Είναι γνωστόν ότι στο παρόν blog δεν είμαστε και τόσο φαν των mega events τέτοιου τύπου και προτιμούμε μικρά γκρουπς σε μικρούς χώρους. Όμως όσο καλοί και αν ήταν π.χ. οι Ulver στο Gagarin ή οι Jeniferever στο AN ή ο Black Meteoric Star στο BIOS (που ήταν εξαίρετοι καθείς στο είδος τους) αλλά όταν έχεις τους αρχιμάστορες της pop να αποδίδουν τόσο άψογα οπτικά και μουσικά τους ύμνους τους, ε, all bets are off!
Τώρα βέβαια νομίζω ότι εσείς (οι τρεις - τέσσερις) τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είτε είσασταν ανάμεσα στις χιλιάδες κόσμου (10.000; Μπορεί!) που κατέκλυσαν την γιγαντιαία αίθουσα του Metropolitan Exhibition Center ή θα τα ακούσατε ήδη από κάποιον-α που ήταν εκεί ή τα διαβάσετε ήδη αλλού (π.χ. ο φίλτατος Schottkey τα λέει ωραία και πάλι) οπότε δεν ξέρω τι νόημα έχει να τα ξαναπούμε και απεδώ αλλά ...what the hell!
Τώρα βέβαια νομίζω ότι εσείς (οι τρεις - τέσσερις) τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είτε είσασταν ανάμεσα στις χιλιάδες κόσμου (10.000; Μπορεί!) που κατέκλυσαν την γιγαντιαία αίθουσα του Metropolitan Exhibition Center ή θα τα ακούσατε ήδη από κάποιον-α που ήταν εκεί ή τα διαβάσετε ήδη αλλού (π.χ. ο φίλτατος Schottkey τα λέει ωραία και πάλι) οπότε δεν ξέρω τι νόημα έχει να τα ξαναπούμε και απεδώ αλλά ...what the hell!
Κατάρχήν -και για να τελειώνουμε εξαρχής με τα αρνητικά και τις μικρογκρίνιες- το γιγαντιαίο ορθογώνιο "κουτί" δεν ήταν ότι καλύτερο από άποψη ακουστικής καθώς θύμησε πολύ την "Ξιφασκία" στο Ελληνικό (θυμηθείτε τους Tool το 2006!) ή το " Tae Kwon Do" στο Φάληρο και οι "τσιγκοι" της οροφής και οι τεράστιες ανακλαστικες επιφάνειες μετέτρεπαν δυστυχώς ενίοτε τον ήχο από μουντό έως βορβορώδη. Όσον αφορά δε το service (parking, Bars, κλπ): Ε, εντάξει, δεν ήταν και Terravibe όσον αφορά το parking ούτε το ...αλήστου μνήμης Fly Beeyond στο ΟΑΚΑ με Tori Amos, Air και James όσον αφορά τα bars αλλά υπήρχαν και προβλήματα και καθυστερήσεις δυστυχώς.
Πάμε τώρα στο ψητό! Στον ρόλο του support ο Tasman (κατά κόσμον Τάσος Παπαστάμου), γνωστός και από τον βασικό ρόλο του κάποτε στους Closer. Δεν ξέρω τι επαφή έχετε με τον ήχο του Tasman αλλά νομίζω ότι δεν ήταν ταιριαστός για support. Κάτι πιο upbeat ή πιο (έστω και κιθαρίστικα) χορευτικό θα ήταν πιο αρμόδιο μιας και το κοινό είχε σαφώς μια πολυ πιο party διάθεση.
Αλλά με αυτά και με αυτά ήρθε η ώρα του Neil και του Chris όπου συνοδεία 4 χορευτών - backing vocalists (οι σαν δίδυμες -ή μήπως ήταν;- ξανθές, απλά θεές!) έδωσαν ένα καθ' όλα ΑΨΟΓΟ pop show, από αυτά που σπάνια βλέπουμε στην μικρή μας βαλκανική χώρα. Και δεν ξεκίνησα καν να λέω για τους κύβους από πεπιεσμένο χαρτί, τα εξαιρετικά συνοδευτικά visuals και φώτα, κλπ, κλπ.
Όλα αυτά φυσικά δεν θα είχαν και πολύ σημασία αν η μουσική ήταν, να το πούμε λαϊκά, "μάπα το καρπούζι". Μια πολύ καλή setlist που είχε για αρχή το 'Heart' και έκλεισε με το 'It's A Sin' στην "κανονική διάρκεια" και με τα 'Being Boring' / 'West End Girls' στο encore. Ναι, ok, τα πιο "πρόσφατα" κομμάτια δεν είναι ούτε καν κόντα στα classics αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον κόσμο να τραγουδά ολόκληρα τα κομμάτια και να χορεύει σχεδόν ασταμάτητα σε όλη την διάρκεια της συναυλίας (2 ώρες παρά ένα τέταρτο συνολικά).
Πάντως μας άρεσε πολύ και η σύζευξη του δικού τους 'Domino Dancing' με το 'Viva La Vida' των Coldplay και, ναι, θα θέλαμε και εμείς το 'Rent' να είχε παιχθεί. Αλλά εντάξει, δεν μπορεί να έχει κανείς όλα σε αυτό τον κόσμο. Και δεν είδαμε ούτε έναν/μια στην έξοδο που να μην είναι καταϊδρωμένος-η από το χορό, ξελαρρυγγιάσμενος-η από το τραγούδι και με χαμόγελο ως τα αυτιά! Αυτό, νομίζω, τα λέει όλα!
Στις συναυλίες της χρονιάς; Αναμφισβήτητα!
Pet Shop Boys - 'West End Girls' (Live At Metropolitan Expo, Athens, GR)
Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!
Όλα αυτά φυσικά δεν θα είχαν και πολύ σημασία αν η μουσική ήταν, να το πούμε λαϊκά, "μάπα το καρπούζι". Μια πολύ καλή setlist που είχε για αρχή το 'Heart' και έκλεισε με το 'It's A Sin' στην "κανονική διάρκεια" και με τα 'Being Boring' / 'West End Girls' στο encore. Ναι, ok, τα πιο "πρόσφατα" κομμάτια δεν είναι ούτε καν κόντα στα classics αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον κόσμο να τραγουδά ολόκληρα τα κομμάτια και να χορεύει σχεδόν ασταμάτητα σε όλη την διάρκεια της συναυλίας (2 ώρες παρά ένα τέταρτο συνολικά).
Πάντως μας άρεσε πολύ και η σύζευξη του δικού τους 'Domino Dancing' με το 'Viva La Vida' των Coldplay και, ναι, θα θέλαμε και εμείς το 'Rent' να είχε παιχθεί. Αλλά εντάξει, δεν μπορεί να έχει κανείς όλα σε αυτό τον κόσμο. Και δεν είδαμε ούτε έναν/μια στην έξοδο που να μην είναι καταϊδρωμένος-η από το χορό, ξελαρρυγγιάσμενος-η από το τραγούδι και με χαμόγελο ως τα αυτιά! Αυτό, νομίζω, τα λέει όλα!
Στις συναυλίες της χρονιάς; Αναμφισβήτητα!
Pet Shop Boys - 'West End Girls' (Live At Metropolitan Expo, Athens, GR)
Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου