Satcitānanda, Saccidānanda, Satchidānanda, or Sat-cit-ānanda (Sanskrit: सच्चिदानन्द, "existence consciousness bliss") is a description of the subjective experience of Brahman (the infinite, supreme soul), or of the universal mind. This sublimely blissful experience of the boundless, pure consciousness is a glimpse of ultimate reality.[via Wikipedia]
Δεν ξέρω τι με κρατούσε μακριά ως τώρα από την μουσική της πιανίστριας/αρπίστριας -και δεύτερης γυναίκας του John Coltrane- Alice Coltrane (née Alice McLeod, 1937-2007) [Wikipedia/All Music Guide/All About Jazz/Official Site] δεδομένου ότι και δεν είμαι τόσο jazz "πιουρίστας" (ούτε καν jazz fan δεν είμαι, απλά έχω τσαλαβουτήσει εδώ και εκεί σε συγκεκριμένες περιόδους και καλλιτέχνες/σχήματα) ώστε να μην μου αρέσει η τελευταία περιόδος της καριέρας του συζύγου της (ώπου συμμετείχε και η ίδια ως πιανίστρια) και θεωρώ τον ανιψιό της ότι καλύτερο έχουμε σήμερα και περιμένω πως και πως το νέο του άλμπουμ.
Ίσως να με απωθούσε κάπως όλο αυτό το θρησκευτικόπνευματικό concept που έντυνε τις κυκλοφορίες της -που θεωρούνται πάντως, μαζί με αυτές του σαξοφωνίστα Pharoah Sanders, το απαύγασμα της λεγόμενης astral jazz- αλλά αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος μέγα λάθος. Ειδικά τα άλμπουμ που κυκλοφόρησε στα 60s-70s στην Impulse! περιλαμβανουν μερικές από τις πιο όμορφες μουσικές που έχω ακούσει εδώ και πάρα, μα πάρα, πολύ καιρό.
Συνηθίζεται να προτείνεται ως μια καλή αρχή, και όχι άδικα, για να "βουτήξει" κανείς στις σόλο κυκλοφορίες της Alice Coltrane το Ptah The El Daoud (1970) αλλά ακούστε παρακάτω δύο δείγματα από αντίστοιχες επόμενες κυκλοφορίες της που μοιράζονται περίπου την ίδια βασική μελωδία (η οποία αποκλείεται να μην σας κολλήσει στο μυαλό γιαμέρες πάντα).
Το πρώτο -'Journey In Satchindananda', ώπου ο Cecil McBee πραγματικά "κεντάει" στο μπάσο όπως και ο Sanders στο σαξόφωνο, ξεκινά ένα απίστευτο μουσικό ταξίδι που φτάνει σε "διαγαλαξιακά" επίπεδα στην εκτέλεση με τα έγχορδα -'Galaxy In Satchidananda' - δύο χρόνια μετά.
Δεν ξέρω τι με κρατούσε μακριά ως τώρα από την μουσική της πιανίστριας/αρπίστριας -και δεύτερης γυναίκας του John Coltrane- Alice Coltrane (née Alice McLeod, 1937-2007) [Wikipedia/All Music Guide/All About Jazz/Official Site] δεδομένου ότι και δεν είμαι τόσο jazz "πιουρίστας" (ούτε καν jazz fan δεν είμαι, απλά έχω τσαλαβουτήσει εδώ και εκεί σε συγκεκριμένες περιόδους και καλλιτέχνες/σχήματα) ώστε να μην μου αρέσει η τελευταία περιόδος της καριέρας του συζύγου της (ώπου συμμετείχε και η ίδια ως πιανίστρια) και θεωρώ τον ανιψιό της ότι καλύτερο έχουμε σήμερα και περιμένω πως και πως το νέο του άλμπουμ.
Ίσως να με απωθούσε κάπως όλο αυτό το θρησκευτικόπνευματικό concept που έντυνε τις κυκλοφορίες της -που θεωρούνται πάντως, μαζί με αυτές του σαξοφωνίστα Pharoah Sanders, το απαύγασμα της λεγόμενης astral jazz- αλλά αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος μέγα λάθος. Ειδικά τα άλμπουμ που κυκλοφόρησε στα 60s-70s στην Impulse! περιλαμβανουν μερικές από τις πιο όμορφες μουσικές που έχω ακούσει εδώ και πάρα, μα πάρα, πολύ καιρό.
Συνηθίζεται να προτείνεται ως μια καλή αρχή, και όχι άδικα, για να "βουτήξει" κανείς στις σόλο κυκλοφορίες της Alice Coltrane το Ptah The El Daoud (1970) αλλά ακούστε παρακάτω δύο δείγματα από αντίστοιχες επόμενες κυκλοφορίες της που μοιράζονται περίπου την ίδια βασική μελωδία (η οποία αποκλείεται να μην σας κολλήσει στο μυαλό για
Το πρώτο -'Journey In Satchindananda', ώπου ο Cecil McBee πραγματικά "κεντάει" στο μπάσο όπως και ο Sanders στο σαξόφωνο, ξεκινά ένα απίστευτο μουσικό ταξίδι που φτάνει σε "διαγαλαξιακά" επίπεδα στην εκτέλεση με τα έγχορδα -'Galaxy In Satchidananda' - δύο χρόνια μετά.
Alice Coltrane - 'Journey In Satchindananda' (Journey In Satchindananda, 1970)
Alice Coltrane With Strings - 'Galaxy In Satchidananda' (World Galaxy, 1972)
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου