Για όσους-ες ξεμείνουν στο "κλείνον άστυ" ή θα βρίσκονται μεν εις τα εξοχάς κάπου στην αθάνατη ελληνική επαρχία αλλά κοντά σε wi-fi, adsl, κλπ...
Το Μεγάλο Σάββατο (3/4) και από τις 6 έως τις 8μμ, όπως πάντα στον Poplie, συνοδεύουμε ηχητικά την παρασκευή της πατροπαράδοτης μαγειρίτσας και γιορτάζουμε την επερχόμενη Ανάσταση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού με άφθονο rock'n'roll όλων των ειδών! You have been warned!
Αν κανετε follow στο twitter την (θεά) Erykah Badu -θα την βρείτε κάτω απ' το όνομα fatbellybella- σίγουρα θα έχετε πάρει χαμπάρι τον ορυμαγδό από tweets / retweets, κάνει RT σχεδόν ότι tweet την αναφέρει, που ποστάρει στις μεταμεσονύκτιες ώρες (τοπική ώρα), συνήθως ξεκινώντας / συνοδευόμενα με ένα tweet που λέει 'They sleep We grind".
Απο χθες και με αφορμή το ολοκαινουργιο και εξαιρετικό video 'Window Seat' (ακολουθεί παρακάτω) από το New Amerykah Part Two (The Return Of Ankh) μας λέει, μεταξύ άλλων - πολλών άλλων, πως γυρίστηκε...
"we only had 1 shot to get it right . we didnt plan the shot . coodie and i just went raw dog . too busy lookin for cops and being petrified" (tweet)
"it was st patrics day in dallas . i was at the grassy knoll . although i was thinking 1 million things as i walked i didnt see anything ..." (tweet)
"..didnt remember what kind of undies i wore that day so i chked 1st b4 removing pants.lol. i knew my intent was good.that thought made it ok" (tweet)
"had to put money in the meter cause i had to leave my car in case cops came ... after last action , we ran like hell ! lol" (tweet)
Πως είχε την υποστήριξη των δικών της ανθρώπων...
"hours before i talked to mama .she said she wasnt fully in favor but she had my back ." (tweet)
"Andre said,if u gone go ,go all the way./D.O.C. said, U got huge balls kid.& gave me a high five...i bathed,took a breath.i started the car" (tweet)
"i told puma (5) my plans . she looked at me with a blank face and replied . ok mama . can i have another pudding ?" (tweet)
...αλλά και τις αντιδράσεις περαστικών στον τόπο που γυρίστηκε το video (downtown Dallas)...
"they were yelling , THIS IS A PUBLIC PLACE : YOU OUGHTA BE ASHAMED : PUT YOUR CLOTHES ON : DAMN GIRL! etc..." (tweet)
...αλλά και σε κάποια gossip blogs:
"i expected the gossip blog sites to spin it negatively . i expected people to ride with me ." (tweet)
"RT @Pinkroyaltie @fatbellybella so sandra rose has you on her blog sayin you were filming in front of a green screen..& you digitally enhanced your behind.." (tweet)
και απαντά στο καπάκι: "who? who is sandra rose? lol" (tweet)
Anyway, αν δεν καταλαβαίνετε προς τι ο χαμός, δείτε το βίντεο του 'Window Seat' και θα καταλάβετε!
Νέο τραγούδι από τους LCD Soundsystem με τίτλο 'Drunk Girls' από εχθές στο off. youtube channel της Parlophone. Θα περιλαμβάνεται στο επερχόμενο, άτιτλο ακόμα και πιθανά τελευταίο άλμπουμ τους (όπως δηλώνει δεξιά κ αριστερά ο James Murphy) που θα κυκλοφορήσει στις 17/5.
Πολύ συμπαθές 70s glam rock pastiche / party anthem που υποθέτω θα χορευτεί πολύ εφέτος το 'Drunk Girls' αλλά ως εκεί. Καλύτερα να περιμενουμε ολόκληρο το άλμπουμ για να δούμε αν θα στέκεται παρέα με τα ήδη 00s classics LCD Soundsystem (2005) και Sound Of Silver (2007).
Ο poplie.eu αποφάσισε να γίνει ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός στην ιστορία με ονομαστική εορτή, γι’ αυτό και την φετινή Πρωταπριλιά, θα δέχεται χρόνια πολλά και θα ανταποδίδει με πολλά pop ψέματα σε ένα ολοήμερο online party.
Από τις 9 το πρωί της 1ης Απριλίου και για δεκαοκτώ συνεχόμενες ώρες, όλοι οι παραγωγοί του σταθμού σε ζωντανές και ηχογραφημένες ωριαίες εκπομπές θα αμολάνε ακατάσχετα μούσια, θα διαδίδουν πλήρως ανυπόστατες φήμες και θα επιλέγουν μουσική που δεν τολμούσαν να παίξουν καμία άλλη ημέρα.
Το εορταστικό κλίμα της ημέρας θα ενισχύεται από μουσικά δελτία ειδήσεων και πολλά πλούσια δώρα στους ακροατές.
Το πρόγραμμα της ημέρας:
09:00-10:00 –> Fresh Air
10:00-11:00 –> Athens66
11:00-12:00 –> lkrory21
12:00-13:00 –> Narita
13:00-14:00 –> Psycho Soul
14:00-15:00 –> Kool Thinks
15:00-16:00 –> John Streckfous
16:00-17:00 –> Good Times
17:00-18:00 –> Θέμης, Βαγγέλης
18:00-19:00 –> Tone Twisters
19:00-20:00 –> Big Lebo
20:00-21:00 –> Dust Road
21:00-22:00 –> NoiZine
22:00-23:00 –> Αλεξάνδρα
23:00-00:00 –> Blu Velvet & Gsus
00:00-01:00 –> Elafini
01:00-02:00 –> Spiral
02:00-03:00 –> Indiefunka
"Στις 29 Απριλίου, το Muzine μαζί με το 9ο και τελευταίο του τεύχος θα σας αποχαιρετίσει με ένα μεγάλο πάρτι στο 6 Dogs (Αβραμιώτου). Σύντομα θα ανακοινώσουμε και το οριστικό line-up των φίλων μουσικών που θα παίξουν τη εκείνη τη βραδιά. (Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Common Sense, Serafim Tsotsonis, Michael G. Daddie, Monovine κ.α.)
Το 9ο τεύχος θα το λάβουν όλοι οι συνδρομητές του περιοδικού και θα πωλείται για τον πρώτο μήνα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στα events του περιοδικού και ΜΟΝΟ. Στα βιβλιοπωλεία θα διανεμηθούν περιορισμένα αντίτυπα. Θα συνοδεύεται από 4 CDs (2 compilation και 2 full EPs) και θα κοστίζει 15 Ευρώ.
'I heard the title Vampire Weekend and I thought, "Oh, man, that's gonna be great. I gotta see it." And there are these guys with little Gap T-shirts on and they're singing about I don't know what, it was so light I couldn't listen to it. And I'm going, "What happened to the balls in rock 'n' roll? Why are American bands so wimpy?"'
Ο (κατά κόσμον Vincent Furnier) Alice Cooper τα λέει εξω από τα δόντια!
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι θα το ενέκρινε ως official video ο Tweedy των Wilco για ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια από το Yankee Hotel Foxtrot (2002) {#6 Δεκαετίας για το παρόν blog} αλλά μια παρέα έφηβοι από κάποιο αμερικάνικο προάστιο με, προφανώς, πολύ χρόνο στην διάθεση τους έφτιαξαν το παρακάτω clip. Νομίζω όμως ότι πέτυχαν να απεικονίσουν το πνεύμα των στίχων!
Με τετοιο καιρό και τέτοιες μέρες, τι καλύτερο άλλωστε;
Cults - 'Go Outside' (2010, Self-Released 7" on Bandcamp)
Μπορείτε να 'κατεβάσετε' ολόκληρο το virtual 7" (περιέχει τρια νοσταλγικά 60s style τραγούδια, όχι πολύ μακριά π.χ. από τον ήχο των She & Him) των Cults από την αντίστοιχη σελίδα τους στο Bandcamp. Δεν υπάρχουν και πολλά να πούμε για τους Cults (φευ, δεν έχουν καν myspace!), μόνο ότι είναι ένα ντούετο από την Νέα Υόρκη και πως τις φωτογραφίες τους τις έχει τραβήξει o αμερικάνος ζωγράφος / γλύπτης Robert Longo που στην δεκαετία του '80 είχε γυρίσει βιντεοκλιπς για R.E.M. ('The One I Love'), New Order ('Bizzare Love Triangle'), Megadeth ('Peace Sells'), κλπ. Άρα, κάτι συμβαίνει εδώ...
Με αφορμή το αυριανό One Love Reggae Ideas Festival που λαμβάνει χώρα στον Βοτανικό και το σημερινό pre-event party της διοργανώτριας εταιρείας στο Floral (Θεμιστοκλέους 80, Πλατεία Εξαρχείων) όπου θα προβληθεί η θρυλική reggaexploitation ταινία Rockers (παρουσία του σκηνοθέτη Ted Bafalukos και του πρωταγωνιστή και μεγάλου drummer Leroy 'Horsemouth' Wallace!) και θα ακολουθήσουν dj-sets από τους Damalistik, Ιωσήφ Βάγγερ και Mrs. HCΝ, ας θυμηθούμε τι είχαμε γράψει στα αρχαία χρόνια του παρόντος blog για την εν λόγω ταινία:
Rockers (1978, 100')
Σκηνοθεσία: Ted Bafalukos
Παίζουν: Leroy 'Horsemouth' Wallace, Richard Hall, Gregory Isaacs, Jacob Miller, κλπ.
Αμερικάνικης παραγωγής και γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην Jamaica, η πρώτη και μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του "πατριώτη" φωτογράφου/παραγωγού Ted Bafalukos, ο οποίος έχει γράψει και το σενάριο, το "Rockers" είναι κάτι μεταξύ A Hard Day's Night, The Harder They Come και .... Ρομπέν των δασών!
Πλοκή:
O Horsemouth, session drummer για τον Burning Spear και τους Inner Circle του Jacob Miller, αποφασίζει να "αναβαθμίσει" την οικονομική του κατάσταση. Δανείζεται χρήματα από παντού και αγοράζει μια μοτοσυκλέτα (την οποία διακοσμεί καταλληλώς) με σκοπό να γίνει διανομέας δίσκων. Σε κάποιο soundsystem party όμως η "τοπική" μαφία του κλεβει την μηχανή. Ο Horsemouth αρχίζει τις προσπάθειες επανάκτησης της.
Σχόλια:
Συνδυασμός κωμωδίας και κοινωνικού δράματος με υποτυπώδη πλοκή και στοιχειώδη ηθοποϊια αλλά και απολαυστικοί διάλογοι στα τζαμαϊκανο-αγγλικά, η αφρόκρεμα της Reggae μουσικής σε όλους σχεδόν τους ρόλους, έξοχη απεικόνιση των φτωχογειτονιών του Kingston και πολύ( και καλή) reggae μουσική είναι τα κύρια στοιχεία της το reggaexpoitation του ...Ted Bafalukos (όχι πείτε ότι δεν είναι ταιριαστό το όνομα!).
Σίγουρα όχι από τα αριστουργήματα της κινηματογραφίας αλλά με τα χρόνια έχει αποκτήσει cult status (ειδικά μεταξύ των reggae fans) και βλέπεται ευχάριστα. Ιδιαίτερα αστεία είναι η σκηνή όπου οι ήρωες Horsemouth και Dirty Harry ενοχλούν τον ...ευτραφούλη Jacob Miller στο φαγητό του με αποτέλεσμα να φθασει στα όρια του να τους απειλήσει με... μαχαίρι. Τσεκάρετε επίσης την σκηνή [σ.σ. ακολουθεί παρακάτω σε video μέσω youtube] όπου αργά το βράδυ σε μια άκρη του Montego Bay, ο απογοητευμένος Horsemouth και ο Burning Spear "πίνουν" δύο ...δοκάρια και ο Burning Spear τραγουδα acappela τον rastafari ύμνο "Jah No Dead" σε μια εντυπωσιακή και συναισθηματική ερμηνεία. Προς το τέλος της ταινίας προσέξτε την σεκανς όπου όλα τα "αλάνια" (μιλάμε φυσικά για το who-is-who της Reggae, μπορείτε να παίξετε και trivial για το ποιός είναι ποιός!) του Kingston κατεβαίνουν για να συναντηθούν για το "μεγάλο κόλπο".
Συμπέρασμα:
Ατελής κινηματογραφικά αλλά απολαυστικότατη cult ταινία.
"Η κύρια πηγή έμπνευσης πίσω από το ποπ τραγούδι είναι ο έρωτας, πίσω από το λαϊκό ο χωρισμός και πίσω από το έντεχνο η χυλόπιτα!"
Από το blog Dog Day Afternoon του Σταθη Παναγιωτόπουλου (ναι, μάλλον αυτού του Ράδιο-Αρβύλα και του πάλαι ποτέ 'Μεταλλουργείου" στην ΕΤ-3) και με αφορμή την ακατανόητη προσφάτη συνέντευξη του Χάρη Κλαψιμίχα Κατσιμίχα σε γνωστό free press γεμάτη με εκφράσεις όπως "ο χοντρός των Active Member", "Ο Πλιάτσικας ας πούμε ποιος είναι; Ο ψηλός;" και με ευθείες επιθέσεις προς ένα κομμάτι της πολύπαθης ελληνικής σκηνής:
"Τι σχέση έχουν τα δικά μας τραγούδια με τις άχρωμες, άγευστες και άοσμες θεματολογίες του Ξυδάκη, με τους μικροαστικούς νταλκάδες του Πορτοκάλογλου, με το ρηχό λυρισμό του Αλκίνοου Ιωαννίδη και τις μπουρδολογίες π.χ. του Φάμελου; Απολύτως καμία!"
...και συνεχίζει με υμνολόγιο(!) προς τον Γιωργάκη (Oh yes!) και τον ...Καρατζαφέρη (στις προσφατές συναυλίες επανασύνδεσης άραγε τραγούδησαν τα αδέλφια και το 'Χέρι-χερι';).
Για την ιστορία, έχω φίλο μουσικό -που κινείται εν πολλοίς στον ίδιο μουσικό χώρο- που είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο πως θεωρεί τον δίσκο Ζεστα Ποτά του 1985 των αδελφών Κατσιμίχα αντίστοιχης επιδραστικότητας για την πολύπαθη ελληνική μουσική με αυτήν των Beatles στο εξωτερικό. Μπορεί και να είναι και έτσι αλλά φαίνεται πως οι εξελίξεις τους ξεπέρασαν γιαυτό και αυτή η αφ' υψηλού αντιμετώπιση των άλλων δημιουργών.
Δεν έχω φυσικά κανένα πρόβλημα με τους δημιουργούς να λένε ακριβώς αυτό που πιστεύουν έστω και αν διαφωνώ κάθετα με αυτό αλλά σε έναν μουσικό χώρο που δεν πολύπαρακολουθώ μάλλον θα προτιμήσω κάποιον νεοτερο δημιουργό που φαίνεται να έχει το μυαλό του μέσα στο κεφάλι του.
Έτσι δεν λέγανε κάποτε οι Anthrax? ΄Όπως και να 'χει, το video για το 'Stress' των Justice από το άλμπουμ †{Cross}( 2007), που είδα για πρώτη φορά -και με καθυστέρηση 2 ετών (ως συνήθως)- χθες το βράδυ στο MAD TV (of all the places!!!) ανάμεσα σε Rihanna (που μας έρχεται για συναυλία!) και τριτοκλασάτα dance videoclips γυρισμένα στην Μύκονο(;), είναι απλά καθηλωτικό με την άκρατη τυχαία βία απέναντι σχεδόν σε οτιδήποτε κινείται που απεικονίζει. Για την ιστορία είναι γυρισμένο από τον γιό του γνωστού σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, Romain Gavras.
Η πάντα συμπαθέστατη Lykke Li (Li Lykke Timotej Zachrisson!) ... Παρακάτω το ολοκαίνουργιο video για το 'Possibility' από το soundtrack της ταινίας The Twilight Saga: New Moon:
Lykke Li - 'Possibility'
"Here you go, Internet. The first live performance EVER of this song:An homage to an idea lost in the fire. Fortunately for us all, two camera men happened to be lurking in the shadows while me and my band got our groove on for the first time since we recorded it. Why the wait one might think? Well, me as well as other things had to dwell and change shapes for a while but now... Winter became spring. There is hope again!"
(Lykke Li via official site).
Ως τώρα η πορεία του ντουέτου των Groove Armada είναι κάπως hit-and-miss κατά την ταπεινή μου γνώμη. Τους είχα χαζέψει και για λίγο σε βελγικό φεστιβάλ πριν 3 χρόνια με χιλιάδες βελγάκια - ολλανδάκια - γερμανάκια - αγγλάκια από κάτω να χοροπηδάνε ωσάν κατσίκια υπό τους ήχους των hits τους και ήταν μια ωραία εμφάνιση (όσο είδα) αλλά πότε δεν με κέρδισαν πραγματικά. Ισως οι συνεχεις αλλαγές στυλ -αν και πολλοί τους το προσάπτουν αυτό ως προτέρημα- στην διάρκεια των ετών να μην μου κάθονταν καλά. Πάντως δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ ότι ορισμένες φορές τα ως τώρα singles τους ήταν catchy as hell (π.χ. αυτό από τα παλιά).
