Έχουμε κουραστεί να το λέμε (και εσείς μάλλον κουραστεί να διαβάζετε), εκείνοι οι έρ'μοι οι κουτόφραγκοι πως τα καταφέρνουν; Να αρχίσουμε να αραδιάζουμε ονόματα, τιμές, κλπ για το Sziget (Ουγγαρια); Για το Primavera Sound (Ισπανία); Για το Rock Werchter (Βέλγιο); Δεν έχει νόημα πια...
Τέλος πάντων...
Τρεις ταινίες είδαμε τις τελευταίες τρεις ημέρες....
Για αρχή το πολυαναμενόμενο The Fountain του Darren Aronofsky. Χωρίς να είναι κακό, μας κούρασαν οι επαναλαμβανόμενες υπερβατικές - ονειρικές σκηνές με κάτι σφαίρες σαν τα ...τερερίμ του Λιακόπουλου. Όμως στις υπόλοιπες σκηνές του έργου η σκηνοθεσία και η κινηματοογράφηση ήταν εκπληκτική ενώ η μουσική των Clint Mansell με Kronos Quartet και Mogwai ...από άλλο πλανήτη!
To πολυσυζητημένο στις Νύχτες Πρεμιέρας του 2006 Shortbus είδαμε σε DVD επιτέλους και μας έμεινε η απορία: Γιατί τόσος ντόρος; Ως ταινία πηγαινοερχότανε από σχεδόν πορνογραφικές σκηνές έως καθαρά κωμικοτραγικές με τους ηθοποιούς σε υποτυπώδεις ερμηνείες. Η σκηνή του τέλους με το τραγούδι ίσως ήταν η μόνη που άξιζε στο έργο. Δείτε το πάντως για να αποκτήσετε και εσείς την δική σας γνώμη.
Τέλος χθες το βράδυ είδαμε στην πρώτη εκ των δύο προγραμματισμένων προβολών (η άλλη είναι μεθαύριο, Μ.Πέμπτη 5/4/2007) στο Μικρό Μουσικό Θέατρο (Βεϊκου 31, Κουκάκι) του μουσικού ντοκυμαντέρ Danielson: A Family Movie (or, Make A Joyous Noise Here). Ναι, αυτός είναι ο πλήρης τίτλος του ντοκυμαντέρ που πραγματεύεται τα έργα και τις ημέρες ενός από τα πιο "περίεργα" σχήματα / καλλιτέχνες της αμερικάνικης indie σκηνής. Κάπου μεταξύ του Dig! (χωρίς τα ναρκωτικά και τους Dandy Warhols!) και του The Devil And Daniel Johnston (χωρίς την ψυχική ασθένεια) σε στυλ και ύφος, στο ντοκυμαντέρ παρουσιάζονται όλα τα projects του Daniel Smith (Danielson, Danielship, Danielson Famile, Brother Danielson) καθώς και η παράλληλη πορεία του Sufjan Stevens που ξεκίνησε αναπληρώνοντας τον βενιαμίν της οικογένειας Smith για τις ανάγκες ευρωπαϊκής περιοδείας και κατέληξε στην πρωτοκαθεδρία του αμερικάνικου indie / folk / κλπ. Να πάτε, να πάτε την Πέμπτη, έχει και δωράκι με την είσοδο!
Κατά τ' άλλα χθες περάσαμε μια βόλτα και από το Bios (Πειραιώς 84) όπου λαμβάνει χώρα το διήμερο πάρτυ για τα δύο χρόνια του περιοδικού Velvet. Είδαμε μόνο τους Dread Astaire, των οποίων το "βρώμικο" rock δεν είναι και τόσο κακό, μάζεψαν κόσμο, προβάλλοταν και από πίσω συναυλία των AC/DC, κλπ, κλπ, κλπ. Όλα καλά και όλα ωραία (και εσύ ήσουν με άλλονε παρέα) αλλά με τόση "υπερπροώθηση" (πόσες ταυτόχρονες συνεντεύξεις σε περιοδικά / εφημερίδες / κλπ την περασμένη βδομάδα είπαμε είχανε?) και η γιαγιά μου με ένα ukelele θα μάζευε κόσμο! Το πάρτυ του Velvet συνεχίζεται και σήμερα στο Bios και όσον αφορά το συναυλιακό κομμάτι εμφανίζονται στις 22:30 οι The Model Spy, Zebra Tracks και My Wet Calvin.
Αύριο, Μ.Τετάρτη (αθεόφοβοι!) στο Bios, εμφανίζονται οι Mouse On Mars με την Laetitia Sadier των Stereolab. Ώρα έναρξης: 22:30, τιμή: 25€.
Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου