Προσοχή! Δήμαρχος με ...πριόνι!

Μάλλον πρέπει να προσέχουμε όλοι-ες μας και τους κήπους στα σπίτια μας, τις γλάστρες στα μπαλκόνια μας, τους ακάλυπτους στις πολυκατοικίες μας, κλπ διότι ο ξυπόλητος αόρατος δήμαρχος - Χαρχούδας έχει πιάσει το πριόνι και έχει άγριες διαθέσεις!


"Λαέ της Λιλιπούπολης, σήκωσε πια παντιέρα.
Με τον Χαρχούδα δήμαρχο δεν βλέπεις ασπρη μέρα"
Αυτα προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Links:
Τα υπεραιωνόβια δέντρα και το γκαράζ του Δήμου Αθηναίων





.

Μπράβο ρε Δημαρχάρα....

Θαύμα, θαύμα! Ο ξυπόλητος αόρατος δήμαρχος μας εμφανίστηκε!

Από χθες το πρωί κόβει δέντρα, Πατησίων και Κύπρου γωνία.

Έφερε και τα ...στρουμφ να βοηθήσουν. Είναι γνωστή άλλωστε η αγάπη τους για το πράσινο. 40 φυλούσαν το Χριστουγεννιάτικο στο Σύνταγμα, αν θυμάστε!

Αλλά και εμείς... τι αχάριστοι! Με τόσα γιγαντίαια πάρκα (που μπροστά τους τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά ωχριούν!) εκατέρωθεν της λεωφόρου τι είναι μερικά ψωροδεντράκια; Ε;! Πάρκινγκ φτιάχνει η δημαρχάρα (εύγε!) για να στριμώχνει τα ...τουτούνια μας! Ε, αμα είναι έτσι, τσιμέντο να γίνει!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!


Links:
Έγκλημα. Σκότωσαν το πάρκο μας.
(blog Περιβαλλοντικής Ομάδας 41ου Λυκείου)
Ένταση μεταξύ κατοίκων και ΜΑΤ για το γκαράζ... (in.gr)
Πράσινος Δημ(ι)ος (enet.gr)
Αντιδράσεις για την κοπή 45 δέντρων (skai.gr)
Περιβαλλοντική ομάδα 41ου Λυκείου
Ανταποκρίσεις από athens.indymedia.org: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7.



Φώτος: athens.indymedia.org
.

Folsom State Prison

Πιο ...ήσσονος σημασίας ζήτημα ίσως δεν υπάρχει (!!!) αλλά είναι ορθή ομολογουμένως η παρατήρηση στο πρόσφατο Uncut σχετικά με το πιο αναγνωρίσιμο ίσως τραγούδι του "μαυροντυμμένου άντρα"...



...Πως γίνεται να εκτίσεις ποινή σε πολιτειακή φυλακή της Καλιφόρνια για φόνο πού έχεις διαπράξει ("I shot a man in Reno, just to watch 'im die") στην "μεγαλύτερη μικρή πόλη στον κόσμο" η οποία βρίσκεται σε άλλη πολιτεία (Νεβάδα);

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!



.

Με αφορμή την κριτική του mic.gr στο The Crying Light....

...δημοσιεύεται φιλοξενούμενος στο παρόν blog ένας καλά επιχειρηματολογημένος αντίλογος από την φίλτατη Β.Σ.


Με αφορμή την κριτική του γνωστού e-zine mic.gr για το νέο album του / των Αntony and the Johnsons, Τhe Crying Light (2009, Secretly Canadian), θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις για τον συγκεκριμένο μουσικό σε σχέση με τα γραφόμενα του αρχισυντάκτη. Το ότι το Crying Light δεν αρέσει στον γράφοντα είναι απολύτως κατανοητό. Εγώ προσωπικά ‘κόλλησα’ αμέσως με το δίσκο αλλά σε κάτι το οποίο ενέχει τόσο πολύ το προσωπικό γούστο και την υποκειμενικότητα του καθένα όπως οι μουσικές επιλογές δε χωράει αμφισβήτηση της γνώμης του (ειρήσθω εν παρόδω ακόμα περιμένω κακή κριτική για το Merriweather Post Pavillion των Animal Collective aka Radiohead of the web 2.0 generation…).

Στον αρχισυντάκτη λοιπόν δεν αρέσει ο δίσκος και από την αρχή τον λοιδορεί ως μια συλλογή λυγμών του κλαψιάρη Antony. Δεκτό, δεκτότατον ως εδώ. Η σύγκριση της κλάψας του Antony και των συναισθημάτων που προκαλεί όμως με το ‘γλύψιμο του Αυτιά στον Καρατζαφέρη’ είναι μάλλον άστοχη αν και δε θα εμείνω εδώ για να μην κατηγορηθώ για υπερβάλλουσα πολιτική ορθότητα (Καρατζαφέρης = ακροδεξιός- και λίγα λέμε-, Antony = queer/ διαφορετικός για τους φοβικούς- μάλλον αυτά δεν πάνε μαζί). Δέχομαι επίσης ότι τα ίδια τα τραγούδια δε λένε κάτι στο συντάκτη, ειδικά σε σχέση με αυτά του I Am a Bird Now (2005, Secretly Canadian).

Ο Antony είναι λοιπόν ένας ‘βουτυρομπεμπές crooner’. Και πάλι θα σκοντάψω μιας και ο χαρακτηρισμός δεν πέφτει τυχαία αλά επιβεβαιώνεται παρακάτω από τη σύγκρισή του με ‘τους διάφορους Perry Como και Bobby Vinton’. Αυτή η σύγκριση του Antony με τo ‘κανονιστικό αντρικό’ ας πούμε τραγουδιστικό πρότυπο της μεταπολεμικής Αμερικής και κυρίως η ταύτιση του με τη δεδομένη συντηρικότητα αυτού του μουσικού χώρου είναι τουλάχιστον αδόκιμη και πραγματικά δε βρίσκω καμία επιφανειακή ή ουσιαστική μουσική ή εν γένει ομοιότητα του Hegarty με τα είδωλα του ’50 και του ’60 για τις νοικοκυρές και την αγία αμερικανική οικογένεια των προαστίων.

Εξάλλου, ναι μεν ο Antony έχει πάρει ένα Mercury και έχει αποκτήσει κάποια δημοσιότητα (έστω αρκετή) αλλά δεν πιστεύω ότι έχει γίνει το household name που έχει ξεπουλησει τα πάντα στο mainstream. Kαι καθαρά μουσικά μιλώντας, θεωρώ ότι οι επιρροές του πόρρω απέχουν από την κατηγορία των crooners. Σε τελική ανάλυση όσο και αν ο Antony έχει επιλέξει να αφήσει στο background την queer περσόνα του σ’ αυτό το δίσκο, αυτό δε συνεπάγεται ότι έγινε ένα εύπεπτο προιόν, ούτε ότι απεκδύθηκε την ταυτότητα του. Σίγουρα όταν μιλάμε με όρους ‘μαζικής κουλτούρας’ και μαζικής/ παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας του θεάματος πολλές ‘γωνίες’ αμβλύνοται για να γίνει κάποιος εύκολα αποδεκτός και πολλές υποχωρήσεις γίνονται.

Προφανώς ο Antony δεν είναι πια ένα underground είδωλο στις παρυφές του Manhattan και θα ήταν εδώ ενδιαφέρουσες συγκρίσεις με άλλους καλλιτέχνες όπως η Baby Dee. Αλλά δεν έχει μεταλαχθεί και σε κάτι που πρέπει να κατεδαφιστεί από ένα νέο rock ’n’ roll όπως ο αρχισυντάκτης του mic διατείνεται. Παρεπιπτόντως αν συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο με το I Am A Bird Now σίγουρα κάποιοι θα τον κατηγορούσαν (και όχι απαραίτητα άδικα) για μανιερισμό- ότι χτίζει καριέρα πάνω σ’ αυτή την περσόνα (γιατί κάποιοι άλλοι μπορούν να μιλάνε σε κάθε δίσκο για τον έρωτα ή/ και τη σεξουαλικότητα είναι άλλο θέμα- βλέπε σεξιστικά πρότυπα). Αυτά τα λίγα ως προς τις ρητές αντιρρήσεις μου στην κριτική του mic.

Β.Σ.

Links:
The Crying Light (mic.gr review)
Antony And The Johnsons (Off. Site)
Antony And The Johnsons (Myspace)



.

To Matthew...

Το 1977 ο Willie Nelson κυκλοφόρησε το άλμπουμ To Lefty From Willie (1977, Columbia) ως φόρο τιμής στον country / honky tonk τραγουδιστή Lefty Frizzel. Το εν λόγω άλμπουμ περιέχει ωραιότατες διασκευές στις μεγαλύτερες επιτυχίες αλλά και πιο "άγνωστα" τραγούδια του καταλόγου του ...Lefty.



32 χρόνια μετά, ένας σύγχρονος, επίσης μουσάτος(!!!), τραγουδοποιός της indie/folk σκηνής με το ψευδώνυμο Phosphorescent (κατά κοσμον Matthew Houck από το Brooklyn, αν επιμένετε να μην έχετε τσεκάρει το προπέρσινο Pride... εσείς χάνετε!) πρόκειται να κυκλοφορήσει οσονούπω τον δικό του αντίστοιχο φόρο τιμής στον ανυπέρβλητο Willie Nelson αυτήν την φορά με το άλμπουμ To Willie (2009, Dead Oceans) το οποίο θα περιλαμβάνει 11 διασκευες σε ισάριθμα τραγούδια από τον εκτεταμένο κατάλογο του τεξανού country singer / songwriter.

