Ούτε μια ώρα. Ένα sampler που απλά πατιόταν το play και ένα μικρόφωνο συνδεδεμένο σε reverb πετάλια. Σαν σίφουνας. Κάτι σαν punk rock karaoke/crooning αλλά με τους ήχους του βουτηγμένου στην "πειραγμένη" 80s synth pop We Have To Become The Pitiless Censors Of Ourselves, κλπ.. Θεός δηλαδή... Εύλογη και η απορία του @spaceagedisco: "Αναρωτιέμαι πως είναι ένα μάθημα του John Maus στο πανεπιστημιο". Πάρα πολύ καλός και ο The Boy ως support. Ίσως και καλύτερος από τον Maus με όρους "τυπικού live" αλλά είπαμε: John Maus is god.
Photo via @Yerasimos on twitter.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου