Το 'aisatsana [120]' -που το λες και "χαμένο αδελφάκι" του 'Avril 14th' (Drukqs, 2001)- περιλαμβάνει μονο μια Erik Satie-ικής υφής μελωδία παιγμένη αποκλειστικά σε πιάνο -αντί του σκασμού από custom made και μη σύνθια, κλπ που χρησιμοποιήθηκαν για το υπολοιπο άλμπουμ- και είναι ηχογραφήμενο κατά τα φαινόμενα (εκτός αν μας τρολλάρει παλι ο Richard ως συνήθως...) στην εξοχή με πουλιά να τιτιβίζουν, κλπ.
Από τα κομμάτια που μαζί με το 'Produk 29', το 'XMAS_EVET10 (Thanaton3 Mix)', κλπ θα μας "ακολουθούν" σίγουρα για πολύ πολύ καιρό.
Αυτό το είδος ηχογράφησης στην εξοχή μου έφερε στο μυαλό έναν άλλο σπουδαίο Βρετανό μουσικό και ένα άλλο εξίσου πανέμορφο τραγούδι που ηχογραφηθήκε κατά τον ίδιο τρόπο και κλείνει το ίδιο ταιριαστά έναν άλλο δίσκο από μια άλλη εποχή. Ο λόγος για το 'Small Hours' που κλείνει το One World (1977) [2] του σπουδαίου φολκ πειραματιστή / τραγουδιστή / τραγουδοποιού John Martyn (1949 - 2009).
Ο Rob Young αναφέρει χαρακτηριστικα στο Electric Eden (2010, ενα εξαιρετικό βιβλίο όπως σας έχω ξαναπεί):
"One morning, between the three and six o'clock, the engineers set up a pair of amplifiers on floating pontoons, spaced widely apart on the water. Martyn set up a drum machine and his effects pedals in a outdoor spot overlooking the lake, plugged in his guitar and taped the extraordinary instrumental 'Small Hours'. Over a programmed electronic heartbeat, and picking up the ambient sound of geese honking on the shore and the distant rumble of a goods train, Martyn practically breathes through his guitar pickup..."
ενώ λίγο παρακάτω το χαρακτήριζει ως μνημειώδες και βαθιά ελεγειακό κλείσιμο του κύματος του βρετανικού folk-rock μεταπολεμικά.
Παρεπιπτόντως στο κεφάλαιο "Towards The Unknown Region" που κλείνει το Electric Eden, o Rob Young αναφέρεται και στον Aphex Twin αφού τον θεωρεί ως έναν απο τους καλλιτέχνες - κατά κάποιον τρόπο συνεχιστές της βρετανικής φολκ (με την πολυ ευρεία έννοια), είτε όταν "βροντοφωνάζει" την καταγωγή του από την Κορνουάλη στους τίτλους των τραγουδιών του ('Logan-rock witch', 'Cornish Acid', κλπ), είτε όταν προβάλλει μια αφηρημένη, ambient εκδοχή της 'Αλβιώνας' μέσα από τα κομμάτια του (όπως το προαναφερθέν 'Avril 14th').
Πλέον υπάρχει μια ακόμα απ' ευθείας σύνδεση, χάρις στο 'aisatsana [120]'.
[1] = Κλείνει ονειρικά τις ευρωπαϊκές και αμερικάνικες εκδόσεις του Syro. Στην γιαπώνεζικη έκδοση υπάρχει επιπλέον ως bonus track το α-π-ι-σ-τ-ε-u-τ-ο 'MARCHROMT30A edit 2b 96 [104.98]' που σε κάνει να απορείς γιατι η Warp ή/και ο Richard δεν το έβαλαν στην κανονική έκδοση του άλμπουμ. ↩
[2] = Μια ακρόαση θα σας πείσει για το άλμπουμ που ο Rob Young χαρακτηρίζει "the final bright bloom in the garden of British folk-rock" και στο οποίο βρίσκει θέση ακόμα και ο Lee 'Scratch' Perry (στο 'Big Muff').
↩
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου