(Wanted Dead Or A)Live: New Model Army (Well... Sort of!)

New Model Army
Deus X Machina

Σαβ. 1/7/06
11ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ
Πλ.Πρωτομαγιάς, Πεδίον του Άρεως.

Βρεθήκαμε λοιπόν χθες, εν μέσω αρκετού κόσμου και ανυπόφορης ζέστης, και εμείς στο Πεδιόν του Άρεως όπου διοργανώνεται μέχρι σήμερα (τώρα βέβαια με την βροχή απόψε ποιος ξέρει τι να έγινε...) το 11ο κατά σειρά Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Η προσπάθεια όπως πάντα αξιέπαινη. Πλήθος οργανώσεων και συλογικότητων είχε περίπτερα και πλήθος διαφόρων ομιλιών και εκδηλώσεων λάμβαναν χώρα με πολύ ενδιαφέρον ομολογουμένως. Η προσέλευση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή σε σχέση με άλλες χρονιές που έτυχε να παρευρεθούμε οπότε το "τυράκι" των New Model Army δούλεψε περίφημα.

Σαν ένα γενικό σχόλιο, ο Συνασπισμός (α ρε Αλαβάνε rocker!) και οι συν αυτώ οργανώσεις δείχνουν να έχουν πιάσει κάπως το νόημα και τα δύο τελευταία χρόνια έχουμε δει κάποια καλά ξένα ονόματα στα διάφορα φεστιβάλς τους: Puressence, Chumbawamba, Los De Abajo, Mogwai, Tonino Carotone και τώρα New Model Army και με όπως παντα φθηνό εισιτήριο (5€). Έξυπνα λοιπόν προσελκύουν κόσμο που ίσως ούτε να απ' έξω να μην πέρναγε. Μόνο το ΚΚΕ δείχνει να έχει μείνει στο τρίπτυχο Παπακωνσταντίνου - Τσακνής - Πηρουνίτσας...εεε Μαχαιρίτσας θέλαμε να πούμε! Πάντως και παλαιότερα, κάτι είχε γίνει. Η πρώτη συναυλία ξένου ονόματος που έχει δει ο υποφαίνομενος ήταν το ...1989 (ή 1990?) σε φεστιβάλ του ενιαίου τότε Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου στο Ζάππειο τον Ian Gillan (σόλο) και τον μπλουζίστα Luther Allison!!! Anyway, πάμε στα χθεσινά...

Μόλις φθάσαμε τελείωναν την εμφανισή τους οι Σπυριδούλα... τα γνωστά και ολίγον κουραστικά δηλαδή! Στον κόσμο εκεί γύρω άρεσαν πολύ πάντως (καθόλου αξιοπερίεργο).

Μετά από λίγο επί της σκηνής οι ..αειθαλείς και για πολλοστή φορά (από το 1993 τους έχουμε πετύχει σε διάφορα live) σαρωτικοί Deus X Machina. Μπορεί μουσικά να μην είναι ακριβώς my cup of tea, που θα έλεγαν οι αγγλοσάξωνες, αλλά για ακόμη μια φορά αποδειχθηκε ότι έχουν γεννηθεί σε λάθος χώρα! Αν ήταν Βρεττανοί ή Αμερικανοί σίγουρα θα μιλάγαμε, χωρίς υπερβολή, για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του σκληρού ήχου σήμερα. Χωρίς να τους βάλουν κάτω τα προβλήματα ήχου που ταλάνισαν την εμφανισή τους, έδωσαν ρέστα και όχι απλά ξεσήκωσαν, έβαλαν φωτιά στο κοινό για περίπου 45 - 50 λεπτά. Τι να λέμε τώρα... οι τύποι απλά δεν έχουν ταίρι στο είδος τους.

Επι σκηνής ο επίσης ...αειθαλής Justin Sullivan και ..άλλος ένας από τους New Model Army σε ένα ημιακουστικό σετ περίπου μιας ώρας - μιας ώρας και κάτι που χωρίς να συνεπάρει ήταν αξιοπρεπέστατο και καλό ακόμα και για κάποιους σαν και εμάς που δεν είμαστε ακριβώς και φανατικοί των N.M.A.

Αποφεύγοντας σοφά να παίξει το ...ουφ "51st State", ο Justin ήταν ευδιάθετος, με καλή επικοινωνία και αστειακια με το κοινό (το οποίο κάλεσε να τον συνοδέψει σε εκδρομή σήμερα στο Σούνιο, στον ναό του Ποσειδώνα!) ενώ ανάμεσα στα δικά του τραγούδια μας φιλοδώρησε μια (συγκλονιστική) διασκευή από Bob Dylan ("Masters Of War") και μία (έτσι και έτσι ομολογουμένως) από Neil Young ("Rocking In The Free World") . Μερικά από τα δικά του τραγούδια που έπαιξε ήταν τα "Fate", "Love Songs", "Snelsmore Woods", "Ocean Rising", "Here Comes The War".

To ελληνικό "τμήμα" του The Family(!!!) ήταν παρόν σύσσωμο, ακούραστο και εκδηλωτικότατο, παρά το γεγονός ότι οι New Model Army είχαν έρθει πρόσφατα για συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τραγουδώντας ΌΛΟΥΣ τους στίχους (απίστευτο!) παρέα με τον Justin.

Η φίλη μας Ε.Κ. με την οποία παρακολουθήσαμε μαζί την συναυλία, έτσι για να ζηλέψουν τα υπόλοιπα μέλη του ελληνικού Τhe Family (και ειδικά κάποιος στο Δουβλίνο, ε Ν.Χ.?) , κατέληξε με τον Justin Sullivan και άλλους fans για μπύρες μέχρι τις 7 το πρωί σε μπαρ της Αθήνας. Έτσι είναι αυτά!

Αυτά προς το παρόν...
... See Ya In The Pit!