Τρίτη 25 Ιουλίου 2006

A Little Bit Of This, A Little Bit Of That...

by lkrory21
Όπως βλέπετε και στην φώτο, ο ισραηλινός στρατός έξάρθρωσε επιτυχώς και άλλον πυρήνα της Χετζμπολλάχ. {Μή μου πείτε ότι ΔΕΝ ξέρετε ότι το πραγματικό έμβλημα της Χετζμπολλάχ είναι σταυρός ερυθρού χρώματος και ότι κρύβει μέσα σε δήθεν 'ασθενοφόρα' υπερσύγχρονους εκτοξευτές πυραύλων με 10000χλμ βεληνεκές! Τσκ, τσκ, τσκ!).


Τέλος πάντων, η κατάσταση εκεί στον (Κ)Λίβανο δεν μοιάζει καλή.

Χετζμπολλάχ; Με την Συρία και το Ιράν από πίσω, πήγε να παίξει παιχνίδια (απαγωγές ισραηλινών στρατιώτων) αλλά τα παιχνίδια τους γύρισαν πίσω... ΆΣΧΗΜΑ!

Ισραήλ; Με την δικαιολογία της 'άμυνας' (ούτε οι ίδιοι δεν θα το πιστεύουν) έχουν σπείρει φωτιά και κόλαση στην γειτονική τους χώρα. Απ' ότι φαίνεται όμως, μάλλον περίμενε κάποια αφορμή για να εξαπολήσει ολομέτωπη γενικευμένη επίθεση στον Λίβανο, πιθανότατα και με κρυμμένη ατζέντα (Καθεστώς ανδρείκελων στον Λίβανο; Το νερό του Λιβάνου;)

Η.Π.Α.; Έχουν ουσιαστικά δώσει το πράσινο φως (ίσως γιατί εύχονται να συρθεί η Συρία ή και το Ιράν στην σύρραξη για να έχουν πατήματα μετά;), στηρίζοντας και εξοπλίζοντας το Ισραήλ.

ΟΗΕ / ΕΕ / κλπ; Ευχολόγια ανευ αντικρύσματος.

Τα υπόλοιπα αραβικά καθεστώτα (ειδικά Σαουδάραβες, Ιορδανία); Νίπτουν τας χείρας. Κάθε ρουκέτα στη Χάιφα ή βόμβα στη Βυρηττό είναι σύν 50 σεντς στο βαρέλι άλλωστε. Όχι τι περιμένατε δηλαδή; Εμπάργκο στο πετρέλαιο όπως στην δεκαετία του 70; Χα!

Όλα αυτά στις πλάτες του Λιβάνου όπου χάνονται αθώες ζωές κάθε μέρα και η χώρα (που μόλις είχε ορθοποδήσει από χρόνια εμφυλίου, κατοχή από Ισραήλ και ασφυκτικό εναγκαλισμό από Συρία) γυρνάει 30 χρόνια πίσω. Για να μπορέσει να χτίσει η Μωρή-Κοντούλα-Λεμονιά Κοντο (πάρ' τα) Λίζα Ράϊς και οι φίλοι της (τα ζώα;) την ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ.

Η λαϊκή ρήση "όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες" επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά και ίσχύει για όλους τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση (Χετζμπολλάχ, Ισραήλ, Συρία, Ιράν, Η.Π.Α.)

Κατά τα άλλα, εδώ στο Ελλαδιστάν , τα bpm πέφτουν, τα πράγματα χαλάρωνουν ώρα με την ώρα και σε όποια παρέα και να σταθείς για διακοπές ακούς. Στο συναυλιακό τοπίο μόνο οι Depeche Mode την άλλη Τρίτη (το 60άρι είναι αβάσταχτο πάντως!) στο Terravibe και κλείνει η καλοκαιρινή σεζόν. Και εμείς εδώ ετοιμαζόμαστε σιγά - σιγά μιας και διανύουμε τις τελευταίες μέρες δουλειάς πριν την καλοκαιρινή άδεια και ως γνωστόν αυτές οι μέρες είναι οι χειρότερες από άποψη φόρτου εργασίας.

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit

Τετάρτη 19 Ιουλίου 2006

It's 1982 all over again in Lebanon...

by lkrory21
Τότε... Τώρα...

Τσεκάρετε το πολύ ενδιαφέρον blog ενός
Λιβανέζου αναρχικού* (κατα δήλωση του)... που γράφει καθημερινά από μικρή πόλη του Λιβάνου μεταφέροντας πληροφορίες, ειδήσεις, προσωπικά του σχόλια, κλπ.

Επιπλέον, στα links του εν λόγω blog μπορείτε να βρείτε πλήθος blogs, ΜΜΕ και άλλων πηγών ενημέρωσης απευθείας από Μέση Ανατολή (λιβανεζικα, εν γένει αραβικά και ισραηλινά) για πιο up to date πληροφορίες πέρα και έξω από τα δυτικά ΜΜΕ (BBC, CNN, κλπ)...


Link:
Blogging The Middle East



*Αναρχικοί στον Λίβανο! Αυτοί και αν θα είναι μειοψηφία μεταξύ σιιτών μουσουλμάνων, δρούζων μουσουλμάνων, χριστιανών, φιλοσυριανών, Χετζμπολλάχ, παλαιστινίων προσφύγων κλπ και όλων των εθνοτήτων / θρησκειών / πολιτικών κομμάτων κλπ. που ζουν στον Λίβανο!
Politics Of Lebanon / Demographics Of Lebanon

Archive.Org Live Music Archive

by lkrory21
Η ιστοσελίδα Internet Archive είναι μια εντυπωσιακή προσπάθεια δημιουργίας μιας διαδικτυακής ηλεκτρονικής βιβλοθήκης διαθέσιμης προς όλους και περιλαμβάνει ένα τεράστιο πληθος δεδομένων, κειμένων, ταινιών, αρχείων ήχου, κλπ σε διάφορα ψηφιακά formats. Περισσότερα για το σκοπούς, τα μέσα, κλπ του Internet Archive μπορείτε να δείτε εδώ.

Εμείς θα επικεντρωθούμε στο section Live Music Archive όπου διατίθονται δωρεάν ζωντανές ηχογραφήσεις καλλιτεχνών ή συγκροτημάτων που έχουν επιτρέψει την διαθεσή τους μέσω του Internet Archive.

Μπορείτε να βρείτε πάνω από 37.000+ ηχογραφημένες συναυλίες (ειτε σε lossless formats τύπου Shn / Flac είτε συμπιεσμένα σε mp3 / ogg) από 2000+ διαφορετικούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Ο κύριος όγκος των συγκροτημάτων είναι παντελώς άγνωστες αμερικάνικες jam bands αλλά παρ' όλα αυτά μπορείτε να βρείτε πολλά άλλα ενδιαφέροντα συγκροτήματα.

Να σημειώσουμε καταρχήν ότι το LMA περιλαμβάνει και ένα τεράστιο αρχείο ιστορικής σημασίας με πάνω από 2800 (!!!) live ηχογραφήσεις των Grateful Dead από το 1967 έως σήμερα, διαθέσιμες είτε ως streams ή ως direct downloads (αν και παρ' όλιγον να
αποσυρθούν όλες τον Νοέμβριο του 2005).

Ανάμεσα λοιπόν στην αρχέτυπη jam μπάντα (G.D.) και τους κλωνούς της, στο LMA μπορείτε να βρείτε ζωντανές ηχογραφήσεις από Godspeed! You Black Emperor (και άλλους ομόσταβλους στην Constellation Records), The Decemberists, Matisyahu, Zwan, Explosions In The Sky, Death Cub For Cutie, Acid Mothers Temple, Dream Syndicate (συμπεριλαμβανομένου του live στο Βεάκειο που έχουμε παρουσιάσει παλαιότερα), Steve Wynn, Throwing Muses (μόλις ένα show!), Mogwai, The Liars (επίσης ένα μόλις show αλλά πολύ πρόσφατο!), Minutemen και πολλούς όλους. (πλήρης λίστα εδώ)

Η ποιότητα των ηχογραφήσεων διαφέρει κατά περίπτωση και μπορεί να βρείτε από άψογες soundboard μίξεις μέχρι γεμάτες θόρυβο ηχογραφήσεις με μικρόφωνο μέσα από το κοινό. Ένα μειονέκτημα του LMA (και του archive.org γενικότερα) είναι ότι πολλές φορές έχει σχετικά χαμήλη ταχύτητα στο downloading ίσως λόγω του όγκου των χρηστών. Παρ' όλα αυτά αξιζει καθότι μπορεί να ανακαλύψετε πολλά κρυμμένα διαμάντια εδώ γύρω ειδικά αν είστε φανατικοί κάποιου συγκροτήματος που περιλαμβάνεται στο LMA.

Για την ιστορία το πιο δημοφιλές show που περιλαμβάνεται στο LMA είναι η τετράωρη (!) εμφάνιση των Grateful Dead στις 10/6/1973 στο Robert F.Kennedy Stadium της Ουάσινγκτον μιας έχει έχει γίνει 265.333 φορές download*!!! Εδώ {Link Διορθώθηκε!} (για ένα μικρό χρονικό διάστημα) μπορείτε να βρείτε, έτσι ως κέρασμα, το encore των G.D. στο rock'n'roll classic "Johnny B.Goode" από εκείνη την βραδιά!

Links:
Internet Archive (main page)
Internet Archive (wikipedia)
Live Music Archive


*Σημείωση: Το συγκεκριμένο show είναι διαθέσιμο πλέον μόνο ως stream και όχι ως download αλλά αν ενδιαφέρεται κανείς να το "κατεβάσει" ας στείλει ένα e-mail.

Τρίτη 18 Ιουλίου 2006

{dot}

by lkrory21


Υ.Γ. Για να φτιάξεις το δικό σου Jackson Pollock αριστούργημα, βρες την .

Κυριακή 16 Ιουλίου 2006

Notes From The Digital Underground #18

by lkrory21
Σήμερα στο 18o κατά σειρά N.T.F.D.U. (που είχε μείνει λίγο πίσω ομολογουμένως) θα δούμε το τελευταίο πόνημα του Γάλλου cut'n'paste καλλιτέχνη Chenard Walcker με το τίτλο The Pusher, πεντηκοστή κυκλοφορία της fake netlabel Free Sample Zone (ουσιαστικά όχημα για τις προσωπικές κυκλοφορίες του C.W.).


Χρησιμοποιώντας αποκλειστικά και μόνο samples από 60's - 70's rock /folk / psychedelic /hard rock κλπ σπάνιες κυκλοφορίες ripαρισμένες από τα αυθεντικά άλμπουμ (σχεδόν 500!), μέρος της προσωπικής συλλογής του Ολλανδού Chrisgoesrock που έχει διαθέσιμη στο προσωπικό του blog, το The Pusher είναι σίγουρα από τις καλύτερες net κυκλοφορίες ever κατά την γνώμη μας!

Τα 16 trip-αρισμένα κομμάτια που διαρκούν από 2 έως 9+ λεπτά που αποτελούν το The Pusher (συνολικής διάρκειας 65΄) είναι το λιγότερο εντυπωσιακά! Μικρά και μεγάλα σε διάρκεια samples από ρυθμούς, riffs, απόκοσμα φωνητικά, πνευστά, χαλαρές ακουστικές μελωδίες, ψυχεδελικά περάσματα, σόλο κιθαριές και άλλα χαρακτηριστικά στοιχεία της μουσικής των '60s - '70s διαπλέκονται πανέμορφα χάρη στο πραγματικά μαγικό χέρι του Chenard Walcker και δημιουργούν ένα πανέμορφο ψυχεδελικό αριστούργημα αντάξιο των πρωτόλειων πηγών το δίχως άλλο!

Περισσότερες πληροφορίες, tracklist και links για downloads μεμονώμενων κομματιών ή ολόκληρου του The Pusher σε zip (μαζί με το artwork) μπορείτε να βρείτε εδώ (freesamplezone) ή εδώ (archive.org). Εδώ ή δεξιά στο τμήμα mp3 of the week μπορείτε να βρείτε το "Our Father With Yellow Eyes". Κατεβάστε το οπωσδήποτε και στη συνέχεια πηγαίνετε να κατεβάσετε ολόκληρο το άλμπουμ.

Links:
Chenard Walcker
Free Sample Zone
Archive.org (Free Sample Zone)
Chris_Goes_Rock

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2006

Ten Most Popular (δηλ. most played) Tracks...

by lkrory21
...σύμφωνα με το προσωπικό φορητό mp3 player...


01. Peeping Tom feat.Amon Tobin - Don't Even Trip
02. Amadou & Mariam - La Realite
03. Peeping Tom feat.Rahzel & Dan The Automator - Mojo
04. Gnarls Barkley - Crazy
05. The Flaming Lips - Yeah Yeah Yeah Song
06. Tricky - Black Steel
07. Boards Of Canada - Satellite Anthem Icarus
08. Architecture In Helsinki - Wishbone
09. Rhythm & Sound - See Mi Yah (Basic Reshape)
10. Matisyahu - Chop'Em Down (Live)

Τετάρτη 12 Ιουλίου 2006

(Wanted Dead Or A)Live: Rockwave Festival 11/7/2006

by lkrory21

Rockwave Festival Τρίτη 11 Ιουλίου 2006 - Terravibe, Μαλακάσα
Franz Ferdinand
The Dandy Warhols
The Editors
Green On Red
The Sunday Drivers

Περάσαν κιόλας 10 χρόνια από το Rock Of Gods (τι τίτλος και αυτός...) στην Δραπετσώνα; Απίστευτο! Πότε επιτυχημένο, πότε πραγματικά... ανεκδίηγητο (βλέπε ShockWave ), αρχικά ως νομάδας από χώρο σε χώρο, τα τελευταία χρόνια σε ιδιόκτητο χώρο στην Μαλακάσα, πολλά ονόματα, το φεστιβάλ της -love to hate- Didi Music έχει κάνει την δική του διαδρομή στο συναυλιακό γίγνεσθαι της Αθήνας (και της Ελλάδας εν γένει). Το line-up ακουγόταν καλό οπότε παρευρεθήκαμε στην χοροεσπερίδα, εεε τελος παντων στο φεστιβάλ...

Είναι αλήθεια ότι έχουμε κράξει πολλάκις τις διάφορες διοργανώτριες εταιρείες για άπειρα κακώς κείμενα αλλά αυτή τη φορά είναι δίκαιο να αποδώσουμε τα εύσημα στην Didi για το Terravibe. Ο χώρος, χρόνο με τον χρόνο, βελτιώνεται σημαντικά και γίνεται και πιο όμορφος και πιο λειτουργικός. Το παρκάρισμα παραμένει πρόβλημα αλλά όχι όπως άλλες φορές μιας και έχει ανοίξει και parking nearby 1000 θέσεων (με κόστος ...5€, τέλος πάντων). Υποψιαζόμαστε όμως ότι και σε μεγάλα ονόματα ( Black Sabbath, Roger Waters) όπου μαζεύονται 20.000+ νοματαίοι πάλι τα ίδια θα έχουμε... anyway!

Αρτι αφιχθέντες στο χώρο είδαμε τους ολλανδούς Mecano επί σκηνής. Αν και έχουν μικρή αναγνωρισιμότητα στην Ελλάδα (παρ' όλα αυτά γνωρίσαμε έναν Θεσσαλονικιό που κατέβηκε αυθημερόν μόνο για αυτούς!) και με τους περισσότερους παρευρισκόμενους ανάσκελα στα γρασίδια, έπαιξαν ένα ωραίο rock σετάκι που "ξεκούνησε" λίγο τις τρεις-τέσσερις πρώτες σειρές, όχι όμως και κάτι εντυπωσιακό.

Οπότε μετά από λίγο και με ένα πέρασμα από το Silent Disco (πολύ καλή φάση!) ξαναγυρίσαμε μπροστά από την σκηνή καθώς ήταν η ώρα των Green On Red, γερόλυκων της desert rock / 80's Americana. Επιστροφή στο τόπο του εγκλήματος δηλαδή μιας και 19 χρόνια πριν είχαν δώσει την τελευταία συναυλία με την κλασική σύνθεση στην Αθήνα, στο παλαί ποτέ Ρόδον. Για μια ώρα παρά κάτι έπαιξαν ανατριχιαστικά ωραία. Στο κοινό, ανάμεσα στα 18χρονα clean cut τσουτσούνια με γραβατούλες και τα rock πιπίνια, συγκινητικές φιγούρες ορισμένοι 40άρηδες πια πρώην rock-αδες που απολάμβαναν τα είδωλα της νιότης τους και σιγοτραγουδούσαν τους στιχούς ενώ γύρω τους οι πιτσιρικάδες χάζευαν τα κινητά τους. Ως γνωστόν κάποτε εκεί στα μακρινά πια 80s, το ελληνικό rock κοινό είχε τρελλό κόλλημα (και δικαίως κατά τη γνώμη μας) με συγκροτήματα τύπου Green On Red, Dream Syndicate...

...οι καιροί όμως έχουν αλλάξει! Κατά τις 8 και κάτι, σαν σίφουνας οι Editors βγαίνουν επι σκηνής. Ένα πραγματικά καταιγιστικό σετ (πως και δεν έσπασε το drum kit με τέτοια δύναμη που το κοπανούσε ο drummer είναι απορίας άξιον) που ταρακούνησε καλά το Terravibe. Έπαιξαν για περίπου 50 λεπτά ένα σετ βασισμένο (φυσικά) στο The Back Room αλλά και ένα καλούτσικο νέο τραγούδι, με πολλές αναφορές στους Joy Division. Με κρυστάλλινο ήχο και με την φωνή του τραγουδιστή... ξυράφι ήταν η καλύτερη προθέρμανση για τα μεγάλα ονόματα της συναυλίας. Κατά την γνώμη μας η αποκάλυψη της ημέρας...

...κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για τους ...δημότες Μαλάκασας Dandy Warhols που ανέβηκαν αμέσως μετά. Χωρίς να έχουν τα χάλια τους όπως έχει συμβεί άλλες φορές αλλά και πάλι μέτριοι, με λάθη και με κακό ήχο, παίξανε κυριώς επιτυχίες, αφιερώσαν ένα τραγούδι στον Syd Barret (R.I.P.) και γενικώς πέρασαν αλλά δεν ακούμπησαν (τουλάχιστον εμάς). Πολύς κόσμος πάντως γούσταρε την εμφάνιση τους... Άτιμη Vodafone! Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα όμως διότι μετά από κανένα μισάωρο...

...σβήσαν τα φώτα του stage για να ανέβουν οι ..αρχιδούκες της rock, Franz Ferdinand. Από την προσμονή και τα ουρλιαχτά του κόσμου, ήταν ηλίου φαεινότερο για ποιους είχε μαζευτεί όλος αυτός ο κόσμος. Εμείς δεν τους είχαμε δει στην πρώτη συναυλία τους επι ελληνικού εδάφους στο Gagarin Ρόδον (Εκ παραδρομής thanks... d(r)ude!), κάτι που αποδείχθηκε σφάλμα προφανώς αν κρίνουμε από τα χθεσινά. Επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι αξίζουν να βρίσκονται εκεί που βρίσκονται δήλαδη να είναι κορυφαίο όνομα στην post punk/indie/alternative ή ότι άλλο θέλετε (ουφ!) σκηνή, τα έδωσαν όλα επι σκηνής. Ο ...Alex αλώνιζε με την στόφα μεγάλου σταρ τη σκηνή, παίζοντας τον κόσμο στα δάκτυλα με τα σπαστά ελληνικά του και τις μανιέρες του. Όλα τα μέλη της μπαντας, σε μεγάλα κέφια, "δεμένοι" και σφιχτοί ως σχήμα, για μιαμιση ώρα περίπου μας φιλοδώρησαν δυνατές στιγμές που ξεσήκωσαν τους 6-7.000 παρευρισκομένους...

... δηλαδή συνολικά δηλαδή ήταν μια επιτυχημένη Rockwave μέρα... για εμάς τουλάχιστον που το διασκεδάσαμε υπερ του δέοντος!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit

Υ.Γ. Δεν προλάβαμε καθόλου τους ισπανούς Sunday Drivers (μα καλά τι ώρα ξεκινάνε εκεί στη Μαλακάσα στις 3?), αν τους είδε κανείς ας ρίξει κανένα comment να μας πει πως ήτανε..

Τρίτη 11 Ιουλίου 2006

(Wanted Dead Or A)Live: Synch 2006

by lkrory21
Synch Festival 2006
6-7-8 Ιουλίου
Μουσείο Μπενάκη - Τεχν. Πάρκο Λαυρίου

Υπερ του δέοντος λίτο το φετινό, 3ο κατά σειρά, Synch Festival. Αν και παραμένει μακράν ότι πιο κοντινό σε πραγματικό φεστιβάλ και συνολικά περάσαμε καλά, οι εντυπώσεις δεν ήταν το ίδιο καλές με πέρυσι. Θέλετε τα σημαντικά περιορισμένα σε αριθμό αλλά και ενδιαφέρον ονόματα, η μικρή σχετικά προσέλευση κόσμου, το σπάσιμο σε δύο χώρους (Αθήνα - Λαύριο), το ήταν ακριβότερο με πέρυσι και πρόσφερε λιγότερα, τα προβλήματα στον ήχο (ειδικά την δεύτερη μέρα στο Λαύριο) και άλλα τέτοια μας άφησε μια κάπως στιφή γεύση. Δηλαδή, ναι μεν αλλά...

Σίγουρα όμως είδαμε ωραία ονόματα και άξιζε το κουραστικό πηγαινέλα και τα εξαντλητικά επτάωρα από stage σε stage, συναντήσαμε αρκετούς γνωστούς (και ...bloggers! Τελευταία είναι παντού!), κλπ, κλπ. Ας δούμε κάπως συνοπτικά τι είδαμε και τις εντυπώσεις μας:

1.Μουσείο Μπενάκη, Πέμπτη 6/7

Ο χώρος του αίθριου όπου λάβανε χώρα οι συναυλίες της ημέρας εντυπωσιακότατος όπως και όλο το μουσείο άλλωστε. Μακάρι οι υπεύθυνοι να καθιερώσουν πολλά μικρά - μεσαίου βεληνεκούς events εκεί. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι η πρώτη ημέρα του Synch ήταν πολύ "λιγή" και κόστιζε όσο οι άλλες δύο, κάτι που σίγουρα δημιούργησε αλγεινή εντύπωση σε εμάς τουλάχιστον. Όλα όσα έλαβαν χώρα στο Μ.Μ. σίγουρα μπορούσαν να στριμωχθούν στις δύο ημέρες στο Λαύριο, κανοντάς τες λίγο πιο περιεκτικές.

Ορχήστρα Λαχανικών της Βιέννης: Καμια 10αριά νοματαίοι που ταλαιπώρησαν ότι λαχανικό μπορείτε να φανταστείτε για να βγάλουν ήχους. Ενδιαφέρον αλλά με μικρό attention span.
Biosphere: Μικρό σε διάρκεια (40 - 45 λεπτά) αλλά πολύ ωραίο σετάκι. Ξεκίνησε με αργόσυρτη ambient και πολλά spoken word περάσματα και κατέληξε σε πιο ρυθμικά ηχοτοπία.
Κωνσταντινός Β: Σετ βασισμένο αποκλειστικά στο Transformations και πολύ ωραία συνοδευτικά visuals. Όχι και άσχημα.

Παρεπιπτόντως είδαμε και λίγο από το σετ των Free Piece Of Tape VS Μπλακ Εν Ντέκερ στο αμφιθέατρο του μουσείου: καλούτσικη πειραγμένη electronica
αν και ελαφρώς "πρωτόλεια" και συνοδευόταν επιτυχημένα από ωραία visuals.

2.Τεχν. Πάρκο Λαυρίου, Παρασκευή 7/7

Στο χώρο φθάσαμε την ώρα που ξεκίνησαν οι ...θεότρελλοι Animal Collective. Χωρίς τις ...στολές, θορυβώδεις, krautrock-ίζοντες και αρκούντως πειραματικοί, μας άρεσαν αν και δεν έχουμε εντρυφήσει σημαντικά στην δισκογραφία τους. Άρεσαν πολύ και στον κόσμο που τους έβγαλε με το ζόρι και παρά την αρχική άρνηση των υπευθύνων του φεστιβάλ για encore!
Audio Bullys... αδιάφοροι και πολύ βρετανίλα βρε αδερφάκι μου...

...οπότε, μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την σκηνή του Μηχανουργείου όπου είδαμε λίγο από το ωραίο σετ του Serafim Tsotsonis, ήρθε η ώρα για τους Galaxy 2 Galaxy & Los Hermanos από την Underground Resistance, μια απίστευτη μπάντα απο Detroit μεριά που έπαιξε τις ...κάλτσες της και αν δεν τους σταματούσαν κάποια στιγμή, μέχρι τώρα θα παίζανε!

Τι παίξανε; Από εκτελέσεις με κανονικά όργανα techno κομματιών και περάσματα από Kraftwerk μέχρι blues / soul και funk αυτοσχεδιασμούς ενώ μαζί τους τζάμαρε και ο David Lynch στο σαξόφωνο. H 7μελής μπάντα των μαυρούκων θα έκλεβε hands down την παράσταση της πρώτης μέρας...

...αλλά "ισοψήφισε" με το καταιγιστικότατο σετ του Amon Tobin στο Μηχανουργείο που θα σήκωνε και τα ντουβάρια του Λαυρίου. Όσοι βρεθήκαν εκεί στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα ξέρουν καλά...

Κατά τα άλλα, μαζί με και κάποιες μικρές αναγνωριστικές βόλτες στην Τέντα όπου δεν συγκλονιστήκαμε και ιδιαίτερα, η πρώτη ημέρα του Synch έληξε κάπου εκεί...

... οποτε δεν είδαμε A Guy Called Gerald και Aux 88, αν και θα θέλαμε πολύ, γιατί το πρόγραμμα είχε βγει (ως συνήθως) τελείως εκτός (από άποψης ώρας) και είχαμε πάει και στο Λαύριο σχεδόν κατευθείαν από τη δουλειά. Απ' ότι μάθαμε, ο Aux 88 βγήκε κατά τις 7 παρά το πρωί μπροστά σε 20 άτομα!!!

3.Τεχν. Πάρκο Λαυρίου, Σάββατο 8/7

Η τρίτη και τελευταία μέρα του Synch ξεκίνησε ιδανικά με το πολύ καλό σετ των γερμανών Mouse On Mars μπροστά δυστυχώς σε ένα μάλλον αδιάφορο κοινό.
Ακολούθησαν οι The Chap μερικώς γνωστοί στην Ελλάδα λόγω και του έλληνα Πάνου Γκίκα στην σύνθεση τους. Δεν ήταν και άσχημοι αλλά δεν πέσαμε και από την κερκίδα από την άλλη...

...οπότε μια βόλτα από την τέντα επιβαλόταν για να δούμε τον Dousk παρακινήμενοι και από το πολύ καλό περσινό άλμπουμ του D.I.Y. στην Klik Records. Καλή electronica πότε πιο ρυθμική πότε πιο ambient αν και δεν έλειψαν τα λαθάκια στο σετ...

...και επιστροφή στην κεντρική σκηνική όπου εμφανίστηκε ο "πολύς" (με όλη την σημασία της λέξεως!) Afrika Bambaataa. Καλό electro funk / hip hop DJ set διανθισμένο και με πολλές επιτυχίες, αν έλειπαν και οι δυο - τρεις, συμπαθείς κατά τα άλλα, MC's που τριγυρνάγανε άνευ λόγου και αιτίας επι σκηνής, αμολώντας ένα "Afrika Bambaataa's gonna take you to a musical journey..." κάθε 3-4 λεπτά, καλύτερα θα ήτανε...

...οπότε μετά από μια διακοπή, το Λαύριο δονήθηκε από το βουτηγμένο στο reverb και το delay πειραγμένο σκληρό dub των Mark Stewart and The Mafia που μας άρεσε πάρα πολύ. Και αυτοί επίσης είχανε τον "ατελειώτο"! Οι πενήντα θαρραλέοι που τους είδαμε μέχρι τέλους, το απολαύσαμε πάντως...

...πίσω στο Μηχανουργείο είδαμε λίγο από το τελείωμα του Legowelt ενώ στην Τέντα, έπαιζαν οι Technasia, δυνατοί και χορευτικοί, για πολλούς από τα καλύτερα ονόματα της τρίτης ημέρας. Η τρίτη ημέρα του Synch έκλεισε με το απίστευτο σετ των Max Dyrante VS Alexander Robotnick δύο italo-disco παραγωγών που άρεσαν πολύ και δικαίως.

Αλλά ονόματα που είδαμε έστω και για λίγο την τρίτη ημέρα στο Synch:
Mary & The Boy: Don't Believe The Hype! Έλεος!
Angie Reed: Προσπαθεί αλλά δεν το έχει...
2L8: Στροφή 180 μοιρών στην αποψή μας για αυτούς (λόγω εκείνου του ανεκδίηγητο supporting στους Liars τον Φλεβάρη). Με full μπάντα και έγχορδα, το post rock τους "βγάζει νόημα" και λέει πολλά!

Α! Και πολύ πολύ λίγο απο Closer οπότε δεν μπορούμε να εκφέρουμε άποψη.

Σχόλια: Το τρίτο κατά σειρά Synch έγινε μάλλον στο ...ρελαντί των καλών εντυπώσεων του περσινού και προπέρσινου. Δεν χρειάζεται να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Οι διοργανωτές θα πρέπει σίγουρα να το ξαναδούν το ζήτημα και ελπίζουμε του χρόνου να δούμε ένα Synch αντάξιο του 2005 και του 2004. Μπορούν να ανανεώσουν το φεστιβάλ τόσο στη μορφή όσο και στα ονόματα και είδη μουσικής. Αναμένουμε πολλά περισσότερα!

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2006

S Y N CH r o n i ze ...Again!

by lkrory21
Σήμερα ξεκινά (αλλά αυτό μάλλον το ξέρετε ήδη!) στο Μουσείο Μπενάκη και στο Ινστιτούτο Γκαίτε το 3ο κατά σειρά SYNCH φέστιβαλ ενώ από αύριο ( και το Σάββατο ) θα βρίσκεται στο "φυσικό" του χώρο, δηλαδή στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου.


Αν και εμφανέστατα πιο "λιτό" από τα προηγούμενα δύο, το SYNCH παραμένει το σημαντικότερο ελληνικό καλοκαιρινό φεστιβάλ στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής (και όχι μόνο) και στην διαρκειά του εμφανίζονται σημαντικά εγχώρια και ξένα συγκροτήματα / καλλιτέχνες του χώρου.

Ελπίζουμε να πάει καλά (όπως πήγε το περσινό) και αυτή η "λιτότητα" να είναι απλώς μια ανασύνταξη δυνάμεων για το επόμενο!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Links:

Synch Official Site

Πρόγραμμα(Μουσική): 6 / 7 / 8 Ιουλίου

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2006

(Wanted Dead Or A)Live: Devendra Banhart

by lkrory21

Devendra Banhart
Club Underworld - 4/7/2006

Αντίθετα με ότι μας μαθαίνανε τόσα χρόνια οι Public Enemy, αυτή την φορά ...Just Believe the hype! Η χθεσινή πολύ καλή συναυλία του συμπαθέστατου hippie-φρικιού στο Underworld (όχι ακριβώς ο ιδανικότερος χώρος για συναυλίες αλλά τελικά δεν είναι και χειρότερος από κάτι μικρά live - clubάκια της Βιέννης ή του Βερολίνου) απέδειξε ότι δικαίως τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει "επιτυχία" (σε συγκεκριμένους indie / alternative χώρους). Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Βρεθήκαμε στον χώρο γύρω στις 11:30 με το Underworld να είναι κατά το ήμισυ γεμάτο. Σταδιακά όμως η προσέλευση του κόσμου γίνόταν όλο και μεγαλύτερη. Δεν γνωρίζουμε (δυστυχώς) αν πριν έπαιξαν τα support γκρουπς που είχαν ανακοινωθεί ( Simon Bloom, The Callas). Ο Devendra και η συνοδευτική μπάντα του ανέβηκαν στη σκηνή περί τα μεσάνυχτα και μας φιλοδώρησαν για αρχή ένα ακουστικο - ημιακουστικό περίπου ημίωρο show που, αν και μαγευτικό, δυστυχώς ψιλοχάθηκε μες την συνήθη αγενέστατη βαβούρα (ξέρετε τώρα, και εμείς τα έχουμε κάνει αυτά: ομιλίες, κινητά, "που χάθηκες, βρε;", δυνατά γέλια, κλπ, κλπ) του ελληνικού κοινού αλλά λόγω του μέτριου ήχου (που ταλάνισε ολόκληρη την συναυλία).

Μετά από ένα ευχάριστο μικρό διάλειμμα με τον απίστευτο τυπάκο (πότε ήταν στον πάγκο με το merchandise, πότε ανέβαινε στην σκηνή και χόρευε, κλπ) στο φλάουτο, επανέρχεται ο Devendra με την ηλεκτρική κιθάρα ανα χείρας και τότε το Underworld άρχισε επιτέλους να "συντονιζεται" μαζί του. Άλλωστε πλέον είχε γεμίσει σχεδόν ασφυκτικά (προφανώς ήρθαν και αρκετοί από ...Βύρωνα μεριά). Ο Devendra, που άδειασε ένα μπουκάλι... Πέρδικα (Famous Grouse) επι σκηνής, ήταν σαφώς πιο κεφάτος για μία ώρα και κάτι στο "εξηλεκτρισμένο" μέρος της συναυλίας το οποίο μετατράπηκε σε πάρτυ.

