Μετά την απίστευτη βραδιά της 20ης Ιουλίου στο Θέατρο Βράχων - Μελίνα Μερκούρη όπου δύο πραγματικά ΜΕΓΑΛΕΣ (με όλη την σημασία της λέξεως) μπάντες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους μπροστά σε 2500-3000 άτομα και μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό σαν χάνους, ήρθε η ώρα για το blog να αφήσει λίγο την μητρόπολη για μπόλικο fun in the sun...
θα επιστρέψουμε σε 1-2 εβδομάδες. Μέχρι τότε περιηγήθειτε χωρίς φόβο και χωρίς πάθος στα δεξιά σας και ειδικά στο section 'Άλλα... Blog-άκια' και εδώ θα είμαστε πάλι (έχει και Faith No More το πρόγραμμα, έτσι;)! Cheers!
-Αφεντικό, να ρίξω ένα video πριν φύγουμε έτσι για το καλό; -Ναι ρε. Και μετα κλείσε φώτα και κλείδωσε, έτσι; Όχι σαν την άλλη φορά... -OK, αφεντικό...
Sly & The Family Stone - 'Hot Fun In The Summertime' (1969, single) ως μουσικό χαλί σε σκηνές τραβηγμένες το 1966 με 8mm κάμερα στην ακτή του New Jersey (via SheckyMagazine)
...επτά ημέρες πριν (11/7/1969) είχε κυκλοφορήσει σε single το 'Space Oddity' από τον David Bowie για να συμπέσει με την αποστολή του Apollo 11, χαρίζοντας του μάλιστα και το πρώτο hit single της καριέρας του. Οπότε, let's stick to the classic...
Πριν καμία βδομάδα ο Robin Pecknold (Fleet Foxes) έδωσε ένα ακουστικό solo show στο Neumo's στο Seattle στα πλαίσια ενός τοπικού fundraiser με τίτλο A Drink For The Kids.Ενίοτε υποβοηθούμενος από τους συνοδοιπόρους του στους FF Joshua Tillman και Skyler Skjelset στα δέυτερα φωνητικα/ντραμς και μπάσο αντίστοιχα αλλά και την αδερφή του Aja έπαιξαν ένα εξαιρετικό 80λεπτο σετ που περιελάμβανε παραδοσιακά folk τραγουδιά, διασκευές σε τραγούδια των Fleetwood Mac, Neutral Milk Hotel, Bob Dylan, Magnetic Fields, κλπ και, φυσικά, επιλεγμένα τραγούδια από την ως τώρα δισκογραφία της κύριας μπάντας του.
Στις προ-internet εποχές όχι δεν θα είχαμε την ευκαιρία να το ακούσουμε αλλά ούτε καν να το μάθουμε ότι συνέβει κάτι τέτοιο (όχι ότι θα παθαίναμε και τίποτε, ε; Να εξηγούμαστε!). Όμως οι εποχές έχουν αλλάξει (ευτυχώς) και έτσι ολόκληρο το σετ υπάρχει σε διάφορα αμερικάνικα sites και blogs και αξίζει να το "κατεβάσετε" καθότι αυτή η εξαιρετική ακουστική σόλο εμφάνιση του συμπαθέστατου Robin είναι διαθέσιμη σε μια πεντακάθαρη soundboard ηχογράφηση για την ηχητική σας ευχαρίστηση.
Θέλετε να μάθετε τι έπαιξαν αναλυτικά; Ε, ορίστε:
Setlist: 01. Intro 02. Katie Cruel (traditional) 03. False Knight on the Road (traditional) 04. Silver Dagger (traditional) 05. He Doesn't Know Why 06. Oliver James 07. Two Headed Boy (Neutral Milk Hotel) 08. Albatross (Fleetwood Mac) 09. Oh Sister (Bob Dylan) 10. Early In the Morning (B.B. King) 11. The Book of Love (The Magnetic Fields) 12. Icicle Tusk 13. Mykonos 14. Tiger Mountain Peasant Song 15. Blue Spotted Tail 16. Encore Break + Requests 17. Dreams (Fleetwood Mac)
Από εχθές "έσκασε" στα αμερικάνικα blogs, sites, κλπ το πρώτο τραγούδι από το επερχόμενο Logos του Bradford Cox ως Atlas Sound.
Το τραγούδι λέγεται 'Walkabout', είναι σε συνεργασία με τον Noah Lennox (aka Panda Bear) των Animal Collective και βασίζεται στα keyboard riffs του κλάσικ "γκαραζιέρικο" 'What Am I Gonna Do' των Dovers από την California των μέσων των 60s. Αν είναι πάντως τόσο καλό και το υπόλοιπο Logos (μας έρχεται κατά τον Σεπτέμβρη από την Kranky Records), we are in for a treat που λένε και στην αλλοδαπή.
Εν πάσει περιπτώση, το 'Walkabout' έχει ήχο πιο κοντά στους τωρινούς Animal Collective / Panda Bear παρά π.χ. στους Deerhunter ή στο πιο ambient ντεμπούτο του/των Atlas Sound και σε ένα παράλληλο σύμπαν θα ήταν ήδη το απόλυτο soundtrack του φετινού καλοκαιριού με την κολλητικότατη μελωδία του και τα dream pop φωνητικά του.
Και μετά τους Women, οι Girls! Άλλο ένα γκρουπ με ungooglable (παρντόν;!) όνομα, αν και ετούτο εδώ το ντουέτο μας έρχεται από το San Francisco και όχι από τον Καναδά.
Συνοπολογίστε εδώ ότι το ντεμπούτο τους άλμπουμ (που κυκλοφορεί τον Σεπτέμβρη από την Fantasy Trashcan) ονομάζεται Album, άντε να το "βρεις" στα ...γνωστά κατατόπια, δηλαδή!
Οι Girls, δηλαδή οι Christopher Owens και Chet Jr. White, έχουν ως τώρα κυκλοφορήσει ένα 7" ('Lust For Life' / 'Morninglight', ουδεμία σχέση το πρώτο με τον θείο Iggy) και ένα 10" ('Hellhole Ratrace'/'Solitude') και κάνουν αρκετό ντόρο τελευταίως στα μουσικά blogs (κυριώς across the pond ως τώρα...) με τον ευάκουστο lo-fi indie pop ήχο τους. Τους είχαμε δει επίσης live και στο εφετινό Primavera (σύμπτωση: μετά τους Women στην ίδια σκηνή - Pitchfork stage) και μας άρεσαν πολύ.
Περιμένοντας το ντεμπούτο τους τον Σεπτέμβρη να δούμε πως θα κινηθούν (indie darlings τύπου Pains Of Being Pure At Heart, Vivian Girls, κλπ ή κάτιτις παραπάνω;), προς το παρόν τα 4 τραγουδάκια συνολικά που έχουν ήδη κυκλοφορήσει είναι αρκούντως "κολλητικά", απολαυστικότατα και ότι πρέπει για καλοκαιρινό άκουσμα τουλάχιστον.
Δεν ξέρουμε αν παίζει "πείνα", είναι το καλοκαιράκι, κλπ αλλά από τότε που γράφτηκε το όνομα της μετά τους Jane's Addiction μπάντας του φίλτατου Perryστο χθεσινοβραδυνό ποστάκιο, ένας σκασμός νοματαίοι (και νοματαίισες, άραγε; Μμμμ) σκάει σε αυτές τις ...ακτές κάνοντας search την πρώτη λέξη του εν λόγω ονόματος! Ω, θεοί...
"Να φύγετε! Να πάτε αλλού!"
Αλλά....
....Eπειδή ως γνωστόν από αρχαιοτάτων χρόνων πάει click και τάλαρο, ε πάρτε τους Porno For Pyros για άλλη μια φορά να μπουκώσουν οι statcounters από τους ψάχνοντες ...τσόντες! Ναι, για σένα λέμε που μπήκες εδώ να δεις "φίκι-φίκι"(!!!!).
Υ.Γ. #1 Έτσι για την ιστορία... "Farrell named the band after viewing an ad for fireworks in a pornographic magazine". Υ.Γ. #2 Να δείτε που θα βάζουν και το βίντεο να παίζει μπας και δουν καμιά τσίτσιδη... !!!
Πίσω από το ψευδώνυμο Summons Of Shining Ruins "κρύβεται" ο γιαπωνέζος Shinobu Nemoto και αυτή είναι η τελευταία κυκλοφορία του μέσω του γερμανικού netlabel Resting Bell ενώ διατηρεί και την δική του Moufu-Rokuon όπου "κυκλοφορεί" την μουσική του (διάφορα projects) τόσο σε downloads όσο και σε Cd-R /Cds κλπ περιορισμένων αντιτύπων σε διάφορα μικρά "κανονικά" labels.
Όσον αφορά το Bird Requiem (όπως και τις προηγούμενες κυκλοφορίες ως Summons....), ο Shinobu xρησιμοποιώντας μόνο κιθάρες, tape delays, κλπ και ηχογραφώντας σε τετρακάναλο κασσετόφωνο παράγει έναν πολύ ενδιαφέροντα, ωμό (σχεδόν "τρυπάει" τα αυτιά!) και αναλογικά πειραγμένο ambient / experimental / post rock ήχο χωρίς την χρήση PC ή Software γιαυτό και χαρακτηρίζει τον ήχο του Post Binary. Επιπλέον εκτός από δωρεάν download -όπως συμβαίνει κλασικά με όλες τις netlabel κυκλοφορίες- η παρούσα κυκλοφορία διατίθεται και σε κασέτα (σε μόλις 50 αντίτυπα) -με κόστος μόλις 7€ και 2 επιπλέον tracks- κάτι που μάλλον θα ολοκληρώνει όμορφα την όλη "αναλογική" εμπειρία.
Περάστε λοιπόν από την αντίστοιχη σελίδα της Resting Bell για περισσότερες πληροφορίες και για να ακούσετε σε stream ή να κατεβάσετε το Bird Requiem ολόκληρο ή μεμονωμένα tracks μαζί με το απλό αλλά λειτουργικό artwork σε pdf, κλπ. Μην ξεχάσετε να ακολουθήσετε και την συμβουλή του φίλτατου Shinobu: Listen to it loud and feel the analog vibrations.
Σε μια εβδομάδα περίπου -ανήμερα του Προφήτη Ηλία, βοήθεια μας- και κάπου τέτοια ώρα, σύσσωμο (!!!) το παρόν blog θα βρίσκεται στο Θέατρο Βράχων - Μελίνα Μερκούρη για το σούπερ πακέτο Nine Inch Nails - Jane's Addiction - Alec Empire: μιας από τις πιο αναμενόμενες συναυλίες του καλοκαιριού για αυτά εδώ τα μέρη...
Σήμερα θα ασχοληθούμε με τους Jane's Addiction που επανασυνδεδεμένοι με την αυθεντική σύνθεση -Perry Farrel, Dave Navarro, Eric Avery, Stephen Perkins- τουράρουν (μα είναι λέξη τώρα αυτή;!) και μεταφέρουν το επιδραστικό, επιδραστικότατο metal / punk / alternative rock υβρίδιο τους.
Από τις πιο hot μπάντες δικαίως στις ΗΠΑ στα τέλη των 80s - αρχές των 90s, κυκλοφόρησαν ένα live ντεμπούτο (Jane's Addiction - 1987), και δύο στούντιο άλμπουμς (Nothing's Shocking - 1988, Ritual De Lo Habitual, 1990) - όλα απαραίτητα!- μέχρι να διαλυθούν το 1991.
Στην συνέχεια επανασυνθέδηκαν -με διάφορες συνθέσεις- για κάποιες συναυλίες ενώ το 2003 κυκλοφόρησαν το Strays που, μεταξύ μας, δεν λέει και πολλά πράματα. Στην Ευρώπη δεν "ακούμπησαν" και πολύ, έχουμε την αμυδρή εντύπωση (άλλωστε ούτε οι NIN γνώρισαν σε αυτήν την πλευρά του Ατλαντικού την απήχηση που είχαν/έχουν στις ΗΠΑ), και αν δεν ήταν το 'Been Caught Stealing' (βάλτε και εδώ το εμβληματικό video του!) ίσως και να μην τους γνωρίζαμε... πέρα από τα υπόλοιπα καμώματα του φίλτατου Perry (Porno For Pyros, Lollapalooza, κλπ.).