Το καινούργιο όμως, έκτο κατα σειρά, άλμπουμ των Groove Armada με τίτλο Black Lightείναι μάλλον η πιο ολοκληρωμένη δουλειά τους ως άλμπουμ γεμάτο αποενοχοποιημένη, απολαυστική 80's / glam / dance pop και, τουλάχιστον, τα δύο singles από αυτό -ακολουθούν παρακάτω- τρομερά κολλητικά! Ως συνήθως τα άλμουμ των GA είναι γεμάτα guest συμμετοχές και το Black Light δεν πάει πίσω καθώς εδώ θα βρείτε, μεταξύ άλλων, τους Bryan Ferry (yeap!), Will Young και Nick Littlemore (των Empire Of The Sun).Nice!
UPDATE (19/5, 18:00): Αλλαγή χώρου. Βλ. παρακάτω, στο τέλος του post.
Από το "δελτίο τύπου":
"Το Guerilla Cinematography, βρισκεται στη Νεμέας 8, κάθετα στη Δυρραχίου, στα Σεπολια. Ανα τακτα χρονικα διαστήματα (κάθε 2-3 μηνες), παρατηρειται εκεί το παραξενο φαινομενο, της εκπομπης αλλοκοτων ήχων και δυσοιωνων βομβων, παράλληλα μάλιστα με τη συγκέντρωση στον εν λόγω χώρο πλήθους ανθρώπων οι οποίοι οχι μόνο δεν ενοχλουνται αλλα δειχνουν εως και να διασκεδαζουν, με την ολη ηχορυπανση. Προκειται και αυτο ισως για ενα απο τα μεγαλα μυστηρια της ανθρωποτητας. Αλλα σε μια χωρα οπου οι δημοσιοι υπαλληλοι της φτανουν σε τετοια επιπεδα διαφθορας και παχυδερμιασης, που επιβιωνουν ακομα και απο την πτωση απο τον 5ο οροφο, ολα μπορει να τα περιμενει κανεις."
"Ο Bram Stadhouders αν κ ολλανδος δεν ασχολειται με το να πλουτιζει σε βαρος του υπολοιπου κοσμου, αντιθετως χρησιμοποιει κιθαρα και laptop και ηλεκτρονικα για να παραγει ενα ιδιοτυπο ειδος post jazz ambient και drone, το οποιο ο ιδιος ονομαζει emotronic."
"Ο Γεωργιος Κ. απο την αλλη, αν κ ελλην, ουτε αυτος ασχολειται με το αγαπημενο σπορ της καταληστευσης του δημοσιου χρηματος, αντιθετως συνδεει αρθωτα (modular) εφφε, συνθια και ηλεκτρονικα μαραφετια παραγοντας ενα παλλομενο και μεταβαλλομενο ηχοτοπιο."
Bram Stadhouders (NL): emotronics, post jazz droning
Πολύ ενδιαφέρον το καινουργιο, δεύτερο κατά σειρά, LP της Casey Dienel και του Shawn Creeden που είναι πίσω από το προσωνύμιο Winter Hinterland που κυκλοφορεί από τις αρχές της εβδομάδας, έχει τον τίτλο Kairos και κυκλοφορεί από την Dead Oceans που έχει να βγάλει κακό δίσκο από και εγώ δεν ξέρω πότε!
Να πω την μαύρη αλήθεια δεν έχω ακούσει το ντεμπούτο τους Phylactery Factory του 2008 ούτε το ενδιάμεσο EP τους Lucinaire, επίσης του 2008. Μάλλον πρέπει! Σε κάθε περίπτωση πάντως το Kairos είναι ένα όμορφο, καλοφτιαγμένο, χαμηλών τόνων minimal indie / dream pop δισκάκι που μάλλον θα χαθεί στον ορυμαγδό της υπερπληροφόρησης αλλά αξίζει να το τσεκάρετε.
Για αρχή, δείτε το πολύ ωραίο συνοδευτικό ολοκαίνουργιο video για το τραγούδι 'Amsterdam':
Winter Hinterland - 'Amsterdam'
...και στην συνέχεια τσεκάρετε και δύο mp3s από τον δίσκο:
Lady Gaga did it again! Είναι μόλις δύο ήμερες στο Youtube και έχει μαζέψει σχεδόν επτά εκατομμύρια views και όχι άδικα... Δεκάλεπτο βίντεο - έπος γραμμένο από την ίδια και τον Jonas Åkerlund και σκηνοθετημένο από τον δεύτερο, το βίντεο-κλιπ του 'Telephone' έχει περισσότερες αναφορές σε κινηματογραφικά είδη και φιλμ από όσες μια ολόκληρη ταινία του Tarantino (και στο Kill Bill του ίδιου αφού χρησιμοποιείται ακόμα και το θρυλικό πια Pussy Wagon).
Hint: Θέλει full screen (σε μεγάλη τηλεόραση) και τσίτα το volume για να το απολαύσεις πραγματικά!
Lady Gaga - 'Telephone ft. Beyonce' (The Fame Monster, 2009)
"Post-rock was the dominant form of experimental rock during the '90s, a loose movement that drew from greatly varied influences and nearly always combined standard rock instrumentation with electronics.
Post-rock brought together a host of mostly experimental genres -- Kraut-rock, ambient, prog-rock, space rock, math rock, tape music, minimalist classical, British IDM, jazz (both avant-garde and cool), and dub reggae, to name the most prevalent -- with results that were largely based in rock, but didn't rock per se.
Post-rock was hypnotic and often droning (especially the guitar-oriented bands), and the brighter-sounding groups were still cool and cerebral -- overall, the antithesis of rock's visceral power.
In fact, post-rock was something of a reaction against rock, particularly the mainstream's co-opting of alternative rock; much post-rock was united by a sense that rock & roll had lost its capacity for real rebellion, that it would never break away from tired formulas or empty, macho posturing."
Ως γνωστόν, ο βρετανός δημοσιογράφος / μουσικοκριτικός Simon Reynolds θεωρείται ο πατέρας του όρου "post rock" (ενίοτε και "post-rock") που πρωτοεμφανιστηκε στην κριτική του για το άλμπουμ Hex (1994) των Bark Psychosis για το περιοδικό Mojo (Μάρτιος '94).
Βεβαια αργότερα στο προσωπικό του blog θα εντοπίσει και παλαιότερες εμφανίσεις του όρου όπως σε ένα review για τους The Earthmen σε αυστραλέζικο περιοδικό του 1992 ("...transforms the pigeon-chested pop song buried underneath into a supersonic, post-rock noisefest.") ή και στο Rolling Stone ενίοτε ως συνώνυμο των όρων avant rock και out-rock.
Τελευταία ο Simon Reynolds συνεχίζει μέσω του blog του την πολύ ενδιαφέρουσα (αν είσαι nerd μουσικόφιλος πάντα) αναζήτηση πρότερων εμφανίσεων του όρου post rock (με ή χωρίς την παύλα) και τον έχει εντοπίσει ως τώρα σε:
Περισσότερα και πιο αναλυτικά για αυτήν την αναζήτηση μπορείτε να διαβάσετε στα αντίστοιχα άρθρα (14/7/2005, 3/3/2010, 4/3/2010, 12/3/2010, κλπ) στο Bliss Blog του Simon Reynolds.
Δύο μικρά και εν πολλοίς άγνωστα σχήματα (ακόμα;), οι FUR του Bryce Isbell από το Denton του Texas και οι Coyote Clean Up του Chrissy από το Detroit του Michigan συνεργάζονται στο split-EP Lackadaisical που δίνεται για δωρεάν download από την Waaga Records εδώ και μερικές μέρες.
Τρια original tracks έκαστος + από ένα remix σε τραγούδι του άλλο περιλαμβάνονται στο Lackadaisical EP που κινείται στον σύγχρονο αμερικάνικο indietronica ήχο όπως οριοθετείται από τις συνισταμένες Glo-Fi / Chillwave και με μια γερή δόση της λεγόμενης hauntological pop, δλδ όχι πολύ μακριά από αυτό που κάνουν οι Neon Indian / Memory Tapes / Toro Y Moi / Tape Deck Mountain / CFCF και λοιποί που αποθεώνονται το τελευταίο εξάμηνο από τα αμερικάνικα blogs και sites.
Ο FUR είναι κατά τι πιο ρυθμικός / "χορευτικός" αλλά και πιο επηρρεασμένος από ονόματα όπως π.χ. οι Boards Of Canada ενώ ο Coyote Clean Up είναι λίγο πιο "dub" και κάπως πιο κόντα σε αιθέριους ήχους σαν και αυτούς που κάποτε (και ακόμα) αποκαλούμε με τον εξίσου με όλους τους παραπάνω κενό νοήματος όρο dream pop.
Τέλος πάντως, το EP είναι αρκούντως ενδιαφέρον ως άκουσμα για τον χώρο στον οποίο κινείται και μια καλή γνωριμία με τα δύο σχήματα που δεν ανακαλύπτουν την Αμερική μεν αλλά φαίνεται να έχουν κάποιο ενδιαφέρον μεν. Και αν θέλετε να εντρυφήσετε περαιτέρω. τσεκάρετε το Witches του FUR (κυκλοφορεί από την Waaga Records) ενώ ο Coyote Clean Up έχει κυκλοφορήσει μέσω της Afternoonsmodelling ένα CD-R με τίτλο Double Trouble αλλά δίνεται επίσης ως δωρεάν download).
Προς το παρόν κατεβάστε το Lackadaisical EP αν βρηκατε κάτι από όλα τα παραπάνω ως ενδιαφέρον / άξιο λόγου...
Οι Radio Sol (Αλέξανδρος Βαφειάδης: φωνή / Κώστας Γιαννίρης: μπάσο, φωνητικά / Ντομένικο Μπονάσσι: κιθάρα, φωνητικά / Δημήτρης Τζιμέας: κιθάρα / Θοδωρής Παπαστάθης: τύμπανα) εμφανίζονται για πρώτη φορά απόψε ζωντανά, παρέα με τους Lost Bodies (οι οποίοι δεν χρειάζονται συστάσεις υποψιάζομαι!), στο After Dark (Διδότου & Ιπποκράτους, Ωρα έναρξης: 22:30, Τιμή εισιτηρίου: 7€ ).
Ρε, η Dakota Fanning μεγάλωσε! Πολύ... Τόσο, που υποδύεται την Cherie Curie, τραγουδίστρια των The Runaways, για την επερχόμενη ομωνυμη ταινία της Floria Sigismondi που αφηγείται την ιστορία της θρυλικής 70s glam rock κοριτσομπάντας (!) που στην εποχή της θεωρούνταν απλά ένα στημένο μαρκετινγκ τρικ - κατασκευασμένη μπάντα του Kim Fowley αλλά σήμερα αναγνωρίζονται πλέον ως πρωτοπόρες και ότι άνοιξαν το δρόμο για τις γυναίκες μουσικούς στον χώρο της rock.
Παρέα με την Dakota παίζουν η Kristen Stewart (βλ. Twilight, New Moon, κλπ) στον ρόλο της Joan Jett και η Scout Taylor-Compton (η Wikipedia λέει ότι έχει τον τίτλο της 'Scream Queen' από τους ρόλους της σε thrillers) στον ρόλο της Lita Ford (θυμηθείτε και τον hair metal ύμνο των late 80s 'Kiss Me Deadly'). Όχι μόνο αυτό αλλά η Dakota και η Kirsten τραγουδάνε, λέει, και σε νέες εκτελέσεις των τραγουδιών των Runaways(!).
Ορίστε και το trailer της ταινίας The Runaways:
Ας θυμηθούμε όμως και τις αυθεντικές Runaways...
The Runaways - 'Queens Of Noise' (Live in Japan, 1977)
Rage Against The Machine - 'Microphone Fiend' (Renegades, 2000)
Και για το τέλος η μείξη των Autechre μεταξύ του 'Microphone Fiend' με το 'Turquoise Hexagon Sun' (από το Music Has the Right to Children, 1998)... μαγεία:
Boards Of Canada - 'Turquoise Hexagon Sun' / Erik B & Rakim - 'Microphone Fiend' [Autechre Mix]
Είχαμε χάσει τα ίχνη της μπάντας ενώ με έκπληξη είδα ότι είχαν κυκλοφορήσει και δύο άλμπουμ επιπλέον από εκεί που είχα αφήσει την κοριτσοπαρέα από το L.A. που κοντραρε στα ίσια πολλές μπάντες της εποχής της με το σκληρό metal / punk / grunge υβρίδιο που έπαιζε. Μια μπάντα που δεν φοβόταν τίποτα, με πιο χαρακτηριστική στιγμή στο Reading Festival του 1992 όταν σε απάντηση προς το κοινό που τους πέταγε λάσπη(!) επι σκηνής, η μία εκ των δύο frontwomen της μπάντας (Donita Sparks) έβγαλε επιτόπου το ...ματωμένο ταμπόν της (yeap!) και το πέταξε πίσω στο κοινό ενώ δεν πάει πίσω και η εμφανισή τους στην βρετανική TV όπου πάλι η Donitaκατέβασε το παντελόνι της μπροστά σε παρευρισκομένους και τηλεθεατές.
Μια καλή αρχή για γνωριμία με τις L7 ειναι το υπερεπιτυχημένο στην εποχή του Bricks Are Heavy (1992, Slash/London) και αν σας αρεσει πάτε προς τα πίσω Smell The Magic (1990, Sub Pop) και L7 (1988, Epitaph). Παρακάτω ακολουθεί το official video από το πιο γνωστό τους τραγούδι και άλλα δείγματα σε audio και video για μια πρώτη γνωριμία με την μπάντα αυτή.
Οι Woven Bones είναι ένα τρίο από το Austin του Τέξας που ειδικεύεται στο παλιό, αγνό, κλασικό, απολαυστικό, βρώμικο garage / psychobilly, κλπ που αγνοεί οποιαδήποτε σύγχρονη εξέλιξη στην μουσική και στο οποίο όλοι-ες λατρεύουμε(;) να επιστρέφουμε που και που για να "καθαρίζει" το κεφάλι από τα πολλά μπλιμπλίκια ή από το σύγχρονο μελωδικό indie rock.
Ως τώρα έχουν κυκλοφορήσει μια σειρά από EPs και 7" (σας συστήνω το The Minus Touch του 2009 στην Zoo Records) αλλά, επιτέλους, έχουν έτοιμο και το ντεμπούτο τους άλμπουμ. Το άλμπουμ θα ονομάζεται In and Out and Back Again και θα κυκλοφορήσει στις 18/5 από την Hozac Records. Το πρώτο δείγμα από το άλμπουμ είναι ήδη διαθέσιμο οπότε, ξέρετε τι πρέπει να κάνετε:
Τελικά τόσο στα "χαρτιά" ως line-up όσο και εκ του αποτελέσματος κρίνοντας ,το event του Σαββάτου 6/3/2010 στο Bios με King Midas Sound, Jamie Vex'd, Flying Lotus και The Bug (παρέα και ο Flowdan) δεν είχε τίποτα -μα τίποτα όμως;!- να ζηλέψει απο αντίστοιχα events στις Λόνδρες(!) και τα Λος Άντζελες που τα διαβάζουμε σε FACT και Resident Advisor, κλπ και μας τρέχουν τα σάλια.
Θα συμφωνήσω και εγώ με την σειρά μου με τα παιδιά του Seagazing ότι ήταν best 20 euros spent for a live event εδώ και πάρα πόλυ καιρό και δεν υποβιβάζω με αυτό τα ενδιαφέροντα event / συναυλίες που έχουμε δει ως τώρα στη σεζόν που διανύουμε (Do Make Say Think, A Place To Bury Strangers, My Brightest Diamond, Kode9 / Joker, Pinch / Mary Ann Hobbs / Dorian Concept, κλπ). Απλά... we have a winner here!
Το υπόκωφο industrial dub των King Midas Sound που έπαιρνε κεφάλια ήταν η αρχή μόνο μιας γεμάτης βραδιάς. Ακολούθησε ο Jamie Vex'd με εξαιρετικό αν και πιο "τυπικό" dubstep σετ (που ως ειθισται πλέον ξέφευγε και σε πιο καθαροαίμα dance μονοπάτια) και την σκυτάλη να παίρνει ο Flying Lotus που εύκολα επιβεβαιωσε 150% δια ζώσης την φήμη που τον ακολουθεί Μαγική στιγμή - κλειδί λίγο πριν το τέλος του σετ του η μείξη Burial ('Fostercare') με Radiohead ('Idioteque'). Για το τέλος Kevin Martin ως The Bug παρέα με Flowdan δεν λοξοδρόμησε από ότι κάνει συνήθως (τουλάχιστον στις άλλες 2 φορές που τον έχω δει), δηλαδή heavy dubstep / dancehall με κύριο άξονα το London Zoo του 2008, οπότε σαφώς και δεν μας χάλασε.
.