Το όλο show βασίστηκε, όπως ίσως φανταστήκατε, στα τρία τελευταία άλμπουμς του Devendra ("Cripple Crow", "Nino Rojo", "Rejoicing In The Hands ") αλλά και με τραγούδια από τις προσωπικές μπάντες των μελών της συνοδείας του. Έπαιξαν μια "ψυχεδελική" έκδοση του ... "Billie Jean" (Michael Jackson). Ανέβασε επι σκηνής την... Μαρίνα και τον ...Σπύρο (τυχαία άτομα από το κοινό) να παίξουν δικά τους τραγούδια(!). Τέλος, έκλεισε την κανονική διάρκεια του αγώνα... ε του show (νομίσαμε ότι είμασταν στο DribbleandDrink!) με ένα από τα πιο περίεργα medley που έχουμε παρακολουθήσει εδώ και πολλά χρόνια: Lauryn Hill ("Doo Wop(That Thing) " και ...Charles Manson (!!!). Αφού μας τρέλανε στα  "ευχαριστώ", κλπ, κλπ κατέβηκε και πήγε στα παρασκήνια μέσα από το κοινό και όχι από την πόρτα της σκηνής. Στην συνέχεια ανέβηκε και πάλι ο προαναφερθέντας τυπάκος για χορό και "καυλαντίσματα" (!!) με τις κοπέλλες της πρώτης σειράς μέχρι να ξαναβγεί για encore ο D.B. και η παρέα του και να "γκρεμίσει" τους τοίχους του Underworld με την δυνατή εκτέλεση του "I Feel Like A Child".

Εξαιρετικός και καθηλωτικός ο Devendra Banhart και μας άρεσε πάρα πολύ το εξηλεκτρισμένο 60's psychedelic folk του, που ακούγεται ακόμα πιο απολαυστικό "ζωντανά" σε σχέση με τους δίσκους του.
 
Όλα καλά δηλαδή ως εδώ αλλά σιγά σιγά θα πρέπει να μπούμε στον αστερισμό του Synch που ξεκινά αύριο στο Μουσείο Μπενάκη και συνεχίζει Παρασκευη - Σάββατο στο Λαύριο. Μπορεί να μην έχει τόσα ονόματα όσα πέρυσι αλλά μέσα στο line-up κρύβονται πολλά καλά πράγματα! We will talk about that soon!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Τρίτη 4 Ιουλίου 2006

(Un)Known Pleasures: Jesus Dread

by lkrory21
Yabby You - Jesus Dread (1972 - 1977) [1997, Blood And Fire]

Δεν θα αρχίσουμε πάλι τα τετριμμένα περί "καλύτερης εταιρείας reggae επανεκδόσεων", κλπ, κλπ, τα έχουμε ξαναπεί πλείστες φορές από αυτό εδώ το blog για την Blood & Fire και τις απίστευτα προσεγμένες κυκλοφορίες της σε παλαιότερες παρουσιάσεις.


Αυτή την φορά θα πάμε στην περίοδο 1972 - 1978, στην "χρυσή roots" περίοδο της Reggae και πιο συγκεκριμένα στον Yabby You (κατά κόσμον Vivian Jackson), ο οποίος, αν και μάλλον(!!) άγνωστος στο ευρύ κοινό, είναι από τις πιο σημαντικές φιγούρες του είδους. Η διπλή αυτή συλλογή από το 1997 με τίτλο Jesus Dread είναι μια πολύ καλή ευκαιρία γνωριμίας τόσο με τον Yabby You όσο και την καθαρόαιμη roots πλευρά της reggae στην δεκαετία του '70.


Ο τίτλος Jesus Dread στην πραγματικότητα είναι ένα ψευδώνυμο που είχε αποκτήσει στην Jamaica ο Yabby You λόγω του υβριδίου χριστιανισμού - ρασταφαριανισμού που πιστεύει ως θρησκεία και πρεσβεύει ως φιλοσοφία και μέσω των στίχων. Παρεπιπτόντως το Yabby You ως ψευδώνυμο βγήκε από τα εναρκτήρια φωνητικά στο τραγούδι "Conquering Lion".

Το cd είναι χορταστικότατο και υπερπλήρες. Έχει ...47 τραγούδια και περιλαμβάνει ολόκληρο το roots classic LP Conquering Lion, dub versions, DJ versions (όπου συμμετέχουν Trinity, Tappa Zukie, Dillinger, κ.α.), instrumental versions με πνευστά (όπου συμμετέχει ο Tommy McCook), σπάνια singles, τραγούδια από το LP Walls Of Jerusalem, παραγωγές του Yabby You σε άλλους reggae καλλιτέχνες. Τι άλλο θα θέλατε δηλαδή;


Φυσικά συμμετέχει η αφρόκρεμα της ...Ιαμαϊκής με τον King Tubby ως παραγωγό στα περισσότερα tracks, τον Lee 'Scratch' Perry ως παραγωγό του εκπληκτικού καλέσματος σε αγώνα "Run Come Rally" και του dub version "Rally Dub", Augustus Pablo στην μελλόντικα σε ένα track (και πιάνο σε άλλα) και τους καλύτερους ίσως μουσικούς της reggae ως backing band: Robbie Shakespeare (μπάσο), Aston 'Family Man' Barrett (μπάσο και keyboards), Leroy 'Horsemouth' Wallace (drums), Lowell 'Sly' Dunbar (drums), Earl 'Chinna' Smith (κιθάρα), κ.α.
Προσέξτε και τον απίστευτο (μόλις 13 χρονών την εποχή που ηχογραφήθηκε) Wayne Wade στα φωνητικά στα "Man of the Living" και "Lord Of Lords".

Η συνήθης υψηλότατη ποιότητα των επανεκδόσεων της B & F είναι φυσικά παρούσα και εδώ με απίστευτο ήχο ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι συνήθεις πηγές της είναι masters και βινύλια πολυκαιρισμένα ή κακής ποιότητας ενώ συνοδεύεται και με πολυσέλιδο booklet με πολλές πληροφορίες, τμήματα συνεντεύξεων, κλπ. Ως δείγμα μπορείτε να βρείτε εδώ ή δεξιά στο τμήμα MP3 Of The Week το "Run Come Rally" που όπως ορθά αναφέρεται και στο booklet είναι: "simply one of the most stirring calls to arms ever made".

Roots Reggae Music at its finest!

Tracklist:

CD1 Conquering Lion Style

01 Love Thy Neighbour - Vivian Jackson and the Defenders
02 Conquering Lion - Vivian Jackson and the Ralph Brothers
03 Fisherman Special - Tommy McCook and Don D. Jnr
04 Yabby Youth - Big Youth and Vivian Jackson
05 Big Youth Fights Against Capitalism - King Tubby's
06 Covetous Men - Vivian Jackson and the Prophets
07 Run Come Rally - Vivian Jackson and the Prophets
08 Rally Dub - Upsetter Mix
09 Anti-Christ - Vivian Jackson and the Prophets
10 God is Watching You - Dicky Burton
11 Pablo Dread in a Red - Augustus Pablo and Vivian Jackson
12 King Tubby's Rock - King Tubby's
13 Warn the Nation - The Prophets
14 Honey Dub - King Tubby's
15 Carnal Mind - Vivian Jackson and the Prophets
16 Love of Jah - Vivian Jackson and the Prophets
17 Love of Jah version - King Tubby's
18 The Man who does the Work - Vivian Jackson and The Prophets
19 Jah Vengeance - Vivian Jackson and the Sons of Jah
20 Revenge - Tommy McCook
21 Freshly - Dillinger
22 Natty Dread on the Mountain Top - Tappa Zukie
23 Gwan and Lef' Me - Trinity
24 Tubby's Vengeance - King Tubby's
25 Death Trap - Tommy McCook

CD2 Chanting Style

01 Man of the Living - Wayne Wade
02 King Tubby Special - King Tubby's
03 Lord of Lords - Wayne Wade
04 Lord Dub - King Tubby's
05 Chant Jah Victory - Errol Alphonso
06 Jah Victory Dub - King Tubby's
07 Walls of Jerusalem - Vivian Jackson and the Prophets
08 Jerusalem Dub - King Tubby's
09 King Pharaoh's Plague Discomix - The Prophets and Trinity
10 Plague of Horn - Tommy McCook
11 King Pharaoh Dub - King Tubby's
12 Jesus Dread - Trinity meets Dillinger
13 Chant Down Babylon Kingdom discomix - The Prophets and Trinity
14 Chanting Dub - King Tubby's
15 Hornsman Chant - Tommy McCook
16 Fire in a Kingston - Vivian Jackson and the Prophets
17 Fire Dub - King Tubby's
18 Judgement on the Land - Vivian Jackson and the Prophets
19 Repatriation Rock - King Tubby's
20 Deliver Me from My Enemies - Vivian Jackson and the Prophets
21 Born Free discomix - Michael Rose
22 Love Thy Neighbour version - King Tubby's

Links:
Blood And Fire (Jesus Dread)
All Music Guide (Yabby You biography)
All Music Guide (Jesus Dread review)


Δευτέρα 3 Ιουλίου 2006

Antony ...and the ...Banharts part.II (!!)

by lkrory21
Χμμ... μετά την περσινή κόντρα Didi Music - Astra/Gagarin, νέο μέτωπο ξεκινά (απ' ότι φαίνεται) στο ταραγμένο συναυλιακό τοπίο της χώρας μεταξύ Astra/Gagarin και Clip Art. Στο site του Avopolis άμα πάτε (που από το πρωί έχει σοβαρά προβλήματα στην ταχύτητα φόρτωσης παρεπιπτόντως), θα βρείτε και τις επίσημες ανακοινώσεις (1, 2) των δύο διοργανώτριων εταιρειών όπου (κλασικά) η μία αλληλοκατηγορεί την άλλη ενώ αν κρίνουμε και από την άποψη του Avopolis έπεσαν απειλές και προς τα εκεί ενώ υπονοείται ότι το πράγμα θα φτάσει μέχρι τα δικαστήρια. Εύγε προς όλους και εις ανώτερα δηλαδή!!!

Εμείς δεν έχουμε ουδεμία σχέση, γνωριμία ή συμπάθεια με κανέναν από τους διοργανωτές αλλά εδώ φαίνεται ότι κρύβονται πολλές κλασικές ελληνικές μαμακίες από πίσω
. Μένει να δούμε πότε θα καταλάβουν ότι στο τέλος χαμένοι θα βγουν αυτοί με τις πανάκριβες σε ευρωπαϊκό επίπεδο (έλα Αλέκο, πόσο είπες ότι είχε οι Antony & The Johnsons στην Βιέννη πριν λίγο καιρό: 15€??? Α χα χα χα χα!) συναυλίες, κάκιστα οργανωμένες, με πανάκριβα μπαρς, κλπ, κλπ!

Η Αθήνα μπορεί να είναι μεγαλούπολη πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων αλλά το κοινό τέτοιων συναυλιών είναι μικρό και δεν μπορεί ούτε να δίνει 30-35-40 (και βάλε) συνέχεια ούτε μπορεί να μοιράζεται στα δύο (αυτό και μόνο δεν συμφέρει κανέναν διοργανωτή άλλωστε!). Δεν υποστηρίζουμε να γίνουν οι διοργανωτές ούτε καρτέλ με προσυνεννοήσεις και υπογείες συμφωνίες ούτε... φιλανθρωπικά ιδρύματα. Ανταγωνίστριες εταιρείες είναι αλλά ένα μίνιμουμ συνεννόησης θα μπορούσε να υπάρχει δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών της "ανεβα στο τραπέζι μου κούκλα μου γλυκειά, χορεψε και σπάστα όλα τούτη την βραδια" πολιτιστικής κατάστασης που επικρατεί!

Για παράδειγμα αφού ήταν προφανώς δυνατόν να συμπέσουν οι ημερομηνίες και να διοργανωθεί ένα μίνι φεστιβάλ εκεί στον Βύρωνα με όλους τους καλλιτέχνες με κανενά 40άρι (και πάλι πολύ είναι αλλά τέλος πάντων, ας πάει το παλιάμπελο) γιατί δεν το κανάνε συνεταιρικά και ωραία? Και συνολικά περισσότερος κόσμος θα πήγαινε και όλοι ευχαριστημένοι θα ήταν...

Τώρα... ραντεβού αύριο για τους έχοντες εισιτήρια για Devendra Banhart στον "Τάφο του Ίνδου" πίσω από την πλατεία Κάνιγγος ενώ όσοι έχουν εισιτήρια και για τις δύο; Τρεχάτε ποδαρακιά μου!!!!

Ωραία τα κανονίσατε μάγκες!


Antony ... and the ...Banharts?

by lkrory21
Αν κρίνουμε από αυτή και αυτή την είδηση από Avopolis, η βροχή τα έκανε μπάχαλο στο συναυλιακό γίγνεσθαι...

Όχι μόνο δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους οι διοργανωτές να γίνει μια κοινή εμφάνιση αύριο καθότι ορθώς το Avopolis αναφέρει ότι και οι δύο συναυλίες απευθύνονται στο ίδιο πάνω-κάτω κοινό ενώ εξ όσων γνωρίζουμε αρκετός κόσμος έχει εισιτήρια και για τις δύο...

...Απ' ότι φαίνεται, πετάξαν (δική μας εκτίμηση αυτή, ας δούμε τι θα λέει και η επίσημη ανακοίνωση για την αλλαγή του χώρου) και τον Devendra Banhart έξω από το Gagarin! (Για ευνόητους λόγους φυσικά... Η Astra -που έχει το Gagarin- διοργανώνει τον Antony And The Johnsons )! Έτσι, όσοι έχουμε εισιτήρια για Devendra Banhart θα αναγκαστούμε να τον παρακολούθησουμε καλοκαιριάτικα στον... "Τάφο του Ινδού" ε ε ε στο Underworld θέλαμε να πούμε!

(Απο την άλλη, ποιος ξέρει, μπορεί και η Olon Music/Clipart να απέσυρε την συναυλία από το Gagarin ως πίεση προς την Astra.)

Ας βρεθεί μια ΚΟΙΝΗ λύση, έστω και την τελευταία στιγμή, που θα βολέψει όλους και όλες και κυριώς το κοινό (Μεταξύ μας; Απίθανο!).

Τελικά οι ελληνικές εταιρείες διοργάνωσης συναυλιών δεν σταματήσουν ποτέ να μας εκπλήσσουν δυσάρεστα όσα χρόνια και να περάσουν!

Για τα παραπονά σας φυσικά (ας χρησιμοποιήσουμε μια φορά την δυναμή μας ως καταναλωτές, διάολε!), μπορείτε να βρείτε τα στοιχεία επικοινωνίας των δύο εταιρειών εδώ και εδώ.

Κυριακή 2 Ιουλίου 2006

(Wanted Dead Or A)Live: New Model Army (Well... Sort of!)

by lkrory21
New Model Army
Deus X Machina


Σαβ. 1/7/06
11ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ
Πλ.Πρωτομαγιάς, Πεδίον του Άρεως.

Βρεθήκαμε λοιπόν χθες, εν μέσω αρκετού κόσμου και ανυπόφορης ζέστης, και εμείς στο Πεδιόν του Άρεως όπου διοργανώνεται μέχρι σήμερα (τώρα βέβαια με την βροχή απόψε ποιος ξέρει τι να έγινε...) το 11ο κατά σειρά Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Η προσπάθεια όπως πάντα αξιέπαινη. Πλήθος οργανώσεων και συλογικότητων είχε περίπτερα και πλήθος διαφόρων ομιλιών και εκδηλώσεων λάμβαναν χώρα με πολύ ενδιαφέρον ομολογουμένως. Η προσέλευση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή σε σχέση με άλλες χρονιές που έτυχε να παρευρεθούμε οπότε το "τυράκι" των New Model Army δούλεψε περίφημα.

Σαν ένα γενικό σχόλιο, ο Συνασπισμός (α ρε Αλαβάνε rocker!) και οι συν αυτώ οργανώσεις δείχνουν να έχουν πιάσει κάπως το νόημα και τα δύο τελευταία χρόνια έχουμε δει κάποια καλά ξένα ονόματα στα διάφορα φεστιβάλς τους: Puressence, Chumbawamba, Los De Abajo, Mogwai, Tonino Carotone και τώρα New Model Army και με όπως παντα φθηνό εισιτήριο (5€). Έξυπνα λοιπόν προσελκύουν κόσμο που ίσως ούτε να απ' έξω να μην πέρναγε. Μόνο το ΚΚΕ δείχνει να έχει μείνει στο τρίπτυχο Παπακωνσταντίνου - Τσακνής - Πηρουνίτσας...εεε Μαχαιρίτσας θέλαμε να πούμε! Πάντως και παλαιότερα, κάτι είχε γίνει. Η πρώτη συναυλία ξένου ονόματος που έχει δει ο υποφαίνομενος ήταν το ...1989 (ή 1990?) σε φεστιβάλ του ενιαίου τότε Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου στο Ζάππειο τον Ian Gillan (σόλο) και τον μπλουζίστα Luther Allison!!! Anyway, πάμε στα χθεσινά...

Μόλις φθάσαμε τελείωναν την εμφανισή τους οι Σπυριδούλα... τα γνωστά και ολίγον κουραστικά δηλαδή! Στον κόσμο εκεί γύρω άρεσαν πολύ πάντως (καθόλου αξιοπερίεργο).

Μετά από λίγο επί της σκηνής οι ..αειθαλείς και για πολλοστή φορά (από το 1993 τους έχουμε πετύχει σε διάφορα live) σαρωτικοί Deus X Machina. Μπορεί μουσικά να μην είναι ακριβώς my cup of tea, που θα έλεγαν οι αγγλοσάξωνες, αλλά για ακόμη μια φορά αποδειχθηκε ότι έχουν γεννηθεί σε λάθος χώρα! Αν ήταν Βρεττανοί ή Αμερικανοί σίγουρα θα μιλάγαμε, χωρίς υπερβολή, για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του σκληρού ήχου σήμερα. Χωρίς να τους βάλουν κάτω τα προβλήματα ήχου που ταλάνισαν την εμφανισή τους, έδωσαν ρέστα και όχι απλά ξεσήκωσαν, έβαλαν φωτιά στο κοινό για περίπου 45 - 50 λεπτά. Τι να λέμε τώρα... οι τύποι απλά δεν έχουν ταίρι στο είδος τους.

Επι σκηνής ο επίσης ...αειθαλής Justin Sullivan και ..άλλος ένας από τους New Model Army σε ένα ημιακουστικό σετ περίπου μιας ώρας - μιας ώρας και κάτι που χωρίς να συνεπάρει ήταν αξιοπρεπέστατο και καλό ακόμα και για κάποιους σαν και εμάς που δεν είμαστε ακριβώς και φανατικοί των N.M.A.

Αποφεύγοντας σοφά να παίξει το ...ουφ "51st State", ο Justin ήταν ευδιάθετος, με καλή επικοινωνία και αστειακια με το κοινό (το οποίο κάλεσε να τον συνοδέψει σε εκδρομή σήμερα στο Σούνιο, στον ναό του Ποσειδώνα!) ενώ ανάμεσα στα δικά του τραγούδια μας φιλοδώρησε μια (συγκλονιστική) διασκευή από Bob Dylan ("Masters Of War") και μία (έτσι και έτσι ομολογουμένως) από Neil Young ("Rocking In The Free World") . Μερικά από τα δικά του τραγούδια που έπαιξε ήταν τα "Fate", "Love Songs", "Snelsmore Woods", "Ocean Rising", "Here Comes The War".

To ελληνικό "τμήμα" του The Family(!!!) ήταν παρόν σύσσωμο, ακούραστο και εκδηλωτικότατο,
παρά το γεγονός ότι οι New Model Army είχαν έρθει πρόσφατα για συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τραγουδώντας ΌΛΟΥΣ τους στίχους (απίστευτο!) παρέα με τον Justin.

Η φίλη μας Ε.Κ. με την οποία παρακολουθήσαμε μαζί την συναυλία, έτσι για να ζηλέψουν τα υπόλοιπα μέλη του ελληνικού Τhe Family (και ειδικά κάποιος στο Δουβλίνο, ε Ν.Χ.?) , κατέληξε με τον Justin Sullivan και άλλους fans για μπύρες μέχρι τις 7 το πρωί σε μπαρ της Αθήνας. Έτσι είναι αυτά!

Αυτά προς το παρόν...
... See Ya In The Pit!