. Δεν λείπουν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά στοιχεία αλλά σαφώς είναι δοσμένα σε πιο χαλαρή βάση και ενσωματωνονται πλήρως στο ύφος της ταινίας. Οι βίαιες σκηνές επίσης αυτή τη φορά περισσότερο εννοούνται παρά απεικονίζονται.
Η ταινία στέκεται περισσότερο στα συναισθήματα, άλλλωστε η ιστορία αυτή την φορά είναι μια απλή ιστορία εκδίκησης και λείπουν οι περιέργες "επιπλοκές" των δύο προηγούμενων. Η Lee Geum-Ja θα ολοκληρώσει τελικά το σχέδιο της εκδικησής της με έναν τρόπο που σε βάζει να αναλογιστείς έαν η δικαιοσύνη όντως αποδόθηκε και επήλθε η λύτρωση ή τελικά τα θύματα μετατράπηκαν σε θύτες. Κατα τα άλλα η αισθητική των πλάνων, η όμορφη χρήση της μουσικής και η απόδοση των ηθοποιών στους ρόλους τους παραμένουν στα ίδια υψηλά επίπεδα των δύο προηγούμενων ταινιών.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Α! Και ένα σχόλιο για το τέλος:
Οι συγκρίσεις με το Kill Bill που λίγο πολύ στέκεται στο ίδιο θέμα, μια όμορφη γυναίκα παίρνει την εκδικησή της, αποβαίνουν μάλλον μοιραίες για το πόνημα του πολυδιαφημισμένου "κλεφτοκοτά αλλά με στυλ" αμερικάνου. Εδώ έχουμε μια πραγματικά όμορφη ταινία γεμάτη συναίσθημα και όχι μια καλογυρισμένη συρραφή κινηματογραφικών ειδών προς χάριν εντυπωσιασμού.
Links:
Official Site
All Movie Guide
IMDB
Σκηνοθεσία: Chan-wook Park
Παίζουν: Yeong-ae Lee, Min-sik Choi, Il-woo Nam, κλπ
Γενικά:
"Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται όχι απλά κρύο αλλά κατευθείαν από την κατάψυξη" έλεγε ένας φίλος μας παλαιότερα και ως φράση ταιριάζει απόλυτα στην θεματολογία της τριλογίας εκδίκησης του Chan-Wook Park, του οποίου πιο γνωστή δημιουργία είναι το Old Boy. Το τελευταίο μέρος αυτής της τριλογίας για την εκδίκηση είναι το Sympathy For Lady Vengeance. Αν περιμένετε πάντως να δείτε το ...Old Girl(!) θα απογοητευτείτε. Αν την δείτε "ανοιχτοί", μια πολύ καλή ταινία με πολλά μυνήματα σας περιμένει...
Πλοκή:Η Lee Geum-Ja (την οποία παίζει η πανέμορφη Yeong-ae Lee) αποφυλακίζεται μετά από 13 έτη κάθειρξης για την απαγωγή και τον φόνο ενός πεντάχρονου αγοριού. Με την βοήθεια των πρώην συγκρατουμενων της βάζει εμπρός το επί δεκατρία χρόνια ετοιμαζόμενο "σχέδιο" εκδίκησης...
Σχόλια:
Η τελευταία ταινία του Chan-Wook Park ξεφεύγει από το στυλ των δύο προηγούμενων ταινιών του. Ξεφεύγουμε πλέον από τα έξυπνα τρικ που αλλάζουν την πορεία της πλοκής εντυπωσιάζοντας τον θεατή ή τις σοκαριστικές σκηνές που "γυρνάνε" το στομάχι. Δεν λείπουν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά στοιχεία αλλά σαφώς είναι δοσμένα σε πιο χαλαρή βάση και ενσωματωνονται πλήρως στο ύφος της ταινίας. Οι βίαιες σκηνές επίσης αυτή τη φορά περισσότερο εννοούνται παρά απεικονίζονται.
Η ταινία στέκεται περισσότερο στα συναισθήματα, άλλλωστε η ιστορία αυτή την φορά είναι μια απλή ιστορία εκδίκησης και λείπουν οι περιέργες "επιπλοκές" των δύο προηγούμενων. Η Lee Geum-Ja θα ολοκληρώσει τελικά το σχέδιο της εκδικησής της με έναν τρόπο που σε βάζει να αναλογιστείς έαν η δικαιοσύνη όντως αποδόθηκε και επήλθε η λύτρωση ή τελικά τα θύματα μετατράπηκαν σε θύτες. Κατα τα άλλα η αισθητική των πλάνων, η όμορφη χρήση της μουσικής και η απόδοση των ηθοποιών στους ρόλους τους παραμένουν στα ίδια υψηλά επίπεδα των δύο προηγούμενων ταινιών.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Α! Και ένα σχόλιο για το τέλος:
Οι συγκρίσεις με το Kill Bill που λίγο πολύ στέκεται στο ίδιο θέμα, μια όμορφη γυναίκα παίρνει την εκδικησή της, αποβαίνουν μάλλον μοιραίες για το πόνημα του πολυδιαφημισμένου "κλεφτοκοτά αλλά με στυλ" αμερικάνου. Εδώ έχουμε μια πραγματικά όμορφη ταινία γεμάτη συναίσθημα και όχι μια καλογυρισμένη συρραφή κινηματογραφικών ειδών προς χάριν εντυπωσιασμού.
Links:
Official Site
All Movie Guide
IMDB
Τρίτη 4 Απριλίου 2006
Αντε με το καλο...
by lkrory21
...και όταν γίνει πρωθυπουργός ο λαπτοπάκιας - σκουποφόρος αρχηγός σου, κε Πολυζωγόπουλε να τσιμπήσεις και κανένα υπουργιάκι για τον κόπο σου, κατά προτίμηση εκείνο το ...Εργασίας βέβαια που ξέρεις και τα τερτίπια! Τον δρόμο έχει δείξει άλλωστε και ο προκατοχός σου στην ΓΣΕΕ... έλα μην κάνεις πως δεν θυμάσαι, ο Πρωτόπαππας (πολύ συμπαθητική προσωπικότητα και αυτός, ε;), καλέ!Όσο για τους υπόλοιπους με τα 0,77€ αύξηση ανά ημέρα στο κατώτατο ημερομίσθιο και 17€ ανά μήνα στον κατώτατο μισθό, μικτά φυσικά, έχουμε ήδη μπει σε πολλές σκέψεις για το που θα επενδύσουμε αυτόν τον έξτρα μποναμά, προσφορά του κύριου Πολυζωγόπουλου και του κύριου Κυριακόπουλου... για το καλό της "εργασιακής ειρήνης" βεβαίως βεβαίως!
Και μιας και κατά την διάρκεια των "φτάσαμε το σκοινί μέχρι εκεί που κοβόταν" (Έτρεμαν σας λέω οι βιομήχανοι! Καναδυό κατουρηθήκανε μάλιστα πάνω τους) δήθεν σκληρών συνομιλιών ΓΣΕΕ - ΣΕΒ έπεσαν μέχρι και ...λογοτεχνικές προτάσεις (βλ. Παπαδιαμάντης), έχουμε και εμείς λογοτεχνική πρόταση για τον Πολυζωγό... Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, όχι όχι τον Παίκτη, τον Ηλίθιο!
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είχε και καλά λόγια για τον πρόεδρο του ΣΕΒ Οδυσσέα Κυριακόπουλο, λέγοντας ότι «ο κ. Κυριακόπουλος έχει αδικηθε» (από in.gr). Που 'σαι, Πολυζωγό; Πάρε τον Οδυσσέα και τον Γιωργάκη (που ΦΥΣΙΚΑ χαιρέτησε την συμφωνία, αμ πως;) να πάμε για κανένα κρασάκι να γιορτάσουμε την εργασιακή ειρήνη. Και που ΄σαι... κερνάμε εμείς πρώτον γιατί εσείς πολύ ξοδευτήκατε τελευταία και δεύτερον για να ξεπληρώσουμε την αδικία στον Οδυσσέα, να μην στεναχωριέται το παλληκάρι!
Ρε, αυτοί μας φτύνουνε και εμείς λέμε ότι βρέχει! Αντέ με το καλό και το 2008 να ξαναψηφίσουμε πάλι Γιωργάκη και Κωστάκη...
Η φωτογραφία στην αρχή είναι αποκλειστικότητα από τις διαπραγματεύσεις. Αριστερά ο κύριος Κυριακόπουλος προσπαθεί να ξεφύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων ενώ ο Πολυζωγό τον κρατάει για να τον αναγκάσει να δεχθεί ότι "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη".
Δευτέρα 3 Απριλίου 2006
EJEKT Festival 2006
by lkrory21
Ωστε τελικά δεν ήταν πρωταπριλιάτικο... EJEKT Festival 2006 με New Order, Hooverphonic, Radio 4, James Lavelle, Miss Kittin, Vitalic, κλπ.
Καλό "πακετάκι", αρκεί να μην επαναληφθούν τα περσινά, έτσι;
Links:
New Order (έχει ανακοινωθεί και εκεί η εμφανισή τους)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.