Για κάποια στιγμή κυκλοφόρησε ευρέως η φήμη ότι δεν θα εμφανιστούν παρέα με τους NIN αλλά εν τέλει όλα πήγαν καλά, κατά τα φαινόμενα, και έτσι θα τους δούμε και αυτούς, επιτέλους!!! Προς το παρόν μια πρόγευση με βίντεοστιγμιότυπα από πρόσφατες συναυλίες τους!
1. 'Jane Says' (Frank Erwin Center, Austin, Texas)
2. 'Ted, Just Admit It' (Starlight Theater, Kansas City, Missouri)
3. 'Been Caught Stealing' (West Palm Beach, Florida)
Ορίστε εδώ τα 2 επαναχηχογραφημένα τραγούδια από το "ντεμπούτο" Jane's Addiction (1987, Triple X) που περιλαμβάνονται στο NINJA 2009 Tour Sampler που δίνεται ακόμα για download με κόστος ...το e-mail σας!
Κάποτε το πρόβλημα ήταν στα barcodes των προϊόντων(!), στα σχέδια στο πάλαι ποτέ πεντοχίλιαρο(!!!), στον αριθμό ΕΚΑΜ ("ενιαίος κοινός αριθμός μητρώου") που έχει καταργηθεί, στο σχήμα του κτιρίου του ΟΤΕ στην λεωφόρο Κηφισίας(fact!) και δεν ξέρουμε και εμείς τι άλλο... Από ότι φαίνεται όμως και ο ΑΜΚΑ (Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης) -που σημαίνει για κάποιους-ες απίστευτη ταλαιπωρία και μπλέξιμο με την πατροπαράδοτη από τον καιρό των αρχαίων ημών προγόνων γραφειοκρατία- κρύβει, σύμφωνα με τους εμπνευστές της παρακάτω εικονιζόμενης αφίσας και διοργανωτές συγκέντρωσης διαμαρτυρίας μεθαύριο στην Ομόνοια, και κάτι πολύ πιο σκοτεινό, τρομερό και καταχθόνιο:
«Εδώ είναι η σοφία˙ όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου˙ διότι είναι αριθμός ανθρώπου, και ο αριθμός αυτού είναι χξς΄» (Αποκάλυψις, 13:18)
Ώρε μάνα...
-Γίνεται όμως κουβέντα για τον εν λόγω αριθμό χωρίς να έρθει στην μνήμη αυτό το heavy metal υπερ-classic? -Δεν γίνεται.. -Ε, πάτα το play!
Iron Maiden - 'The Number Of The Beast' The Number Of The Beast, 1982
Αυτά προς το παρόν... ...See Ya In The Pit!
Υ.Γ. Ποιος είναι για αντισυγκέντρωση με κεντρικό σύνθημα "Έξι, έξι, έξι, Ιούδα είσαι σέξι!";
Όλα τα έχει το πρώτο βίντεο από το Bitte Orca των συμπαθέστατων Dirty Projectors (ένα από τα τρια ως τώρα υπερhyped άλμπουμ της χρόνιας από US indie πλευρά - βλέπε επίσης Veckatimest και Merriweather... ): λάμα(!!!) σε βορειαμερικάνικο βουνό/δάσος, τύπο με κιθάρα που σέρνει λάμα(!!!), λύκους χάσκι από την Σιβηρία, και ότι ήθελε προκύψει σε έναν μεταμοντέρνο pastoral αχταρμά που έχει ενδιαφέρον όμως...
Ειρήσθω εν παρόδω και μιας και πιάσαμε τα τρία αυτά άλμπουμ, σε αντίθεση με το Merriweather Post Pavillion (χρειάζεται να πούμε ποιανών είναι; Αν ναι διαβάζετε λάθος blog!) που είναι instant classic, το Bitte Orca (όπως άλλωστε και το Veckatimest των Grizzly Bear) είναι grower. Τουτέστιν την πρώτη φορά σου φαίνεται σχεδόν μέτριο και "πολύ κακό για το τίποτα" αλλά όσο το ακούς τόσο αποκαλύπτει τις χάρες του!
Dirty Projectors - 'Stillness Is The Move' Bitte Orca, 2009
Καλό μήνα σε όλους-ες και ειδικά στους καπνιστές-στριες καθώς από σήμερα τίθονται σε ισχύ τα νέα μέτρα κατά του καπνίσματος.
Τωρα, αυτός ο συρφετός μέτρων που άφηνει ουκ ολίγα παραθυράκια, περιθώρια για διαβουλεύσεις, κλπ (χώρια τις δυσκολίες επιβολής τους) μάλλον δύσκολα θα εφαρμοστεί στην χώρα του ...Πασχάλη Τερζή και του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε τσόκαρο"(φανταστειτε άμοιρη σερβιτόρα να πει σε βλαχοελληναρά να σβήσει το τσιγάρο σε μπαρ! Χα!) -στην χώρα που όπως έχει ειπωθεί εύστοχα παλαιότερα δεν χρειάζονται νέοι νόμοι απλά ένας που να υποχρεώνει στην τήρηση των ήδη υπαρχοντων(!!!)- αυτά τα λέει καλύτερα και το Μπι-μπι-σι.
Τέλος πάντως ημίμετρα είναι εν γένει. Μπορεί σε αυτά εδώ τα μέρη να καπνίζουμε ωσάν πούστηδες εεεε ...αρειμανιως (Politically Correctness Police) αλλά είμαστε αναφανδόν (μπαρδόν?) υπέρ της ολικής απαγόρευσης -χωρίς παραθυράκια και αήδιες- σε ΌΛΟΥΣ τους κλειστούς δημόσιους χώρους, χώρους διασκέδασης, χώρους εργασιας, κλπ. Όσες φορές πάντως βρεθήκαμε εις τας Ευρώπας και σε χώρες όπου ισχύουν τέτοια μέτρα (Αγγλία, Ιρλανδία, κλπ) δεν πάθαμε και τίποτα... Ίσα-ίσα καθάρισε και το πνευμόνι λιγουλάκι.
Άλλωστε το ότι απεμπολούμε προσωρινώς ότι πιστεύουμε και είμαστε υπέρ μέτρων τύπου "κράτους - γκουβερνάντας" (nanny state) που ξέρει αυτό τι είναι καλό για σένα μπας και το ελαττώσουμε έστω, δεν δείχνει πόσο άτιμη και διαβολική κωλοσυνήθεια είναι;
-Αφεντικό, βάλε ένα αρμόδιο άσμα να φύγουμε. -Ορίστε! Μου βούτηξες τον αναπτήρα ρε αλήτη;
Oasis - 'Cigarettes And Alcohol' Definitely Maybe, 1994
"Θα ήθελα 2 εισιτήρια για την συναυλία των Led Zeppelin"
Τάδε έφη άγνωστος "μουσικόφιλος" εχθές σε γνωστό σημείο προπώλησης εισιτήριων της Αθήνας αφήνοντας άφωνη την κοπέλα στο ταμείο - και εμάς μαζί! Ο συμπαθής κατά τα άλλα τύπος εννοούσε βεβαίως την επερχόμενη συναυλία των ...Deep Purple στο χτυπημένο από μουσώνες και τυφώνες επιπέδου Κατρίνα και πάνω, πολύπαθο Terravibe. Διατηρούμε όμως την εντύπωση ότι δεν ήταν απλά 'slip of the tongue'...
-Πάτα το play ρε δάσκαλε γιατί θολώσαμε από την παλαιοροκίαση... -Οκ...
Note: Οι Bloc Party εμφανίζονται σήμερα παρέα με τους Primal Scream, τον Pat Mahoney (LCD Soundsystem), τους Let's Tea Party, κλπ στα πλαίσια mega - corporate - rock - event γνωστού αναψυκτικού και εισιτήριο μόλις 8€ στο Γήπεδο Tae Kwon Do στο Δέλτα Φαλήρου. Ειτε το πιστεύετε είτε όχι, εισιτήρια υπάρχουν άφθονα ακόμα και αυτό λέει πολλά για την χώρα της Πέγκυ Ζήνα. Δεν βάζανε τους Onirama και αυτοί, πιο πολλούς θα μαζεύανε...