Notes From The Digital Underground #12

Various Artists - Dub Propaganda (AA04, 2006)

Από Ελβετία μεριά και πιο συγκεκριμένα την Γενεύη μας έρχεται η κολλεκτιβα Audioactiviste που ασχολείται με την διοργάνωση πάρτυ, έχει δύο net labels, κλπ. Το πρώτο από τα δύο net labels ονομάζεται Audioactiviste Netlabel και μετρά ήδη τέσσερις κυκλοφορίες σε μουσικό ύφος που κινείται από ηλεκτροακουστική και noise μέχρι dub και idm. Εμείς θα ασχοληθούμε με την τέταρτη και τελευταία κυκλοφορία που από τον τίτλο της είναι προφανώς σε τι μονοπάτια κινείται...


Δεκαέξι καλλιτέχνες που προέρχονται από Ελβετία, Γαλλία, Βέλγιο, Αγγλία, κλπ σε ισάριθμα κομμάτια που κινούνται από roots dub, steppa dub, uk dub, dark dub, experimental dub, indus dub μέχρι french dub όπως αναφέρει και το site της netlabel. Κινείται σε πιο "πειραγμένο" ηλεκτρονικά ήχο σε σχέση με τις τυπικές συλλογές μοντέρνου dub και συνολικά είναι αξιόλογη. Οι φίλοι του εν λόγω ήχου αλλά και της "πειραγμένης" πλευράς της ηλεκτρονικής μουσικής μπορούν να προσέλθουν άφοβα!

Tracklist:
1. lûn - rites of noise
2. uzul de kaly - ghost town
3. wilda - ginko(dub version)
4. webcam hi-fi - supa powa dub
5. rdk soundsystem - day after dub
6. inspirational sounds - spirit dub
7. jah warrior - real dub
8. r2jeux - saute mouton
9. ezoterik - movaireve
10. satori - pang of conscious
11. riko d'obf - padpitié (specialmix)
12. inadubstate - perdition
13. youthmanSteppa - drapeau noir
14. vital riddim - mind free
15. monsieur.connard - je suis pas autre chose que moi même
16. JKP-peur sur la ville

Μπορείτε να "κατεβάσετε" αυτή την συλλογή σε mp3 192kbps και με το artwork μαζί (σύνολο περίπου 128ΜΒ) είτε σε αρχείο τύπου rar από το site της εταιρείας ή σε zip από το archive.org. Εδώ ή δεξία στο τμήμα "Mp3 Of The Week" μπορείτε να κατεβάσετε για δοκιμή το εντυπωσιακό αργόσυρτο dub γεμάτο spoken word samples και βαριές synth γραμμές "Saute Mouton" του R2Jeux.

Athens by night...

Ένα είναι γεγονός, η Uma όλο γκρινιάζει για την νυχτερινή ζωή στην Αθήνα σε σύγκριση με την νυχτερινή ζωή στην Βιέννη και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις...

Τιμές, μουσική, εξυπηρέτηση, έλλειψη επαρκών νυχτερινών συγκοινωνιών and you know what? Έχει δίκιο! Πάρτε για παράδειγμα το "κέντρο της νυχτερινής ζωής της Αθήνας" Ψυρρή κάποιο τυπικό ΠαρασκευοΣάββατο. 'Ανθρωποι, παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τραπεζάκια σε δρόμους και πεζόδρομους (σε λίγο θα μπουν και μέσα στο σταθμό του μετρό!), ο κωδικάς οδικής κυκλοφορίας να έχει αντικατασταθεί από νόμους της Αγριας Δύσης, καμμία νυχτερινή συγκοινωνία εκτός του πρόσφατου 500 που πηγαινοέρχεται άδειο, τιμές φαρμακείου στα περισότερα μαγαζιά, αιθητική για κλάμματα, μουσική της συμφοράς συνηθως (καλά, αυτό είναι και θέμα γούστου), service για γέλια και όλα τα γνωστά φαινόμενα. Για παράδειγμα: Είναι δυνατόν σε κεντρικότατο μπαρ του Ψυρρή η μπύρα Corona να κοστίζει ...7€? (Τιμή στον ΑΒ: 1,45€ και προφανώς οι υπεύθυνοι δεν αγοράζουν από σουπερμάρκετ! )

Παρ' όλα αυτά κάτι δείχνει να αλλάζει τουλάχιστον σε επίπεδο μαγαζιών. Σχετικά πρόσφατα έχουν ανοίξει δύο μαγαζάκια τα οποία επισκεφθήκαμε που ίσως σηματοδοτούν μια εξέλιξη και ξεφύγουμε γεωγραφικά και ποιοτικά από το " κωλοχανείο" του Ψυρρή... Το πρώτο ονομάζεται Kinky και βρίσκεται σε στενάκι παράλληλο της οδού Αθηνάς από την πάνω πλευρά. Μικρό και φιλικό μαγαζί, απλή στη σύλληψη αλλά όμορφη διακόσμηση, λογικότατες τιμές (και χωρίς "είσοδο") και πολύ καλή μουσική. Ειδικά η κοπέλλα που βάζει μουσικές τις Παρασκευές και ο απίστευτου fun οπτικά και μουσικά dj του Σαββάτου είναι απίθανοι! Κόσμος χαλαρός από 25- μέχρι 30+ και το όλο κλίμα ζωηρό χωρίς να είναι πανυγηρτζίδικο! Τα Π-Σ-Κ ήδη δεν πέφτει καρφίτσα!

Το άλλο μαγαζί ονομάζεται "Άνθρωπος" και βρίσκεται πάνω σε δρόμο που διατρέχει ολόκληρο το Μεταξουργείο. Οπτικά οριοθετείται κάπου μεταξύ βερολινέζικης κατάληψης και φοιτητικης οικίας στα Εξάρχεια με μια πινελιά "ό,τι βρήκαμε τριγύρω το κοτσάραμε στους τοίχους". Μουσικά θα λέγαμε ότι ακολουθεί την λογική του "έβαλα 150 πολύ καλά αλλά άσχετα μεταξύ τους τραγούδια στο random shuffle του Winamp". Οι τιμές ακόμα πιο λογικές: 3€ μπύρα, 5€ ποτό, κάτι που είχαμε πολύ καιρό να δούμε! Ο μέσος όρος ηλικίας του κόσμου ελαφρά χαμηλότερος από του Kinky και στα όρια μεταξύ του lifestyle εναλλακτίκου / πραγματικά εναλλακτικού. Τουλάχιστον υπάρχει ένα -χαλαρό- κέφι ενώ μπαίνοντας νομίζεις ότι μπαίνεις σε κάποιο πάρτυ που όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Εντύπωση μας έκανε το πλήθος των σταθμευμένων ...ποδήλατων απ' έξω και το πλήθος των σακκιδίων πλάτης στις διάφορες γωνίες κάτι που αποδεικνύει ότι ένας ζωντανός και σε κίνηση κόσμος συχνάζει στον '"Ανθρωπο"! Not bad, not bad at all.

Αυτά προς το παρόν!

Υ.Γ. Φώτο: τυπικός θαμώνας τυπικού μαγαζιού στην περιοχή Ψυρρή...

Prova Generale: De La Guarda

Βρεθήκαμε το Σάββατο το βράδυ στο παλαιό αεροδρόμιο της Αθήνας στο Ελληνικό για να δούμε την πρόβα τζενεράλε του μουσικο-χορευτικου-ακροβατικού show De La Guarda εκ της Αργεντινής μέσω Νέας Υόρκης. Όπως ίσως θα γνωρίζετε, μιας και το όλο show ,πολυδιαφημίζεται οι κανονικές παραστάσεις ξεκινάνε αύριο (21/1) και τα εισιτήρια κοστίζουν ...45€ (anyway!).

Κρατώντας κάποιες επιφυλάξεις για την τελική μορφή μιας και ουσιαστικά είδαμε την τελική πρόβα του show και όχι μια κανονική παράσταση, τελικώς μείναμε ικανοποιημένοι,μας άρεσε πολύ αυτό που είδαμε και μάλλον ήταν καλύτερο απ' ότι περιμέναμε (υπάρχει και μια σχετική δυσπιστία προς ότι πολυδιαφημίζεται και υπερπροωθείται!).

Τα βασικά μάλλον τα ξέρετε, το De La Guarda είναι μια παράσταση χωρίς σενάριο, χωρίς σκηνή και χωρίς συγκεκριμένη χωροθέτηση κοινου και εκτελεστών. Τα δρώμενα λαμβάνουν χώρα και στις τρεις διαστάσεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) με πολλά εναέρια ακροβατικά - χορευτικά, πολλά και έξυπνα παιχνίδια με τις αισθήσεις, ωραία μουσική (με τα κρουστά και τα φωνητικά "ζωντανά") και άλλες πολλές εκπλήξεις που δεν θα θέλαμε να αποκαλύψουμε για να μην χαλάσουμε την μαγεία αν τυχόν παρευρεθείτε.

Όλα καλά με το De La Guarda, οκ το "Καλύτερο και από το σεξ" σλόγκαν με το οποίο προωθείται είναι μάλλον υπερβολή και το μόνο πραγματικά μελανό σημείο του είναι μάλλον η τιμή ( 45€ χωρίς δυνατότητα φοιτητικού εισιτηριου). Αν σας ενδιαφέρει να δείτε μια καλή και πρωτότυπη μουσικοχορευτική παράσταση και μπορείτε να δώσετε τα χρήματα μην το χάσετε, απλώς θυμηθείτε πριν πάτε να μην βάλετε τα " καλά" σας ρούχα...

Links
De La Guarda (off.site)
Αθηνόραμα.

A little bit of this a little bit of that...

Γεια χαρά σε όλους-ες!

Εν αρχή τα blog news:

Κυκλοφόρησε αισίως το δέκατο τεύχος του bloGR από τον φίλο Jim_Hellas. Ανανεωμένο αισθητικά, προλαβετέ το πριν ...εξαντληθεί!(χε χε χε!) Link.

Η νέα αλλαγή στο monitor που παρακολουθεί τα ελληνικά blogs όπου εμφανίζει τα δημοφιλή posts με μεγαλύτερο μέγεθος στο font... ε πως να το κάνουμε... βγάζει μάτι, ειδικά σε Firefox - Linux (Ubuntu). Με όλο το θάρρος θα προτείναμε στον Vrypan να μετατρέψει τον κώδικα και απλά να τα εμφανίζει σε bold ή να χρησιμοποιήσει αυτήν τη λύση (την οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και εσείς αν έχετε firefox*). Just a thought!

Πάμε παρακάτω τώρα...

Δεν ξέρω αν το διαβάσατε χθες στο Avopolis αλλά αν όχι ορίστε: 4 Ιουλίου στο Gagarin 205 ο Devendra Banhart ( Link 1, Link 2) με full live μπάντα παρακαλώ! Όλα καλά αλλά ένεκα και του hype που περιτυλίγει τον εν λόγω αξιολογώτατο καλλιτέχνη μήπως θα βγάλουμε την ...μπέμπελη μέσα στο καταγώγι του ...DJ Drink καλοκαιριάτικα μιας και θα πλακώσει όλος ο alternative lifestyle συρφετός που τον χειμώνα συναγελάζεται στο Pop? Αν ακούν εκεί στην Olon Music, δεν το μεταφέρετε το event σε κανεναν υπαίθριο χώρο;

Το Samothraki World Music Festival το θυμάστε από πέρυσι? Αν όχι μπορείτε να δείτε εδώ review. Από την διοργανώτρια εταιρεία We Productions μας στείλανε ένα e-mail με τις πρώτες πληροφορίες για το φετεινό φεστιβάλ. Καταρχήν μετονομάζεται σε ETHNIC FESTIVAL 2006 και μεταφέρεται γεωγραφικά από την Σαμοθράκη στα Λουτρά Τραϊανούπολης (14ο χλμ Αλεξ/πολης - σύνορων). Πλήρες line-up και λοιπές πληροφορίες στις αρχές Απριλίου που θα βγει επίσημο δελτίο τύπου. Εν αναμονή λοιπόν...

Σημαντική αισθητική και λειτουργική ανανέωση στο site μιας από τις σημαντικότερες ανεξάρτητες (με την πραγματική έννοια του όρου) εταιρείες την Constellation Records, 'σπίτι' των Godspeed! You Black Emperor, Do Make Say Think, κλπ. Στα συν και η νέα δυνατότητα στο site για αγορές online με χρήση Paypal. Οι τιμές φυσικά χαμηλότατες, 13€ ευρώ (με τα μεταφορικά μέσα!) για τα μονά CD της Constellation. Στην Ελλάδα οι κυκλοφορίες έρχονται ως εισαγωγής και κοστίζουν περι τα 21-24€ στα δισκάδικα. Παράλληλα μετά απο μια μικρή ανάπαυλα η Constellation ανακοίνωσε αρκετές νέες κυκλοφορίες όπως δεύτερο δίσκο για τους Black Ox Orkestar, πρώτες κυκλοφορίες απο Glissandro 70, Feu Therese, κλπ.

Καλό το "The Exorcism of Emily Rose" τελικά... Μισό θρίλλερ, μισό δικαστικό δράμα σε κρατά σε κάποια αγωνία. Ότι πρέπει για μεταμεσονύκτια προβολή με σβηστά τα φώτα...

Καλό δισκάκιο ηλεκτρονικής μουσικής το "D.I.Y" του Dousk (κατά κόσμον Γιάννης Ντούσκος) από Klik Records. Τσεκαρετε το οπωσδηποτε!

Αυτά προς το παρόν... have fun stay single!




*= Ε μη μου πείτε ότι ακόμα χρησιμοποιείτε Internet Explorer... Τρέξτε γρήγορα εδώ !!!

As Seen On DVD: Manderlay(2005)

Manderlay(2005, 139')
Σκηνοθεσία: Lars Von Trier
Παίζουν: Bryce Dallas Howard, Isaach De Bankole, Danny Glover, Willem Dafoe, κ.α.

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας για την Αμερική από τον Δανό Lars Von Trier που ως γνωστόν λόγω της φοβίας του για τα ταξίδια δεν έχει επισκεφθεί ποτέ. Συνεχίζει από που σταμάτησε το "Dogville" και ο κύκλος θα κλείσει με το "Washington" το 2007.

Πλοκή:

H Grace (Bryce Dallas Howard) φεύγοντας από το Dogville με τον πατέρα της (Willem Dafoe) περιπλανιέται στον αμερικάνικο νότο φτάνοντας σε μια απομονωμένη φυτεία στο Manderlay όπου υπάρχουν ακόμα σκλάβοι παρά τα εβδομηντα χρόνια από την απελευθέρωση. Εκεί 'απελευθερώνει' τους σκλάβους και προσπαθεί να αντικαταστάσει την τυπική κοινωνική - ιεραρχική δομή της φυτείας με αυτή μιας ισότιμης αυτοοργανωμένης κοινότητας.

Σχόλια:

Το σκηνικό είναι παρόμοια λιτό και θεατρογενές όπως στο Dogville. Η σκηνοθετική ματιά του Lars παραμένει η ίδια όπως και η χρήση της ψηφιακής hand-held κάμερας που σε βάζει μέσα στην "δραση" και σε κάνει ουσιαστικά μέλος της μικροκοινωνίας του Manderlay. Η θεματολογία μετατοπίζεται στα φυλετικά στερεότυπα που όχι μόνο μας επιβάλλουν αλλά πολλές φορές επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Παράλληλα βρίσκουμε και έναν πιο σύγχρονο παραλληλισμό και πιο συγκεκρίμενα στον πόλεμο του Ιράκ. Μια σκληρή κριτική ματιά στην επιβολή της "δημοκρατίας" και των προτύπων μας σε άλλους ανθρώπους πολλές φορές με βία. Για παράδειγμα, η Grace θα χρησιμοποιήσει τους γκάνγκστερς που της άφησε ο πατέρας για να συγκαλέσει τους πρώην σκλάβους σε κοινοτικό συμβούλιο ή για να τους διδάξει την συνεργασία και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Όλα αυτά τα θέματα αντιμετωπίζονται σκληρά, σχεδόν μηδενιστικά, από τον σκηνοθέτη που, αν και δεν αφήνει εκείνο τον "κόμπο" στο στομάχι που άφησε το 'Dogville', καταφέρνει να βάλει τον θεατή σε πολλές σκέψεις.

Οι ηθοποιοί αποδίδουν καλά τους ρόλους τους. Ιδιαίτερη μνήμεια θα πρέπει να γίνει στον Danny Glover που παίζει εξαιρετικά το ρόλο του παλαιότερου σκλάβου και στην Bryce Dallas Howard,έχει παίξει και στο "Σκοτεινό χωριό" του M. Night Shyamalan, που αποδίδει πολύ καλά τον ρόλο που άφησε την στάμπα της η Nicole Kidman.

Συνολικά πολύ καλό έργο, μας αφήνει με προσμονή για την τρίτη ταινία της τριλογίας. Δώστε προσοχή και στους τίτλους του τέλους.

Links
Official Site
IMDB

Anti - Valentine Rant από Polythenepam...

Τελευταίως φίλοι-ες παίρνουν τον λόγο στο παρόν blog σπάζοντας ευχάριστα την μονοτονία της εναλλαγής N.F.T.D.U., (Wanted Dead Or A)Live, (Un)Known Pleasures, As Seen On, A little bit of this a little bit of that και των υπολοίπων θεματικών ενοτήτων... Σήμερα η αγαπητή Polythenepam σε ένα ατόφιο Anti-Valentine rant ένεκα και της ημέρας βλέπετε...

 

Μιας και που αύριο λαμβάνει χώρα παγκοσμίως ο θρίαμβος της βλακείας , σκέφτηκα να εκφράσω μερικές σκέψεις μου. Έτσι λοιπόν ξεκινώ και εξιστορώ την Οδύσσεια από δύο βδομάδες πριν που τα ανθοπωλεία ξεχειλίζουν από τα χαζομπάλονα ,τα χαζολούλουδα και, τέλος πάντων, την Άρτα με τα Γιάννενα κι όλα αυτά ακριβότερα κι από σαμπάνια Σάββατο βράδυ στου Ψυρρή. Φυσικά, σαν να μην έφτανε το βασανιστήριο των ανθοπωλείων... όοοοοοολα τα υπόλοιπα καταστήματα έχουν φροντίσει να μοστράρουν φάτσα φόρα χαζοκαρδούλες ,κόκκινα φιλιά και ότι βρουν...

Όπως είναι φυσικό, σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ τους εν λόγω εμπόρους καθότι καλά κάνουν οι άνθρωποι και εκμεταλλεύονται την θανατηφόρα χαζομάρα όσων ψαρώνουν με όλα αυτά. Και έρχομαι στο ζήτημα: Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που, αλίμονο , απαρτίζουν την κοινωνία μας και εξακολουθούν να πιστεύουν πως του Αγίου Βαλεντίνου θα την περάσουν με το γαλάζιο πριγκιπόπουλο ή την άσπιλη παρθένα  και όλα θα είναι ρομαντικά και τέλεια?

Προσωπικά θεωρώ πως αν είσαι πάνω από 15 χρονών , με επιείκεια, και πιστεύεις στην συγκεκριμένη ημέρα- αποθέωση της ηλιθιότητας, ζευγαρωμένος ή μη , ανεξαρτήτου οικονομικής –κοινωνικής κατάστασης και θέσης η μοίρα που σου αξίζει είναι χειρότερη κι από δημοσίου υπαλλήλου. Δυστυχώς , από ότι διαπιστώνω οι άνθρωποι αυτόι είναι πολλοί και σας διαβεβαιώ , οι περισσότεροι (πολύ ) πάνω από 15 χρονών.

Φυσικά και θα σκέφτεστε ότι είμαι άλλη μια πικραμένη γεροντοκόρη κι ότι πιθανότατα να καταλήξω σαν την Αστέρω με λεύκό νυχτικό να ουρλιάζω στα στενά της Αθήνας αρρωστημένη από την μοναξιά , αλλά , μην ξεχνάμε ότι λάμπει δεν είναι χρυσός...Το θέμα δεν είναι ο έρωτας , που είναι υπέροχος γενικά και συμβαίνει κάθε μέρα (κι όχι κάθε 14 Φλεβάρη λες κι έχουμε πτώση κομητών) το θέμα είναι ότι όλα αυτά , τα ανθοπωλεία , τα ζαχαροπλαστεία, εκείνη η γλάστρα στον ANT1, οι εκπομπές(ο θεός να τις κάνει) και κυρίως οι άνθρωποι γύρω μας ασχολούνται με κάτι τόσο γελοίο που κάνει την χειραψία του Καραγκιόζη στην μύτη του Χατζηαββάτη να μοιάζει με συνέντευξη του Ζουράρι.

Έχετε σκεφτεί τι θα γινόταν εάν  η κυρά Κούλα και η κάθε κυρά Κούλα ασχολούνταν με τόσο πάθος όσο ρίχνει αυτή τη μέρα σε μακιγιάζ –μαλλί –νύχι και αποτρίχωση να μην πω που , για κάτι πιο αλτρουιστικό όπως π.χ. να δώσει 10 ευρώ σε ένα άστεγο; Ας είναι αλκοολικός ή ναρκομανής, του δίνεις τουλάχιστον την ψευδαίσθηση ότι η υπάρχει τουλάχιστον λίγη ευαισθησία , αυτό τον κάνει και νοιώθει λίγο καλύτερα , αποκτά μια απειροελάχιστη ελπίδα.  Ίσως, ίσως λέω ο κόσμος δεν θα πήγαινε απ το κακό στο χειρότερο... Αν ξοδεύαμε την ενέργεια (και τα χρήματα) που ξοδεύουμε σε τέτοιες χαζοεκδηλώσεις, που αν αγαπιέσαι και αγαπάς πραγματικά είναι απολύτως περιττές, σε πιο χρήσιμα πράγματα , πράγματα που είναι αναγκαία να γίνουν η ζωή κάποιου άλλου θα γινόταν λίγο καλύτερη.... 

Έμπνευση από τα λόγια των Suns Of Arqa:

"In this time of violence and disintegration , spiritual vision is not an elitist luxury but vital for our survival. To follow the path of wisdom has never been more urgent or more difficult. Our society is almost entirely dedicated to the celebration of the ego, with all its sad fantasies about success and power, it celebrates those very forces of greed and ignorance that are destroying the planet ."

(Wanted Dead Or A)live: A Weekend with ...Yuri!

Δύο συνεχόμενες νύκτες επισκεφθήκαμε το ...κατάστημα που διατηρεί ο αξιότιμος κος Τριανταφυλλίδης επί της οδού Λιοσίων και έχει ως επωνυμία το επωνυμο αστροναύτη από την πάλαι ποτέ Ε.Σ.Σ.Δ. Παρασκευή 10/2 The Liars / 2L8 και Σάββατο 11/2 The Sound Explosion / The Meanie Geanies.

ΠΑΡΑΣΚΕYH 10/2 The Liars / 2L8.

Εκ των Η.Π.Α. και για τρίτη φορά επι ελληνικού εδάφους οι ανερχόμενοι punk / experimental σαματατζήδες Liars μας φιλοδώρησαν ένα μικρό (μία ώρα και κάτι) μεν αρκούντως φασιαριόζικο δε show, βασισμένο στον επερχόμενο δίσκο "Drum's Not Dead" set χωρίς όμως να λείπουν και παλαιότερα tracks, όπου ανάγκασαν ακόμα και φίλο "γκαραζιέρη"- rock'n'roller που μας συνόδευε να φύγει τρέχοντας από το Gagarin στην μέση της συναυλίας (άρα ο στόχος επετευχθει?)! Η μπάντα μας φάνηκε πιο δεμένη σε σχέση με την εμφάνιση στο Synch τον Ιούλιο του 2005 αν και κατα τι λιγότερο "παρανοϊκή" στα καμωμάτα επί σκηνής σε σχέση με τότε (όπου τα είχανε "σπάσει" όλα!). Όσο για το support (2L8 από την Poeta Negra): ουδέν σχόλιον ή μάλλον να ένα σχόλιο: Aπό τόσους ενδιαφέροντες καλλιτέχνες της P.N. (Dani Joss, 2 By Bukowfski, κλπ) αυτόν βρήκαν να διαλέξουν? Έλεος!

ΣΑΒΒΑΤΟ 11/2 The Sound Explosion / The Meanie Geanies.

Την επόμενη δε μας περίμενε ένα ατόφιο γκαραζιέρικο show όπου τουλάχιστον ο προαναφερόμενος φίλος απόλαυσε περισσότερο! Το Gagarin είχε υπερτριπλάσιο κόσμο σε σχέση με την προηγούμενη νύκτα κάτι που σαφώς δεν μας έκανε έκπληξη. Εν αρχή το almost all-girl band Meanie Geanies σε ένα μικρό, με λαθάκια εκτελεστικά αλλά ζωηρό κατα τα άλλα σετάκι σε δικά τους τραγούδια αλλά και garage standards! Στο ίδιο στυλ συνέχισαν οι θρυλικοί The Sound Explosion που στήσαν το δικό τους ατόφιο rock'n'roll party. Δυνατοί και δεμένοι επιβεβαίωσαν ως ένα βαθμό την φήμη που τους ακολουθεί ως live μπάντα. Δυστυχώς το κέφι της μπάντας δεν μεταδόθηκε και στο κοινό που ήταν σχετικά απαθές για τέτοιου είδους συναυλία. Όχι δηλαδή αλλά αν μπορείς να στρίψεις άνετα τσιγάρο στην πρώτη-πρώτη σειρά και η μπύρα που κρατάς μένει ανέπαφη, αυτό δεν είναι rock'n'roll party.

Anyway δυο καλές συναυλίες, αν και τελείως διαφορετικές σε feeling και ύφος, που γέμισαν αρκούντως τις μουσικές μας μπαταρίες. Αυτά προς το παρόν, καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους-ες!

Dream Syndicate Live Set 1987 Βεάκειο Θέατρο

Οι πολυαγαπημένοι στην Ελλάδα Dream Syndicate του Steve Wynn δεν χρειάζονται συστάσεις... Για όσους όμως δεν τους πρόλαβαν στην ακμή της καρίερας τους (μεταξύ αυτών και εμείς!) αλλά και για όσους τους λάτρεψαν εκείνη την περίοδο ένα πολύτιμο ντοκουμέντο υπάρχει διαθέσιμο στο archive.org.

Εκεί στο τμήμα Live Music Archive μπορείτε να βρείτε διαθέσιμο προς 'κατέβασμα' το σετ των D.S. από το mini festival που έλαβε χώρα στις 14.7.1987 στο Βεάκειο Θέατρο στον Πειραιά. Μαζί με τους D.S. συμμετείχαν οι Hoodoo Gurus, οι Fleshtones και οι 'δικοί' μας Jaywalkers. To line-up των Dream Syndicate περιελάμβανε τους Steve Wynn - φωνητικά / κιθάρα, Paul B.Cutler - κιθάρα, Mark Walton - μπάσο και Dennis Duck - ντραμς.

Στο live set οι Dream Syndicate της "δεύτερης περιόδου" με τον επίσης αγαπητό τότε στο ελληνικό κοινό Paul B.Cutler στην συνθεσή τους παραδίδουν ενα δυνατό rock σετ. Όλή η μπάντα είναι σε κέφια όπως και ο S.Wynn που μιλάει εκτενώς με το κοινό, κάνει αστεία, κλπ. Το set ξεκινά με το 'See That My Grave Is Kept Clean' του Blind Lemon Jefferson (έχει γίνει πιο γνωστό από την εκτέλεση του Bob Dylan) και κλείνει με μια έκπληξη: μια διασκευή - τζαμάρισμα με όλα τα γκρουπς που συμμετείχαν στο φεστιβάλ επι σκηνής στο 'The Last Time' των Rolling Stones. Ενδιάμεσα θα βρείτε το 'Boston' και άλλα κλασσικά πονήματα των D.S. Η 10λεπτη θορυβώδης rave-up εκτέλεση του 'John Coltrane Stereo Blues' που περιλαμβάνει και ένα μικρό πέρασμα από κλασσικό 'Truckin' των Grateful Dead είναι η καλύτερη ίσως στιγμή του live. Η ποιότητα του ήχου συνολικά είναι σχετικά καλή αν και δεν λείπουν είτε μερικά θολά / μουντά σημεία ή μικρά κοψίματα/skips.

Τσεκάρετε το οπωδήποτε. Μπορείτε να βρείτε εδώ ή δεξιά στο 'Mp3 Of The Week' section διαθέσιμο ως δείγμα από το live set ολόκληρο το 'Tell Me When It's Over' σε mp3(64kbps). Το σετ είναι διαθέσιμο για download εδώ σε Lossless format(FLAC), Ogg Vorbis, Mp3(64kbps ή VBR).

Tracklist:

1. See That My Grave is Kept Clean
2. Tell Me When It's Over
3. Burn
4. Daddy's Girl
5. Loving the Sinner and Hating the Sin
6. 50 in a 25 Zone
7. Now I Ride Alone
8. Best Years of My Life
9. That's What You Always Say
10. The Medicine Show
11. Boston
12. John Coltrane Stereo Blues
13. The Last Time (w/The Fleshtones, Hoodoo Gurus and The Jaywalkers)

Κάλγκαρυ – Το Τέξας του Καναδά

Μια χιουμοριστική άποψη για την πόλη Calgary του Καναδά από τον φίλο μας Αόρατο Λεμετζόγλου που επισκεφθηκε πρόσφατα Η.Π.Α. - Καναδά.


Καθώς ετοιμαζόμουν για το ταξίδι μου στο Κάλγκαρυ, στο μυαλό μου περιστρέφονταν ιστορίες που μου διηγούνταν οι γονείς μου όντας μετανάστες εκεί για 15 χρόνια. Κάτι οι ιστορίες, κάτι ότι η πόλη αυτή ήταν η γενέτειρά μου και ο τόπος ο οποίος με φιλοξένησε τα πρώτα 4 τρυφερά χρόνια της ζωής μου με έκανε να φαντάζομαι το Κάλγκαρυ σαν το Καμελότ μου όπου κάποτε θα φιλοξενούσε την στρογγυλή μου τράπεζα – τον τόπο όπου θα κατέληγα αφού ενηλικιωνόμουν.

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Κάλγκαρυ δεν μπορείς να μην προσέξεις τους εθελοντές του αεροδρομίου με τα λευκά καουμπόϊκα καπέλα τους. Η δουλειά μυρίζει άγρια δύση και τελευταία φορά που ίππευσα άλογο ήταν στην πλατεία κυψέλης όπου έπρεπε να το «ταίσω» εικοσάρικα. Με παρέλαβε ο αδερφός μου από το αεροδρόμιο όπου με πήγε στο σπίτι όπου έμενε. Περιμένοντας υπομονετικά να φτάσουμε για να αράξω λιγάκι έπειτα από ένα μακρύ ταξίδι, άρχισα να αναρωτιέμαι, πότε θα φτάσουμε στην πόλη ατενίζοντας έξω από το παραθυρό μου βλέποντας μόνο δάση και σκόρπια σπίτια. Μου πήρε λίγη ώρα και λίγη βοήθεια από τον αδερφό μου να καταλάβω ότι είχαμε ΗΔΗ μπει στην πόλη και ότι τα δάση που βλέπω ήταν πάρκα και αυλές κτηρίων.

Η δουλειά μυρίζει Άγρια Δύση και τελευταία φορά που έριξα με περίστροφο φόραγα ακουστικά και καθόμουν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου.

Το πρώτο μπαρ στο οποίο πήγα λεγόταν “Brother Jimmy’s” και η διακόσμηση αποτελούνταν από μηχανές Harley, μπιλιάρδα, κρανία αγελάδων και γιάπηδες. Προσπάθησα να δω πέρα από την διακόσμηση και την μουσική, που παρεπιπτώντος έπαιξε και μερικά κομμάτια από Of A Revolution και να βιώσω το ρεύμα του τόπου, την ψυχή που εκφράζει το συλλογικό ασυνείδητο των Καλγκαριανών. Soberness is futile. Η τεκίλα και η μπύρα με προλάβανε πριν καταφέρω να συντονιστώ στην νυχτερινή ζωή επαρκώς.

Το επόμενο μπαρ που πήγαμε λεγόταν “Cowboys” και μέχρι εκείνο το σημείο δεν μου έκανε εντύπωση. Η δουλειά είχε βρωμίσει προ πολλού και εγώ δεν πιστεύω στα αποσμητικά. Το “cowboys” σύμφωνα με τους ιθαγενείς είναι ορόσημο στο Κάλγκαρυ, αυτό ήταν κάτι που όσο και να προσπάθησα δεν μπόρεσα να το αντικρούσω. Το “Cowboys” είναι ένα σύγχρονο σαλούν για τον άντρα του 21ου αιώνα. Σύμφωνα με μία συζήτηση που είχα με έναν από τους ιθαγενείς μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ο κόσμος κυκλοφορούσε με εξάσφαιρα στην ζώνη τους. Από αυτό το σημείο και έπειτα δεν δυσκολεύτηκα να πιστέψω τίποτε άλλο που μου αφηγήθηκάν οι αυτόχθονες γύρω από τα τελετουργικά τους ουίσκια.

Προτού φύγω από το Κάλγκαρυ υποσχέθηκα στους ντόπιους ότι θα επιστρέψω ξανά το καλοκαίρι όπου διοργανώνεται το μεγάλο Ρόντεο φεστιβάλ “Stampede” όπου σύμφωνα με φήμες όλη η πόλη φοράει τις μπότες τις και οι μπάτσοι μοιράζουν πρόστιμα σε όποιον δεν κρατάει μπριζόλα και μπύρα στο χέρι του.

Links:
Wikipedia(Calgary)
Calgary (City Official Site)

Notes From The Digital Underground #11

Move D
Live At Johanniskirche, Dusseldorf[APL035,2005]

Από την Thinner/Autoplate, πιο αναγνωρίσιμη ίσως net label αυτή την στιγμή, μας έρχεται η παρούσα κυκλοφορία που παρουσιάζουμε, διαθέσιμη δωρεάν στο internet. "Ζωντανά" ηχογραφημένο (όσο μπορεί να το πει κανείς αυτό για την ηλεκτρονική μουσική) το 2001 σε εκκλησία του Ντύσσελντορφ στην Γερμανία, η ηχογράφηση αυτή αποτελεί ένα αξιόλογο δείγμα ambient house αλλά και showcase για τον Move D.

O Move D (κατά κόσμον David Moufang) όμως δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Εκ των ιδρυτικών μελών των Deep Space Network, έχει κυκλοφορήσει ηχογραφήσεις στην δική του Source Records αλλά και στην Compost, έχει συνεργαστεί με Higher Intelligence Agency, Pete Namlook και έχει κάνει remixes διάφορους καλλιτέχνες / συγκροτήματα όπως οι Spacetime Continuum (των οποίων το κλασσικό Emit Ecaps έχουμε παρουσιάσει παλαιότερα), κλπ.

Το μουσικό ύφος του Move D είναι κοντά στην ambient house αν και δεν λείπουν πιο funky στοιχεία και έχει περιγραφεί ως "η μουσική του Derrick May σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας". Αέρινες μελωδιές, βαθιές γραμμές από τα Keyboards αλλά και μια αίσθηση funk ρυθμικότητας είναι τα κύρια χαρακτηριστικά τα όποια φυσικά είναι παρόντα και εδώ στα δεκατέσσερα tracks καθαρόαιμης καλοπαιγμένης ambient house. Ξεχωρίζουν τα "Zone Red", "Ζug", "Just Do It" και το κινηματογραφικό "FM Heaven".

Ένα μειονέκτημα που έχει είναι κάποια ηχητικά artifacts που υπάρχουν σε 2-3 τραγούδια λόγω (ίσως) του encoding σε mp3 κάτι που είτε οφείλεται σε technical glitches της ζωντανής ηχογράφησης ή έχουν γίνει επίτηδες μιας και η ηχογράφηση είναι διαθέση και προς πώληση σε gapless cd-r. Δεν είναι πολλά ούτε ιδιαίτερα ενοχλητικά αλλά είναι εμφανή αν τα προσέξει κανείς.

Συνολικά πάντως πού ενδιαφέρουσα net release.

Tracklist:
01. Mayfirst 8:06
02. Zone Red 3:20
03. Zug 6:11
04. Evil 6:02
05. Just Do It 11:12
06. Twin Towers 2:08
07. Baked Bread 6:20
08. Emotionally Yours 5:28
09. Jo Interlude 4:06
10. FM Heaven 4:53
11. Stringent 5:19
12. DeeDee Darko 4:46
13. Raise This Flap 5:09
14. Code 69 5:51

LINKS
Move D - [APL035]
Autoplate / Thinner

(Un)Known Pleasures: Gypsy Punks(2005)

Gogol Bordello
'Gypsy Punks Underdog World Strike'
(2005, Sideonedummy Records)


Αν αναρωτιόσασταν πως θα ήταν ο ήχος μιας αμερικάνικης ska-punk μπάντας που παίζει σε σαλούν που δεν βρίσκεται κάπου στην ...Νεμπράσκα αλλά στο Κίεβο της Ουκρανίας με ακροατήριο τσιγγάνους.... μπορείτε πλέον να το βρείτε στο cd αυτό (που μας ήρθε εκ Βιέννης χάρη στην Uma!) από τους Gogol Bordello.

'Ηγέτης' των o G.B. o τραγουδιστής / κιθαρίστας / κύριος συνθέτης / fire bucket player(!) / body percussionist(!!) αλλά και πρόσφατα ηθοποιός Eugene Hutz που γεννήθηκε στο Κίεβο της Ουκρανίας, έφυγε πρόσφυγας από την τότε Ε.Σ.Σ.Δ. το 1986, περιπλανήθηκε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης πριν καταλήξει στο 'μεγάλο χωνευτήρι' της Νέας Υόρκης όπου από το 1999 έχει συγκροτήσει τους Gogol Bordello οι οποίοι είναι 'πολυεθνικοί' σαν την μουσική τους Ισραηλινοί, Ουκρανοί, Αμερικάνοι και ένας εκ Σαχαλίνης(!!!) και έχουν κυκλοφορήσει άλλους τρεις δίσκους αν μετρήσουμε και το side project Gogol Bordello Vs Tamir Muskat.

Τώρα το Gypsy Punk Underdog World Strike μπορεί να περιγραφεί ηχητικά χρησιμοποιόντας τις δύο πρώτες λέξεις του τίτλου. Δεκαπέντε κομάτια γεμάτα ακκορντεόν, βιολί αλλά και ηλεκτρικές κιθάρες, τσιγγάνικες μελωδίες, ουκρανική folk, polka αλλά και ska / punk /reggae... μέχρι και latin rap θα βρείτε εδώ μέσα. Οι στίχοι είναι στα αγγλικά αλλά δεν λείπουν και τα ουκρανικά από εδώ και από εκεί! To cd ή καλύτερα το ethnik/gupsy/slavic /ska / punk πανηγύρι ξεκινά με το 'Sally' ("Sally was a fifteen year from Nebraska...") και τερματίζει με το mid-tempo - τρόπος του λέγειν- folk 'Mishto' στα ουκρανικά! Δύσκολα ξεχωρίζεις το καλύτερο τραγούδι από αυτόν τον αχταρμά (με την καλή έννοια!) αλλά το βαλσάκι 'Start Wearing Purple' might do the trick όχι όμως ότι κάποιο από τα υπόλοιπα ...υπολείπεται!

Μέσα στο cd πάντως ξεχωρίσαμε έναν από τους εξυπνότερους τίτλους τραγουδιών εδώ και καιρό ('Think Locally Fuck Globally') και μερικούς για την τωρινή μουσική βιομηχανία:

"I 'm gathering new generation
That's gonna stand up to it
To this karaoke dictatorship
Where posers and models with guitars
Boogie to the shit for beats
I make a better rock revolution
Alone with my dick!"
Από το '60 Revolutions'.

...Now dub it tovarisch, like tovarisch would...!

Track List:
01. Sally
02. Never Young
03. Not A Crime
04. Immigrant Punk
05. 60 Revolutions
06. Avenue B
07. Dogs Were Barking
08. Oh No
09. Start Wearing Purple
10. Think Locally, Fuck Globally
11. Underdog World Strike
12. Illumination
13. Santa Marinella
14. Undestructable
15. Mishto


Links:
Official Site
Allmusic Biography




Υ.Γ. Λόγω των πρόσφατων προβλημάτων στο site του Blogger η φώτο του εξώφυλλο αρνιόταν να 'ανέβει' οπότε επιφυλασσόμεθα για αυτό όπως και για mp3 δείγμα!

(White Man In) Dub Palais

Από τα instrumental b-sides των 7" singles στην ...Ιαμαϊκή (βλ. Τζαμάικα!) και τα πειράματα των πατέρων του remix Lee 'Scratch' Perry και King Tubby στην δεκαετία του 70 και μέχρι σήμερα η dub έχει διανύσει πολύ δρόμο στην σύγχρονη μουσική ως ύφος, ως είδος και ως ιδέα. Μπορείτε να την βρείτε εκτός reggae σε είδη από την ηλεκτρονική μουσική ή soundtracks μέχρι rock ή ακόμα και στα διάφορα πειράματα που συμβαίνουν εν Ελλάδι όπως το απίστευτο 'Που Θα Πας Χαρά μου´ του Γ.Μαργαρίτη (από τον δίσκο με τους 667 του Θ.Μανίκα), τους Dubient ή το πολύ προσφατο dub-vs-μπαγλαμαδάκι σούπερ "Σιγά μην κλάψω(Dub Mix)" από τον Γιάννη Αγγελάκα και τους Επισκέπτες.

Δείτε παρακάτω το tracklisting μιας αυτοσχέδιας προσωπικής συλλογής με τίτλο '(White Man In) Dub Palais' προ 2 και βάλε ετών. Ο τίτλος εμπνευσμένος από το '(White Man In) Hammersmith Palais' και αναφέρεται στο περιστατικό μιας reggae συναυλίας στο Hammersmith Palais του Λονδίνου όπου ο μοναδικός λευκός θεατής είναι o Joe Strummer των The Clash. Tο concept της: dub περιπλανήσεις ή dub remixes original τραγουδιών από μη-τζαμαϊκανούς / μη reggae καλλιτέχνες.

Πέρα όμως από τον τίτλο που έχει σχέση με The Clash θα βρείτε και δύο dub εξορμήσεις των ιδίων εντός της συλλογής... γιατί; Γιατί πολύ απλά οι The Clash ήταν το πρώτο 'λευκό' συγκρότημα (εξ όσων γνωρίζουμε) που βούτηξε στην θάλασσα με τη reggae... και έβγαλε λαβράκι, έχει κάνει παραγωγή σε κάποια τραγούδια τους (όχι τα συγκεκριμένα της συλλογής) ο ίδιος ο αρχιερέας της Dub Lee 'Scratch' Perry ενώ ακόμα και ό ίδιος ο B.Marley είχε εκφράσει την εκτίμηση του για αυτούς όχι μόνο σε συνεντεύξεις του αλλά και αναφέροντας τους στους στίχους του 'Punky Reggae Party"!

Ένα άλλο στοιχείο που μπορείτε εντός της συλλογής να βρέιτε είναι η παρουσία του Adrian Sherwood γνωστότατου βρεττανού dub παραγωγού και ιδρυτή της On U Records* σε πολλά από τα tracks της συλλογής ως παραγωγού πέρα από την δική του συμμετοχή. Αυτό συνέβη μάλλον τυχαία και αποδεικνύει την συμβολή του εν λόγω παραγωγού στην μετεξέλιξη του είδους...

Dub B Good 2 Me!

Tracklist:
01 Placebo - Taste In Men (Adrian Sherwood Go Go Dub Mix)
02 Asian Dub Foundation - Naxalite Dub
03 The Clash - Robber Dub
04 Thievery Corporation - The Richest Man In Babylon (G Corp Remix)
05 Dubient - Sverkati Poulika
06 Placebo - Dub Psychosis
07 A.Badalamenti/D.Lynch - Dub Driving (From OST "Lost Highway")
08 Primal Scream - Ju 87
09 Zion Train - First Power
10 Adrian Sherwood - Hari Up Hari
11 AudioActive - Wanna-na-dub
12 St.Germain - Dub Experience II
13 The Clash - Justice Tonight/Kick It Over


* Ρίξτε μια ματιά εδω: http://www.skysaw.org/onu/ αν ενδιαφέρεστε για περισσότερα πέρι On-U / Adrian Sherwood.