Anti - Valentine Rant από Polythenepam...

Τελευταίως φίλοι-ες παίρνουν τον λόγο στο παρόν blog σπάζοντας ευχάριστα την μονοτονία της εναλλαγής N.F.T.D.U., (Wanted Dead Or A)Live, (Un)Known Pleasures, As Seen On, A little bit of this a little bit of that και των υπολοίπων θεματικών ενοτήτων... Σήμερα η αγαπητή Polythenepam σε ένα ατόφιο Anti-Valentine rant ένεκα και της ημέρας βλέπετε...

 

Μιας και που αύριο λαμβάνει χώρα παγκοσμίως ο θρίαμβος της βλακείας , σκέφτηκα να εκφράσω μερικές σκέψεις μου. Έτσι λοιπόν ξεκινώ και εξιστορώ την Οδύσσεια από δύο βδομάδες πριν που τα ανθοπωλεία ξεχειλίζουν από τα χαζομπάλονα ,τα χαζολούλουδα και, τέλος πάντων, την Άρτα με τα Γιάννενα κι όλα αυτά ακριβότερα κι από σαμπάνια Σάββατο βράδυ στου Ψυρρή. Φυσικά, σαν να μην έφτανε το βασανιστήριο των ανθοπωλείων... όοοοοοολα τα υπόλοιπα καταστήματα έχουν φροντίσει να μοστράρουν φάτσα φόρα χαζοκαρδούλες ,κόκκινα φιλιά και ότι βρουν...

Όπως είναι φυσικό, σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ τους εν λόγω εμπόρους καθότι καλά κάνουν οι άνθρωποι και εκμεταλλεύονται την θανατηφόρα χαζομάρα όσων ψαρώνουν με όλα αυτά. Και έρχομαι στο ζήτημα: Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που, αλίμονο , απαρτίζουν την κοινωνία μας και εξακολουθούν να πιστεύουν πως του Αγίου Βαλεντίνου θα την περάσουν με το γαλάζιο πριγκιπόπουλο ή την άσπιλη παρθένα  και όλα θα είναι ρομαντικά και τέλεια?

Προσωπικά θεωρώ πως αν είσαι πάνω από 15 χρονών , με επιείκεια, και πιστεύεις στην συγκεκριμένη ημέρα- αποθέωση της ηλιθιότητας, ζευγαρωμένος ή μη , ανεξαρτήτου οικονομικής –κοινωνικής κατάστασης και θέσης η μοίρα που σου αξίζει είναι χειρότερη κι από δημοσίου υπαλλήλου. Δυστυχώς , από ότι διαπιστώνω οι άνθρωποι αυτόι είναι πολλοί και σας διαβεβαιώ , οι περισσότεροι (πολύ ) πάνω από 15 χρονών.

Φυσικά και θα σκέφτεστε ότι είμαι άλλη μια πικραμένη γεροντοκόρη κι ότι πιθανότατα να καταλήξω σαν την Αστέρω με λεύκό νυχτικό να ουρλιάζω στα στενά της Αθήνας αρρωστημένη από την μοναξιά , αλλά , μην ξεχνάμε ότι λάμπει δεν είναι χρυσός...Το θέμα δεν είναι ο έρωτας , που είναι υπέροχος γενικά και συμβαίνει κάθε μέρα (κι όχι κάθε 14 Φλεβάρη λες κι έχουμε πτώση κομητών) το θέμα είναι ότι όλα αυτά , τα ανθοπωλεία , τα ζαχαροπλαστεία, εκείνη η γλάστρα στον ANT1, οι εκπομπές(ο θεός να τις κάνει) και κυρίως οι άνθρωποι γύρω μας ασχολούνται με κάτι τόσο γελοίο που κάνει την χειραψία του Καραγκιόζη στην μύτη του Χατζηαββάτη να μοιάζει με συνέντευξη του Ζουράρι.

Έχετε σκεφτεί τι θα γινόταν εάν  η κυρά Κούλα και η κάθε κυρά Κούλα ασχολούνταν με τόσο πάθος όσο ρίχνει αυτή τη μέρα σε μακιγιάζ –μαλλί –νύχι και αποτρίχωση να μην πω που , για κάτι πιο αλτρουιστικό όπως π.χ. να δώσει 10 ευρώ σε ένα άστεγο; Ας είναι αλκοολικός ή ναρκομανής, του δίνεις τουλάχιστον την ψευδαίσθηση ότι η υπάρχει τουλάχιστον λίγη ευαισθησία , αυτό τον κάνει και νοιώθει λίγο καλύτερα , αποκτά μια απειροελάχιστη ελπίδα.  Ίσως, ίσως λέω ο κόσμος δεν θα πήγαινε απ το κακό στο χειρότερο... Αν ξοδεύαμε την ενέργεια (και τα χρήματα) που ξοδεύουμε σε τέτοιες χαζοεκδηλώσεις, που αν αγαπιέσαι και αγαπάς πραγματικά είναι απολύτως περιττές, σε πιο χρήσιμα πράγματα , πράγματα που είναι αναγκαία να γίνουν η ζωή κάποιου άλλου θα γινόταν λίγο καλύτερη.... 

Έμπνευση από τα λόγια των Suns Of Arqa:

"In this time of violence and disintegration , spiritual vision is not an elitist luxury but vital for our survival. To follow the path of wisdom has never been more urgent or more difficult. Our society is almost entirely dedicated to the celebration of the ego, with all its sad fantasies about success and power, it celebrates those very forces of greed and ignorance that are destroying the planet ."