Earthbound
Tonino Carotone
Χειμερινοί Κολυμβητές
Θανάσης Ππακωνσταντίνου
Locomondo+ Skatalites
Skatalites
"Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι"
Μια συναυλία που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς κατέληξε σε ήμι-φιάσκο(!!!) από πλευράς οργάνωσης, προγράμματος, line-up και το ...σημαντικότερο κεφιού! Μια συναυλία που ακόμα και με αυτό το Line-up (που αποδείχθηκε προβληματικό ως προς τη σειρά και τις ώρες εμφάνισης τουλάχιστον) και με την μεγάλη προσέλευση κόσμου που είχε θα έκανε την διαφορά στο φετεινό καλοκαίρι (εξαιρουμένων των Kraftwerk και των Black Sabbath).
Φτάσαμε στον χώρο γύρω στις 19:20 και στην σκηνή ήταν οι Earthbound παίζοντας μια ακουστική διασκευή του "Wrong'em Boyo" των Clash "αφιερωμένο στον Joe" (όπως δηλώσαν οι ίδιοι). Το σετ των Earthbound (όσο προλάβαμε τουλάχιστον) δεν ήταν άσχημο, αντίθετα ήταν πολύ καλό warm-up για τον Tonino Carotone...
...ο οποίος βγήκε στην σκηνή γύρω στις 20:15 ακριβώς ντυμένος όπως στην χειμερινή εμφανισή του στο Gagarin(ακόμα και το ίδιο φιδίσιο σακκάκι!) και με την ίδια μπάντα συν μια "κοπέλα" στα δέυτερα φωνητικά. Παρούσα φυσικά και η "θρυλική" Αννούσκα στα πνευστά, κρουστά και δεύτερα φωνητικά. Ο Tonino Carotone και η βγαλμένη από ταινία μπάντα του παρέδωσαν ένα καλό σετ μιας ώρας περίπου αποτελούμενο από τραγούδια από τα αλμπουμ "Mondo Difficile" και "Senza Ritorno". Ο κόσμος (που είχε πληθύνει αισθητά) διασκέδασε με τα τραγούδια, τα ισπανοιταλοελληνικά λογύδρια του Tonino(ο οποίος ήταν σε μιεγάλα κέφια, βοήθουσε και το Jack που είχε μαζί του) και τις μανιέρες του επι σκηνής. Γύρω στις 21:20, μετά από ένα encore, τελειώνει η εμφάνιση του Tonino...
...και μετά από ένα κενό περίπου μισής ώρας εμφανίζονται οι "Χειμερινοί Κολυμβητές" επί σκηνής. Ο κόσμος πλέον είναι πολύς αλλά η επιλογή ως συγκρότημα, η θέση στο Line-up και η ώρα εμφάνισης, οι πλέον ακατάλληλες κατά τη γνώμη μας. Αυτό δεν αποτελεί μομφή προς το συγκρότημα του κυρίου Μπακιρτζή, των οποίων η ιδιότυπη μουσική υπό άλλες συνθήκες λειτουργεί άψογα αλλά σε ένα φεστιβάλ - φιέστα με χιλιάδες κόσμου είναι τελείως "out". Ο κόσμος "ξενέρωσε" τελείως και εν κατακλείδι μας έμεινε η φράση κάποιας κοπέλας που είπε: "Τι κανουν εδώ οι Χειμερινοί Κολυμβητές αφού είναι καλοκαίρι". Μετά από άλλη μια παύση 30-40 λεπτών για αλλαγές οργάνων στη σκηνή εμφανίζεται...
... ο μεγάλος Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι Λαϊκεδέλικα. Με ένα σετ ποταμό (πάνω από 2 ώρες) απέδειξε την κλάση του και το ότι δεν βρίσκεται άδικα τόσο ψηλά στην εκτίμηση του κόσμου. Από τις αντιδράσεις του κόσμου ήταν φανερό ότι ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου ήταν εκεί για αυτόν. Έπαιξε πολλά καινούργια τραγούδια αλλά και επιλογές από τον "Βραχνό Προφήτη", την "Αγρύπνια" και τα άλλα προσωπικά αλμπουμ ενώ οι αυτοσχεδιασμοί της μπάντας (η οποία στάθηκε σε υψηλότατο επίπεδο εκτελεστικά) και το ιδιαίτερο μείγμα παράδοσης - rock πραγματικά συνάρπασαν...
...αλλά όχι τον πιο "εναλλακτικό" κόσμο που ήταν εκεί για τους... Skatalites. Έτσι σταδιακά και με το πεπερασμένο της ώρας να είναι εμφανές, το κοινό άρχισε να κουράζεται υπερ του δέοντος και να αποχωρεί μαζικά. Με το τέλος δε της εμφάνισης των Λαϊκεδέλικα αποχώρησε και μεγάλο μέρος του κοινού που είχε έρθει για αυτούς έτσι στο χώρο παραμείναμε οριακά 1500 - 2000 άτομα (Συγκριτικά το peak του κόσμου γύρω στις 23:00 μπορεί να ήταν και πάνω από 6.000 άτομα!).
Και ...ξαφνικά out of the blue που λένε και οι Αγγλοσάξονες εμφανίζονται οι ...Locomondo επι σκηνής! Μετά από τέσσερα τραγούδια (τα 2 μαζί με μέλη των Skatalites) αποχωρούν και αυτοί αφού "ξύπνησαν" λίγο τον κόσμο που είχε παραμείνει αλλά αρχισαν και κάποιες υπόνοιες περι "αρπαχτής". Τελικά αυτό δεν αποδείχθηκε αληθές καθώς μόλις στις ... 3 παρά εμφανίστηκαν οι Skatalites! Οι οποίοι μας παρέδωαν ένα καλούτσικο reggae-ska σετ που όμως πέρα από μια μάζα 200 ατόμων που χόρευε μπροστά - μπροστά δεν κατάφεραν να "ξυπνήσουν" τον κόσμο που όλο και μειωνότανε σε πλήθος. Το πεπερασμένο της ώρας, η κούραση και το ότι η επόμενη(...σήμερα δηλαδή) είναι καθημερινή και εργάσιμη μας έπεσαν "βαρειά" και αποχωρήσαμε και εμείς πριν το τέλος του σετ των "παππούδων" από την ...Ιαμαϊκή.
Αυτά στο μουσικό κομμάτι γιατί στον οργανωτικό τομέα τα πράγματα ήταν ο συνηθης συνδυασμός χάους και ανοργανωσιάς που έχετε συνηθίσει να ζείτε στα ελληνικά ο-θεός-να-τα-κάνει φεστιβάλ και συναυλίες. Αφήστε που εκεί στον πάγκο με τα σουβλάκια ξαναθύμηθηκαμε την "θρυλική" καντίνα του EJEKT. Και μια ερώτηση προς τον κο Τριανταφυλλίδη: Γιατί η αυξηση στην τιμή της μπύρας (από 3 σε 4€) σε σχέση με τις προηγούμενες συναυλίες στον χώρο(Kraftwerk, κλπ); Τα "σπασμένα" των άλλων συναυλιών θα βγάζατε;
Κατα την γνώμη μας όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά όσον αφορά το κέφι και τη διάθεση του κόσμου αν έλειπαν από το line-up οι "Χειμερινοί Κολυμβητές", οι Skatalites (και οι Locomondo) εμφανιζόντουσαν μετά τον Tonino και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου τελευταίος και με ένα σετ λίγο μικρότερο.
Κρίμα γιατί για φιέστα ξεκίνησε και σε φούσκα κατέληξε...
See Ya In The Pit!
Πέμπτη 30 Ιουνίου 2005
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2005
On The Road to G.Fest
by lkrory21
Απόψε η G.Φίεστα στο Ανοικτό Γήπεδο Beach Volley στο Δέλτα Φαλήρου και απ' ότι φαίνεται έχει παέι καλά στην προπώληση και θα έχει κόσμο. Σίγουρα βοήθησε και η σχετικά χαμηλή τιμή προπώλησης (20€). Αν δεν το έχετε μάθει από αλλού, ορίστε το line-up και οι ώρες εμφάνισης όπως παρουσιάζονται στο www.avopolis.gr:
18.45 – 19.30 The Earthbound
19.45 – 21.00 Tonino Carotone
21.15 – 22.30 Χειμερινοί Κολυμβητές
22.45 – 00.45 Θανάσης Παπακωνσταντίνου
01.00 – ? Skatalites
Δείτε και εδώ οδηγίες για το πως θα φτάσετε στον χώρο. Οι πόρτες ανοίγουν στις 18:00.
Λίγο αργά δεν μας πέφτουν για εργάσιμη οι Skatalites? Επίσης δεν θα ήταν καλύτερα οι Skatalites να έβγαιναν μετά τον ...πολυαγαπημένο Tonino (ο οποίος τον χειμώνα βγήκε "κομμάτια" στη σκηνή του Gagarin και μίλαγε μόνο στα... Καταλανικά!) που είναι και πιο "συγγενείς" μουσικά. Πάντως προσωπικά περιμένουμε εναγωνίως την εμφάνιση του Θανάση Παπακωνσταντίνου! Είδομεν...
Και μια και είμαστε στον αστερισμό G.Fest και Avopolis δείτε εδώ περίληψη και εδώ ολόκληρη την συνέντευξη του ιδιοκτήτη της Gagarin/Astra και σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη που έδωσε online χθες τ' απόγευμα στο Avopolis.
Από Παρασκευή ξεκινά στο τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου και το 2o Synch Festival, το μόνο ίσως φεστιβάλ που προσομοιάζει σε φεστιβάλ του εξωτερικού με 4 διαφορετικές σκηνές, πολλές παράλληλες δραστηριότητες (video art,internet art κλπ). Στο μουσικό τομέα,σαφώς και κινείται σε πιο πειραματικούς δρόμους σε σχέση με τα άλλα δύο (rockwave, g.fest) και αυτό ίσως του "κοστίσει" σε προσέλευση(πέρισυ δεν πήγε καθόλου καλά οικονομικά). Στα θετικά και η σχετικά χαμηλή τιμή τριημέρου (70€) μιας και υπάρχουν πάνω από 60 καλλιτέχνες/DJ's σε τέσσερις σκηνές.
See Ya In The Pit!
18.45 – 19.30 The Earthbound
19.45 – 21.00 Tonino Carotone
21.15 – 22.30 Χειμερινοί Κολυμβητές
22.45 – 00.45 Θανάσης Παπακωνσταντίνου
01.00 – ? Skatalites
Δείτε και εδώ οδηγίες για το πως θα φτάσετε στον χώρο. Οι πόρτες ανοίγουν στις 18:00.
Λίγο αργά δεν μας πέφτουν για εργάσιμη οι Skatalites? Επίσης δεν θα ήταν καλύτερα οι Skatalites να έβγαιναν μετά τον ...πολυαγαπημένο Tonino (ο οποίος τον χειμώνα βγήκε "κομμάτια" στη σκηνή του Gagarin και μίλαγε μόνο στα... Καταλανικά!) που είναι και πιο "συγγενείς" μουσικά. Πάντως προσωπικά περιμένουμε εναγωνίως την εμφάνιση του Θανάση Παπακωνσταντίνου! Είδομεν...
Και μια και είμαστε στον αστερισμό G.Fest και Avopolis δείτε εδώ περίληψη και εδώ ολόκληρη την συνέντευξη του ιδιοκτήτη της Gagarin/Astra και σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη που έδωσε online χθες τ' απόγευμα στο Avopolis.
Από Παρασκευή ξεκινά στο τεχνολογικό πάρκο Λαυρίου και το 2o Synch Festival, το μόνο ίσως φεστιβάλ που προσομοιάζει σε φεστιβάλ του εξωτερικού με 4 διαφορετικές σκηνές, πολλές παράλληλες δραστηριότητες (video art,internet art κλπ). Στο μουσικό τομέα,σαφώς και κινείται σε πιο πειραματικούς δρόμους σε σχέση με τα άλλα δύο (rockwave, g.fest) και αυτό ίσως του "κοστίσει" σε προσέλευση(πέρισυ δεν πήγε καθόλου καλά οικονομικά). Στα θετικά και η σχετικά χαμηλή τιμή τριημέρου (70€) μιας και υπάρχουν πάνω από 60 καλλιτέχνες/DJ's σε τέσσερις σκηνές.
See Ya In The Pit!
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2005
(Un)Known Pleasures: Yoshimi Battles The Pink Robots
by lkrory21.jpg)
The Flaming Lips
"Yoshimi Battles The Pink Robots"
(2002, Warner Bros)
Είναι αρκετές φορές που κάποιος -α μπορεί να ανακαλύψει ένα καλό αλμπουμ ετεροχρονισμένα. Είτε γιατί του διέφυγε τον καιρό που πρωτοκύκλοφόρησε με τον ολοένα αυξανόμενο πλήθος νέων κυκλοφοριών ή γιατί δεν πείστηκε από τα (συνήθως εύκολα) διθυραμβικά σχόλια του εξειδικευμένου τύπου ή γιατί απλά ήταν "αλλού" μουσικά. Άλλωστε με την έλευση του Internet, των MP3 και των P2P, το πλήθος των πληροφοριών έχει γιγαντωθεί και είναι αρκετά δύσκολο πια να ξεχωρίσει κανείς την "ήρα από το σταχυ"... Εδώ και μερικά χρόνια υπάρχει πλέον (νόμιμη ή ...παράνομη) πρόσβαση (η εξάπλωση δε της DSL έκανε ευκολότερα τα πράγματα) σχεδόν στο σύνολο του όγκου ηχογραφημένης μουσικής, από το πιο μικρό γκρουπάκι μέχρι τον τελευταίο (και μάλλον ...μέτριο) δίσκο των Coldplay πριν καν κυκλοφόρησει! Αυτό μπορεί να είναι καλό μεν αλλά απ' την άλλη δυσκολεύει αφάνταστα τις επιλογές.
Ετσί λοιπόν κάτι μας παρακίνησε (λίγο η περιέργεια, λίγο η τιμή, κλπ) και πήραμε το "Yoshimi Battles The Pink Robots" των Flaming Lips, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 2002 από την Warner Bros, σε προσφορά σε μεγάλο δισκοπωλείο του κέντρου των Αθηνών. Ένα άλμπουμ που είχε πάρει διθυραμβικές κριτικές από τον εγχώριο και ξένο, ηλεκτρονικό και έντυπο, μουσικό τύπο. Μέχρι και "Pet Sounds των 90's" είχε χαρακτηριστεί. Αδίκως; Θα το δούμε πιο κάτω.
Οι Flaming Lips καταρχήν υπάρχουν ως συγκρότημα από τις αρχές της δεκαετίας του 80 κινούμενοι πάντα στον ψυχεδελικό alternative/indie pop rock ήχο και είναι ένα αρκετά ιδίοτυπο συγκρότημα. Έχουν κυκλοφορήσει αρκετούς δίσκους, για ένα διάστημα είχαν κοινό μέλος με τους Mercury Rev, έχουν εμφανιστεί στην σειρά "Χτυποκάρδια στο Beverly Ηιlls"(!!!) ερμηνεύοντας την μοναδική επιτυχία τους, έχουν κάνει σουρρεαλιστική performance art (το διαβόητο πλέον Parking Lot Experiment, μια ολοκληρωμένη περιγραφή μπορείτε να δείτε εδώ) και έχουν συνεργαστεί με τους Chemical Brothers και τους Thievery Corporation (στο "The Cosmic Game").
Το "Yoshimi Battles The Pink Robots" είναι ένα σχεδόν concept αλμπουμ και κινείται στον άξονα "Καλό εναντίον Κακού". Από το εναρκτήριο "Fight Song" μέχρι το instrumental στο τέλος "Approaching Pavonis Mons by Balloon (Utopia Planitia)", οι Flaming Lips παίζουν ένα περίεργο pop+rock κράμα με πολλές ηλεκτρονικές αναφορές που όμοιο του δύσκολα θα βρείτε. Αν και το στυλ "αργές μελωδίες, γρήγορα πειραγμένα beats στο υπόβαθρο" εχει πολυφορεθεί τα τελευταία χρόνια, η συνθετική ικανότητα των Flaming Lips σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα προσεγμένη παραγωγή και τους πολυ καλούς και σουρρεαλιστικούς στίχους δίνουν έναν άλλο τόνο. Κάτι σαν "οι 10cc παίζουν πιο ψυχεδελικά και τζαμάρουν με τους Autechre σε παραγωγή Brian Wilson", αν θα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε πολυαγπαημένες εκφράσεις των εκάστοτε μουσικοκριτικών και την Yoshimi (η οποία έχει βέβαια μαύρη ζώνη στο καράτε όπως μας πληροφορούν στο "Yoshimi Battles The Pink Robot (pt.1)") να πολεμά τα ροζ ρομπότς και να σώζει την ανθρωπότητα. Αδιαμφισβήτητα highlights του δίσκου είναι το προαναφερόμενο κομμάτι και το "Do You Realize?" (το οποίο είχε κυκλοφορήσει ως single και είχε χρησιμοποιηθεί σε διαφήμιση της εταιρείας υπολογιστών HP) αν και όλα τα κομμάτια του δίσκου στέκονται σε πολύ καλό επίπεδο. Το δε artwork του δίσκου είναι πάρα πολύ καλό και ταιριάζει άψογα στο μουσικό κλίμα. Αν θα θέλαμε να βρούμε κάποιο μειονέκτημα, θα λέγαμε ότι η παραγώγη, ενώ είναι ιδιαίτερα προσεγμένη όπως προείπαμε, ορισμένες φορές είναι υπερ του δέοντως "φορτωμένη" και δεν αφήνει κάποια τραγούδια να "αναπνεύσουν".
Τελικά καμμιά φορά οι ευκολοι διθύραμβοι των μουσικοκριτικών δεν είναι και τελείως αστήρικτοι...
Links:
Official Site
Βιογραφία από Allmusic
Κριτική 1 (Pitchfork Media)
Κριτική 2 (Allmusic)
Σάββατο 25 Ιουνίου 2005
(Wanted Dead Or A)Live: Rockwave Festival
by lkrory21
Rockwave FestivalTerraVibe (Μαλακάσα)
24/6/2005
Marilyn Manson - Garbage
Το RockWave Festival 2005 άνοιξε τις πύλες του και αν μπορεί να συνοψισθεί η χθεσινή βραδιά σε μια φράση, αυτή θα ήταν "Καλό αλλά λίγο".
Βρεθήκαμε στον χώρο γύρω στις 8μμ όπου διαπιστώσαμε ότι τίποτα δεν βελτιωθηκε όσον αφορά το Parking... Περπατώντας τον ...μακρύ δρόμο προς την είσοδο διαπιστώσαμε (με μεγάλη έκπληξη) ότι έπαιζαν ήδη οι Garbage!!! Διασχίζοντας τον χώρο προς την σκηνή, καταλάβαμε αμέσως ότι είχε αλλάξει δραματικά η διαρρύθμιση του χώρου προς το καλύτερο. Ο χώρος που βρίσκεται η σκηνή είναι πολύ ευρύχωρος αν και όχι τόσο αμφιθεατρικός όσο στην περσινή θέση ενώ η ίδια η σκηνή πρέπει να είναι από τις μεγαλύτερες που έχουμε δει στην Ελλάδα. Στα συν και οι δύο τεραστιες οθόνες εκατέρωθεν της σκηνής που δείχνουν τα τεκταινόμενα. Μπαρς, τουαλέττες, μαγαζιά κλπ ήταν όλα σε ικανοποιητικό βαθμό.
Στο μουσικό μέρος τώρα, η περίπου μισή ώρα που είδαμε από το σετ των Garbage, τελικά δεν ήταν άσχημη. Ενα δυνατό σφιχτό rock set με την Shirley σε κέφια να αλωνίζει την σκηνή και μια καλή επιλογή ανάμεσα στα παλιότερα τους και το τελευταίο άλμπουμ τους. Κατάφερανε να "ζεστάνουνε¨τον κόσμο μεν αλλά μην φανταστείτε και τίποτα ιδιαίτερο. Κατεβαίνοντας οι Garbage (θυμηθείτε, η ώρα είχε πάει μόλις 20:45!), η προσμονή για τον "αρχοντα του σκότους" Marilyn Manson ήταν έκδηλη στο κοινό.
21:30 (περίπου) κλείνουν όλα τα φώτα και ακούγεται από τα ηχεία (να κάνουμε και μια μνεία στον ήχο που είναι καλός) μια ακουστική(!!) εκτέλεση του "Antichrist Superstar". Βγαίνοντας ο Marilyn Manson κρατώντας κάτι σαν καντήλι ή φαναράκι και ψέλνοντας , προκαλεί πανικό στους χιλίαδες θεατές!
Από εκεί και περά ξεκίνησε ένα πολύ δυνατό θεατρικό metal/goth/industrial show που ξεσήκωσε τον κόσμο. Παίχτηκαν αρκετά τραγούδια από τους δίσκους τους όπως The Fight Song, Disposable Teens, οι διασκευές στα Tainted Love, Personal Jesus και Sweet Dreams, το mOBSCENE, το Beautiful People, The Dope Show (όπου στη οθόνη πίσω από την σκηνή εμφανίζονταν εναλλάξ οι λέξεις "Drugs" και "Ναρκωτικά") και άλλα. Χαρακτηριστική στιγμή της συναυλίας όταν την ώρα του Sweet Dreams κάποιοι άναψαν δυο-τρία... καπνογόνα (κάτι που προσωπικά δεν το έχω ξαναδεί σε συναυλία) προκαλώντας την έκπληξη στον Manson ο οποίος τα έδειχνε και τα ξαναδειχνε στους μουσικούς του! Σχεδόν σε όλα τα τραγούδια ο Manson είχε διαφορετική (καθε φορά και πιο ακραία) αμφίεση, εμφανίστηκε και με τα κλασσικά ξυλοπόδαρα ενώ ως performer μπορούμε να πούμε ότι ήταν από τους καλύτερους που έχουμε δει live. Στο τέλος εμφανιστηκε το ...γνωστό podium όπου ως "αρχιέρεας του Σατανά" μας φιλοδώρησε με μια δυνατή ηλεκτρική εκτέλεση του "Antichrist Superstar" και... τέλος! Ναι τέλος μετά από ένα σετ μόλις 1 ώρας και 15 λεπτών, κάτι που προκάλεσε την απογοήτευση του πολυπληθέστατου κοινού (την ώρα που έπαιζε ο Manson πρέπει να είμασταν περίπου 8.000 άτομα παρόντα!) που σίγουρα ήθελε και άλλο. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτό ήταν όλο έτσι και αλλιώς ή το show διακόπηκε για άλλους λόγους αλλά σίγουρα ήταν μια απογόητευση μιας και μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι οι "θεατρινισμοί" και η metal/goth/industrial μουσική του κου Manson δουλεύουν άψογα ως Live.
Να επισημάνουμε ότι τόσο η εμφάνιση νωρίς των Garbage(αποτέλεσμα να τους χάσουν πολλοί που είχαν κολήσει στην κίνηση) και το μικρό (ευτυχώς πολύ καλό όμως!) σετ του Marilyn Manson άφησαν μια πικρή γεύση στο κοινό και πολλοί μιλούσαν μετά έως και για "αρπαχτή" μιας και το 45άρι του εισιτηρίου δεν είναι αμελητέο. Αρπαχτή προσωπικά δεν θα το χαρακτήριζα αλλά πάντως μια περισσότερη ενημέρωση από Didi Music για τις ώρες εμφάνισης δεν θα έβλαπτε.
Αυτά λοιπόν με την πρώτη μέρα του υπέρ του δέοντος μεταλλίζοντος φετεινού Rockwave.
See Ya In The Pit!
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2005
A little bit of this, a little bit of that.... Again!
by lkrory21
Η Γιορτή Της Μουσικής, καθώς φαίνεται, καθιερώθηκε στην συνείδηση του κόσμου και η προσέλευση είναι μεγάλη στα διάφορα σημεία και ειδικά Πλ.Κοτζιά - Πλ.Κλαυθμώνος. Να σημειώσουμε την πολύ καλή εμφάνιση των Nouvelle Vague το βράδυ της Τρίτης σε ένα τρελλό ακουστικό - bossanova show διασκευών κλασσικών punk / new wave ύμνων! Απόψε είναι η τελευταία μέρα οποτε αν δεν κάνατε ήδη τη βόλτα σας, είναι η τελευταία σας ευκαιρία...
Φυσικά απόψε και οι Duran Duran στο Terravibe... για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται... λέμε τώρα!
Αύριο, στον ίδιο χώρο, η εμφάνιση του άμεσου εκπροσώπου του ...Σατανά ...σύμφωνα με την Espresso πάντα (που αναδεικνύεται σε θεματοφύλακα των ιερών ηθών του έθνους μας : δείτε και εδώ ένα άρθρο από τον "ΙΟ") δηλαδή του αμερικάνου shock rocker Marilyn Manson. Πιστεύουμε θα είναι ένα καλό show αν και θα πρέπει να "υποστούμε" τους αδιάφορους Garbage πρώτα. Anyway...
Μια και μιλάμε για συναυλίες (πάλι...) και σε συνέχεια του χθεσινού Post να σας παραπέμψω και στην αντίστοιχη και πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έχει ανοίξει στο forum του Avopolis σχετικά με την συναυλιακή κατάσταση στη χώρα μας και την (α)συνέπεια των διοργανωτών.
Ολοκληρώθηκε στο online μουσικό περιοδικό MIC το εκτενέστατο και ιδιαίτερα καλογραμμένο αφιερωμα σε 20 επιδραστικούς δίσκους Ηλεκτρονικής Μουσικής. Σας (ξανα)παραπέμπω (intro, 1-5, 6-10, 11-15, 16-20) διότι είναι από τα καλύτερα κείμενα που έχουμε διαβάσει τελευταία. Παράλληλα δείτε στο MIC και αρκετές συνεντεύξεις καλλιτεχνών /συγκροτημάτων(πολύ ενδιαφέρουσα αυτή των Pan Sonic) που πρόκειαι να εμφανιστούν στο SYNCH FESTIVAL στις 1,2 και 3 Ιουλίου στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου.
Και μιας και αναφέραμε το ...Synch...
Στο (πολύ καλό) site του Synch θα βρειτε το πλήρες πρόγραμμα ανα σκηνή και ανα ημέρα καθώς και πολλές άλλες πληροφορίες για τους καλλιτέχνες, την διοργάνωση, τις παράλληλες εκδηλώσεις και άλλα. Όλα καλά αλλά να δηλώσουμε και μια μικρή ενσταση μας; Είναι δυνατόν το Σάββατο 2 Ιουλίου να βγαίνουν περίπου την ίδια ώρα σε διαφορετικές σκηνές τέσσερα από τα καλύτερα και "πρωτοκλασσάτα" ονόματα (Pan Sonic, Fennesz, Hiroshi Watanabe, Tuxedomoon); Θα τρέχουμε από σκηνή σε σκηνή σαν ...τους Βέγγους μπας και προλάβουμε λίγο από όλα;
Πολύ καλό και όπως πάντα πλουσιότατο σε ύλη το τελευταίο τεύχος του περιοδικού UNCUT. Συνοδεύεται από ένα πολυ καλό cd με 16 κλασσικότατα funk/soul τραγούδια από τους μαιτρ του είδους (Funkadelic, James Brown, The Meters, κλπ). Έχει εκτενέστατα αφιερώματα και συνεντεύξεις για τον Van Morrison, τους Crosby, Stills & Nash και το κλασσικό club CBGB της Νέας Υόρκης όπου ουσιαστικά γεννήθηκε το punk τη δεκαετία του 70 και άλλαξε για πάντα ο χάρτης της σύγχρονης μουσικής. Τσεκαρετέ το...
Η πορεία της Εθνικής μας στο Μεξικό (αλλά και στα προκριματικά για το Μουντιάλ 2006) μάλλον δείχνει ότι το ...πυροτέχνημα σβήνει, η πολυπόθητη "αναγέννηση" δεν ήρθε και μας βλεπω να μένουμε μόνοι μας με Τούμπα/Αλκαζάρ/παραγοντίσκους και βροχες από πέτρες και αντικείμενα....
Ανάμεσα στο ορυμαγδό από διάφορα netlabels και άλλα αρχεία (βίντεο, live recordings, τα βιβλία από το Project Gutenberg, κλπ) που φιλοξενεί το www.archive.org ανακαλύψαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή 2 cd διαθέσιμη για "κατέβασμα" δωρεάν (συμπεριλαμβανομένου και του artwork). Έρχεται από την εταιρεία Comfort Stand, λέγεται "Two Zombies Later: Strange and Unusual Music From The Exotica Mailing List" και είναι ένα απολαυστικότατο mix spaced out easy listening μουσικής από παντελώς αγνωστους καλλιτέχνες! 'Οτι πρέπει για το φετινό καλοκαίρι! Το μαρτίνι ...shaked not stirred παρακαλώ! Σημειωστε και την κλασσικότατη πια συλλογή τεσσάρων CD "The Conet Project" γεμάτη ηχογραφήσεις από σταθμούς αριθμών στα βραχέα από την Irdial. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Φυσικά απόψε και οι Duran Duran στο Terravibe... για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται... λέμε τώρα!
Αύριο, στον ίδιο χώρο, η εμφάνιση του άμεσου εκπροσώπου του ...Σατανά ...σύμφωνα με την Espresso πάντα (που αναδεικνύεται σε θεματοφύλακα των ιερών ηθών του έθνους μας : δείτε και εδώ ένα άρθρο από τον "ΙΟ") δηλαδή του αμερικάνου shock rocker Marilyn Manson. Πιστεύουμε θα είναι ένα καλό show αν και θα πρέπει να "υποστούμε" τους αδιάφορους Garbage πρώτα. Anyway...
Μια και μιλάμε για συναυλίες (πάλι...) και σε συνέχεια του χθεσινού Post να σας παραπέμψω και στην αντίστοιχη και πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έχει ανοίξει στο forum του Avopolis σχετικά με την συναυλιακή κατάσταση στη χώρα μας και την (α)συνέπεια των διοργανωτών.
Ολοκληρώθηκε στο online μουσικό περιοδικό MIC το εκτενέστατο και ιδιαίτερα καλογραμμένο αφιερωμα σε 20 επιδραστικούς δίσκους Ηλεκτρονικής Μουσικής. Σας (ξανα)παραπέμπω (intro, 1-5, 6-10, 11-15, 16-20) διότι είναι από τα καλύτερα κείμενα που έχουμε διαβάσει τελευταία. Παράλληλα δείτε στο MIC και αρκετές συνεντεύξεις καλλιτεχνών /συγκροτημάτων(πολύ ενδιαφέρουσα αυτή των Pan Sonic) που πρόκειαι να εμφανιστούν στο SYNCH FESTIVAL στις 1,2 και 3 Ιουλίου στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου.
Και μιας και αναφέραμε το ...Synch...
Στο (πολύ καλό) site του Synch θα βρειτε το πλήρες πρόγραμμα ανα σκηνή και ανα ημέρα καθώς και πολλές άλλες πληροφορίες για τους καλλιτέχνες, την διοργάνωση, τις παράλληλες εκδηλώσεις και άλλα. Όλα καλά αλλά να δηλώσουμε και μια μικρή ενσταση μας; Είναι δυνατόν το Σάββατο 2 Ιουλίου να βγαίνουν περίπου την ίδια ώρα σε διαφορετικές σκηνές τέσσερα από τα καλύτερα και "πρωτοκλασσάτα" ονόματα (Pan Sonic, Fennesz, Hiroshi Watanabe, Tuxedomoon); Θα τρέχουμε από σκηνή σε σκηνή σαν ...τους Βέγγους μπας και προλάβουμε λίγο από όλα;
Πολύ καλό και όπως πάντα πλουσιότατο σε ύλη το τελευταίο τεύχος του περιοδικού UNCUT. Συνοδεύεται από ένα πολυ καλό cd με 16 κλασσικότατα funk/soul τραγούδια από τους μαιτρ του είδους (Funkadelic, James Brown, The Meters, κλπ). Έχει εκτενέστατα αφιερώματα και συνεντεύξεις για τον Van Morrison, τους Crosby, Stills & Nash και το κλασσικό club CBGB της Νέας Υόρκης όπου ουσιαστικά γεννήθηκε το punk τη δεκαετία του 70 και άλλαξε για πάντα ο χάρτης της σύγχρονης μουσικής. Τσεκαρετέ το...
Η πορεία της Εθνικής μας στο Μεξικό (αλλά και στα προκριματικά για το Μουντιάλ 2006) μάλλον δείχνει ότι το ...πυροτέχνημα σβήνει, η πολυπόθητη "αναγέννηση" δεν ήρθε και μας βλεπω να μένουμε μόνοι μας με Τούμπα/Αλκαζάρ/παραγοντίσκους και βροχες από πέτρες και αντικείμενα....
Ανάμεσα στο ορυμαγδό από διάφορα netlabels και άλλα αρχεία (βίντεο, live recordings, τα βιβλία από το Project Gutenberg, κλπ) που φιλοξενεί το www.archive.org ανακαλύψαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή 2 cd διαθέσιμη για "κατέβασμα" δωρεάν (συμπεριλαμβανομένου και του artwork). Έρχεται από την εταιρεία Comfort Stand, λέγεται "Two Zombies Later: Strange and Unusual Music From The Exotica Mailing List" και είναι ένα απολαυστικότατο mix spaced out easy listening μουσικής από παντελώς αγνωστους καλλιτέχνες! 'Οτι πρέπει για το φετινό καλοκαίρι! Το μαρτίνι ...shaked not stirred παρακαλώ! Σημειωστε και την κλασσικότατη πια συλλογή τεσσάρων CD "The Conet Project" γεμάτη ηχογραφήσεις από σταθμούς αριθμών στα βραχέα από την Irdial. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
"Ναι, η αυτοκρατορία είναι άρρωστη και, το χειρότερο, προσπαθεί να συνηθίσει τις πληγές της. Ο σκοπός των εξερευνήσεων μου είναι αυτός: παρατηρώντας τα ίχνη ευτυχίας που ακόμα διακρίνονται, μετρώ τη σπανιότητα τους. Αν θες να μάθεις πόσο σκοτάδι έχεις γύρω σου, πρέπει να ακονίσεις το βλέμμα σου στα μακρινά αδύναμα φώτα." (Ίταλο Καλβίνο - "Οι Αόρατες Πόλεις" ,Εκδ.Καστανιώτη)
Αυτά προς το ...παρόν!
See Ya In The Pit!
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2005
Kalispera... Athinaaaaaaaaaaa!
by lkrory21
Οι συναυλίες αποτελούν μια πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα από παλιά... από πολύ παλιά... Συγκεκριμένα από τις 17 Απριλίου 1967 και την πρώτη συναυλία ξένου rock συγκροτήματος στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο γηπεδο του Π.Α.Ο. όπου εμφανίζονται οι Rolling Stones με εισιτήριο ...100δρχ (υψηλό για τα δεδομένα της εποχής). Παρ' όλα αυτά έχουν κοπεί 17.800 εισιτήρια. Μολις στο τρίτο τραγούδι, ο Mick Jagger αρχίζει να μοιράζει κόκκινα γαρύφαλλα στο κοινό, κατι που θα θεωρηθει από την αστυνομία ως "κομμουνιστική προπαγάνδα" και θα διακόψει τη συναυλία βιαίως!
Όλη τη δεκαετία του 70 δεν πραγματοποειται ΚΑΜΜΙΑ συναυλία ξένου συγκροτήματος στην Αθήνα. Άλλωστε κατα την διάρκεια της μεταπολίτευσης μεγάλα κομμάτια της νεολαίας ήταν προσκείμενα σε αριστερές οργανώσεις (όπως ΚΝΕ, Ρήγας Φεραίος, κλπ) όπου το rock θεωρείται "αμερικανοκινούμενο" (!!!) και "ιμπεριαλιστικό". Είναι η εποχή που βασιλεύουν οι μπουάτ και οι ταβέρνες με τα ..."αντάρτικα". Στον αντίποδα... η "κληρονομιά" της "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" Χούντας με την απαρχή του "σκυλάδικου", του κλαρίνου, του "σπάσιμου πιάτων" και της ευτέλειας του λαϊκού τραγουδιού.
Στις αρχές όμως του 80 κάτι... άρχιζει να... κινείται: Μάρτιος 1980 οι Police στο γήπεδο του Σπόρτινγκ δηλαδή η δεύτερη μόλις συναυλία σε ...13 χρόνια! Σεπτέμβρη του 1981 στο γήπεδο της Ν.Φιλαδέλφειας εμφανίζεται ο Rory Gallagher με χιλιάδες άτομα μέσα να διασκεδάζουν και χιλιάδες άτομα έξω να συγκρούονται με την αστυνομία σηματοδοτώντας την απαρχή της συσχέτισης συναυλιών με "επεισόδια" κάτι το οποί κράτησε πολλά χρόνια. Το 1982 επίσης πραγματοποιείται το πρώτο "ο-θεός-να-το-κάνει" φεστιβάλ με τους Birthday Party (η πρώτη εμφάνιση του Nick Cave επι ελληνικού εδάφους), Fall και τους New Order στο Σπόρτινγκ.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Μερικοί σημαντικοι σταθμοί: το φεστιβάλ Rock In Athens (23 και 24 Ιουλίου 1985 στο Παναθηναίκό Στάδιο) με την τελευταία εμφάνιση ever των CLASH, το ανοιγμα του Ρόδον το 1987 (το οποίο έριξε αυλαία φέτος), το φεστιβάλ της Διεθνούς Αμνηστίας το 1988 με B.Springsteen, Sting, P.Gabriel, την πρώτη(13/9/1988) από πολλές εμφανίσεις των Iron Maiden στη Ν.Φιλαδέλφεια, τους Pink Floyd στο Ο.Α.Κ.Α. το 1989, το Rock Of Gods (μετέπειτα Rockwave) στη Δραπετσώνα(1996), τους U2 το 1997 στη Θεσ/νίκη στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ευρώπης, η επανεμφάνιση στα... γεράματα των Rolling Stones(15/9/1998, Ο.Α.Κ.Α.) και άλλα πολλά.(μια πολύ ωραία αναδρομή των συναυλιών στην Ελλάδα μέχρι το 1995 μπορείτε να βρείτε εδώ).
Μια πρόχειρη εκτίμηση ίσως ανεβάζει σε αρκετές εκατοντάδες τα ξένα συγκροτήμτα που έχουν εμφανιστεί στη χώρα από όλα τα είδη της μουσικής. Είμαστε όμως ως χώρα και ως κοινό στο συναυλιακό χάρτη της Ευρώπης ή αποτελούμε ακόμα "Ψωροκώσταινα" και ευκαιρία αρπαχτών? Η απαντηση δεν είναι απλή. Δείτε την κατάσταση σήμερα: Ακυρώσεις λόγω χαμηλής προπώλησης(G.Fest - Aphex Twin), μικρή προσέλευση σε μεγάλα ονόματα (EJEKT, Kraftwerk, Q.O.T.S.A.), αφύσικα μεγάλη ζήτηση σε παρωχημένα ονόματα (Duran Duran), καλές πωλήσεις σε ονόματα που αγγίζουν το "mainstream", υπέρογκα ποσά για νέα συγκροτήματα ( Franz Ferdinand), ακριβά εισιτήρια, πολλοί "τζαμπατζήδες" και άλλα πολλά και γνωστά... Οι μόνες συναυλίες που δείχνουν να μένουν (προσωρινά) ανέπαφες είναι οι METAL αλλά φαινόμενα όπως π.χ. η χαμηλή προσέλευση στους MEGADETH(μόλις 1200 άτομα) δείχνουν ότι έρχεται ο κορεσμός και εκεί σύντομα.
Το πρόβλημα δεν είναι απλό. Έχει πολλές συνισταμένες:
ΑΠΟΣΤΑΣΗ - ΚΟΣΤΟΣ ΜΕΤΑΚΛΗΣΗΣ.
Είναι αλήθεια ότι απέχουμε γεωγραφικά από την κεντρική Ευρώπη και αυτό ανεβάζει σαφώς το κόστος το οποίο φυσικά μετακυλίεται στον τελικό καταναλωτή. Άλλο πράγμα να πας οδικώς 2 ώρες από Άμστερνταμ στις Βρυξέλλες και άλλο να έρχεσαι με αεροπλάνα και βαπόρια μέσω Ιταλίας ή να διασχίζεις οδικώς τα Βαλκάνια.
ΑΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ.
Ο ανελέητος ανταγωνισμός μεταξύ των τριών κύριων διοργανωτών(Astra, DiDi, Ανωση) σε σημείο να προβαίνουν ακόμα σε ...πλειοδοσίες για να κλεισουν ένα γκρουπ, κάτι που οδηγεί σε αφύσικα φαινόμενα από αποψης κόστους (τρανό παράδειγμα οι Franz Ferdinand). Πολλές φορές επίσης ο ανταγωνισμός και η ασυννενοησία οδηγούν στην πραγματοποιήση συναυλίων που απευθύνονται στο ίδιο λίγο - πολύ κοινό στις ίδιες ημερομηνίες (Archive - Morcheeba, Raveonettes - Lali Puna, Patti Smith - White Stripes) με αποτέλεσμα να βγαίνουν χαμένοι όλοι.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Από τους ανεκδιήγητους τσίγκους να βροντάνε εκεί πίσω από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, το ...χωράφι με τα ορυκτέλαια του Shockwave, την άμμο - σύννεφο της Φρεαττύδας και του G.Fest, τις τιμές Ελβετίας σε ποτά-τρόφιμα εντός, τις ακυρώσεις(βλ.Miss Kittin), τις ελλείψεις σε τουαλλέτες, τις ανύπαρκτες παράλληλες δραστηριότητες σε φεστιβάλ(μόνο το bungee jumping στο Rockwave δεν φτάνει!) μέχρι τις αποβάθρες της Δραπετσώνας, και την αρπαχτή του αιώνα πέρυσι(βλ. Open Air Festival) έχουν δει τα μάτια μας... Πως να πείσεις τον άλλο να έρθει και να χρυσοπληρώσει το εισιτήριο όταν σε αντάλλαγμα του προσφέρεις σχεδόν ...τίποτα;
ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ 1.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, στο εξωτερικό η συναυλία αποτελεί κέφι, χορός, διασκέδαση, πάρτυ. Ο κόσμος πηγαίνει στις συναυλίες γιατί διασκεδάζει. Ιρλανδικό(!!!) reggae γκρουπ τεταρτης κατηγορίας και βάλε σε μια τρύπα χωρίς εξαερισμό στο κέντρο του Δουβλίνου και γινόταν χαμός. Εδώ για να πάει κάποιος σε συναυλία πρέπει να μην βρέχει/να μπορεί και η Κούλα/να μην παίζει ο "Γαύρος"/να μην παντρεύεται ο ξάδερφος/να μην πονάει η κοιλιά του/να παίζει καμμια πρόσκληση και να είναι φανατικός με όλη τη δισκογραφία! Αφηστε τι άλλες προϋποθέσεις χρειάζονται για να... χορέψει! Επίσης τα φεστιβάλ τόσο από τιμές/line up/παράλληλες δραστηριότητες όσο και ως διασκέδαση/κέφι είναι το κάτι άλλο! Πας ακόμα και αν δεν ξέρεις κανένα όνομα αφού θα περάσεις σίγουρα καλά. Εδώ...
ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ 2.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τη σχετική ευκολία εδώ στην Ελλάδα να μπει κανείς "τζάμπα" σε συναυλίες ("τρύπες", μάντρες, φράχτες, ντου, 2 με 1 εισιτήριο και ...άλλα) εδώ και αρκετά χρονιά έχει οδηγήσει πολλούς στο να μην πληρώνουν ποτέ για συναυλίες. Αυτή η νοοτρόπια πια μετά από τόσες συναυλίες έχει ριζώσει σε ένα μεγάλο μέρος του "δήθεν" εναλλακτικού κοινού και δεν ξερριζώνεται εύκολα... ακόμα και όταν οι τιμές είναι εξευτελιστικές. Δείτε ως παράδειγμα την συναυλία του Manu Chao στην Φρεαττύδα πριν λίγα χρόνια. Μόλις 15€ εισιτήριο αλλά οι τσαμπατζήδες σαν τα σταφύλια στα κάγκελα...
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΚΟΙΝΟΥ.
Ειναι αλήθεια ότι το ελληνικό κοινό αντιδρά κάπως περιέργα. Ονόματα που υπερ-αγαπά (όπως πχ Nick Cave, Tindersticks, πρόσφατα Archive και Madrugada, κλπ) γίνονται sold-out σχεδόν πάντα ενώ ενδιαφέροντα νέα ονόματα(ακόμα και πρώτης γραμμής) που έρχονται για πρώτη φορά παρουσιάζουν απογοητευτική προσέλευση ή ακυρώνονται (βλ. G.Fest - Aphex Twin). Ας μην αγνοούμε φυσικά και το γεγονός ότι μεγάλη μερίδα κοινού στις ηλικίες μεταξύ 15 - 35 εχει στραμμένα τα αυτιά της σε λαϊκο-ποπ ήχους και τα μάτια της στα reality - fame story, κλπ. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 όπου για πρώτη φορά το "ελληνικό" ρεπερτόριο ξεπερνά σε πωλήσεις το "ξένο" (και συνεχίζει ακόμα με την ψαλίδα να μεγαλώνει), αυτή η λαϊκο-ποπ λαίλαπα έχει έρθει για να μείνει. Έτσι το κοινό είναι μικρό αριθμητικά και αδυνατεί να παρευρίσκεται παντού και ειδικά με τιμές που πλέον είναι στάνταρ στα 30,40 και 50€.
Τόσο λοιπόν οι διοργανωτές όσο και το κοινό έχουν μερίδιο ευθύνης. Τα δρώμενα στο συναυλιακό γίγνεσθαι δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνα κατα τη γνώμη μας. Αν "βουλιάξει" οικονομικά το - ακριβό σε τιμές πιθανώς λόγω του ενοικίου του χώρου - G.Fest (ως τώρα δεν πάει καθόλου καλά πάντως) και αποτύχει για δεύτερη φορά η ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ προσπάθεια (ακόμα και ώς σχέση τιμης) του SYNCH και σταματήσει και αυτό... τότε θα βλέπουμε τις συναυλίες με το κυάλι. Οι διοργανώτριες εταιρείες, δικαίως καθώς είναι επιχειρήσεις και όχι ευαγή ιδρύματα, θα προσανατολιστούν στο Metal (ώσπου να κορεσθεί και εκεί το κοινό), στα όποια ονόματα αγγίζουν το hype ή/και το mainstream (πχ Faithless, Chemicals, Franz Ferdinand, Moby) και στις προσοδοφόρες αρπαχτές τύπου Duran Duran ή Scorpions που προσελκύουν μεγαλύτερο σε ηλικιακή γκάμα κοινό. Κρίμα γιατί τον τελευταίο καιρό φαινότανε μια ανάταση και ένας συγχρονισμός με τα ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά η ελληνική πραγμάτικότητα τα διεψευσε όλα πάλι...
Όλη τη δεκαετία του 70 δεν πραγματοποειται ΚΑΜΜΙΑ συναυλία ξένου συγκροτήματος στην Αθήνα. Άλλωστε κατα την διάρκεια της μεταπολίτευσης μεγάλα κομμάτια της νεολαίας ήταν προσκείμενα σε αριστερές οργανώσεις (όπως ΚΝΕ, Ρήγας Φεραίος, κλπ) όπου το rock θεωρείται "αμερικανοκινούμενο" (!!!) και "ιμπεριαλιστικό". Είναι η εποχή που βασιλεύουν οι μπουάτ και οι ταβέρνες με τα ..."αντάρτικα". Στον αντίποδα... η "κληρονομιά" της "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" Χούντας με την απαρχή του "σκυλάδικου", του κλαρίνου, του "σπάσιμου πιάτων" και της ευτέλειας του λαϊκού τραγουδιού.
Στις αρχές όμως του 80 κάτι... άρχιζει να... κινείται: Μάρτιος 1980 οι Police στο γήπεδο του Σπόρτινγκ δηλαδή η δεύτερη μόλις συναυλία σε ...13 χρόνια! Σεπτέμβρη του 1981 στο γήπεδο της Ν.Φιλαδέλφειας εμφανίζεται ο Rory Gallagher με χιλιάδες άτομα μέσα να διασκεδάζουν και χιλιάδες άτομα έξω να συγκρούονται με την αστυνομία σηματοδοτώντας την απαρχή της συσχέτισης συναυλιών με "επεισόδια" κάτι το οποί κράτησε πολλά χρόνια. Το 1982 επίσης πραγματοποιείται το πρώτο "ο-θεός-να-το-κάνει" φεστιβάλ με τους Birthday Party (η πρώτη εμφάνιση του Nick Cave επι ελληνικού εδάφους), Fall και τους New Order στο Σπόρτινγκ.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Μερικοί σημαντικοι σταθμοί: το φεστιβάλ Rock In Athens (23 και 24 Ιουλίου 1985 στο Παναθηναίκό Στάδιο) με την τελευταία εμφάνιση ever των CLASH, το ανοιγμα του Ρόδον το 1987 (το οποίο έριξε αυλαία φέτος), το φεστιβάλ της Διεθνούς Αμνηστίας το 1988 με B.Springsteen, Sting, P.Gabriel, την πρώτη(13/9/1988) από πολλές εμφανίσεις των Iron Maiden στη Ν.Φιλαδέλφεια, τους Pink Floyd στο Ο.Α.Κ.Α. το 1989, το Rock Of Gods (μετέπειτα Rockwave) στη Δραπετσώνα(1996), τους U2 το 1997 στη Θεσ/νίκη στα πλαίσια της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ευρώπης, η επανεμφάνιση στα... γεράματα των Rolling Stones(15/9/1998, Ο.Α.Κ.Α.) και άλλα πολλά.(μια πολύ ωραία αναδρομή των συναυλιών στην Ελλάδα μέχρι το 1995 μπορείτε να βρείτε εδώ).
Μια πρόχειρη εκτίμηση ίσως ανεβάζει σε αρκετές εκατοντάδες τα ξένα συγκροτήμτα που έχουν εμφανιστεί στη χώρα από όλα τα είδη της μουσικής. Είμαστε όμως ως χώρα και ως κοινό στο συναυλιακό χάρτη της Ευρώπης ή αποτελούμε ακόμα "Ψωροκώσταινα" και ευκαιρία αρπαχτών? Η απαντηση δεν είναι απλή. Δείτε την κατάσταση σήμερα: Ακυρώσεις λόγω χαμηλής προπώλησης(G.Fest - Aphex Twin), μικρή προσέλευση σε μεγάλα ονόματα (EJEKT, Kraftwerk, Q.O.T.S.A.), αφύσικα μεγάλη ζήτηση σε παρωχημένα ονόματα (Duran Duran), καλές πωλήσεις σε ονόματα που αγγίζουν το "mainstream", υπέρογκα ποσά για νέα συγκροτήματα ( Franz Ferdinand), ακριβά εισιτήρια, πολλοί "τζαμπατζήδες" και άλλα πολλά και γνωστά... Οι μόνες συναυλίες που δείχνουν να μένουν (προσωρινά) ανέπαφες είναι οι METAL αλλά φαινόμενα όπως π.χ. η χαμηλή προσέλευση στους MEGADETH(μόλις 1200 άτομα) δείχνουν ότι έρχεται ο κορεσμός και εκεί σύντομα.
Το πρόβλημα δεν είναι απλό. Έχει πολλές συνισταμένες:
ΑΠΟΣΤΑΣΗ - ΚΟΣΤΟΣ ΜΕΤΑΚΛΗΣΗΣ.
Είναι αλήθεια ότι απέχουμε γεωγραφικά από την κεντρική Ευρώπη και αυτό ανεβάζει σαφώς το κόστος το οποίο φυσικά μετακυλίεται στον τελικό καταναλωτή. Άλλο πράγμα να πας οδικώς 2 ώρες από Άμστερνταμ στις Βρυξέλλες και άλλο να έρχεσαι με αεροπλάνα και βαπόρια μέσω Ιταλίας ή να διασχίζεις οδικώς τα Βαλκάνια.
ΑΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ.
Ο ανελέητος ανταγωνισμός μεταξύ των τριών κύριων διοργανωτών(Astra, DiDi, Ανωση) σε σημείο να προβαίνουν ακόμα σε ...πλειοδοσίες για να κλεισουν ένα γκρουπ, κάτι που οδηγεί σε αφύσικα φαινόμενα από αποψης κόστους (τρανό παράδειγμα οι Franz Ferdinand). Πολλές φορές επίσης ο ανταγωνισμός και η ασυννενοησία οδηγούν στην πραγματοποιήση συναυλίων που απευθύνονται στο ίδιο λίγο - πολύ κοινό στις ίδιες ημερομηνίες (Archive - Morcheeba, Raveonettes - Lali Puna, Patti Smith - White Stripes) με αποτέλεσμα να βγαίνουν χαμένοι όλοι.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Από τους ανεκδιήγητους τσίγκους να βροντάνε εκεί πίσω από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, το ...χωράφι με τα ορυκτέλαια του Shockwave, την άμμο - σύννεφο της Φρεαττύδας και του G.Fest, τις τιμές Ελβετίας σε ποτά-τρόφιμα εντός, τις ακυρώσεις(βλ.Miss Kittin), τις ελλείψεις σε τουαλλέτες, τις ανύπαρκτες παράλληλες δραστηριότητες σε φεστιβάλ(μόνο το bungee jumping στο Rockwave δεν φτάνει!) μέχρι τις αποβάθρες της Δραπετσώνας, και την αρπαχτή του αιώνα πέρυσι(βλ. Open Air Festival) έχουν δει τα μάτια μας... Πως να πείσεις τον άλλο να έρθει και να χρυσοπληρώσει το εισιτήριο όταν σε αντάλλαγμα του προσφέρεις σχεδόν ...τίποτα;
ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ 1.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, στο εξωτερικό η συναυλία αποτελεί κέφι, χορός, διασκέδαση, πάρτυ. Ο κόσμος πηγαίνει στις συναυλίες γιατί διασκεδάζει. Ιρλανδικό(!!!) reggae γκρουπ τεταρτης κατηγορίας και βάλε σε μια τρύπα χωρίς εξαερισμό στο κέντρο του Δουβλίνου και γινόταν χαμός. Εδώ για να πάει κάποιος σε συναυλία πρέπει να μην βρέχει/να μπορεί και η Κούλα/να μην παίζει ο "Γαύρος"/να μην παντρεύεται ο ξάδερφος/να μην πονάει η κοιλιά του/να παίζει καμμια πρόσκληση και να είναι φανατικός με όλη τη δισκογραφία! Αφηστε τι άλλες προϋποθέσεις χρειάζονται για να... χορέψει! Επίσης τα φεστιβάλ τόσο από τιμές/line up/παράλληλες δραστηριότητες όσο και ως διασκέδαση/κέφι είναι το κάτι άλλο! Πας ακόμα και αν δεν ξέρεις κανένα όνομα αφού θα περάσεις σίγουρα καλά. Εδώ...
ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ 2.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τη σχετική ευκολία εδώ στην Ελλάδα να μπει κανείς "τζάμπα" σε συναυλίες ("τρύπες", μάντρες, φράχτες, ντου, 2 με 1 εισιτήριο και ...άλλα) εδώ και αρκετά χρονιά έχει οδηγήσει πολλούς στο να μην πληρώνουν ποτέ για συναυλίες. Αυτή η νοοτρόπια πια μετά από τόσες συναυλίες έχει ριζώσει σε ένα μεγάλο μέρος του "δήθεν" εναλλακτικού κοινού και δεν ξερριζώνεται εύκολα... ακόμα και όταν οι τιμές είναι εξευτελιστικές. Δείτε ως παράδειγμα την συναυλία του Manu Chao στην Φρεαττύδα πριν λίγα χρόνια. Μόλις 15€ εισιτήριο αλλά οι τσαμπατζήδες σαν τα σταφύλια στα κάγκελα...
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΚΟΙΝΟΥ.
Ειναι αλήθεια ότι το ελληνικό κοινό αντιδρά κάπως περιέργα. Ονόματα που υπερ-αγαπά (όπως πχ Nick Cave, Tindersticks, πρόσφατα Archive και Madrugada, κλπ) γίνονται sold-out σχεδόν πάντα ενώ ενδιαφέροντα νέα ονόματα(ακόμα και πρώτης γραμμής) που έρχονται για πρώτη φορά παρουσιάζουν απογοητευτική προσέλευση ή ακυρώνονται (βλ. G.Fest - Aphex Twin). Ας μην αγνοούμε φυσικά και το γεγονός ότι μεγάλη μερίδα κοινού στις ηλικίες μεταξύ 15 - 35 εχει στραμμένα τα αυτιά της σε λαϊκο-ποπ ήχους και τα μάτια της στα reality - fame story, κλπ. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 όπου για πρώτη φορά το "ελληνικό" ρεπερτόριο ξεπερνά σε πωλήσεις το "ξένο" (και συνεχίζει ακόμα με την ψαλίδα να μεγαλώνει), αυτή η λαϊκο-ποπ λαίλαπα έχει έρθει για να μείνει. Έτσι το κοινό είναι μικρό αριθμητικά και αδυνατεί να παρευρίσκεται παντού και ειδικά με τιμές που πλέον είναι στάνταρ στα 30,40 και 50€.
Τόσο λοιπόν οι διοργανωτές όσο και το κοινό έχουν μερίδιο ευθύνης. Τα δρώμενα στο συναυλιακό γίγνεσθαι δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνα κατα τη γνώμη μας. Αν "βουλιάξει" οικονομικά το - ακριβό σε τιμές πιθανώς λόγω του ενοικίου του χώρου - G.Fest (ως τώρα δεν πάει καθόλου καλά πάντως) και αποτύχει για δεύτερη φορά η ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ προσπάθεια (ακόμα και ώς σχέση τιμης) του SYNCH και σταματήσει και αυτό... τότε θα βλέπουμε τις συναυλίες με το κυάλι. Οι διοργανώτριες εταιρείες, δικαίως καθώς είναι επιχειρήσεις και όχι ευαγή ιδρύματα, θα προσανατολιστούν στο Metal (ώσπου να κορεσθεί και εκεί το κοινό), στα όποια ονόματα αγγίζουν το hype ή/και το mainstream (πχ Faithless, Chemicals, Franz Ferdinand, Moby) και στις προσοδοφόρες αρπαχτές τύπου Duran Duran ή Scorpions που προσελκύουν μεγαλύτερο σε ηλικιακή γκάμα κοινό. Κρίμα γιατί τον τελευταίο καιρό φαινότανε μια ανάταση και ένας συγχρονισμός με τα ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά η ελληνική πραγμάτικότητα τα διεψευσε όλα πάλι...
Κυριακή 19 Ιουνίου 2005
(Wanted Dead Or A)LIVE: KRAFTWERK 18/6 G.Fest
by lkrory21
Kraftwerk Live
18/6 Ανοιχτό γήπεδο Beach Volley.
G.Fest
"...Οι παππούδες γ......αν και δείρανε" είπε ένας φίλος μόλις τελείωσε το show των "Beatles της ηλεκτρονικής σκηνής" και φυσικά προσυπογράφουμε. Μια από τις πιο σημαντικές συναυλίες του φετινού καλοκαιριού και από τις πιο σημαντικές ever στην Ελλάδα και είχε μόλις 2200 "κομμένα" εισιτήρια, ένα μάλλον απογοητευτικό νούμερο για ένα τέτοιου βεληνεκούς συγκρότημα. Αν υπολογίσουμε και τα σχόλια διαφόρων στο κοινό ότι η προσέλευση του κόσμου στην "μπουζουκομάνα" Θεσ/νίκη (αν ήταν κάποιος-α από σας ας στείλει review/εντυπώσεις, κλπ) "ήταν η μικρότερη που είχαν από τότε που πρωτοφτιάχτηκαν", τι να πει κανεις; Το κοινό δεν εκτίμησε τη σημασία; Η δαφήμιση δεν ήταν αρκετή;
Στο καθαρό μουσικό και οπτικό μέρος(φυσικά αλληλένδετα) τώρα ήταν ότι ακριβώς θα περίμενε κανείς και ακόμα καλύτερα. Ξεκίνησαν γύρω στις 10 και κάτι με την αυλαία κάτω και το "The Man Machine". Ανοίγοντας η αυλαία, μας αποκάλυψε τους Kraftwerk με κουστούμια μπροστά από τα laptops τους. Σχεδόν ακούνητοι και "μηχανικοί", συνέχισαν με το "Expo 2000(Planet Of Vision)", το "Tour De France" (στην νέα version και αμέσως μετά στην εκτέλεση του 1983), "Vitamin", "Autobahn", "The Model"(εδώ αρχισε το κοινό αρχισε να "ζεσταίνεται"), "Neon Lights", "Radioactivity"(όπου οι πρώτες νότες της μελωδίας προκάλεσαν πανικό) και ακολουθεί η τριλογία "Trans Europe Express/Abzug/Metal Auf Metal".
Η αυλαία κλείνει και ένα λεπτό αργότερα ενώ ακούγεται το μέτρημα από το 1 στο 8 στα γερμανικά ανοίγει πάλι. Οι Kraftwerk έχουν αλλάξει μόνο γραββάτες βάζοντας νέες με ένα κόκκινο φωτάκι και ξεκινά μια επιλογή τραγουδιών από το "Computerworld"(ComputerWelt) του 1981 που περιλαμβάνει τα "Numbers", "Computerworld", "It's More Fun To Copmpute"(ποιο άλλο συγκρότημα θα έιχε τέτοιο τίτλο τραγουδιού και δεν ακουγόταν τελείως "geek"?) και "Pocket Calculator". Η αυλαία κλείνει για δεύτερη φορά. Ακούγονται τα πρώτα bleeps του "We Are The Robots" και ανοίγοντας η αυλαία αποκαλύπτωνται τέσσερα ρομπότ(!) στη θέση των Kraftwerk να χορεύουν μηχανικά ξεσηκώνοντας το κοινό.
Η αυλαία κλείνει για τρίτη φορά και μόλις ανοίγει εμφανίζονται πάλι οι Kraftwerk με μαύρες ολόσωμες φόρμες με πράσινες φωσφορίζουσες γραμμές να παίζουν το "ElektroKArdiogramm". Αν και ομολογουμένως ήταν "κάπως" να βλέπεις τους 55+ Ralf και Florian(Τα μόνα εναπομείναντα μέλη από τη "χρυσή περίοδο") έτσι ντυμένους, ομολογουμένως ταίριαζε απόλυτα στο οπτικό μέρος. Συνέχισαν με το "Aerodynamik" και έκλεισαν με το "Boing Boom Tschak / Music Non Stop". Ενώ έπαιζε το τελευταίο τραγούδι αρχισαν να αποχωρούν σταδιακά από σκηνής έκαστος με μια βαθειά υπόκλιση. Τελευταίος ο "πρώτος μεταξυ ίσων" Ralf όπου λέγοντας "Thank You, Good Night, Aufwiedersehen" (η μόνη αλληλεπίδραση με το κοινό πέρα από κάτι χαμόγελα και μπόλικο robot-dance!) αποχώρησε και στη συνέχεια έκλεισε για τελευταία (δυστυχώς) φορά η αυλαία ενώ συνέχιζε το Musik Non Stop. Σε ένα ιδιότυπο καθαρά Kraftwerk-ικό χαιρετισμό τα φώτα γύρισαν και φώτισαν το κοινό ενώ εκανε fade out το Musik Non Stop.
Να προσθέσουμε ότι όλα σχεδόν τα τραγούδια παίχτηκαν σε ελαφρά πιο "σύγχρονες" αγγλογερμανικές εκτελέσεις ενώ τo οπτικό μέρος καθε τραγουδιού ήταν πολύ καλό. Σκηνές από τραίνα, από τον "Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας", αυτοκινητόδρομους, κομπιουτεράκια και άλλα πολλά εναλλάσονταν με απόλυτη ακρίβεια ανάλογα με την θεματολογία κάθε τραγουδιού.
Η ζωντανή ιστορία της Ηλεκτρονικής Μουσικής εμφανίστηκε μπροστά μας και δεν μπορούμε παρα να πούμε το κλισέ, "Όποιος δεν ήρθε, έχασε". Στα παραλειπόμενα του G.Fest ως διοργάνωση να εκφράσουμε τα θετικά σχόλια μας για το μπάρ G.Bar που έχει στηθεί και που πολύς κόσμος έμεινε μετά τη συναυλία ακούγοντας καλή μουσική δίπλα στη θάλασσα. Αν έλειπαν και τα σύρματα που μας χώριζαν από αυτή, θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Ραντεβού την Τετάρτη στους Aphex Twin/Four Tet/κλπ αν και εκεί απ' ότι μάθαμε, και εκεί η προπώληση είναι υπερ του δέοντως απογοητευτική(μόλις 600 εισιτήρια). Αν αληθεύει ότι και οι Megadeth, ένα ισχυρό συναυλιακό χαρτί μιας και το metal κοινό είναι πιστό, δεν πήγαν καλά (μόλις 1100 - 1200 άτομα;) , τότε το G.Fest μάλλον πάσχει στο promotion ή είναι κάπως ακριβό... Η Astra/Gagarin μάλλον υπερεκτίμησε τα συναυλιακά δεδομένα του Ελλαδιστάν.
UPDATE 17:24: Ακυρώθηκε η ηλεκτρονική ημέρα του G.Fest που αναφέρεται λόγω της πολύ χαμηλής προπώλησης. Μετά παραπονιόμαστε όλοι-ες γιατί δεν γίνονται συναυλίες.... Αμα δεν πηγαίνoυμε... Δέχομαι ότι είναι πολλές και ακριβές(ορισμένες) φέτος οι συναυλίες αλλά και πάλι... Στο αντίποδα οι Duran Duran, ένα ξοφλημένο εδώ και δύο δεκαετίες ποπ γκρουπ σπάει όλα τα ρεκόρ προπώλησης... Άγνωσται αι βουλαί του ελληνικού κοινού...
ΕΙΔΑΜΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Παρασκευή 17/6 Πολυτεχνειούπολη
Ambientrancedelika
Οργάνωση: ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ.
Βρεθήκαμε στο δεύτερο κλασσικό ραντεβού μετα το Indie Free Festival των "τρομοκενιτών". Αρκετός κόσμος (πάνω από 1000 άτομα διασκορπισμενα στο χώρο) και δύο σκηνές (1 Psychedelic/Trance και 1 Ambient/Chill Out). Ο περισσότερος κόσμος ήταν στην Psychedelik/Trance σκηνή χορεύοντας μέχρι τελικής πτώσεως. Στη δεύτερη σκηνή (που είχε πολύ λιγότερο κόσμο αναλογικά αλλά εμείς εκεί αράξαμε!) προβάλλονταν το Naqoyqatsi του Goddfrey Reggio ενώ ambient/chill out μελωδίες κατεκλυσαν το χώρο. Μια ακόμα καλή free εκδηλωση.
18/6 Ανοιχτό γήπεδο Beach Volley.
G.Fest
"...Οι παππούδες γ......αν και δείρανε" είπε ένας φίλος μόλις τελείωσε το show των "Beatles της ηλεκτρονικής σκηνής" και φυσικά προσυπογράφουμε. Μια από τις πιο σημαντικές συναυλίες του φετινού καλοκαιριού και από τις πιο σημαντικές ever στην Ελλάδα και είχε μόλις 2200 "κομμένα" εισιτήρια, ένα μάλλον απογοητευτικό νούμερο για ένα τέτοιου βεληνεκούς συγκρότημα. Αν υπολογίσουμε και τα σχόλια διαφόρων στο κοινό ότι η προσέλευση του κόσμου στην "μπουζουκομάνα" Θεσ/νίκη (αν ήταν κάποιος-α από σας ας στείλει review/εντυπώσεις, κλπ) "ήταν η μικρότερη που είχαν από τότε που πρωτοφτιάχτηκαν", τι να πει κανεις; Το κοινό δεν εκτίμησε τη σημασία; Η δαφήμιση δεν ήταν αρκετή;
Στο καθαρό μουσικό και οπτικό μέρος(φυσικά αλληλένδετα) τώρα ήταν ότι ακριβώς θα περίμενε κανείς και ακόμα καλύτερα. Ξεκίνησαν γύρω στις 10 και κάτι με την αυλαία κάτω και το "The Man Machine". Ανοίγοντας η αυλαία, μας αποκάλυψε τους Kraftwerk με κουστούμια μπροστά από τα laptops τους. Σχεδόν ακούνητοι και "μηχανικοί", συνέχισαν με το "Expo 2000(Planet Of Vision)", το "Tour De France" (στην νέα version και αμέσως μετά στην εκτέλεση του 1983), "Vitamin", "Autobahn", "The Model"(εδώ αρχισε το κοινό αρχισε να "ζεσταίνεται"), "Neon Lights", "Radioactivity"(όπου οι πρώτες νότες της μελωδίας προκάλεσαν πανικό) και ακολουθεί η τριλογία "Trans Europe Express/Abzug/Metal Auf Metal".
Η αυλαία κλείνει και ένα λεπτό αργότερα ενώ ακούγεται το μέτρημα από το 1 στο 8 στα γερμανικά ανοίγει πάλι. Οι Kraftwerk έχουν αλλάξει μόνο γραββάτες βάζοντας νέες με ένα κόκκινο φωτάκι και ξεκινά μια επιλογή τραγουδιών από το "Computerworld"(ComputerWelt) του 1981 που περιλαμβάνει τα "Numbers", "Computerworld", "It's More Fun To Copmpute"(ποιο άλλο συγκρότημα θα έιχε τέτοιο τίτλο τραγουδιού και δεν ακουγόταν τελείως "geek"?) και "Pocket Calculator". Η αυλαία κλείνει για δεύτερη φορά. Ακούγονται τα πρώτα bleeps του "We Are The Robots" και ανοίγοντας η αυλαία αποκαλύπτωνται τέσσερα ρομπότ(!) στη θέση των Kraftwerk να χορεύουν μηχανικά ξεσηκώνοντας το κοινό.
Η αυλαία κλείνει για τρίτη φορά και μόλις ανοίγει εμφανίζονται πάλι οι Kraftwerk με μαύρες ολόσωμες φόρμες με πράσινες φωσφορίζουσες γραμμές να παίζουν το "ElektroKArdiogramm". Αν και ομολογουμένως ήταν "κάπως" να βλέπεις τους 55+ Ralf και Florian(Τα μόνα εναπομείναντα μέλη από τη "χρυσή περίοδο") έτσι ντυμένους, ομολογουμένως ταίριαζε απόλυτα στο οπτικό μέρος. Συνέχισαν με το "Aerodynamik" και έκλεισαν με το "Boing Boom Tschak / Music Non Stop". Ενώ έπαιζε το τελευταίο τραγούδι αρχισαν να αποχωρούν σταδιακά από σκηνής έκαστος με μια βαθειά υπόκλιση. Τελευταίος ο "πρώτος μεταξυ ίσων" Ralf όπου λέγοντας "Thank You, Good Night, Aufwiedersehen" (η μόνη αλληλεπίδραση με το κοινό πέρα από κάτι χαμόγελα και μπόλικο robot-dance!) αποχώρησε και στη συνέχεια έκλεισε για τελευταία (δυστυχώς) φορά η αυλαία ενώ συνέχιζε το Musik Non Stop. Σε ένα ιδιότυπο καθαρά Kraftwerk-ικό χαιρετισμό τα φώτα γύρισαν και φώτισαν το κοινό ενώ εκανε fade out το Musik Non Stop.
Να προσθέσουμε ότι όλα σχεδόν τα τραγούδια παίχτηκαν σε ελαφρά πιο "σύγχρονες" αγγλογερμανικές εκτελέσεις ενώ τo οπτικό μέρος καθε τραγουδιού ήταν πολύ καλό. Σκηνές από τραίνα, από τον "Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας", αυτοκινητόδρομους, κομπιουτεράκια και άλλα πολλά εναλλάσονταν με απόλυτη ακρίβεια ανάλογα με την θεματολογία κάθε τραγουδιού.
Η ζωντανή ιστορία της Ηλεκτρονικής Μουσικής εμφανίστηκε μπροστά μας και δεν μπορούμε παρα να πούμε το κλισέ, "Όποιος δεν ήρθε, έχασε". Στα παραλειπόμενα του G.Fest ως διοργάνωση να εκφράσουμε τα θετικά σχόλια μας για το μπάρ G.Bar που έχει στηθεί και που πολύς κόσμος έμεινε μετά τη συναυλία ακούγοντας καλή μουσική δίπλα στη θάλασσα. Αν έλειπαν και τα σύρματα που μας χώριζαν από αυτή, θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Ραντεβού την Τετάρτη στους Aphex Twin/Four Tet/κλπ αν και εκεί απ' ότι μάθαμε, και εκεί η προπώληση είναι υπερ του δέοντως απογοητευτική(μόλις 600 εισιτήρια). Αν αληθεύει ότι και οι Megadeth, ένα ισχυρό συναυλιακό χαρτί μιας και το metal κοινό είναι πιστό, δεν πήγαν καλά (μόλις 1100 - 1200 άτομα;) , τότε το G.Fest μάλλον πάσχει στο promotion ή είναι κάπως ακριβό... Η Astra/Gagarin μάλλον υπερεκτίμησε τα συναυλιακά δεδομένα του Ελλαδιστάν.
UPDATE 17:24: Ακυρώθηκε η ηλεκτρονική ημέρα του G.Fest που αναφέρεται λόγω της πολύ χαμηλής προπώλησης. Μετά παραπονιόμαστε όλοι-ες γιατί δεν γίνονται συναυλίες.... Αμα δεν πηγαίνoυμε... Δέχομαι ότι είναι πολλές και ακριβές(ορισμένες) φέτος οι συναυλίες αλλά και πάλι... Στο αντίποδα οι Duran Duran, ένα ξοφλημένο εδώ και δύο δεκαετίες ποπ γκρουπ σπάει όλα τα ρεκόρ προπώλησης... Άγνωσται αι βουλαί του ελληνικού κοινού...
ΕΙΔΑΜΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Παρασκευή 17/6 Πολυτεχνειούπολη
Ambientrancedelika
Οργάνωση: ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ.
Βρεθήκαμε στο δεύτερο κλασσικό ραντεβού μετα το Indie Free Festival των "τρομοκενιτών". Αρκετός κόσμος (πάνω από 1000 άτομα διασκορπισμενα στο χώρο) και δύο σκηνές (1 Psychedelic/Trance και 1 Ambient/Chill Out). Ο περισσότερος κόσμος ήταν στην Psychedelik/Trance σκηνή χορεύοντας μέχρι τελικής πτώσεως. Στη δεύτερη σκηνή (που είχε πολύ λιγότερο κόσμο αναλογικά αλλά εμείς εκεί αράξαμε!) προβάλλονταν το Naqoyqatsi του Goddfrey Reggio ενώ ambient/chill out μελωδίες κατεκλυσαν το χώρο. Μια ακόμα καλή free εκδηλωση.
Πέμπτη 16 Ιουνίου 2005
by
lkrory21
Μία μικρή σύγκριση:
85.000.000 ευρώ η αξία των ποδοδσφαιριστών της Εθνικής Ελλάδος.
380.000.000 η αξία των ποδοσφαιριστών της Εθνικής Βραζιλίας....
Τα περαιτέρω απόψε το βράδυ στη Λειψία στις 21:45(ώρα Ελλάδος).
(Wanted Dead Or A)LIVE
G.Fest 15/6 Queens Of The Stone AgeΑνοιχτό Γήπεδο Beach Volley.
Βρέθηκαμε λοιπόν στην εναρκτήρια συναυλία του υπερ-φιλόδοξου σχεδίου της Astra/Gagarin χθες βράδυ. Δυστυχώς φτασαμέ αργά στον χώρο και χάσαμε τους Eagles Of Death Metal (όποιος τους είδε ας στείλει review στο e-mail). Η προσέλευση του κόσμου μάλλον απογοητευτική καθώς δεν πρέπει να ξεπεράσαμε τα 1500 - 2000 άτομα παρόντα στο χώρο. Ο δε χώρος δεν νομίζουμε ότι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις περιγραφές του avopolis. Μελανότερο σημείο μάλλον η σκηνή και αποσταση από το κεντρικό τερραίν στο κέντρο(εκεί βρίσκεται και η κονσόλα με τους ηχολήπτες, κλπ) το οποίο βρίσκεται στα 30-50 μέτρα μακρία και είναι περίπου 70εκ(!!) υποβαθμισμένο. Το αποτέλεσμα να δημιουργέιται ενα σημαντικό κενό στο χώρο που δημιουργεί συνωστισμό ακριβώς μπροστά από τη σκηνή (ακόμα και με την μικρή σχετικά προσέλευση κόσμου). Η άμμος κάτω δημιουργεί σύννεφα σκόνης και θυμίζει παλιές καλές εποχές Φρεαττύδας. Τα υπόλοιπα του χώρου (περίπτερο Sonik, PMW, μια έκθεση τέχνης, κλπ) δεν τα περιηγηθήκαμε(ακόμα). Στα θετικά του χώρου η εύκολη πρόσβαση και το εύκολο σχετικά parking. Δεν καταλάβαμε γιατί είναι στημένα τα containers πίσω από την σκηνή.
Στο μουσικό μέρος τώρα οι ...Queens παίξανε δυνατά σε ένα Mix τραγουδιών από το τελευταίο καλό αλμπουμ "Lullabies To Paralyze" και παλαιότερων "επιτυχιών" ξεσηκώνοντας μεγάλο μέρος του πλήθους ενώ βγήκανε και για δύο encore. Ενα καλό δυνατό "σφιχτό" rock σετ που, κατα την προσωπική μας πάντα άποψη, του έλειπε ένα click για να απογειωθεί. Γενικότερα ότι έγινε και στους Chemicals αλλά σε άλλο ύφος. Δηλαδή έπαιξαν πολύ καλά, άρεσαν στον κόσμο, δεν απογοήτευσαν σε κανένα επίπεδο απλά έλειπε "κάτι", αυτή η αδιορατη μαγική στιγμή μιας συναυλίας που εκτοξεύει την αδρεναλίνη και τα συναισθήματα στην στρατόσφαιρα.
Τελος καλό όλα καλά για την πρώτη επίσημη του G.Fest. Ραντεβού το Σάββατο στην πρώτη εμφάνιση των Kraftwerk εν Ελλάδι αν και τα νέα από την προπώληση δεν είναι και τόσο ευοίωνα. Θα δείξει...
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ:
Στο MIC έχει ξεκινήσει ένα πολύ καλογραμμένο εκτενέστατο αφιέρωμα στους 20 πιο επιδραστικούς δίσκους Ηλεκτρονικής Μουσικής. Δείτε εδώ την εισαγωγή, εδώ από το 1 έως το 5 και εδώ από 6 έως το 10.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ:
Παρασκευή 17 Ιουνίου:
AMBIENTRANCEDELIKA στην Πολυτεχνειούπολη(είσοδος από Κατεχάκη) από 10μμ και μετά. Είσοδος ελεύθερη. Το γνωστο electronic party (πρώην Electro Free Festival) της ομάδας KENO ΔΙΚΤΥΟ.
Σάββατο 18 Ιουνίου:
KRAFTWERK LIVE στο G.Fest (Ανοιχτό Γήπεδο Beach Volley). Τιμή(προπώληση): 40€
Αυτά, προς το παρόν!
See Ya In The Pit!
85.000.000 ευρώ η αξία των ποδοδσφαιριστών της Εθνικής Ελλάδος.
380.000.000 η αξία των ποδοσφαιριστών της Εθνικής Βραζιλίας....
Τα περαιτέρω απόψε το βράδυ στη Λειψία στις 21:45(ώρα Ελλάδος).
(Wanted Dead Or A)LIVE
G.Fest 15/6 Queens Of The Stone AgeΑνοιχτό Γήπεδο Beach Volley.
Βρέθηκαμε λοιπόν στην εναρκτήρια συναυλία του υπερ-φιλόδοξου σχεδίου της Astra/Gagarin χθες βράδυ. Δυστυχώς φτασαμέ αργά στον χώρο και χάσαμε τους Eagles Of Death Metal (όποιος τους είδε ας στείλει review στο e-mail). Η προσέλευση του κόσμου μάλλον απογοητευτική καθώς δεν πρέπει να ξεπεράσαμε τα 1500 - 2000 άτομα παρόντα στο χώρο. Ο δε χώρος δεν νομίζουμε ότι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις περιγραφές του avopolis. Μελανότερο σημείο μάλλον η σκηνή και αποσταση από το κεντρικό τερραίν στο κέντρο(εκεί βρίσκεται και η κονσόλα με τους ηχολήπτες, κλπ) το οποίο βρίσκεται στα 30-50 μέτρα μακρία και είναι περίπου 70εκ(!!) υποβαθμισμένο. Το αποτέλεσμα να δημιουργέιται ενα σημαντικό κενό στο χώρο που δημιουργεί συνωστισμό ακριβώς μπροστά από τη σκηνή (ακόμα και με την μικρή σχετικά προσέλευση κόσμου). Η άμμος κάτω δημιουργεί σύννεφα σκόνης και θυμίζει παλιές καλές εποχές Φρεαττύδας. Τα υπόλοιπα του χώρου (περίπτερο Sonik, PMW, μια έκθεση τέχνης, κλπ) δεν τα περιηγηθήκαμε(ακόμα). Στα θετικά του χώρου η εύκολη πρόσβαση και το εύκολο σχετικά parking. Δεν καταλάβαμε γιατί είναι στημένα τα containers πίσω από την σκηνή.
Στο μουσικό μέρος τώρα οι ...Queens παίξανε δυνατά σε ένα Mix τραγουδιών από το τελευταίο καλό αλμπουμ "Lullabies To Paralyze" και παλαιότερων "επιτυχιών" ξεσηκώνοντας μεγάλο μέρος του πλήθους ενώ βγήκανε και για δύο encore. Ενα καλό δυνατό "σφιχτό" rock σετ που, κατα την προσωπική μας πάντα άποψη, του έλειπε ένα click για να απογειωθεί. Γενικότερα ότι έγινε και στους Chemicals αλλά σε άλλο ύφος. Δηλαδή έπαιξαν πολύ καλά, άρεσαν στον κόσμο, δεν απογοήτευσαν σε κανένα επίπεδο απλά έλειπε "κάτι", αυτή η αδιορατη μαγική στιγμή μιας συναυλίας που εκτοξεύει την αδρεναλίνη και τα συναισθήματα στην στρατόσφαιρα.
Τελος καλό όλα καλά για την πρώτη επίσημη του G.Fest. Ραντεβού το Σάββατο στην πρώτη εμφάνιση των Kraftwerk εν Ελλάδι αν και τα νέα από την προπώληση δεν είναι και τόσο ευοίωνα. Θα δείξει...
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ:
Στο MIC έχει ξεκινήσει ένα πολύ καλογραμμένο εκτενέστατο αφιέρωμα στους 20 πιο επιδραστικούς δίσκους Ηλεκτρονικής Μουσικής. Δείτε εδώ την εισαγωγή, εδώ από το 1 έως το 5 και εδώ από 6 έως το 10.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ:
Παρασκευή 17 Ιουνίου:
AMBIENTRANCEDELIKA στην Πολυτεχνειούπολη(είσοδος από Κατεχάκη) από 10μμ και μετά. Είσοδος ελεύθερη. Το γνωστο electronic party (πρώην Electro Free Festival) της ομάδας KENO ΔΙΚΤΥΟ.
Σάββατο 18 Ιουνίου:
KRAFTWERK LIVE στο G.Fest (Ανοιχτό Γήπεδο Beach Volley). Τιμή(προπώληση): 40€
Αυτά, προς το παρόν!
See Ya In The Pit!
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2005
(Wanted Dead Or A)LIVE - EJEKT Festival Review.
by lkrory21
Κάτι μύριζε από την αρχή για το πρώτο EJEKT Festival. Την Παρασκευή είχαμε τον πόλεμο ανακοινώσεων μεταξύ thecityvibe.com και avopolis σχετικά με την εμφάνιση ή όχι της Miss Kittin (η οποία τελικά δεν εμφανίστηκε λόγω μόλυνσης στο αριστερό αυτί). Αρκετά τα μελανά σημεία αλλά τουλάχιστον αποζημιωθήκαμε από την καλή εμφάνιση των Chemical Brothers.
Φτάσαμε στο χώρο γύρω στις 7:00 μμ και στην πόρτα ήταν διάφοροι κουστουμάτοι με ενδοσυννενοήσεις που πιο πολύ μοιάζανε με πορτιέρηδες παραλιακού club παρά σε σεκιούριτυ συναυλίας και είχαν όλοι μα όλοι ένα δήθεν ευγενικό - δηκτικό ύφος που ενοχλούσε(πολύ). Αργοτερα δε σε μια τρανή απόδειξη του ...ανδρισμου τους που ξεχείλιζε πλακώνανε στο ξύλο ...δέκα άτομα ταυτόχρονα έναν τζαμπατζή ενώ στις αντιδράσεις μελών του κοινού αντέδρασαν με γνωστές εκφράσεις και απειλές τύπου "Έλα εξω αμα σου βαστάει να μας το πεις", κλπ. Παρόλα αυτά και με μια έξυπνη κίνηση - ματ, περάσανε και 50-100 τζαμπατζήδες λίγο μετά την έναρξη του σετ των Chemicals αποδεικνύοντας ότι α)κανένας χώρος δεν είναι αδιάρρηκτος και β)οι πορτιερο-σεκιούριτυ του Ejekt δεν ήταν και τόσο έξυπνοι.
Στην είσοδο του χώρου μας φορτώσανε ένα σωρό αηδιούλες του χορηγού ΤΙΜ (καπελάκια, βραχιολάκια, αριθμούς F2G, κλπ)Ο χώρος μέσα ωραίος με γρασίδι κάτω. Μεγάλη αβλεψία των διοργανωτών τα μόλις δύο ταμεία για κουπόνια για το μπαρ με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν από νωρίς τεράστιες ουρές αναμονής εκατοντάδων μέτρων(κυριολεκτικά!!!). Το ίδιο συνέβη και με την μόλις μια και ...τραγικά υπερτιμήμενη καντίνα απ' έξω (σάντουιτς ...7€, έχουμε την απόδειξη αν ενδιαφέρεται η αγορανομία) για όποιον πεινούσε. Θετική τουλάχιστον η εντύπωση απο τις δεκάδες χημικές τουαλέτες που και καθαρές ήταν και υπεράφθονες με αποτέλεσμα να μην περιμένεις καθόλου. Σε αυτό προνόησαν σωστά οι διοργανωτές και τους αξίζει μπράβο γιατί έχουν δει τα μάτια μας άλλα και άλλα....
Στο μουσικό κομμάτι τώρα... αν σας πω ότι καταλάβαμε ότι παίξανε όλοι όσοι αναφερόντουσαν στο εισιτήριο (πριν τους Chemical Brothers) θα σας πούμε ψέμματα. Πολλά DJ set μεν αλλά θα έπρεπε να ξέρεις για να πεις ποιό ήταν ποιος. Πολλά από αυτά ήταν μαλλον αδιάφορα, Το καλύτερο ήταν το DJ set ακριβώς πριν τους Chemical Brothers σε old school electro στυλ και πολλά περάσματα από Kraftwerk. Πάντως το όλο σκηνικό είχε μια διάχυτη εσσάνς αρπαχτής ενώ δεν έλειψαν και οι φήμες εντός του χώρου ότι ούτε οι Chemicals θα εμφανιστούν. Το καλύτερο ακούστηκε στην έξοδο όπου μια κοπέλλα είπε "καλά μεν αλλά όχι για 45 ευρώ" και προσυπογράφουμε. Γενικά δεν νομίζουμε ότι ο κόσμος έμεινε ευχαριστημένος από τις εμφανίσεις πλην των Chemicals.
Όσο ετοιμαζότανε η σκηνή για τα ...χημικά αδέλφια στα ηχεία έπαιζε το "The Mix"(1991) των ... Kraftwerk! Τα ...αδέλφια εμφανίστηκαν στις 11:00μμ και για μιάμιση ώρα περίπου απέδειξαν το μεγαλείο τους και το ότι δεν βρίσκονται άδικα στα τοπ ονόματα της electronica σήμερα. Ξεκινησαν το σετ με το "Hey Boy hey Girl" και συνέχισαν με ένα mix παλαιών και νέων τραγουδιών σε πολύ καλές versions. Αξιοσημειώτο και το video show τους που συμπλήρωνε ιδανικά το όλο show. Γενικά όλα πολύ καλά απλώς, κατα τη γνώμη μας, ήθελε ένα "κλικ" παραπάνω για να απογειωθούμε.
Αφου τελειώσε το σετ των Chemical Brothers, απόχωρησε ένα μέρος του κοινού (συνολικά δεν πρέπει να ξεπέρασαμε τις 4000-5000) αλλά η κύρια μάζα παρέμεινε για τα dj set των Dave Clark και Christian Varela τα οποία έκαναν μεν τον κόσμο μπροστά να χορέψει αλλά δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο κατα την γνώμη μας πάντα.
Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι δεν μείναμε και πολύ ευχαριστημένοι από το πρώτο EJEKT Festival. Ελπίζουμε όμως να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια γιατί χρειαζόμαστε και ένα dance festival απλά οι διοργανωτές θα πρέπει να προσέξουν τόσο το line-up περισσότερο όσο και τις λεπτομέρειες εντός του χώρου γιατί αλλιώς θα μείνει η ρετσινιά της "αρπαχτής"...
Πάει λοιπόν και το EJEKT! Τεταρτη ανοίγουν οι πύλες του G.Fest με Queens Of The Stone Age και ακολουθούν MEGADETH(17/6) και KRAFTWERK(18/6).
Δείτε και εδώ για περισσότερες πληροφορίες.
Επίσης, Παρασκευή 17/6 έχουμε και το Ambientrancedelika στην Πανεπιστημιούπολη, ενώ συνεχίζεται και η σειρα προβολών "Μικροκινηματογράφος: 24 Νύχτες /24 Ταινίες". Και οι δύο εκδηλώσεις από το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ. Δείτε πληροφορίες και εδώ.
Φτάσαμε στο χώρο γύρω στις 7:00 μμ και στην πόρτα ήταν διάφοροι κουστουμάτοι με ενδοσυννενοήσεις που πιο πολύ μοιάζανε με πορτιέρηδες παραλιακού club παρά σε σεκιούριτυ συναυλίας και είχαν όλοι μα όλοι ένα δήθεν ευγενικό - δηκτικό ύφος που ενοχλούσε(πολύ). Αργοτερα δε σε μια τρανή απόδειξη του ...ανδρισμου τους που ξεχείλιζε πλακώνανε στο ξύλο ...δέκα άτομα ταυτόχρονα έναν τζαμπατζή ενώ στις αντιδράσεις μελών του κοινού αντέδρασαν με γνωστές εκφράσεις και απειλές τύπου "Έλα εξω αμα σου βαστάει να μας το πεις", κλπ. Παρόλα αυτά και με μια έξυπνη κίνηση - ματ, περάσανε και 50-100 τζαμπατζήδες λίγο μετά την έναρξη του σετ των Chemicals αποδεικνύοντας ότι α)κανένας χώρος δεν είναι αδιάρρηκτος και β)οι πορτιερο-σεκιούριτυ του Ejekt δεν ήταν και τόσο έξυπνοι.
Στην είσοδο του χώρου μας φορτώσανε ένα σωρό αηδιούλες του χορηγού ΤΙΜ (καπελάκια, βραχιολάκια, αριθμούς F2G, κλπ)Ο χώρος μέσα ωραίος με γρασίδι κάτω. Μεγάλη αβλεψία των διοργανωτών τα μόλις δύο ταμεία για κουπόνια για το μπαρ με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν από νωρίς τεράστιες ουρές αναμονής εκατοντάδων μέτρων(κυριολεκτικά!!!). Το ίδιο συνέβη και με την μόλις μια και ...τραγικά υπερτιμήμενη καντίνα απ' έξω (σάντουιτς ...7€, έχουμε την απόδειξη αν ενδιαφέρεται η αγορανομία) για όποιον πεινούσε. Θετική τουλάχιστον η εντύπωση απο τις δεκάδες χημικές τουαλέτες που και καθαρές ήταν και υπεράφθονες με αποτέλεσμα να μην περιμένεις καθόλου. Σε αυτό προνόησαν σωστά οι διοργανωτές και τους αξίζει μπράβο γιατί έχουν δει τα μάτια μας άλλα και άλλα....
Στο μουσικό κομμάτι τώρα... αν σας πω ότι καταλάβαμε ότι παίξανε όλοι όσοι αναφερόντουσαν στο εισιτήριο (πριν τους Chemical Brothers) θα σας πούμε ψέμματα. Πολλά DJ set μεν αλλά θα έπρεπε να ξέρεις για να πεις ποιό ήταν ποιος. Πολλά από αυτά ήταν μαλλον αδιάφορα, Το καλύτερο ήταν το DJ set ακριβώς πριν τους Chemical Brothers σε old school electro στυλ και πολλά περάσματα από Kraftwerk. Πάντως το όλο σκηνικό είχε μια διάχυτη εσσάνς αρπαχτής ενώ δεν έλειψαν και οι φήμες εντός του χώρου ότι ούτε οι Chemicals θα εμφανιστούν. Το καλύτερο ακούστηκε στην έξοδο όπου μια κοπέλλα είπε "καλά μεν αλλά όχι για 45 ευρώ" και προσυπογράφουμε. Γενικά δεν νομίζουμε ότι ο κόσμος έμεινε ευχαριστημένος από τις εμφανίσεις πλην των Chemicals.
Όσο ετοιμαζότανε η σκηνή για τα ...χημικά αδέλφια στα ηχεία έπαιζε το "The Mix"(1991) των ... Kraftwerk! Τα ...αδέλφια εμφανίστηκαν στις 11:00μμ και για μιάμιση ώρα περίπου απέδειξαν το μεγαλείο τους και το ότι δεν βρίσκονται άδικα στα τοπ ονόματα της electronica σήμερα. Ξεκινησαν το σετ με το "Hey Boy hey Girl" και συνέχισαν με ένα mix παλαιών και νέων τραγουδιών σε πολύ καλές versions. Αξιοσημειώτο και το video show τους που συμπλήρωνε ιδανικά το όλο show. Γενικά όλα πολύ καλά απλώς, κατα τη γνώμη μας, ήθελε ένα "κλικ" παραπάνω για να απογειωθούμε.
Αφου τελειώσε το σετ των Chemical Brothers, απόχωρησε ένα μέρος του κοινού (συνολικά δεν πρέπει να ξεπέρασαμε τις 4000-5000) αλλά η κύρια μάζα παρέμεινε για τα dj set των Dave Clark και Christian Varela τα οποία έκαναν μεν τον κόσμο μπροστά να χορέψει αλλά δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο κατα την γνώμη μας πάντα.
Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι δεν μείναμε και πολύ ευχαριστημένοι από το πρώτο EJEKT Festival. Ελπίζουμε όμως να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια γιατί χρειαζόμαστε και ένα dance festival απλά οι διοργανωτές θα πρέπει να προσέξουν τόσο το line-up περισσότερο όσο και τις λεπτομέρειες εντός του χώρου γιατί αλλιώς θα μείνει η ρετσινιά της "αρπαχτής"...
Πάει λοιπόν και το EJEKT! Τεταρτη ανοίγουν οι πύλες του G.Fest με Queens Of The Stone Age και ακολουθούν MEGADETH(17/6) και KRAFTWERK(18/6).
Δείτε και εδώ για περισσότερες πληροφορίες.
Επίσης, Παρασκευή 17/6 έχουμε και το Ambientrancedelika στην Πανεπιστημιούπολη, ενώ συνεχίζεται και η σειρα προβολών "Μικροκινηματογράφος: 24 Νύχτες /24 Ταινίες". Και οι δύο εκδηλώσεις από το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ. Δείτε πληροφορίες και εδώ.
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2005
(Un)Known Pleasures - KLF "Chill Out"(1990)
by lkrory21The KLF: Chill Out [5/12 Feb 1990]
LP: 1990 UK (KLF Communications; JAMS LP5)
CD: 1990 UK (KLF Communications; JAMS CD5)
LP: 1991 US (WaxTrax! Records; WAX 7155)
CS: 1991 US (WaxTrax! Records; WAXCS 7155)
CD: 1991 US (WaxTrax! Records; WAXCD 7155)
1. 1:47 Brownsville Turnaround On The Tex-Mex Border
2. 1:29 Pulling Out Of Ricardo And The Dusk Is Falling Fast
3. 3:01 Six Hours To Louisiana, Black Coffee Going Cold
4. 2:35 Dream Time In Lake Jackson
5. 7:40 Madrugada Eterna
6. 1:08 Justified And Ancient Seems A Long Time Ago
7. 3:01 Elvis On The Radio, Steel Guitar In My Soul
8. 9:24 3 a.m. Somewhere Out Of Beaumont
9. 5:56 Wichita Lineman Was A Song I Once Heard
10. 1:16 Trancentral Lost In My Mind
11. 3:34 The Lights Of Baton Rouge Pass By
12. 1:41 A Melody From A Past Life Keeps Pulling Me Back
13. 1:26 Rock Radio Into The Nineties And Beyond
14. 0:16 Alone Again With The Dawn Coming Up
Μια και το αναφέραμε στο προηγούμενο (Un)Known Pleasures ας κάνουμε και μια παρουσίαση του αλμπουμ που ουσιαστικά ξεκίνησε ολόκληρη την ambient/ambient house/ambient dub σκηνή στην δεκαετία του 90. Μια μικρή αναδρομή των KLF κάναμε και σε εκείνο το post. Σκοπεύουμε στο άμεσο μέλλον μια πλήρη παρουσίαση των πεπραγμένων του πραγματικά αλλοπρόσαλλου ντουέτου(Bill Drummond και Jimmy Cauty). Το παρόν cd όμως είναι αριστούργημα ambient που πρέπει να ακούσετε "ξαπλωμένοι αναπαυτικά σε μαξιλάρια με μόνο φως τη φλόγα ενός κεριού" όπως συνιστούσαν οι KLF εκείνο τον καιρό.
Μια απίστευτη μίξη ήχων, samples, synth riffs από δικά τους τραγούδια και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε σε ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό "ambient" ταξίδι. Ανάμεσα σε άλλα θα ακούσετε ήχους από τραίνα, πουλιά, σκυλιά, πρόβατα, νερά που τρέχουν, παραδοσιακά τραγούδια από Μογγολία, ομιλίες, pedal steel κιθάρες, τον Elvis σε ένα πειραγμένο "In The Ghetto", το "Albatross" των Fleetwood Mac, samples από 808 State, Jesus Loves You, τηλεευαγγελιστές, bits απο τηλεόραση/ραδιόφωνο, το ριφφάκι του δικού τους "Justified And Ancient" σε παραλλαγές και πολλά άλλα. Ένα "Νοτιο" Αμερικανικό ύφος διαχέεται σε όλο το ταξίδι χωρίς όμως να επιβάλλεται στην όλη ατμόσφαιρα που πλησιάζει ελαφρώς το "κοσμικό". Για την ιστορία, πολλά από τα samples που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το δίσκο δεν είναι field recordings αλλά από την σειρά δίσκων BBC Sound Effects και ειδικά το #17. Αυτό δεν μειώνει την αξία του δίσκου όπως θα υπέθετε κανείς αλλά αντιθέτως αποδεικνύει την μαεστρία και την ικανότητα των Drummond και Cauty οι οποίοι, χρησιμοποιώντας "πολυφορεμένα" samples και τραγούδια, δημιούργησαν κάτι εντελώς νέο και πρωτότυπο.
Το "Chill Out" μιξαριστηκε live στο στούντιο εκεί στις αρχές του 1990 από τους KLF με μόλις δύο cd players, μερικά cd's και ένα synthesizer. Είναι ένα ιδεατό ταξίδι με τραίνο στην Αμερική και πιο συγκεκριμένα στην νότια - νοτιοδυτική Αμερική (αυτό είναι προφανές βέβαια και από τους τίτλους των "τραγουδιών") αν και τον καιρό που ηχογραφήθηκε κανείς εκ των δύο μελών των KLF είχε πατήσει το πόδι του εκεί. Παρ' όλη την πολύ μεγάλη γκάμα από samples το Chill Out δεν είναι "μπουκωμένο" αλλά ρέει άνετα και ευχάριστα όπως ένα τραίνο πάνω στις γραμμές. Όπως προείπαμε αν και δεν είναι το πρώτο ambient house αλμπουμ, είναι αυτό που ουσιαστικά ξεκίνησε όλοκληρη την σκηνή.
Το Chill Out μπορείτε να το βρείτε ως εισαγωγής από Αμερική (αλλά σε πολύ λογικές τιμές, πρόσφατα το είδαμε σε αθηναϊκό δισκοπωλείο μόλις 10€). Βάλτε το να "παίξει" και αφεθείτε σε ένα πραγματικό chill out και όχι με την τρέχουσα παρεξηγημένη-πολυφορεμένη έννοια του όρου. Πριν σας πάρει ο ύπνος, μην ξεχάσετε να σβήσετε το κερί...
Περισσότερες πληροφορίες και άρθρα: www.klf.de
Σημείωση: H αμερικάνικη έκδοση είναι χωρισμένη σε 14 tracks και διαρκεί 30 δευτ. λιγότερο. Η βρεττανική (δυστυχώς κατηργημένη) είναι 1 track cd.
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2005
A little bit of this a little bit of that 4
by lkrory21
Ξεκινάει από σήμερα, η σειρά προβολών από την ομάδα ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ "Μικροκινηματογράφος: 24 Νύχτες / 24 ταινίες" στην ταράτσα του νέου κοινωνικού κέντρου NoSoTros Θεμιστοκλεόυς 66, Εξάρχεια. Κάθε μέρα λοιπόν στις 9:30μμ από 6 έως 30 Ιουνίου και μια ταινία:
6/6 Donnie Darko
7/6 Evolving minds(documentary)
8/6 Marihuana(A.Trokki)
9/6 Powakatzi (Gofry Retzio)
10/6 OFF
11/6 The Trip(R.Corman)
12/6 Akira(Manga Animation)
13/6 Le Merpis(Godard)
14/6 Society Of The Spectacle
15/6 Bloody Sunday(P.Gringas)
16/6 Solaris(Tarkofsky)
17/6 The Man Who Wasn't There(J.Koen)
18/6 L' Anglaise et Le Duc(E.Romer)
19/6 Planet Of The Apes
20/6 Corto Maltese La Cour Secret De La Arcanes(P.Morelli)
21/6 Wheel of Time(W.Hertzog)
22/6 Cooler(W.Kramer)
23/6 Soldier Blue(R.Nelson)
24/6 Zoo(P.Greenaway)
25/6 Face In The Crowd(E.Kazan)
26/6 Faces(J.Kassavetes)
27/6 Microcosmos(Dockumentary)
28/6 Devil's Eye(I.Bergman)
29/6 Satyrikon(F.Felini)
30/6 Clones(Dockumentary)
Πολλές και ενδιαφέρουσες ταινίες λοιπόν από μεγάλους δημιουργούς.
Σάββατο 11 Ιούνη, μετά τις 13:00:
Κατασκήνώνουμε Στους Καταράκτες Του Συντάγματος.
Αυτό προτείνει τρικ που υπογράφεται από Κατασκηνωτές/Κατασκηνώτριες οι οποίοι διοργανώνουν την παραπάνω δράση με άξονα το σύνθημα Οι Διακοπές Είναι Δικαίωμα Μας, Το Ελεύθερο Κάμπινγκ Επιλογή Μας. Μια ενδιαφέρουσα δράση που προφανώς σκοπεύει στην άρση του νόμου που απαγορεύει την ελεύθερη κατασκήνωση σε όλοκληρη την επικράτεια. Στηρίζουμε την παραπάνω δράση βάζοντας ως υποσημείωση ότι ο σκοπός του νόμου αυτού είναι η προστασία του περιβάλλοντος.
Είναι γεγονός ότι πολλοί από τους "ελευθερους κατασκηνώτες" αφήνουν τις παραλίες και τα δάση σαν τα μούτρα τους (για να μην αναφέρουμε άλλο σημείο της ανατομίας) ενώ ο κινδύνος πυρκαγιάς από ανίδεους αυτοσχέδιους "γνώστες" παραπάνω από υπαρκτός. Αυτό ήταν ιδιαίτερα φανέρο την δεκαετία του 80 όταν η "αγία ελληνική οικογένεια" είχε περίπου ως θεσμό το ελεύθερο κάμπινγκ και άφηνε πίσω της κάτι σαν ...Άνω Λιόσια. Η νέα γενιά σαφώς έχει μεγαλύτερη οικολογική συνείδηση οπότε μια υπο όρους αναθεώρηση του νόμου ίσως και να είναι εφικτή πλέον.
Πάρτε λοιπόν σκηνή / sleeping bag και ραντεβού στο ...Σύνταγμα!
Παρασκευή 17 Ιουνίου, 10μμ
Πολυτεχνειούπολη(από Κατεχάκη)
ambientrancedelika
ambient_electro_trance_psychedelic
To αδερφάκι του Indie Free Festival αλλάζει όνομα (λεγόταν Electro Free Festival μεχρι πέρυσι) αλλά κρατάει το στυλ. Άλλη μια δράση από ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ. Αξίζει!
Οι Thievery Corporation και η sold out(!!!) συναυλία τους θα πραγματοποιηθεί τελικά 26 Ιουλίου στον ίδιο χώρο. Δεν έχει ανακοινωθεί από τους διοργανωτές αν και πότε θα επιστραφούν τα χρήματα σε αυτούς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν τότε να δουν τη συναυλία.
Από την WE Productions λάβαμε mail με τις οριστικές τιμές για το Samothraki World Music Festival . Συγκεκριμένα η προπώληση ξεκινάει από 10 Ιουνίου και τα εισιτήρια του τετραημέρου είναι 67 Ευρώ. Περισσότερες πληροφορίες στο www.samothrakifestival.com
ΕΙΔΑΜΕ:
Indie Free Festival 15: Σάββατο 4/6 Πεδίον Του Άρεως.
"Καβουροφωλιά" όπως χαρακτήρισε την κατάσταση ένας γνωστός ή "Η Δημοκρατία δείχνει τα δόντια της" όπως έγραψε κάποιος στο indymedia. Από νωρίς ζωσμένο το πάρκο από ΜΑΤ. Κάποιες διμοιρίες κρυμμένες μέχρι και στα θαμνάκια(θυμάστε εκείνο το παλιό ντίσκο τραγουδάκι Push push in the bush?) 50 μέτρα από την συναυλία. Να πας να κατουρήσεις δηλαδή και να κατουρήσεις κανένα κράνος! Επίσης ασφαλίτες που ψάχναν ταυτότητες, τσάντες και γενικώς ενα κλίμα λίγο περίεργο. Αυτό μάλον συνετέλεσε στην ικανοποιητική μεν αλλά περιορισμένη σε σχέση με άλλα χρόνια προσεύλεση κόσμου.(Συγκριτικά πάντως την ίδια ώρα στο Γκάζι ο κόσμος ήταν υπερτριπλάσιος.) Πάντως όσοι μαζευτήκαμε περάσαμε καλά. Στα μείον και ο μεγάλος χρόνος που μεσολαβούσε μεταξύ των συγκροτημάτων και αυτό ξενέρωνε κάπως τον κόσμο... Μπράβο στα παιδιά από το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ που συνεχίζουν ακάθεκτοι παρ' όλες τις αντιξοες συνθήκες! Ραντεβού στο 16ο! (όχι τμήμα! Indie Free!).
Πολύ καλά πήγαν, μάθαμε από φίλους, και οι υπόλοιπες μέρες του 5ου Ευρωπαϊκου Φεστιβάλ Jazz. Ραντεβού και εκεί στο 6ο!
Όσο για ευρωσυντάγματα, εθνική ελλάδος και λοιπά; Ποιος νοιαστηκε;
6/6 Donnie Darko
7/6 Evolving minds(documentary)
8/6 Marihuana(A.Trokki)
9/6 Powakatzi (Gofry Retzio)
10/6 OFF
11/6 The Trip(R.Corman)
12/6 Akira(Manga Animation)
13/6 Le Merpis(Godard)
14/6 Society Of The Spectacle
15/6 Bloody Sunday(P.Gringas)
16/6 Solaris(Tarkofsky)
17/6 The Man Who Wasn't There(J.Koen)
18/6 L' Anglaise et Le Duc(E.Romer)
19/6 Planet Of The Apes
20/6 Corto Maltese La Cour Secret De La Arcanes(P.Morelli)
21/6 Wheel of Time(W.Hertzog)
22/6 Cooler(W.Kramer)
23/6 Soldier Blue(R.Nelson)
24/6 Zoo(P.Greenaway)
25/6 Face In The Crowd(E.Kazan)
26/6 Faces(J.Kassavetes)
27/6 Microcosmos(Dockumentary)
28/6 Devil's Eye(I.Bergman)
29/6 Satyrikon(F.Felini)
30/6 Clones(Dockumentary)
Πολλές και ενδιαφέρουσες ταινίες λοιπόν από μεγάλους δημιουργούς.
Σάββατο 11 Ιούνη, μετά τις 13:00:
Κατασκήνώνουμε Στους Καταράκτες Του Συντάγματος.
Αυτό προτείνει τρικ που υπογράφεται από Κατασκηνωτές/Κατασκηνώτριες οι οποίοι διοργανώνουν την παραπάνω δράση με άξονα το σύνθημα Οι Διακοπές Είναι Δικαίωμα Μας, Το Ελεύθερο Κάμπινγκ Επιλογή Μας. Μια ενδιαφέρουσα δράση που προφανώς σκοπεύει στην άρση του νόμου που απαγορεύει την ελεύθερη κατασκήνωση σε όλοκληρη την επικράτεια. Στηρίζουμε την παραπάνω δράση βάζοντας ως υποσημείωση ότι ο σκοπός του νόμου αυτού είναι η προστασία του περιβάλλοντος.
Είναι γεγονός ότι πολλοί από τους "ελευθερους κατασκηνώτες" αφήνουν τις παραλίες και τα δάση σαν τα μούτρα τους (για να μην αναφέρουμε άλλο σημείο της ανατομίας) ενώ ο κινδύνος πυρκαγιάς από ανίδεους αυτοσχέδιους "γνώστες" παραπάνω από υπαρκτός. Αυτό ήταν ιδιαίτερα φανέρο την δεκαετία του 80 όταν η "αγία ελληνική οικογένεια" είχε περίπου ως θεσμό το ελεύθερο κάμπινγκ και άφηνε πίσω της κάτι σαν ...Άνω Λιόσια. Η νέα γενιά σαφώς έχει μεγαλύτερη οικολογική συνείδηση οπότε μια υπο όρους αναθεώρηση του νόμου ίσως και να είναι εφικτή πλέον.
Πάρτε λοιπόν σκηνή / sleeping bag και ραντεβού στο ...Σύνταγμα!
Παρασκευή 17 Ιουνίου, 10μμ
Πολυτεχνειούπολη(από Κατεχάκη)
ambientrancedelika
ambient_electro_trance_psychedelic
To αδερφάκι του Indie Free Festival αλλάζει όνομα (λεγόταν Electro Free Festival μεχρι πέρυσι) αλλά κρατάει το στυλ. Άλλη μια δράση από ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ. Αξίζει!
Οι Thievery Corporation και η sold out(!!!) συναυλία τους θα πραγματοποιηθεί τελικά 26 Ιουλίου στον ίδιο χώρο. Δεν έχει ανακοινωθεί από τους διοργανωτές αν και πότε θα επιστραφούν τα χρήματα σε αυτούς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν τότε να δουν τη συναυλία.
Από την WE Productions λάβαμε mail με τις οριστικές τιμές για το Samothraki World Music Festival . Συγκεκριμένα η προπώληση ξεκινάει από 10 Ιουνίου και τα εισιτήρια του τετραημέρου είναι 67 Ευρώ. Περισσότερες πληροφορίες στο www.samothrakifestival.com
ΕΙΔΑΜΕ:
Indie Free Festival 15: Σάββατο 4/6 Πεδίον Του Άρεως.
"Καβουροφωλιά" όπως χαρακτήρισε την κατάσταση ένας γνωστός ή "Η Δημοκρατία δείχνει τα δόντια της" όπως έγραψε κάποιος στο indymedia. Από νωρίς ζωσμένο το πάρκο από ΜΑΤ. Κάποιες διμοιρίες κρυμμένες μέχρι και στα θαμνάκια(θυμάστε εκείνο το παλιό ντίσκο τραγουδάκι Push push in the bush?) 50 μέτρα από την συναυλία. Να πας να κατουρήσεις δηλαδή και να κατουρήσεις κανένα κράνος! Επίσης ασφαλίτες που ψάχναν ταυτότητες, τσάντες και γενικώς ενα κλίμα λίγο περίεργο. Αυτό μάλον συνετέλεσε στην ικανοποιητική μεν αλλά περιορισμένη σε σχέση με άλλα χρόνια προσεύλεση κόσμου.(Συγκριτικά πάντως την ίδια ώρα στο Γκάζι ο κόσμος ήταν υπερτριπλάσιος.) Πάντως όσοι μαζευτήκαμε περάσαμε καλά. Στα μείον και ο μεγάλος χρόνος που μεσολαβούσε μεταξύ των συγκροτημάτων και αυτό ξενέρωνε κάπως τον κόσμο... Μπράβο στα παιδιά από το ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ που συνεχίζουν ακάθεκτοι παρ' όλες τις αντιξοες συνθήκες! Ραντεβού στο 16ο! (όχι τμήμα! Indie Free!).
Πολύ καλά πήγαν, μάθαμε από φίλους, και οι υπόλοιπες μέρες του 5ου Ευρωπαϊκου Φεστιβάλ Jazz. Ραντεβού και εκεί στο 6ο!
Όσο για ευρωσυντάγματα, εθνική ελλάδος και λοιπά; Ποιος νοιαστηκε;
Σάββατο 4 Ιουνίου 2005
Indie Free Festival 15
by lkrory21
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και το φυλλάδιο της ομάδας ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ, δεκαπέντε χρόνια, κάθε Ιούνη(εκτός από πέρυσι που έγινε Οκτώβρη), δίνει όλες τις δυνάμεις ώστε να δοκιμάσει την πιθανότητα της διοργάνωσης ενός μεγάλου μουσικού festival χωρίς εισιτήριο, χωρίς αμοιβές, χωρίς ιδιωτικούς χορηγούς και εταιρείες security, χωρις κρατικές επιχορηγήσεις, χωρίς εκμεταλλευτικές και εμπορευματικές σχέσεις, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ.
Εδώ και χρόνια λοιπόν εκεί στο Πεδίον του Άρεως διοργανώνεται και έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου(χμ!) αυτή η εκδήλωση του ΚΕΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ (πρώην Ομάδα στον Τρόμο του Κενού) που αποτελεί ένα ραντεβού των Ουτοπιστών, των Ελευθεριακών και όλων αυτών που αναζητούν την έξοδο από τις κυριάρχες ιδεολογίες της Οικονομικής, πολιτιστικής και πολιτικής "πραγματικότητας". Ως εκδήλωση έχει πολλά στοιχεία από αντίστοιχες εκδηλώσεις τύπου Reclaim The Streets στο εξωτερικό και παρουσιάζει ιδεολογική συνάφεια με τις θέσεις του Hakim Bey περι Προσωρινών Αυτόνομων Ζωνών(T.A.Z. - Temporary Autonomous Zone). Δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) ελληνικά συγκροτήματα έχουν περάσει πάνω στη σκηνή του Indie Free Festival. Ενδεικτικά θα αναφέραμε Purple Overdose, MAke Believe, Αέρα Πατέρα, Film και πολλά άλλα.
Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Drog_A_Tec
Modrec
Gloriphon
Joana
Low Gravity
Delightful
Ludmila
Ρελαντί
Dementia Preakox
Απευθείας Σύνδεση
Absent Minded
Τα κρουστά της Τάκη
Orange Skies
The Dives
Paranga Sound System
INDIE FREE FESTIVAL 15
Σάββατο 4 Ιούνη 2005
Πεδίον του Άρεως/ ώρα 3 μ.μ.
Το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι πρέπει να στηρίξουμε αυτήν (όπως και άλλες) την προσπάθεια της Ελεύθερης, Ανοιχτής Οικειοποίησης του Δημόσιου Χώρου από ελεύθερους Ανθρώπους.
Εδώ και χρόνια λοιπόν εκεί στο Πεδίον του Άρεως διοργανώνεται και έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου(χμ!) αυτή η εκδήλωση του ΚΕΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ (πρώην Ομάδα στον Τρόμο του Κενού) που αποτελεί ένα ραντεβού των Ουτοπιστών, των Ελευθεριακών και όλων αυτών που αναζητούν την έξοδο από τις κυριάρχες ιδεολογίες της Οικονομικής, πολιτιστικής και πολιτικής "πραγματικότητας". Ως εκδήλωση έχει πολλά στοιχεία από αντίστοιχες εκδηλώσεις τύπου Reclaim The Streets στο εξωτερικό και παρουσιάζει ιδεολογική συνάφεια με τις θέσεις του Hakim Bey περι Προσωρινών Αυτόνομων Ζωνών(T.A.Z. - Temporary Autonomous Zone). Δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) ελληνικά συγκροτήματα έχουν περάσει πάνω στη σκηνή του Indie Free Festival. Ενδεικτικά θα αναφέραμε Purple Overdose, MAke Believe, Αέρα Πατέρα, Film και πολλά άλλα.
Το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Drog_A_Tec
Modrec
Gloriphon
Joana
Low Gravity
Delightful
Ludmila
Ρελαντί
Dementia Preakox
Απευθείας Σύνδεση
Absent Minded
Τα κρουστά της Τάκη
Orange Skies
The Dives
Paranga Sound System
INDIE FREE FESTIVAL 15
Σάββατο 4 Ιούνη 2005
Πεδίον του Άρεως/ ώρα 3 μ.μ.
Το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι πρέπει να στηρίξουμε αυτήν (όπως και άλλες) την προσπάθεια της Ελεύθερης, Ανοιχτής Οικειοποίησης του Δημόσιου Χώρου από ελεύθερους Ανθρώπους.
Πέμπτη 2 Ιουνίου 2005
A little bit of this a little of that 3
by lkrory21
Ζητείται Ευρωσύνταγμα.... το τωρινό δε λέει να πιάσει πάτο...
60% OXI στην Ολλανδία χθες...
Ε ρε κάτι Ευρω-Χαστούκια που τρώνε τα ευρωλιγούρια στις Βρυξέλλες....
Ορίστε όμως μερικά λινκς με απόψεις και αναλύσεις υπέρ και κατά:
1, 2, 3, 4, 5 ,6, 7
Και το Ευρωσύνταγμα εδώ ή εδώ (Pdf αρχείο από in.gr) για να εκφέρετε την δικη σας γνώμη.
Τα περι Σατανισμού και Slipknot διαδόθηκαν και εκτός Ελλάδισταν:Δείτε άρθρο εδώ στο site του αγγλικού μουσικού περιοδικού NME.
ΕΙΔΑΜΕ:
5ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Jazz - Τεχνόπολη (Γκάζι)
Τρίτη 31/5 και Τετάρτη 1/6:
Πολύς κόσμος συρρέει και φέτος στο καθιερωμένο πια ραντεβού στην Τεχνόπολη. Ο συνδυασμός ωραίου χώρου, ελεύθερης εισόδου, καλής μουσικής και των ωραίων καλοκαιρινών βραδυών συνετέλεσαν σε αυτή την κοσμοπλημμύρα.
Το φεστιβάλ Jazz του Δήμου Αθηναίων έχει παγιωθεί πλεόν ως χρόνος και τόπος καλής μουσικής και συνάντησης φίλων. Όλα τα συγκροτήματα έπαιξαν σε ικανοποιητικό επίπεδο αν και η εν γένει βαβούρα και πολυκοσμία δεν σ' άφηνε να απολαύσεις ώρες - ώρες πλήρως τη μουσική. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η φωνή της Ευης Σιαμάντα που εμφανίστηκε την πρώτη ημέρα με τους "δικούς μας" Jazz Upstairs Big Band(31/5), η πολύ εμφάνιση των Πορτογάλλων Bernardo Sasseti Trio(31/5) και το σόλο ηλ.μπάσο του Tomasz Jaworski (από τους Εσθονούς Virtual Jazz Reality) με μόνη συνοδεία ένα ρυθμό από sampler(1/6).
Φυσικά το φεστιβάλ συνεχίζεται μέχρι την Κυριακή 5/6 και καλό είναι να επισκεφθείτε έστω και για μια ημέρα την Τεχνόπολη. Δείτε στο site εδώ του Δήμου Αθηναίων πρόγραμμα και παρουσίαση όλων των καλλιτεχνών / συγκροτημάτων.
Μόνη μας ένσταση: Γιατί κύριοι του Δήμου Αθηναίων(ή όποιου άλλου διαχειρίζεται τις καντίνες εντός του χώρου) την πρώτη μέρα το κουτάκι μπύρα κόστιζε 1,40 και την δεύτερη 2.00? Και παράλληλα η Αστυνομία (δημοτική και "κανονική") με τους security έδιωχναν τους συμπαθείς κλασσικούς τύπους με τα καρότσια από την είσοδο? Ε?
Απόψε φυσικά οι Thievery Corporation στο Θέατρο Βράχων, Βύρωνα. Οι πληροφορίες μας λένε ότι η προπώληση πάει πολύ καλά και αναμένεται κοσμοσυρροή για την επίσημη πρώτη καλοκαιρινή μεγάλη συναυλία (αν και τσιμπημένο το εισιτηριάκι, ε?). Θα το ελέγξουμε ιδίοις όμμασι!
UPDATΕ: H συναυλία των T.C. ακυρώθηκε λόγω της βροχής. Συντομα θα ανακοινωθεί είτε άλλη ημερομηνία διεξαγωγής ή πως και που θα γίνεται η επιστροφή των χρημάτων.
60% OXI στην Ολλανδία χθες...
Ε ρε κάτι Ευρω-Χαστούκια που τρώνε τα ευρωλιγούρια στις Βρυξέλλες....
Ορίστε όμως μερικά λινκς με απόψεις και αναλύσεις υπέρ και κατά:
1, 2, 3, 4, 5 ,6, 7
Και το Ευρωσύνταγμα εδώ ή εδώ (Pdf αρχείο από in.gr) για να εκφέρετε την δικη σας γνώμη.
Τα περι Σατανισμού και Slipknot διαδόθηκαν και εκτός Ελλάδισταν:Δείτε άρθρο εδώ στο site του αγγλικού μουσικού περιοδικού NME.
ΕΙΔΑΜΕ:
5ο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Jazz - Τεχνόπολη (Γκάζι)
Τρίτη 31/5 και Τετάρτη 1/6:
Πολύς κόσμος συρρέει και φέτος στο καθιερωμένο πια ραντεβού στην Τεχνόπολη. Ο συνδυασμός ωραίου χώρου, ελεύθερης εισόδου, καλής μουσικής και των ωραίων καλοκαιρινών βραδυών συνετέλεσαν σε αυτή την κοσμοπλημμύρα.
Το φεστιβάλ Jazz του Δήμου Αθηναίων έχει παγιωθεί πλεόν ως χρόνος και τόπος καλής μουσικής και συνάντησης φίλων. Όλα τα συγκροτήματα έπαιξαν σε ικανοποιητικό επίπεδο αν και η εν γένει βαβούρα και πολυκοσμία δεν σ' άφηνε να απολαύσεις ώρες - ώρες πλήρως τη μουσική. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η φωνή της Ευης Σιαμάντα που εμφανίστηκε την πρώτη ημέρα με τους "δικούς μας" Jazz Upstairs Big Band(31/5), η πολύ εμφάνιση των Πορτογάλλων Bernardo Sasseti Trio(31/5) και το σόλο ηλ.μπάσο του Tomasz Jaworski (από τους Εσθονούς Virtual Jazz Reality) με μόνη συνοδεία ένα ρυθμό από sampler(1/6).
Φυσικά το φεστιβάλ συνεχίζεται μέχρι την Κυριακή 5/6 και καλό είναι να επισκεφθείτε έστω και για μια ημέρα την Τεχνόπολη. Δείτε στο site εδώ του Δήμου Αθηναίων πρόγραμμα και παρουσίαση όλων των καλλιτεχνών / συγκροτημάτων.
Μόνη μας ένσταση: Γιατί κύριοι του Δήμου Αθηναίων(ή όποιου άλλου διαχειρίζεται τις καντίνες εντός του χώρου) την πρώτη μέρα το κουτάκι μπύρα κόστιζε 1,40 και την δεύτερη 2.00? Και παράλληλα η Αστυνομία (δημοτική και "κανονική") με τους security έδιωχναν τους συμπαθείς κλασσικούς τύπους με τα καρότσια από την είσοδο? Ε?
Απόψε φυσικά οι Thievery Corporation στο Θέατρο Βράχων, Βύρωνα. Οι πληροφορίες μας λένε ότι η προπώληση πάει πολύ καλά και αναμένεται κοσμοσυρροή για την επίσημη πρώτη καλοκαιρινή μεγάλη συναυλία (αν και τσιμπημένο το εισιτηριάκι, ε?). Θα το ελέγξουμε ιδίοις όμμασι!
UPDATΕ: H συναυλία των T.C. ακυρώθηκε λόγω της βροχής. Συντομα θα ανακοινωθεί είτε άλλη ημερομηνία διεξαγωγής ή πως και που θα γίνεται η επιστροφή των χρημάτων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.