(Wanted Dead Or A)Live: Ejekt Festival 2006

I used to think that the day would never come... (But it came!)

03-06-2006

Ejekt Festival
Ολυμπιακές Εγκατάστασεις Ελληνικού

New Order, Hooverphonic, Radio 4, Film, Marsheaux, Phil Kerian, James Lavelle, Vitalic, Miss Kittin

Ήταν πολύ καλύτερα από ότι περιμέναμε και σίγουρα 10 φορές καλύτερα από την περσινή αρπαχτή!
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Φτάσαμε στο χώρο γύρω στις 7 παρά. Κόσμος ήδη αρκετός και μια προσμονή 23 χρόνων που είχε κλιμακωθεί επικίνδυνα πλανιώταν στο χώρο. Αν έσπαγε ο διάολος το ποδάρι και δεν έβγαιναν οι New Order κανείς δεν ξέρει τι θα συνέβαινε...   Eπι σκηνής οι Film, που εμάς μας φαίνονται αδιάφοροι, παρ΄ όλα αυτά η γενική εντυπωση ήταν ότι παίξανε καλά. Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα!

Ακολούθησαν οι Radio 4 σε ένα ωραίο και καλοπαιγμένο σετάκι κάπου μεταξύ Clash και χορευτικής μουσικής, διανθισμένο με live percussion και βασισμένο στα δύο προηγούμενα άλμπουμ (αλλά και κάποια ωραία καινούργια τραγουδια). Το κοινό σε ψιλοαδιάφορη στάση απέναντι τους εκτός από τις 5-10 σειρές μπροστά. Δεν βοήθαγε και τόσο το ήταν νωρίς αλλά ότι ό ήχος και το στυλ τους ταιριάζουν καλύτερα σε κάποιο κλειστό χώρο. Εμάς πάντως μας άρεσαν πάρα πολύ!

Στην συνέχεια οι Hooverphonic επί σκηνής κάτι που, κατά την ταπεινή μας γνώμη, δημιούργησε "κοιλιά" στο πρόγραμμα. Όχι ότι οι Βέλγοι παίξανε άσχημα ενώ φάνηκε ότι άρεσαν πολύ στον κόσμο (που είχε πληθύνει επικίνδυνα!) αλλά ανάμεσα στο δυνατό σετ των Radio 4 και σε αυτό που επακολούθησε ήταν κάπως "ξεκάρφωτοι" για να το πούμε απλά! Αν είχαν κάτι άλλο (πχ LCD Soundsystem λέμε τώρα!) θα ήταν σίγουρα καλύτερα!

Όμως ότι και να έπαιζε πριν, ήταν παραπάνω από προφανές τι ήθελε ο κόσμος.. Και το πήρε με το παραπάνω. Από τις εναρκτήριες νότες του Love Will Tear Us Apart απλά απογειώθηκε το σύμπαν με πάνω από 10.000 κόσμου συμπαγέστατου (δεν μπορούσες καν να κουνηθείς) να χορεύει πάνω κάτω σύσσωμο! 2 ώρες παρα κάτι non stop επιτυχιών που μόνο συγκροτήματα τέτοιας κλάσης μπορούν να προσφέρουν. Κακά τα ψέμματα! Καλά τα διάφορα events, οι μικρές συναυλιούλες και τα ελπιδοφόρα γκρουπάκια αλλά όταν οι New Order (ή οποιοδήποτε συγκρότημα τέτοιας κλάσης) είναι σε κέφια και έτοιμοι να τα δώσουν όλα... all bets are off! Το ότι ο ήχος ψιλοέχανε στα πρώτα τραγούδια και η φωνή ήταν λίγο "σπασμένη" (ε δεν είναι και λυκόπουλα, μεγάλοι άνθρωποι είναι!) ήταν μικρολεπτομέρειες ανευ σημασίας. Το πανυγήρι είχε στηθεί έτσι και αλλιώς.

Αυτό το "We won't take so long next time" να το κρατήσουμε ή η επόμενη φορά θα είναι το 2029?

Στο dance stage βρεθήκαμε μετά το τέλος των New Order (όχι ποιος έφευγε να πάει να δει Phil Kerian? - Νο offence Phil!) όπου χορέψαμε στα σετ των James Lavelle και Vitalic (άψογος όσο είδαμε) αλλά η κούραση και η ορθοστασία have taken their toll (οκ! ούτε εμείς είμαστε πια λυκόπουλα! Χε χε χε) Kατά τις 3 και αποχωρήσαμε οπότε δεν γνωρίζουμε τα πως και τι από το σετ της Miss Kittin. Maybe next time!

Τέλος να πούμε ότι η διοργάνωση ήταν πολύ καλύτερη από πέρυσι σε όλα τα επίπεδα αν και δεν αποφεύχθηκαν οι μεγάλες ουρές στα μπαρς και τα stands με τα κουπόνια. ΟΚ,  δεν μπορείς να τα έχεις όλα, έτσι δεν είναι;

Αυτά προς το παρόν, περάστε και από το blog του Schottkey για φωτογραφίες... (αν δεν τις έχει ανεβάσει ακόμα, πρήξτε τον στα comments! Χα!)

 

See Ya In The Pit!