Στo ομώνυμο ντεμπούτο του ως Black Meteoric Star (που μόλις κυκλοφόρησε απο την DFA) ο Gavin (που στην παραπάνω φώτο μοιάζει λες και μόλις τον συνέλαβαν για ένοπλη ληστεία!!!) αφήνει πίσω του την 70s beatless synth-prog ambient-ίλα της προαναφερθείσας συνεργασίας με την Delia (που αξίζει να αναζητήσετε επίσης) και ρίχνει μια μια πολύ ενδιαφέρουσα, καλοφτιαγμένη "βουτιά" σε 80s proto acid house ηχοτοπία, με χρήση αναλογικών keyboards της εποχής,κλπ και με όλα τα αντίστοιχα μουσικά τερτίπια μαζί σε μια αδυσώπητη, σχεδόν υπνωτική επαναληπτικότητα ("Repetition is music" και έτσι!) που το φτάνει στα όρια της ψυχεδέλειας. Το βάζεις να παίξει και πραγματικά σε "ταξιδεύει" αν και έχουμε την εντύπωση ότι μάλλον θα λειτουργεί (δεν έχει δοκιμαστεί, που άλλωστε;) άψογα και στο ...dancefloor ή καλύτερα σε καμιά εξοχή όπως τα παλιά τα χρόνια... ;-)
Προς το παρόν απολαύστε ένα fan made βίντεο για το 'Dominatron'...
Ακολουθεί και ένα video -έτσι ως ...προπόνηση- που δεν σχετίζεται άμεσα με το εν λόγω festival αλλά είναι μια πάρα πολύ ωραία ζωντανή εκτέλεση του θρυλικού άσματος του ...Οράτιου (= Horace Andy!) από τους καλιφορνέζους punk/dub Future Pigeon και τον Ranking Joe. Βάλε ρε μάστορα να παίξει...
Για όσους-ες δεν τον γνωρίζουν ο 28χρονος κιθαρίστας κυκλοφορεί εδώ και αρκετό καιρό την πανέμορφη ακουστική - instrumental μουσική του (κάπου μεταξύ "πειραγμένης" folk και 'μετά'-κλασικής μουσικης - ας πούμε) σε CD-Rs ή/και μικρές δισκογραφικές εταιρείες (παράλληλα συμμετέχει και στο ντουέτο των Brethren Of The Free Spirit αλλά και στους αειθαλείς Current 93) λαμβάνοντας διθυραμβικά σχόλια και δημιουργώντας έναν μικρό αλλά ταγμένο κύκλο "φανατικών".
Στην πραγματικότητα βέβαια, δεν μπορεί κανείς να περιγράψει αυτόν τον δίσκο (όπως και τους προηγούμενους άλλωστε) χωρίς να περιπέσει σε πολλές κοινοτυπίες ή/και υπερβολές. Γιαυτό σας συστήνουμε να ψάξετε και να ακούσετε -αν θέλετε βέβαια και αν σας φάνηκαν θελκτικά τα παρραπάνω!- το The Glass Bead Game μόνοι-ες σας κάποιο ήσυχο βραδάκι διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο (ίσως και το ομότιτλο, γιατί όχι;). Το εν λόγω άλμπουμ αποτέλεσε πάντως αυτές τις ημέρες μια άψογη ηχητική συντροφιά σε μια ακόμα ανάγνωση του πιο αγαπημένου ίσως ιστορικού - μετα-ιστορικού μυθιστορήματος για αυτά εδώ τα μέρη, του Εκκλησιαστή (2001, Εκδόσεις Τραυλός) {βλέπε Q} του/των Luther Blisset.
Μπορεί να μοιάζουν (ή και να είναι) κάπως "φτιαχτοί" -γνωριστήκαν μεταξύ τους μέσω της δισκογραφικής εταιρείας τους, μένουν σε τελείως διαφορετικές πόλεις της Αυστραλίας και δεν έχουν δώσει ούτε μια συναυλία έως σήμερα όπως δηλώνουν σε συνέντευξη στο Prefix-, να μοιάζουν και να ακούγονται κάπως σαν πολύ πιο πομπώδεις-glam και "ηλεκτρονικοί" MGMT, κλπ αλλά αυτά τα μικρά ή μεγάλα perks δεν πρέπει να σας στερήσουν την απόλαυση του ωραίου ντεμπούτου (σύμφωνοι, δεν λείπουν τα fillers) και των φανταχτερών videoclips. Δεν εγνωρίζουμε αν θα ξανακούσουμε ποτές κάτι για αυτούς αλλά η μουσική τους είναι σαφώς ότι πρέπει για το καλοκαίρι που διανύουμε. Ωραία, καλοφτιαγμένη ρετροφουτουριστική dance glam pop. Ψάχνετε κάτι καλύτερο;
Μπορεί να γνωρίζαμε μόνο τον έναν από τους δύο Egotrya (Beppe Loda) από τις διάφορες αφηγήσεις και άρθρα για την γέννηση και άνδρωση της cosmic / italo disco, για τους Egotrya να υπάρχουν ελάχιστα πράγματα στο διαδίκτυον και, σύμφωνα με το site του Synch, η παγκοσμίως πρώτη και τελευταία ζωντανή εμφάνιση τους (όπως ξαναείπαμε) αλλά αυτό δεν λέει και τίποτα.
Οι δύο ιταλοί μπορεί να μην σου γέμιζαν το μάτι, λόγω ηλικίας και στυλ έμοιαζαν λίγο (ή πολύ!!) με ...ταβερνιάρηδες ("να κεράσω ένα κοκκινέλι;"!!!), αλλά με χρήση του κάθε minimoog που είχε ο καθένας μπροστά του (και ένα sampler για τα μπίτια και άλλες λούπες) έδωσαν ένα εκπληκτικό cosmic / italo disco show που έκλεισε με τις καλύτερες εντυπώσεις (για εμάς!) τόσο την κουτσουρεμένη τρίτη μέρα και το "έτσι και έτσι" συνολικά φετινό Synch.
Δυστυχώς το "ταξιδιάρικο" αλλά και ταυτόχρονα χορευτικό show των Egotrya στον άψογο χώρο του Αιθρίου του Μουσείου Μπενάκη παρακολούθησαν μόνο όσοι-ες δούλευαν στην παραγωγή του φεστιβάλ και στο μουσείο, οι φωτογράφοι των διαφόρων sites και μέσων, κάτι ξέμπαρκοι σαν και εμάς... α... και οι ωραίες κοπέλες στο διαφημιστικό stand μεγάλης εταιρείας τσιγάρων. Τι να κάνουμε όμως, έτσι είναι αυτά. Όπως στρώνει κανείς, κοιμάται...
Ορίστε ένα δείγμα video από την εμφανισή τους...
Δεν είχαμε καταφέρει, δυστυχώς, να πάμε στο live transmission των Future Sound Of London εκεί στα τέλη Μάη (live review via mixtape.gr) αλλά αυτό σίγουρα ΔΕΝ χάνεται!
Synch Festival τώρα, μετά Pains Of Being Pure At Heart (15/6, Gagarin, 20€), μετά Ejekt, Ευρωπαϊκή Μέρα Μουσικής, Rockwave (αν πάμε)... ουφ! Overdose συναυλιών! Και έρχονται και άλλα πολλά... όπως π.χ.:
Ωραίοι οι The Horrors προχθές στο Gagarin αλλά "λίγοι"... Μια ώρα και με το ζορί! Πάντως επιβεβαίωσαν το hype. Επίσης, αρκετά καλή προσέλευση κοινού και ένας όγκος φανατικών μπροστά - μπροστά που ήξερε όλα τα λόγια των τραγουδιών! Μπράβο οι Horrors! Διαβάστε πιο αναλυτικά ένα review και δείτε setlist και άλλες ωραίες φώτος στον Zeugolator (από όπου "κλέψαμε" και την φωτό που ακολουθεί, thanks!).
Εντάξει, καλοί οι Exposed By Observers που είχαν τον ρόλο του support (μαζί με τους "μάλλον παρά φλερτάρουν με το EBM για τα γούστα μας" Phoenix Catscratch - αλλά εντυπωσιακή frontwoman by the way!) στους Horrors αλλά δεν βρίσκουμε ότι είναι τίποτα περισσότερο από μια ελληνική βερσιόν του σύγχρονου noise rock ήχου από Νέα Υόρκη. Δυστυχώς τίποτα παραπάνω... Μόλις διέθεσαν πάντως το EP τους με τίτλο Secondhand Youth για δωρεάν download (respect for that!) οπότε... See For Yourself.
H Lady Gaga σε συνεργασία με τον Marilyn Manson για τις ανάγκες ενός remix του 'LoveGame' της πρώτης! Αλήθεια! Αν δεν ...προσβάλλεται η αισθητική σας από το site του Perez Hilton περάστε να δείτε φώτος από τα session και να ακούσετε το remix σε stream.
Και μετά την "λαίδη και τον αλήτη"(!!!), κάτι πολύ πιο σοβαρό (μουσικά). Το blog Aquarium Drunkard "ανέβασε" σε mp3s τα κυκλοφόρημενα μόνο σε bootleg sessions (Saturday Sun Sessions) από το 1970 του Elton John όπου ο ίδιος παρέα με την Linda Thompson και μέλη των Traffic ή/και Fairport Convention διασκευάζουν τραγούδια των Nick Drake, John Martyn, κλπ. Nice! Τσεκάρετε (και "κατεβάζετε") εδώ.
Είπαμε για τους Fairport Convention και θύμηθηκαμε εκείνο το αψεγάδιαστο electric folk rock Liege & Lief (allmusicguide, wikipedia) από το 1969 με την φωνάρα Sandy Denny και όλα τα άλλα τα "παιδιά" (Richard Thompson, Simon Nicol, Dave Swarbrick, κλπ) που όποτε το βάζουμε να παίξει αρνείται ακόμα και ...το χέρι να το βγάλει απο το στέρεο και παίζει συνεχώς στο repeat. Τόσο καλό είναι. Δεν το έχετε τσεκάρει; Κακώς!
H Sub Pop προσφέρει... Cybersex! Ε, όχι ακριβώς... απλά ένα δωρεάν για download mp3 sampler με τραγούδια από πρόσφατες και επερχόμενες κυκλοφορίες της θρυλικής εταιρείας (Fleet Foxes, Handsome Furs, The Vaselines, κλπ). Πολύ έξυπνη και ακόμα πιο πολύ αστεία η old school σελίδα προώθησης του εν λόγω sampler.
Τέλος, προχθές (10/6) έλαβε χώρα η πρώτη συναυλία των επανασυνδεδεμένων Faith No More στο Brixton Academy του Λονδίνου... Διαβάστε review και δείτε πλήρες setlist στο αντίστοιχο post του Rolling Stone. Εδώ φέρνουν άλλα και άλλα, ένας π....ης διοργανωτής δεν θα τους φέρει και από εδώ; Πρέπει να ξενιτευτούμε και για αυτό; Αμάν! Πάμε να ξεθάξουμε εκείνο το πολυπαιγμένο βινύλιο του Live At The Brixton Academy από τα παλιά να ξεθυμάνουμε...
.
