[Season 7 @ Poplie So Far]

Η έβδομη σεζόν έχει ξεκινήσει για τα καλά στον Poplie.eu (που έχει σούπερ ανανεωμένο πρόγραμμα) και μαζί φυσικά και η εκπομπή του παρόντος blog κάθε Κυριακή στις 14:00.

Δύο εκπομπές ως τώρα (και ένα extra show αναπλήρωσης στον φίλτατο OutOfTune, μου το χρωστάει!) και, όπως έγινε πέρυσι και πρόπερσι, ήδη μαζεύω τα τραγούδια που έχουν παίξει (μείον φυσικά αυτά που δεν είναι διαθέσιμα στην πλατφόρμα) σε μια χορταστικότατη Spotify playlist που μπορείτε να τσεκάρετε παρακάτω (κάντε και follow αν θέλετε, θα ανανεώνεται διαρκώς). Επιλεγμένες εκπομπές της σεζόν θα ανεβούν και ολόκληρες (μαζί με τα σαρδάμ, τεχνικά προβληματάκια και ότι άλλο ήθελε προκύψει!) στο mixcloud,

[The Lavishments of Light Looking]

WOKE - 'The Lavishments Of Light Looking' (feat.George Clinton) 

Free Single via Adult Swim 2015 Singles

WOKE = Flying Lotus + Thundercat + Shabazz Palaces. "It's about music, it's about musicians, and so I decided, Why don't we just try and build up some momentum through music and maybe do the film after? We started working earlier this year on music. We did a few songs. We have a few things. We're just going to let it build naturally, see what happens. We're not going to rush to finish it. Jeremiah Jae is also part of WOKE too, but maybe more so as a producer. I'm not sure. We haven't really defined anything, really, other than the fact that we're going to keep working on stuff". (Flying Lotus about WOKE)

[Soichiro]

Arca - 'Soichiro' 

Mutant, TBA.

[#PoplieSeason7]

Mark the date, folks! Δευτέρα 21.9.2015 ξεκινά η 7η σεζόν του Poplie Webradio και φυσικά και το παρόν blog συνεχίζει ακάθεκτο και μάλιστα σε νέα ώρα και μέρα! Κάθε Κυριακή στις 14:00 λοιπόν το φετινό μας ραδιοφωνικό ραντεβού, αμέσως μετά την καλύτερη εκπομπή για κυριακάτικο ξύπνημα εκεί έξω (The Sandman Chronicles με τον Στράτο Μπακάλη) και πριν το Diggin' Crates του Gone4Sure aka Μάρκος Φράγκος, που δεν νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις! Stay tuned @ http://poplie.eu! 

Υ.Γ. aka "Πατίστας" για τους μεγαλύτερους! :-P

[Into Forever]

Matthew Halsall & The Gondwana Orchestra - 'Into Forever'
(ft Josephine Oniyama) | Official Video

Into Forever, 02/10/15. Self-released

Ο βρετανός ταλαντούχος μουσικός έρχεται με νέο άλμπουμ (Into Forever) όπου για πρώτη φορά έχει και φωνητικά σε πέντε κομμάτια με τις Josephine Oniyama και Bryony Jarman-Pinto. "A sublime melding of stripped back soulful funk and deep, minimalist, spiritual jazz", λέει η ανακοίνωση, κάπως έτσι είναι τα δύο πρώτα, απίθανα, δείγματα.

'As I Walk' (ft Josephine Oniyama)

[Drifts]

Yair Elazar Glotman - 'Drifts'

ÉTUDES, 2015, Subtext

[Chasing Faith x Rain Dance x Allusions]

The Underachievers - Chasing Faith/Rain Dance/Allusions

Evermore - The Art Of Duality, 25.09.15, RPM MSC.

Ξανά oi Yashxana ("The x is silent") πίσω από βίντεο των Underachievers, αυτή την φορά περιλαμβάνοντας τρία τραγούδια από το επερχόμενο νέο τους άλμπουμ και είναι γυρισμένο στην έρημο Mojave και στο Las Vegas. File under:  Fear and Loathing in Las Vegas via Flatbush, Brooklyn.

[Magik Forest]

Magik Forest Part One mix by pH

"The Lunar set might not not have been in Topanga Canyon but Tamworth was transported there for a couple of hours!" Πανέμορφο mix γεμάτο απόκοσμη ψυχεδελική folk, obscure γαλλικό prog και άλλα τέτοια από τον βρετανό dj Paul Hillery. Εμπνευσμένο από τα πρωινά σετ του στα φεστιβάλ των Psychemagik πέρυσι και φέτος. [via AOR Disco]

[M3LL155X]

FKA Twigs - 'M3LL155X' [Official Video]

M3LL155X, 2015, Young Turks

Τα τέσσερα από τα πέντε τραγούδια του νέου EP της δίδας Tahliah Debrett Barnett aka FKA Twigs με τίτλο M3LL155X για την Young Turks (εξ ολοκλήρου σε παραγωγή της ίδιας με τους BOOTS και tic, λίγο μετά το LP1) σε μια εντυπωσιακή video suite (μέσα και το 'Glass & Patron' που ήδη ξέραμε) θα την έλεγα που ίσως είναι το καλύτερο που έχει κάνει στην ως τώρα καριέρα της. Κρίμα που λείπει και το εξ ίσου εντυπωσιακό 'mothercreep' που κλείνει το EP. A class material.

[Cascine: The First Five Years Mix]

Με αφορμή τους επερχόμενους εορτασμούς του αγαπημένου label Cascine που ειδικεύεται σε απολαυστικότατη κοσμοπολιτική pop, το Gorilla VS Bear σκάρωσε ένα mix με εκλεκτές επιλογές από το roster (Selebrities, Shine 2009, Chad Valley, Korallreven, Lemonade, Keep Shelly In Athens, κλπ) + κάποια ακυκλοφόρητα και η Cascine, πέρα από ότι θα το μοιράσει σε κασέτα στο επερχόμενο event στο Brooklyn με το ακριβό εισιτήριο, ευτυχώς το ανέβασε στο Spotify και για μας εδώ στα Βαλκάνια οπότε το ακούς παρακάτω.

[Free]

Lil B + Chance The Rapper - Free Based Freestyles Mixtape [2015]

(free dowloand/stream via Soundcloud)

"It's called #Free and yes it's real. Conceived from magic, love, acid and bases. We made this the moment we met". File under: #ThankYouBasedGod

[100 Grandkids]

Mac Miller - '100 Grandkids' [Official Video]

GO:OD AM, 18.09.15, Warner Bros

Read “100 Grandkids” by Mac Miller on Genius

[Afterglow]

Ryan Hemsworth - 'Aftergow'

"Αδέσποτο" προς το παρόν αλλά πανέμορφο νέο κομμάτι από τον καναδό παραγωγό. Συνοδεύει περίφημα τζιτζίκια και τον ρόγχο των aircondition από τις γύρω πολυκατοικίες.

[Intimacy/Night Music]

CFCF - 'Intimacy/Night Music'

The Colours Of Life. 14.08.15, 1080p

Ούτε μήνα μετά το πολύ καλό Radiance and Submission (2015, Driftless), ο καναδός CFCF aka Mike Silver θα κυκλοφορήσει σε κασέτα/digital download το νέο του project με τίλο The Colour Of Life στην 1080p.

Το The Colours Of Life θα περιλαμβάνει ένα κομμάτι 41 λεπτών χωρισμένο σε 12 τμήματα και εμπνευσμένο και επηρρεασμένο, όπως μας λέει και ο ίδιος, από το cheesy but guilty pleasure instrumental 'Hand In Hand' (Face Value, 1981) του ...Phil Collins, από τις κυκλοφορίες της Windham Hill (εδώ περισσότερα από ενα blog αφιερωμένο στο εν λόγω label) και της Innovative Communication, τον Manuel Göttsching (Ε2-Ε4 κανείς;) και μεμονωμένα balearic κομμάτια.

Το 'Intimacy/Night Music' ως δείγμα που φέρνει λίγο από όλα τα παράπανω -λίγη new age, λίγη ambient, λίγη smooth jazz, λίγη πρωτόλεια electronica, κοινώς η cheese-ίλα τερματίζει απολαυστικά- συνοδεύεται από βίντεο που φέρνει στο νου αυτά που σκάρωνε παλαιότερα στο Youtube o Daniel Lopatin (aka Oneohtrix Point Never) ως Sunsetcorp, ε;

[Waves]

King Midas Sound & Fennesz - 'Waves'

Edition 1, 18.09.2015, Ninja Tune

Αφού περύσι The Bug και Fennesz κάνανε εξαιρετικές επιστροφές (βλέπε εδώ και εδώ αλλα και εδώ από την συναγωνίστρια EveOfDes), είπαν και να συνεργαστούν κιόλας μαζί με την υπόλοιπη παλιοπαρέα των King Midas Sound (Kiki Hitomi, Roger Robinson) -που, επιτέλους, επιστρέφουν!-για το πρώτο από μια σειρά άλμπουμ υπό τον τίτλο Edition 1 -4 όπου οι KMS θα συνεργαζόνται με κάποιον διαφορετικό κάθε φορά καλλιτέχνη (ξέροντας τον φίλτατο Kevin Martin, είμαι σίγουρος ότι και οι υπόλοιποι θα είναι τόσο απρόσμενοι όσο ο Αυστριακός δάσκαλος της πειραματικής μουσικής).

Στο Edition 1 μας λέει η Ninja Tune πως χρησιμοποιήθηκαν "improvised guitar tracks, samples, and unreleased material from Fennesz's archive" και το Quietus πως ετοιμάζονται να δώσουν και κάποιες συναυλίες παρέα (αχεμ, όχι στην Ελλάδα των capital controls). Παραπάνω το πρώτο δείγμα που με "έψησε" ήδη.

[Feel Better, World!]

Η Erykah Badu έφτιαξε ένα πανέμορφο mixtape γεμάτο απολαυστική soul, funk και jazz -'Carefully selected high frequency tones for the soul' όπως λέει και η ίδια στην περιγραφή- για να νιώσουμε όλοι λίγο καλύτερα. Και το πετυχαίνει απόλυτα. Πάτα "play" παρακάτω (via OkayPlayer).

[Stationary Dance]

Savant - 'Stationary Dance'

Artificial Dance, 4.9.2015, RVNG Intl.

Η RVNG συνεχίζει τις ιδιαίτερες και πολύ ενδιαφέρουσες επανακυκλοφορίες από τις ξεχασμένες πλευρές της 80s ηλεκτρονικής μουσικής, κλπ με την συλλογή Artificial Dance  με τα άπαντα των Savant, studio project του παραγωγού K.Leimer από το Seattle (βλ. επίσης A Period of Review (Original Recordings: 1975 - 1983)). Χαρακτηριστικό απόσπασμα από την περιγραφή του Artificial Dance: "Savant tonally operates in a space between This Heat’s dark primitivism and the found sound collage of Brian Eno & David Byrne’s My Life in the Bush of Ghosts. These analogies are simply stylistic, as the narrative behind The Neo-Realist’s production makes clear Leimer was concocting via more alchemic means, avoiding genre aspirations by looking for accidental moments of musical intrigue and discovery". Περισσότερα εδώ.

[Radiance and Submission]

CFCF - Radiance and Submission, 31.07.15, Driftless

Full album stream via Hypem

"It's fitting that the new album from CFCF will see release on the sonically-adventurous label Driftless Recordings. It shows the Montreal producer/composer moving in a more organic direction, adding field recordings and a recently-acquired acoustic guitar to his trademark palette of warm synths and keyboards. It also suggests a growing interest in vintage 80s ambient and new age music (he lists Steve Reich, Brian Eno and cult artist Laraaji among current influences)".

[Lost]

Major Lazer - 'Lost' feat. MØ (Frank Ocean cover)

2015, Free single/download 

Τρίτη συνεργασία για τον μέγα κάγκουρα Diplo με την πιτσιρίκα Δανέζα  MØ μετά το δικό της 'XXX 88' και το φετεινό σούπερ pop single 'Lean On' από το νέο άλμπουμ των Major Lazer Peace Is The Mission. Τώρα παίρνουν το ακόμα αξεπέραστο 'Lost' του Frank Ocean από το Channel Orange (2012) και το μετατρέπουν σε mega reggae anthem κατευθείαν για το μπιτσόμπαρο. Ξανθομπούμπουρα, βγάλε και μια extended discomix έκδοση κολλητά με το dub version και κλείσαμε για φέτος.

[Them Changes]

Thundercat - 'Them Changes' [Official Video]

The Beyond / Where the Giants Roam, 2015, Brainfeeder

Flying Lotus και Thundercat στην παραγωγή, ο πρώτος και keyboards/programming ο δεύτερος και μπάσο/φωνητικά, μαζί τους και ο Kamasi Washington (χρειάζεται να πω κάτι παράπανω από όσα έχουν ειπωθεί για το The Epic; Δεν νομίζω) στο σαξόφωνο. Από το πρόσφατο μίνι άλμπουμ του Steve Bruner με τίτλο The Beyond / Where the Giants Roam για το οποίο το μόνο κακό που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι κρατάει μόνο 16 λεπτά.

[R.I.P. Dieter Moebius]

R.I.P. Dieter Moebius [1944 - 2015]
Cluster, Harmonia, Cluster & Eno, etc. 

Photo via Michael Rother's FB page.

[Norf Norf]

Vince Staples - 'Norf Norf' [Official Video]

Summertime '06, 2014, Def Jam

Αυτό που λέει ο The Bug παραπάνω, τίποτα άλλο. Τώρα και με εξαιρετικό συνοδευτικό βίντεο. Το Summertime '06 του Vince Staples είναι σαφώς ένα άρτιο ντεμπούτο, το περίμενα πως και πως και δεν απογοήτευσε καθόλου. Από τα καλύτερα hip-hop άλμπουμς του 2015 ως τώρα.

[Where All Is Fled]

Steve Hauschildt - 'Where All Is Fled'

Where All Is Fled, 25.09.15, Kranky

"For the new LP, Hauschildt looked to surrealistic landscape paintings, early alchemical problems and recurring visions for inspiration, hiding samples of crowd sounds, animal noises and text-to-speech synthesis within his modern Kosmische compositions." [via Resident Advisor]

[Vertical Stack]

Kuedo - 'Vertical Stack'

Assertion of a Surrounding Presence, 31.7.15, Knives

Ο Jamie Teasdale aka Kuedo (βλ. επίσης Vex'd) είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο για αρκετό καιρό αλλά να που επιστρέφει με νέο άλμπουμ στην δική του Knives και με πολύ ενδιαφέρουσες συμμετοχές -Egyptrixx (επίσης επέστρεψε με πολύ ωραίο άλμπουμ στις αρχές τις χρονιάς και το άλλο μισό του στους Vex'd Roly Porter - όπως μας λέει και το Fact όπου έκανε πρεμιέρα το παραπάνω power ambient electronics εναρκτήριο 'Vertical Stack'.

[Hazy Days]

Γιαπωνέζικη fusion, jazz, pop, funk, hip-hop, soft rock, κλπ σε ένα σχεδόν 80λεπτο mix συντροφιά για τις τεμπέλικες, νωχελικές μέρες του καλοκαιριου είτε είσαι διακοπές είτε ξέμεινες στην πόλη. Πατάς play παρακάτω ή κατεβάζεις εδώ.

Cover art: part of the photo Constitution Beach - Within Sight and Sound of Logan Airport's Takeoff Runway 22r, 07/1973.

[Pluto]

Και ενώ εμείς εδώ στην άκρη της βαλκανικής χερσονήσου ασχολουμαστε με τα ...δικά μας, στις 13.7.2015 το New Horizons τράβηξε από απόσταση 768.000 χιλιομέτρων την παραπάνω, ήδη ιστορική, φωτογραφία του πλανήτη-νάνου από το 2006 Πλούτωνα (που έχει παρομοιαστεί με το Death Star και ήδη έχει γίνει meme) με την "μεγάλη καρδιά" του.

25 χρόνια πριν, όταν ακόμα τον θεωρούσαμε πλανήτη, ο Jimmy Cauty των The KLF του είχε αφιερώσει το τελευταίο κομμάτι στον θρυλικό  ambient δίσκο Space (1990, KLF Communications)

Space - 'Pluto'

Space, 1990, KLF Communications

[Replay: Summer Session #1 & #2]

H έκτη σεζόν εκπομπών του παρόντος blog στον Poplie έκλεισε -εδώ μπορείτε να δείτε και όλα τα πόστερς της σεζόν- με δύο Summer Sessions τα οποία μπορείτε πλέον να τα ακούσετε "σε κονσέρβα" όπως ακριβώς μεταδόθηκαν στον "αέρα" στις 18.06 και 25.06 αντίστοιχα.

Το Summer Session #1 έχει μια πιο ατμοσφαιρική επιλογή τραγουδιών με έντονο το υδάτινο στοιχείο ενώ το Summer Session #2 θα μπορούσε να έχει και υπότιτλο "After the beach, on to the discotheque!".

Απολαύστε τα αμφότερα παρακάτω μέσω mixcloud και ανανεώνουμε το ραδιοφωνικό μας ραντεβού στον πιο εκλεκτικό ιντερνετικό ραδιοσταθμό της ημεδάπης (και ταυτόχρονα η καλύτερη παρέα!) για τον Σεπτέμβρη. Cheers!

Summer Session #1

Summer Session #2

[L.S.D. O.G.]

Πάνε οι εποχές που το λεγόμενο cloud rap "μεσουρανούσε" ως η νέα τάση (θυμίζω εδώ και το δικό μου αφιέρωμα @ poplie radio τότε που η εν λόγω σκηνή ήταν στα ντουζένια). Σήμερα ακόμα και ο Based God Lil B έχει σταματήσει να βγάζει δύο mixtapes το μήνα με 20+ κομμάτια έκαστο, σχεδόν μόνο οι Clams Casino και Ryan Hemsworth (άντε και οι Friendzone) έχουν μείνει στον αφρό ως παραγωγοί, ο A$AP Rocky έχει γίνει fashion curator και έχει μπει για τα καλά στο mainstream βγάζοντας δίσκους με ανάμεικτα αποτέλεσματα (πάντως όταν δεν προσπαθεί να το παίξει MGMT ξέρω γω, μας χαρίζει ακόμα απίθανα Houston via Memphis throwbacks όπως το 'Wavybone' που ακούσαμε στο Season 6 Episode 29). Το ντουέτο των Main Attrakionz είναι το πιο συγκροτήμενο σχήμα που βγήκε μέσα από όλον τον συρφετό και το 808s & Dark Grapes II να παραμένει το καλύτερο δείγμα όχι μόνο του σχήματος αλλα όλου αυτού του ήχου.

Και ενώ περιμένoyμε εδώ και δύο χρόνια σχεδόν να κυκλοφορήσουν το 808 & Dark Grapes III που μας έχουν υποσχεθεί (και με τους Friendzone να αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου την παραγωγή υποτίθεται), το Steadybloggin' μάζεψε σε μια ωραιότατη συλλογή υπό τον τίτλο L​.​S​.​D. O​.​G. (Loosies in the Sky with the Diamonds Of God) 22 "ξέμπαρκα" κομμάτια (2010-2012) από την χρυσή εποχή των Main Attrakionz -δικά τους, σόλο κομμάτια από τα 2 μέλη, guest features σε άλλους γνώριμους της σκηνής, κλπ-  που δεν βρήκαν θέση στον ορυμαγδό κυκλοφοριών τους τότε.

Ακούς/"κατεβάζεις" μέσω bandcamp παρακάτω γιατί είναι μια καλή ευκαιρία να τσεκάρεις για τι ήταν/είναι ικανό το ντουέτο των Mondre M.A.N. και Squadda B από το Oakland της Καλιφορνία μέχρι να βγεί σε κάποια μορφή στα ίντερνετς το 808 & Dark Grapes III.

[Season 6 Episode 30]

lkrory21 | Season 6 Episode 30

Πέμπτη 11.06.2015 | 11μμ | Poplie Webradio

H τελευταία "κανονική" εκπομπή μιας ακόμα φανταστικής από όλες τις απόψεις σεζόν στον Poplie. School's out Bitches και έτσ'. Τις επόμενες δύο Πέμπτες που απομένουν πριν κλείσουμε για καλοκαίρι θα σας έχω δύο special Summer Sessions να σας κρατήσουν όμορφη, χαλαρή συντροφιά σε αυλές, ταράτσες, μπαλκόνια, παραλίες ή όπου άλλου θα αράζετε τα επερχόμενα ζεστά (φαντάζομαι) βράδυα του Ιουνίου.

Poster includes a part of the image Love on Tehran's roof by Flickr user Mohammadali F.

[lkrory21's #Plissken2015 Part III]

Day 2 [06/06/2015]

Η δεύτερη μέρα του φεστιβάλ ξεκίνα σχετικά αδιάφορα με βόλτα μεταξύ των άνευρων Waxahatchee της Katie Crutchfield στην κεντρική σκηνή μπροστά σε 20 άτομα και των αμερικανό-ιταλό-γερμανών Warm Graves στην Republic μπροστά σε άλλα τόσα. Μάλλον με κέρδισε ένα κλικ παραπάνω το sci-fi-delic rock (όπως χαρακτηρίζουν οι ίδιοι τo shoegaze που βασικά παίζουν) των δεύτερων. Βοήθησε και το επικό παλτό που φόραγε μεσημεριάτικα στον Ταύρο ο ένας εξ αυτών.

Perfume Genius. Το ότι ξαφνικά μαζεύτηκε κόσμος στην main stage για το μουσικό σχήμα του Mike Hadreas (κατά το ήμισυ πατριώτης όπως μας δήλωσε κα από σκηνής) που παραλληρούσε σε κάθε του κίνηση και γνώριζε και τους στίχους των κομματιών δείχνει ότι έχει αποκτήσει και στην Ελλάδα το δικό του niche κομμάτι κοινού. Προσωπικά δεν ξετρελλάθηκα και τόσο με το στήσιμο και την πόζα στην σκηνική του παρούσια αλλα δεν του λείπουν οι καλές ιδέες στην μουσική που φτιάχνει.

Liturgy. Δεν ξέρω αν με βάση το περιπέτειωδες ηχητικά The Ark Work (2015) μπορούμε πλέον να τους χαρακτηρίζουμε καν black metal (ή hipster black metal για τους πιο κακεντρεχείς). Παρ' όλα αυτά η εμφάνιση τους είχε καθαρά metal στήσιμο και ήχο, στο κοινό έκαναν την εμφανισή τους μπλουζάκια Mayhem, κλπ και αν και ξεκίνησαν άτσαλα και μπερδεμένα (μας δικαιολογήθηκαν πως μόλις πριν μια ώρα ήρθαν από το αεροδρόμιο), σταδιακά "πήραν μπρος", άρχισαν οι "ριφάρες" και έκλεισαν δυνατά. Μεγάλο ατού φυσικά ο drummer Greg Fox.

Pharaohe Monch. Ίσως το hip-hop να είναι πιο ξενο ως άκουσμα ακόμα και από τo metal στα αυτιά του κοινού του Plissken. Παρ' όλα αυτά παρέα με τον Boogie Blind στα decks και τον μαλλί - τουρμπάνι DJ Kameron στο δεύτερο mic, o κύριος Monch έκανε το καλύτερο που μπορούσε και νομίζω καλά τα πήγε με το "κλασικότροπο" νεοϋορκέζικο hip hop σε ένα σετ που έκανε "τικ" σε όλα τα "κουτάκια" -παλιά και νέα δικά του κομμάτια, throwback σε κλασικά κομμάτια, tribute σε αποθανόντα ράπερ (Nate Dogg), το απαραίτητο κοινωνικόπολιτκό μήνυμα, επίδειξη skills στα πικάπ από τον DJ, μια απίθανη μίμηση Busta Rhymes που λιώσαμε στο γέλιο- και έκλεισε με το μεγαλύτερο χιτ της καριέρας του ('Simon Says'). All good.

Νέγρος του Μοριά. Δεν είναι κρυφό ότι δεν βρίσκω τίποτα, μα τίποτα όμως, το ιδιαίτερο στο εγχώριο hip-hop. Παρ' όλα αυτά είχα αρκετή περιέργεια να δω τι σόι πράγμα είναι ο Νέγρος του Μοριά ωστέ να τρυπώσω με άλλα μόλις 20 άτομα στο Tunnel την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι απολάμβαναν τους γκαραζοψυχεδελικούς Thee Oh Sees (ειδά τα τελευταία 15', εντάξει, καλή φάση, αντιλαμβάνομαι γιατί τους γουστάρει το εγχώριο κοινό τόσο αλλά τι χρειάζονται δύο drummers αμά παίζουν σχεδόν ακριβώς το ίδιο;). Το κάτι μεταξύ ραπερ και ρεμπέτη "slur" στις ρίμες και την ομιλία του ΝτΜ κόλλαγε ωραία πάντως πάνω στα σχεδόν "ληθαργικά" beats του Evan SBK (307 Squad) που δεν είχαν αυτήν την συνήθη διαφορά φάσης σε σχεση με τις παραγωγές του σήμερα.

Electric Wizard. Ξέρω, ξέρω, έχει την δική του σχεδόν εικοσάχρονη ιστορία στο doom/sludge metal το εγγλέζικο τρίο, εμένα μου φάνηκε όμως ότι έπαιζαν για 45 λεπτά το ίδιο κομμάτι των Black Sabbath. Εντάξει, το έπαιζαν ωραία τουλάχιστον και έτσι πέρασε ευχάριστα η ώρα μέχρι τον...

Andy Stott. Τι να λέμε τώρα, ε; Όσοι-ες στριμώχθηκαμε στην μια και στενή είσοδο του Aquarium (αυτό να το δούμε λίγο του χρόνου, ε, Plissken;) για να μπούμε να δούμε τον παραγωγό ξέρουμε τι ζήσαμε. O Andy πήρε, εύκολα, "κεφάλια" με το καθηλωτικό πειραματικό techno set του βασισμένο φυσικά κυρίως στα δύο άλμπουμ του στην Modern Love, Luxury Problems και Faith In Strangers. και δικαίως αποθεώθηκε από το κοινό. Κάτι μου λέει ότι θα γίνει συχνός επισκέπτης στα μέρη μας μετά από αυτό

Ariel Pink. Επιστρέφοντας έξω στην main stage βρίσκω όλους τους γνωστούς μου να χαζέυουν σιχτιρίζοντας τον Ariel και την τετραμελή μπάντα που έμοιαζε να έχει βγει από κωμωδία των 80s. Έκανε, λέει, μισή ωρα να ξεκινήσει λόγω προβλημάτων, κοροϊδεψε, λέει, τους Electric Wizard (σε άλλες εποχές και μπροστά σε άλλο κοινό η σκηνή θα είχε μετατραπεί σε λόφο από κουτάκια με κάτι τέτοιο) και έπαιξε χάλια. Καμία εντύπωση εδώ, αν αρχιζαν να μου λένε "πόσο το σπάει ο Ariel ρε", αυτό, ναι, θα ήταν όντως ανήκουστο. Εγώ πρόλαβα να ακούσω δύο κομμάτια στο τέλος (το αγαπημένο 'Not Enough Violence' και ένα instrumental φάση 70s prog band που το γύρισε σε AOR στα 80s), πριν μας παρατήσει σύξυλους, πλάκα είχε το πανηγύρι του απρόβλεπτου Ariel αλλά ήταν ώρα να πιάσω θέση στην μπαριέρα της Republic για τους...

Sleaford Mods. Η απόλυτη αποδόμηση του τι σημαίνει live. Ο Andrew Fearn μας χάζευε με το χέρι στην τσέπη, πέρασε την περισσότερα ώρα ανοίγοντας κουτάκια μπύρας ή βγαζοντας μας φωτογραφίες, που και που πάταγε και το spacebar στο laptop για να ξεκινήσει το επόμενο beat ώστε ο Jason Williamson να φτύσει -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τους θανατερά καυστικούς στίχους του για τα κακώς κείμενα της σύγχρονης βρετανικής κοινωνίας. Δεν παρέλειψε να ειρωνευτεί και τους Mogwai. "What's that shit over there?" σχολιασε σε μια παύση καθώς οι σκωτσέζοι "άστραφταν και βρόνταγαν" στο main stage ενώ σε επόμενη φάση διεμήφθη η πιο αστεία στιγμή του φεστιβάλ (μαζί με την μίμηση Busta Rhymes από τον Pharaohe):

JW: Who's playing next door?

Κοινό: Mogwai!

JW: Jesus fucking Christ, are they still playing good?

Εννοείται πως τους λάτρεψα ακόμα παραπάνω.

Mogwai. Πίσω στην main stage οπου προλαβα τα τελευταία δέκα - δεκαπέντε λεπτά των πάντα καλών Mogwai (έχω την εμπειρία δύο - τριών live τους), ο γνωστός Mogwai-όλογος PHD Φαντασμένιος όμως λέει ότι ήταν καλύτεροι στην αρχή, δεν θα πω τίποτα άλλο εγώ, σύντομα θα τα μάθουμε όλα στο μπλογκ του.

Mikal Cronin. Το πολύ συμπαθητικό indie rock του αμερικάνου τραγουδοποιού και της παρέας του ήταν για μένα ότι έπρέπε για να κλείσει μουσικά το Plissken Festival 2015. Άντε και του χρόνου!

[Part I] [Part II]

[lkrory21's #Plissken2015 Part II]

Day 1 (05/06/2015)

Strand Of Oaks: Η Vicky τους είχε #1 πέρυσι εδώ στο παρόν blog, εγώ δεν τους έχω καν τσεκάρει δισκογραφικά. Τελικά όμως θα έπρεπε να το έχω κάνει ήδη αφού ήταν συμπαθέστατο ξεκίνημα για το φεστιβάλ, ωραία μουσική παρέα για την πρώτη μπύρα με τον ήλιο να μας βαράει κατακούτελα.

Xylouris White. Τους είχα δει και πέρυσι στο Resistance στην Γεωπονική και το Goats (2014) μου άρεσε πολύ, οπότε ήξερα λίγο - πολύ τι να περιμένω και δεν με απογοήτευσαν. Δεν με "απογείωσαν" όμως κιόλας όπως θα μπορούσαν να έχουν κάνει.

The Coathangers. Οι φίλοι μου λένε καλά λόγια για αυτές οπότε είπα να κάνω την πρώτη βόλτα προς την Republic σκηνή αλλα δεν είδα κάτι ουσίας πέρα από μια καλή διασκευή σε Gun Club. Εντάξει είχε πλάκα που άλλαζαν και όργανα μεταξύ τους σχεδόν σε κάθε τραγούδι αλλά ως εκεί.