Αν κρίνουμε από την πανέμορφη διασκευη στο ήδη άψογο 'Reasons To Quit' (από το Pancho & Lefty του 1983 με τον Merle Haggard) που ανοίγει τον δίσκο... we are in for a treat! Λέτε σε καμιά 30αριά χρόνια κάποιος άλλος τραγουδοποιός τότε να εκδόσει το ...αντίστοιχο To Matthew? Πότε δεν ξέρεις!

Phosphorescent - 'Reasons To Quit' (mp3)

Και εδώ 'ζωντανά' το ίδιο τραγούδι (με την βοήθεια του Youtube βεβαίως βεβαίως) από τον / τους Phosphorescent στο The Cake Shop στην Νέα Υόρκη λίγους μήνες πριν:



Αυτά προς το παρόν... ...See Ya In The Pit!

Links:
Phosphorescent (off.site)
Phosphorescent (Myspace)
To Willie (Dead Oceans)
To Lefty From Willie (All Music Guide)



"Reasons To Quit Don't Outnumber All The Reasons Why..."

.

Notes From The Digital Underground #49: Signals And Cities Are Forever

The London Apartments
Signals And Cities Are Forever (2009, Self Released)

Τους electro-gazers (όπως αυτοαποκαλούνται) The London Apartments του καναδού Justin Langlois τους είχαμε αφήσει στο πολύ καλό EP Dialogue Of Οne (link) που είχε κυκλοφορήσει από την netlabel Sundays In Spring. To Dialogue Of One περιείχε και το εξαιρετικό (και ως τίτλο και ως τραγούδι) track 'Streetlights Are Soldiers' (mp3) που είχαμε χρησιμοποιήσει μάλιστα στην συλλογή - showcase από netlabel releases και άλλες ελεύθερα διανεμόμενες στο internet μουσικές κυκλοφορίες πριν έναν χρόνο και βαλε στο NFTDU #30 (Hint: Η συλλογή είναι ακόμα διαθέσιμη για download: Part 1, Part 2).

Έκτοτε είχαν κυκλοφορήσει και κάποιες κανονικές κυκλοφορίες (μεταξύ αυτών και ένα EP στην Beggars Banquet παρακαλώ) αλλά εδώ με το αρτί κυκλοφορήθεν ως δωρεάν download μέσω του site τους Signals And Cities Are Forever επιστρέφουν και επιτυχημένα μάλιστα στον θαυμαστό κόσμο των δωρεάν κυκλοφοριών.

Στο Signals And Cities Are Forever η συνταγή δεν έχει αλλάξει καθόλου... και καλώς πράττει ο Justin αφού ως γνωστόν "Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει"(!!!): Ωραίες συνθέσεις -ενίοτε instrumental-, slow / midtempo ρυθμοί με πολύ διακριτικά beats (όπου υπάρχουν), "πειραγμένο" ηλεκτρονικά το background, ωραίες γραμμές στα keyboards, ψιθυριστά φωνητικά, λίγες επίσης διακριτές κιθάρες (που και που όμως "γρατζούνανε" και λίγο πιο έντονα, πχ στο 'Satellites'): electrogaze με τα ολα του δηλαδή και ότι πρέπει για χαλαρή νυχτερινή χειμερινή ακρόαση!

Αν όλα αυτά σας ακούστηκαν θελκτικά, βουρ... στο site του/των London Apartments όπου μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν σε mp3 320kbps το Signals And Cities Are Forever (zip file).

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Links:

The London Apartments (off.site)
The London Apartments (MySpace)



.

Under Mi Sleng Teng

Εξαίρετο το αρτι αφιχθέν δια του ταχυδρομείου βιβλίο της Beth Lesser με τίτλο Dancehall: The Rise Of Jamaican Dancehall Culture, γεμάτο χορταστικότατες φωτογραφίες και ωραία κείμενα για την γέννηση και άνδρωση της dancehall στην Jamaica και απαραίτητο συμπλήρωμα στην ομότιτλη συλλογή της Soul Jazz (εξίσου χορταστικό τετραπλό βινύλιο σε δύο volumes ή διπλό cd).


Δείτε εδώ μια σειρά χαρακτηριστικων φωτογραφιών της Beth Lesser από το site της Guardian.

Εδώ το 'Pumpkin Belly' του Tenor Saw βασισμένο στο πρώτο ηλεκτρονικο riddim ('Sleng Teng') που αν και φτιαγμένο σε φτηνά Casio της εποχής αλλάξε διαπαντώς την πορεία της μουσικής στο γνωστό μας νησί της Καραϊβικής...


...και εδώ ένα απόσπασμα σε video από 80s πρωτόλειο dancehall με τον Early B...


Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Links:
Dancehall: The Rise Of Jamaican Dancehall Culture (Βιβλίο)
Dancehall: The Rise Of Jamaican Dancehall Culture (Αλμπουμ)



.

Shora and Yndi ...who?

"Αμφότεροι αποτελούν σπουδαία μέλη της κοινότητας του Post-Rock και από τα σημαντικότερα ονόματα της Γηραιάς Ηπείρου! Έρχονται για 1η φορά στην Ελλάδα πάνω στην καλύτερη στιγμή τους και με ολοκαίνουρια επερχόμενα άλμπουμ στις αποσκευές τους. Οι Ελβετοί Shora έχουν στο ενεργητικό τους το περίφημο Malval, ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του είδους εντός της τελευταίας 10ετίας, ενώ είναι εξαιρετικά δύσκολο να τους απολαύσει κανείς live γιατί οι ζωντανές εμφανίσεις τους είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο. Οι Βρετανοί Yndi Halda μόλις τέλειωσαν την Αμερικανική περιοδεία τους και ο πρόσφατος δίσκος τους σκοτώνει! Αναμένεται να είναι μια μοναδική βραδιά, ένα δυσεύρετο double bill – δυναμίτης που δύσκολα χάνεται..."

(από το δελτίο τύπου της Alterground για την επερχόμενη συναυλία των Shora και Yndi Halda)

Παρντόν η ομήγυρις για την ασχετοσύνη μας και ας πούμε εκ των προτέρων ότι, ναι, μια συναυλία δεν τιμάται όπως πχ ένα κιλό πορτοκάλια ( 1κιλο = 1€, 2κιλά=2€, κλπ, κλπ)...

...αλλά...

...32/35 ευροπουλάκια ζεστά εν μεσώ οικονομικής κρίσης (sic) δεν είναι κομματάκι πολλά για δύο ονόματα τόσο μικρού βεληνεκούς που δεν τα γνωρίζαμε καν πριν να ανακοινωθούν από την φίλτατη Alterground ότι έρχονται στα μέρη μας και όταν π.χ. οι Mogwaι -για να μείνουμε στον ίδιο μουσικό χώρο- τιμώνται 33€*;

Μικρού βεληνεκούς όχι ποιοτικά ή μουσικά αλλά εμπορικά και όσον αφορά την αναγνωρισιμότητα, για να εξηγούμαστε, έτσι;!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!



* Και τα 33€ για Mogwai πολλά είναι! Οι συγκεκριμένοι έχουν παίξει και με 5€ εν Ελλάδι to 2005 σε φεστιβάλ ΣΥΝ!


.

Transbalkan ...Express

Καλά ...Express δεν το έλεγες καθώς έφυγε από την Σόφια με τρεις ώρες καθυστέρηση και έκανε 9 ολόκληρες ώρες (μέσα σε ένα πανάρχαιο βαγόνι των βουλγάρικων σιδηροδρόμων) για Βουκουρέστι αλλά και πάλι ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι από άποψη εικόνων.

Ο γυρισμός Βουκουρέστι - Θεσσαλονίκη ήταν πάντως από τα πιο άνετα πολύωρα ταξίδια με τραίνο μέσα σε ολοκαίνουργιο και υπεράνετο βαγόνι - κλινάμαξα των ρουμάνικων σιδηροδρόμων.

Εδώ μια σκηνή που τραβήξαμε σε βίντεο σχεδόν κατά τύχη μέσα από το τραίνο για Βουκουρέστι ενώ αυτό έφευγε από τον σταθμό του Ivanovo (Βουλγαρία) και που θα έλεγε κανείς ότι, ειδικά στα πρώτα 15 δευτερόλεπτα, ξεπηδά από ταινία του Κουστουρίτσα...


Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Links:
Transbalkan (462/463)



.

On The Border Train Stations...

Προμαχών (Ελλάς)

Kulata (Bulgaria)

Ruse (Bulgaria)

Giurgiu Nord (Romania)
Προς το παρόν, ένα απόλυτα ταιριαστό τραγούδι για το ταξίδι που δυστυχώς μόλις τελείωσε... περισσότερα σύντομα!

Chris & Carla - 'Nights Between Stations' (mp3)
από το Nights Between Station - Live In Thessaloniki 1995 (Glitterhouse, 1995)

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!



.