Metz. Το πρώτο πολύ καλό live της μέρας. Το καναδέζικο τρίο δεν μάσησε από την ζέστη και τον ήλιο στην φάτσα τους και έπαιξε με πάθος κολασμένο punk rock έχοντας ως άξονα και τα δύο LPs τους ως τώρα. Επιβεβαίωσαν εύκολα ότι είναι από τα καλύτερα κιθαριστικά σχήματα νέας εσοδειάς

Tony Allen. Ο Brian Eno έχει πει ότι είναι ο καλύτερος drummer όλων των εποχών και πιθανόν χωρίς αυτόν το afrobeat του Fela δεν θα ήταν το ίδιο οπότε εννοείται ότι θα τον έβλεπα (για δεύτερη φορά). Πλαισιωμένος από μουσικούς που είχαν το 1/2 ή και το 1/3 της ηλικίας του, έπαιξε αυτό που θα περιμένε κανείς να παίξει, χωρίς εκπλήξεις.

Dalhous. Αλλαγή κλίματος στην Tunnel με το ντουέτο που ηχογραφεί στην Blackest Ever Black να γεμίζει τον χώρο με ομιχλώδη, πειραματική electronica φτιαγμένη από στρώματα από αποδομημένα samples ντυμένα με ωραία visuals στο background. Το δεύτερο καλύτερο live της ημέρας ως τώρα.

Austra. Ώρα να βγούμε από το Tunnel, λίγο αέρα ρε παιδιά, λίγο "φως". Οι καναδοί δεν μου λένε και πολλά (όσο έχω ακούσει) δισκογραφικά αλλά όσο τους είδα για ένα εικοσάλεπτο με κέρδισαν, απροσδόκητα θα έλεγα. Η synth pop/electronica τους λειτουργεί ωραία ζωντανά και η φωνή της Katie Selmanis βγαίνει καμπάνα. Στην πρώτη ευκαιρία θα ήθελα να τους ξαναδώ σε "κανονική" δική τους συναυλία.

Pharmakon. Η Aquarium σκηνή άνοιξε με τους καλύτερους οιωνούς τελικά. Όπως συνέβαινε και με τους Austra παραπάνω, οι ως τώρα ηχογραφήσεις της κατά κόσμον Margaret Chardiet ήταν εκτός του ραντάρ μου αλλά με την συγκλονιστική 20-25λεπτη εμφάνιση της (όχι ακριβώς live, κάτι σαν performance θορύβου θα το έλεγα) λουσμένη κάτω από το εκτυφλωτικό κόκκινο φως των panels της σκηνής, με αποστόμωσε. Well done, Margaret! Εδώ μπορείτε να πάρετε μια καλή ιδεα από το set της.

Savages. Τα κοριτσόπουλα έκαναν αυτό που θέλαμε να μας κάνουν και ελπίζαμε., να μας σαρώσουν  με το καλοπαιγμένο post punk τους. Ζωντανά "δουλεύει" ακόμα καλύτερα, μου άρεσε και το "ανδρόγυνο" στήσιμο της Jenny και η "δεν σας ρίχνω ουτε μια ματιά ρε" Gemma στην κιθάρα, και φυσικά μέχρι να φτάσουν να κλείσουν το σετ τους με τα ξεσηκωτικά 'Fuckers' και 'Husbands' ήταν πασιφανές (εμ, σχεδόν!) ότι ήταν η καλύτερη εμφάνιση συγκροτήματος για την πρώτη μέρα.

Evian Christ. Είχα υψηλές προσδοκίες για τον μικροκαμωμένο βρετανό DJ/παραγωγό που παρακολουθώ σχεδόν από την αρχή της καριέρας του και όχι μονο δεν τις γκρέμισε αλλά αντίθετα τις ξεπέρασε. Σκυμμένος πάνω από τα "τζιτζιμπλίκια" του με μπλουζάκι "Make Greece Acid Jamaica" έπαιξε το πιο περιπετειώδες dj set που έχω ακούσει εδώ και καιρό με εντυπωσιακές εναλλαγές από "καγκούριλες" (μέχρι τα όρια της gabba φτάσαμε) σε πιο θορυβωδεις στιγμές από αυτές που συνήθως μας χαρίζει η Tri Angle και από εκεί σε δικές του δημιουργίες.

[Part I] <> [Part III]

[lkrory21's #Plissken2015 Part I]

Το Plissken ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια, συνεχίζει ακάθεκτο μεγαλώνοντας όμορφα και σταδιακά και έχει φτάσει πλέον εν έτει 2015 να είναι το μόνο σχεδόν εγχώριο φεστιβάλ (μαζί με το πάλαι πότε Synch Festival, ειδικά όταν γινόταν στο Λαύριο) που μπορεί και στέκεται επάξια δίπλα σε αντίστοιχα της αλλοδαπής, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά, και έτσι πλέον δεν σκάμε από ζήλεια εμείς που έχουμε κόψει, προς το παρόν, τις συναυλιακές βόλτες στα εξωτερικά. Γνωστά αυτά.

Αξίζουν σίγουρα όμως συγχαρητήρια στην διοργάνωση για την αναδιάταξη του χώρου φέτος με την μετακίνηση της main stage στον εξωτερικό χώρο (σταμάτησαν τα ανούσια μέσα-έξω), την ύπαρξη και δεύτερης ανοικτής σκηνής - Republic, με σουρρεαλιστικό background πίσω από τις μπάντες το πέρα-δώθε φορτηγών, κλαρκς, κλπ. Ευτυχώς το βράδυ η προβολή visuals στον τοίχο της απέναντι βιοτεχνίας/αποθήκης την μεταμόρφωνε πραγματικά- και το στήσιμο της Aquarium σκηνής που ήταν η πιο όμορφα στημένη οπτικά σκηνή που εχω δει εντός ή εκτός Ελλάδος σε φεστιβάλ.

Η διάρθρωση δε του line-up καλύτερη από ποτέ, ελάχιστα overlaps (για μένα τουλάχιστον) και χωρίς τις ενίοτε αμήχανες "κοιλιές" του παρελθόντος που μας εκαναν να βολοδέρνουμε σαν τις άδικες κατάρες στους έξω χώρους, άλλωστε με τέσσερεις σκηνές (η Aquarium άνοιγε στις 10μμ βεβαια) στάνταρ υπήρχε πλέον κάτι ενδιαφέρον να χαζέψεις.

Απόλαυσα πολύ επίσης την πολυσυλλεκτικότητα στις αλλαγές, προσωπικά το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό να μπορείς να αράξεις π.χ. μόνο στην Main Stage και να απολαύσεις διαδοχικά τόσο διαφορετικά σχήματα και καλλίτεχνες μεταξύ τους όσο οι  Perfume Genius, Liturgy, Pharaohe Monch, Thee Oh Sees, κλπ.

Πάμε να δούμε όμως τι μάζεψε ο κουβάς από τις εμφανίσεις συγκροτημάτων και καλλιτεχνών στα δύο επόμενα μέρη: Part II, Part III

Σημείωση: Όλες οι φωτογραφίες και στα τρία μέρη από τον Αναστάσιο Τάτση (βλέπε επίσης φυσικά Ice_Eyes).

[Replay: Season 6 Episode 28]

Το 28ο επεισόδιο της 6ης σεζόν εκπομπών του παρόντος blog στον Poplie με ενα αφιέρωμα σε τραγούδια για την πιο υποτιμημένη (;) μέρα της εβδομάδας, διαθέσιμο πλέον σε "κονσέρβα" στο Mixcloud. 

Όπως ακριβώς μεταδόθηκε, με τα σαρδάμ και τα λαθάκια του, το βράδυ της Πέμπτης 28.5.2015. Απολαύστε υπεύθυνα.

[Brick are heavy ...again!]

Η "So 90s" νοσταλγία καλά κρατεί -καικαι οι αγαπημένες μας μπάντες του τότε επανσυνδέονται η μία μετά την άλλη για συναυλίες, δίσκους, κλπ. Σειρά πήραν οι L7, οι κορίτσαροι από το LA (τα έχουμε ξαναπεί εδώ και εδώ) και προχθές έπαιξαν την πρώτη τους συναυλία με το αυθεντικό line-up 18 ολόκληρα χρόνια μετά την διάλυση τους. 

Μικρό δείγμα η εκτέλεση του "αειθαλούς" slacker ύμνου 'Pretend We're Dead' ζωντανά στο The Echo του Los Angeles πριν 2 μέρες (εδώ και εδώ reviews της εμφανισης από Rolling Stone και LA Weekly αντίστοιχα).

L7 - 'Pretend We're Dead' [Live]

Photo via L7's official FB page.

[Headbanging In The Mirror]

Ducktails - 'Headbanging In The Mirror' [Official Video] 

St.Catherine, 24.7.15, Domino Records

Πάει καιρός από τότε που οι Ducktails του Matt Mondanile (βλ. επίσης Real Estate) από το New Jersey ήταν ένα one-man project και το FACT τον χαρακτήριζε poster boy της "hypnagogic pop", είχε έρθει και από τα μέρη μας εκείνη την περίοδο.

H στροφή ξεκίνησε με το Ducktails III: Arcade Dynamics (2011). Τώρα μένει στο Los Angeles, oi Ducktails ηχογραφούν για την Domino, "τουράρουν" με πενταμελή μπάντα πλέον (πάνε αυτά) και παίζουν ωραία χαλάρη indie pop με τις πιο πειραματικές αναζητήσεις που είχε στην αρχή ο Matt να έχουν υποχωρήσει στο (πολύ) βάθος.

Ισχύει σχεδόν ότι είπα πριν λίγο καιρό και στο Season 6 Episode 25 @ Poplie.eu και για τους Vetiver του Andy Cabic (κυκλοφόρησαν νέο δίσκο και αυτοί νωρίτερα μες στην χρονιά), η indie pop που παίζουν αμφότεροι δεν ανακαλύπτει τίποτα νέο, δεν προσθέτει τίποτα καινούριο στο είδος αλλά είναι όμορφη, καλοφτιαγμένη και μπορεί να σε συντροφεύσει περίφημα τις περισσότερες ώρες της ημέρας σου (ή και της νύχτας σου). Μερικές φορές αυτό είναι όλο που θες  από την μουσική, απλά να σου κρατάει ωραία συντροφιά.

Το 'Headbanging In The Mirror' παραπάνω είναι το πρώτο single από το επερχόμενο St.Catherine και συνοδεύται από ένα υπέροχο βίντεο - βόλτα στην Νότια Καλιφόρνια.γυρισμένο από την Rose Schlossberg (εγγονή του JFK και της Jackie λέει το Pitchfork).

[Reducer]

HANZ - Reducer [Stream/Free Download] 

2014,Self-Released/2015, Tri Angle Records

Στον απόηχο των εορτασμών των πέντε χρόνων λειτουργίας της με ένα μεγάλο πάρτυ στην Νέα Υόρκη με σχεδόν όλο το ρόστερ της να συμμετέχει, η Tri Angle Records -την οποία το παρόν blog παρακολουθεί με ενδιαφέρον εδώ και χρόνια όπως ξέρετε αφού βγάζει την πιο ενδιαφέρουσα/περιπετειώδη μουσική εκεί έξω- αποφάσισει να δώσει προς το παρόν για δωρεάν download, θα ακολουθήσει και έκδοση σε βινύλιο αργότερα, το ντεμπούτο άλμπουμ Reducer του νέου αποκτήματος της, του νεαρού παραγωγού από την North Carolina υπό το ψευδώνυμο ΗΑΝΖ (κανονικό όνομα Brandon Juhans). 

To Reducer (που μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο ή να το κατεβάσετε δωρεάν παραπάνω), για την ιστορία, είχε πρωτοκυκλοφορήσει πέρυσι μέσω bandcamp από τον ίδιο τον HANZ και το TinyMixtapes το είχε στα καλύτερα του τρίτου τριμήνου του 2014 αλλα εγώ χαμπάρι δεν είχα πάρει! Ποτέ δεν είναι αργά, ε;

Στο "μίξερ" του Brandon χωράνε σχεδόν τα πάντα και έτσι από το 'The History Of' που ανοίγει το Reducer μέχρι το 'Count' (ίσως το καλύτερο κομμάτι με βάση τις πρώτες ακροάσεις) που το κλείνει τον βρίσκουμε για περίπου 40' να μπερδεύει, έχοντας ως βάση το σκοτεινό πειραγμένο hip-hop, δυστοπική electronica, industrial, drones, post-punk μπασογραμές ('Rust', 'Capsule'), θραύσματα από dancehall και rap φωνητικά, spoken word samples, κ.α., δημιουργόντας στο σύνολο έναν πολύ ενδιαφέροντα, στιβαρό δίσκο.

Και αφού αναφερθήκαμε πιο πάνω στο πάρτυ της Tri Angle, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε και στο εξαιρετικό dj set της ...μασκοφορεμένης Bjork (αυτή η παρέα που κάνει τελευταία με την Tri Angle και με τύπους όπως ο Haxan Cloak και ο Arca μόνο καλό της κάνει, βλέπε και το πρόσφατο Vulnicura) που έκλεισε το event εκλεκτικότατα ανακατεύοντας Kate Bush, Jeremih, Cut Hands, Death Grings, Teengirl Fantasy, κλπ με Lotic, The Haxan Cloak, Hanz, Rabit, κλπ. Ακούστε το ολόκληρο παρακάτω.

[Days Under The Sun]

Oi Popliars διαλέγουν τα αγαπημένα τους τραγούδια για το μαγιάτικο On Repeat με τον υπότιτλο Days Under The Sun. Το ακούτε ολόκληρο (δείτε επίσης ποιος-α διάλεξε τι) εδώ μέσω Tapely.

Η δική μου επιλογή -η πανέμορφη διασκευή της Gazelle Twin στο 'Love & Mercy' του Brian Wilson (εδώ το αυθεντικό από το Brian Wilson του 1988) που κόλλησε ωραία και στο finale της πέμπτης σεζόν του The Walking Dead- διαθέσιμη προς ακρόαση και παρακάτω. Και μην ξεχνιόμαστε, αυτή την Κυριακή σας περιμένουμε ως Poplie Radio όλους-ε, ξέρετε που, τι, πως!

[I Know There's Gonna Be (Good Times)]

Jamie xx - 'I Know There's Gonna Be (Good Times)'

(feat. Young Thug & Popcaan)

In Colour, 2.06.2015, Young Turks

Κάτι μου λέει ότι με αυτό το single σιγουρέψαμε ότι o Jamie xx ετοιμάζει σούπερ ντεμπούτο. File under: #Amazing #InstantClassic

[China Blue]

Jackson C. Frank - 'China Blue' (Shotwell Sessions 1972)

The Complete Recordings, 08/2015, Ba Da Bing Records

"There are hard luck stories, and then there's Jackson C. Frank". Η φράση με την οποία ξεκινά το άρθρο-αφιέρωμα που έκανε το 2014 στην Guardian o Bob Stanley (μέλος των Saint Etienne, και συγγραφέας του φανταστικού Yeah Yeah Yeah: The Story Of Modern Pop - 2013, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα) συνοψίζει, νομίζω με τον πιο επιτυχημένο τρόπο, την τραγική ζωή του αμερικάνου folk τραγουδοποιού Jackson C. Frank (1943-1999), ο οποίος βρέθηκε στο επικέντρο της άνθησης της βρετανικής folk σκηνής στα μέσα των 60s, υπήρξε σύντροφος και μέντορας της Sandy Denny, φίλος με τον Paul Simon και τον Al Stewart (ο πρώτος τον βοήθησε να ηχογραφήσει και να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο του) και, παρ' όλο που δεν γνώρισε καμία εμπορική απήχηση, τα τραγούδια του έχουν επηρρεάσει και έχουν διασκευαστεί από πλήθος καλλιτεχνών. 

Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω τους Simon & Garfunkel, Nick Drake, Bert Jansch, John Renbourn, Colin Meloy (The Decemberists), Robin Pecknold (Fleet Foxes), Mark Lanegan, Fairport Convention, Sandy Denny (η οποία έχει γράψει επίσης για αυτόν το 'Next Time Around'), κλπ, δύο τραγούδια του έχουν χρησιμοποιηθεί στο OST του Martha Marcy May Marlene (το ένα σε διασκευή από τον ηθοποιό John Hawkes), επίσης τραγούδι του (το φανταστικό 'Dialogue (I Want To Be Alone)' έχουν χρησιμοποιήσει οι Daft Punk στο soundtrack του Electroma, ακόμα και ο Nas χρησιμοποίησε το 'Milk & Honey' ως sample στο 'Undying Love'!

Τα είπαμε και πρόσφατα όλα αυτά στα πλαίσια του After Hours Music Club στον Poplie όταν ακούσαμε το ένα και μοναδικό "επίσημο" άλμπουμ (αλλά τι άλμπουμ, ε;) που άφησε πίσω του (Jackson C. Frank, 1965, Columbia) αλλά για όποιον θέλει να διαβάσει περισσότερα για τον Frank υπάρχουν ουκ ολίγα μέρη στο διαδίκτυο (και μη, π.χ. στο Electric Eden του Rob Young) πέρα από το άρθρο του Stanley παραπάνω, βλ. πχ εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

To Jackson C. Frank έχει επανεκδοθεί άπειρες φορές και στην διάρκεια των ετών έχουν κυκλοφορήσει κάποιοι επιπλέον δίσκοι και συλλογές με ακυκλοφόρητα κομμάτια του Frank, η καλύτερη και προτεινόμενη από αυτό εδώ το blog είναι σαφώς το Blues Run The Game του 2003 που περιλαμβάνει ολόκληρο το ντεμπούτο του, demos, single versions, κλπ (υπάρχει και στο spotify). 

Τώρα η Ba Da Bing records μαζεύει ότι υπάρχει ηχογραφημένο από τον Jackson C. Frank, από διασκευές σε Elvis Presley (προσωπικός ήρωας του, τον συνάντησε και στην Graceland σε ηλικία 11 χρονών!) στα τέλη των 50s μέχρι τα τελευταία τραγούδια του το 1997-συνολικά 67 τραγούδια εκ των οποίων τα 24 βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας-, σε μια νέα συλλογή υπό τον τίτλο The Complete Recordings (6πλο βινύλιο/3πλο CD) που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο και τo όμορφο 'China Blue' παραπάνω (έκανε πρεμιέρα χθες στο Pitchfork) είναι ένα από τα ακυκλοφόρητα ως τώρα που βρίσκουμε μέσα σε αυτή.

Ωραία όλα αυτά, δεν λέω, και μας δίνουν και άλλες πτυχές της τραγουδοποίας του Frank αλλά αυτό που προτείνω εγώ, αρχικά τουλάχιστον, είναι να κάνετε την χάρη στον εαυτό σας και απλά να κάτσετε να ακούσετε το ντεμπούτο του (αν δεν το έχετε κάνει ήδη) παρακάτω.