New Video: 'Welcome (Gotta Go)'

Δεύτερο "επίσημο" video από το εξαιρετικό Album Of The Year του Black Milk:


Θυμηθείτε και το 'Deadly Medley (feat. Royce Da 5'9" & Elzhi)' που είχε βγει πριν κανένα μήνα!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

'Killing The Vibe'

"Blink and you'll miss it" ήταν η χθεσινή εμφάνιση του Matt Mondanile (aka Ducktails, επίσης Real Estate, κλπ) και στην συνέχεια του βέλγου Lieven Martens (Dolphins Into The Future) στο SIX D.O.G.S. Συνολικά δεν κράτησαν και τα δύο σετς πάνω από μια ώρα ή και λίγο παραπάνω αλλά τελικά "ουκ εν τω πολλώ το εύ" αφού και οι δύο αποδείχθηκαν πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν.

Ο πρώτος (που έχει χαρακτηριστεί ως 'poster boy for the hypnagogic pop trend' από το FACT) μας φιλοδώρησε κομμάτια από προηγούμενες δουλειές του (όπως το 'Beach Point Pleasant' με την απίστευτα κολλητική λούπα) αλλά και καινούργια με την κιθάρα και την φωνή να έχουν τον πρώτο ρόλο στο μεγαλύτερο μέρος. Ο δεύτερος χρησιμοποιώντας keyboards και κασσέτες με samples από κύματα και άλλα field recordings έπαιξε ένα πολύ new age / ambient σετ που, σε εμένα τουλάχιστον, θύμησε πολύ το Rainbow Dome Musick του Steve Hillage. Good stuff.

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

[Poplie Season 2 Party!]

{...Consider yourself warned}

For more info listen here:

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Ducktails & Dolphins Into The Future live in Athens!

Ήρθε στο e-mail μου από τον/την/τους(;) Silence Fiction Society και ομολογούμενως είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον event, με τους Ducktails του αμερικάνου Matt Mondanile (βλέπε επίσης Real Estate, Predator Vision) και τους Dolphins Into The Future του βέλγου Martin Lievens, που θα λάβει χώρα αυτή την Κυριακή 26/9 στο Six D.O.G.S! Ότι ακριβώς συμβαίνει τώρα δηλαδή στην πιο ambient / "new age" του αποκαλούμενου από τους ..."λογοτέχνες" του Wire "hypnagogic" ήχου.

Ducktails + Dolphins Into The Future
SIX D.O.G.S.
Κυριακή 26/9/2010, 21:00
Είσοδος: 12 Ευρώ. More info.


Dolphins Into The Future live at Kraak Festival 2010

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

[Motor City]

Πολύ, πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ σε τρία μέρη για το Detroit σήμερα, την πόλη που έχει χαρακτηριστεί "the death of the American dream". Αγνοήστε τον κάπως ενοχλητικό παρουσιαστή και το γεγονός του ότι ουσιαστικά είναι διαφημιστική παραγωγή εταιρείας παπουτσιών(!),  εναλλάσσσεται ωραία μεταξύ των εικόνων του σαν βομβαρδισμένου Detroit με τα παρατημένα κτίρια, εργοστάσια, θέατρα, κλπ και του όλου κλίματος "αναστασής" του από νεαρούς ντόπιους καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, κλπ. Συμμετέχουν Wayne Kramer, Carl Craig, Black Milk (by the way, μόλις βγήκε ο νέος ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ό-ς δίσκος του με τίτλο Album Of The Year), Dirtbombs, κλπ.

Detroit Lives, Pt.1

Detroit Lives, Pt.2

Detroit Lives, Pt.3

Αυτά προς το παρόν...

...See Ya In The Pit!

(Wanted Dead Or A)Live: Bios Is Eight - Saturday 18/9

OK, την δεύτερη μέρα του Bios is Eight τα πράγματα ευτυχώς ήταν πολύ πιο υποφερτά εντός. Όχι ότι έλειψε ο κόσμος (και πως θα γινότανε αυτό με το hype που περιβάλλει το A Sufi And A Killer και τον δημιουργό του;) αλλά ήταν σαφώς λιγότερος, ο εξαερισμός φαίνεται επιτέλους να λειτουργούσε ενώ η διαφορετική οργάνωση στο θέμα της εισόδου πήγε τα πράγματα στο άλλο άκρο: από το χάος της πρώτης μέρας πήγαμε σε ουρές τύπου ΙΚΑ/ΟΑΕΔ και αναμονές 50λέπτου για να εισέλθεις στον χώρο.

Onra with Buddy Sativa: Στο ρόλο που ανέλαβαν οι γάλλοι Onra και Buddy Sativa για έναρξη και προθέρμανση τα καταφέραν παραπάνω από περίφημα με τον πρώτο να αναλαμβάνει τα beats / samples, κλπ και τον δεύτερο να παίζει keyboards "ζωντανά". Χωρίς να τους έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα δισκογραφικά μέχρι πρότινος, με κέρδισαν προσωπικά με το δεμένο σετ τους που είχε ως αφετηρία και βάση το hip-hop αλλά κινήθηκε και σε πιο soul/funk/boogie ή ακόμα και φτάνοντας στιγμές - στιγμές στα όρια της space disco ενώ, αναμενόμενα, ανακατεύτηκαν και τα βιετναμέζικα samples του Chinoiseries. Good stuff.

Gonjasufi with The Gaslamp Killer: Το κυρίως πιάτο της ημέρας κατευθείαν από την έρημο της Nevada και το LA αντίστοιχα - ε , όχι ακριβώς, εντάξει, από περιοδεία τριών εβδομάδων στην Ευρώπη (Η εμφάνιση στο Βios ήταν η τελευταία πριν την επιστροφή τους στις Η.Π.Α). Η κακόφωνη, distorted, τεχνηέντως(;) άτεχνη έναρξη του σετ κάπως με ξένισε και με "ζώσαν τα φίδια" για μια μεγάλη απογοήτευση. Ευτυχώς όμως δεν συνέβει αυτό καθώς οι "καραγκιοζιές" (σε χαϊδευτικό τόνο η λέξη) του GLK σε συνδυασμό με την ράθυμη, σχεδόν spoken word εκφορά των στίχων από τον Gonjasufi (στιγμές - στιγμές πάντως ξεπηδούσαν και οι hip-hop καταβολές του) λειτούργησαν και συνδέθηκαν με έναν ιδιάζοντα, σχεδόν ψυχεδελικό, τρόπο.

Εν τέλει βέβαια, ο ας πούμε πιο "μυστικιστικός" χαρακτήρας" του άλμπουμ μετατράπηκε ουσιαστικά σε ένα "πανηγυρτζίδικο" (με την καλή έννοια!) live όπου ακούστηκαν αρκετά κομμάτια από το A Sufi And A Killer αλλά και κάποια καινούργια ενώ όσο περνούσε η ώρα άρχισαν να μπλέκονται και να δένονται πολύ έξυπνα και άλλα κομμάτια όπως Dr.Dre, Radiohead, Jimmy Hendrix(!) ή προς το τέλος ακόμα και dubstep (Rustie, Joker). Παρέα επι σκηνής και ένας τρίτος, ξανθός rastaman που τράβαγε με κάμερα τα τεκταινόμενα ενώ δίπλα τους και σχέδον σε όλη την διάρκεια του σετ παρούσα και η Ikonika (που χτυπιότανε συνέχεια και φαινόταν να γουστάρει τρελά την όλη φάση!) αλλά και τα "γαλλάκια" (!).

Ikonika: Και παρ' όλο που δεν είχε πάει και τόσο άργα (ειδικά για τα δεδομένα του χώρου), μετά το σετ των GLK και Gonjasufi εξαφανίστηκε το 60 - 70% του κόσμου από το Bios! Κρίμα, γιατί όσοι-ες υποψιασμένοι μείναμε απολαύσαμε την συμπαθέστατη και προσωπικά Sara να παραδίδει ένα εντυπωσιακά δεμένο dj set που "εμπλεξε" δικά της κομμάτια, πιο techno στιγμές, λούπες από την μουσική του Tekken και άλλα τέτοια ωραία που πραγματικά ήταν ότι έπρεπε για να "καθαρίσει" το κεφάλι από τα προηγούμενα και να αρχίσουν να κινούνται σώματα και πόδια επιτέλους. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω πως η εμφάνιση της Ikonika ίσως και να ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη του διημέρου!

Αυτά!

Gonjasufi with Gaslamp - live at Bios 2010 (new track, poor video quality)

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

 Υ.Γ. O Kutmah τι να απέγινε άραγες;

(Wanted Dead Or A)Live: Bios is Eight - Friday 17/9

Οκτώ χρόνια λοιπόν για το Bios στην οδό Πειραιώς και το γιόρτασε με ένα διήμερο 17-18/9 γεμάτο ωραίες μουσικές αλλά και πολύ (και δικαιολογημένη) γκρίνια για τις συνθήκες, ειδικά για την Παρασκευή. Επειδή προσωπικά δεν βγήκα καθόλου έξω, δεν έχω ιδία άποψη για το τι διέμήφθη εκτός με τα "ντου", κλπ και πόσοι με ή χωρίς εισιτήριο μπήκαν στον χώρο αλλά σαφώς η κατασταση εντός ήταν σε αρκετές στιγμές τ-ρ-α-γ-ι-κ-ή από άποψη πολυκοσμίας, ζέστης, ατμόφαιρας, κλπ. Τι να πει κανείς, αν οκτώ χρόνια μετά δεν έχουμε λύσει τα βασικά...

Από την άλλη βέβαια, αν δεν στέκεσαι όλη την ώρα σαν βλάκας στις εισόδους κάθε αίθουσας με την ατελείωτη περαντζάδα ανθρώπων που πιο πολύ εμφανίστηκαν γιατί ήταν hip event παρά για την μουσική (σόρρυ αν αυτό ακούγεται "ελιτίστικο" αλλά είναι η αλήθεια) και κινηθείς λίγο πιο έξυπνα στον χώρο βρίσκεις αρκετό προσωπικό χώρο για να απολαύσεις τα τεκταινόμενα. Από την άλλη, ο πάρα πολύ καλός ήχος σε γενικές γραμμές σε όλο το διήμερο, η αυτονόητη χρήση και των δύο αιθούσων την Παρασκευή (δεν θέλω καν να φαντάστω την αναμονή αν έπρεπε π.χ. να αποσυνδεθούν τα μαραφέτια των Moderat για να συνδεθούν τα των Autechre... Ακόμη εκεί θα ήμασταν!) και η πολύ λογική τιμή εισιτήριου (που ανεμενόμενα κατέληξε σε sold-out) σίγουρα συγκαταλέγονται στα θετικά της διοργάνωσης.

Αυτά με τα διαδικαστικά... στα μουσικά τώρα:

Byetone: Εξαιρετική δίχως άλλο η επιλογή του Olaf Bender για έναρξη του διημέρου. Σχεδόν συχνοτικό minimal techno από αυτό που είχα καιρό να ακούσω και "βυθιστώ" μέσα του και από αυτό που ταυτόχρονα "λειτουργεί" με τον δικό του ιδιάζοντα τρόπο και στην "πίστα". "Κερασακι" φυσικά τα γνωστά συνοδευτικά visuals -προίόν του ιδίου- που σε υπνώτιζαν.

Moderat: Η ισχύς εν την ενώσει για το ντούετο των Modeselektor και του Sascha Ring των Apparat. Με επιλογές κυρίως από το ομώνυμο περυσινό άλμπουμ στην Bpitch Control και παρά το γεγονός ότι το όλο feeling της εμφάνισης  μου φάνηκε να παίρνει στιγμές - στιγμές μια σχεδόν επικίνδυνη(!) στροφή προς κάτι που προσομοίαζε σε πιο "πειραματικούς" Depeche Mode δεν νομίζω ότι απογοήτευσαν - το αντίθετο μάλιστα. Μιας και μάλλον ήταν η πιο "στρωτή" εμφάνιση του διημέρου και η αυτή λειτούργησε πιο πολύ με καθαρόαιμους συναυλιακούς όρους (με επίκεντρο βέβαια τον γόη Sascha πότε στα keyboards και πότε στην κιθάρα") από ότιδήποτε άλλο ήταν αναμενόμενο να κερδίσει πιο πολύ από όλα τον κόσμο που είχε στριμωχθεί στο Bios αλλά προσωπικά έμεινα στο "ναι μεν αλλά".

Rob Hall: Ο προσωπικός φίλος, συνεργάτης και ημιμόνιμο support act όλα αυτά τα χρόνια των Autechre σε ρόλο warm-up. Σύντομο σετ που κινήθηκε σε old skool / electro μονοπάτια με απαραίτητο πέρασμα και από τους Kraftwerk. Nice... Το σετ συνεχίστηκε και μετά τους Autechre φυσικά αλλά "τό μέν πνεύμα πρόθυμον, ἡ δέ σάρξ ἀσθενής".

Autechre: Επιτέλους! Η αναμονή χρόνων και χρόνων έλαβε τέλος, τα φώτα έσβησαν (δυστυχώς όχι τελείως όσο θα ήθελα και όπως θα τους έπρεπε κανονικά) και οι τραχείς ήχοι αυτοσχεδιασμένοι μέσα από το Max/MSP (υποθέτω) και άλλα μαραφέτια άρχισαν να ξεπηδούν από τα ηχεία. Επί μιάμιση ώρα (υπολογιζω ότι κάπου τόσο έπαιξαν, σορρυ αλλά κάπου "χάθηκα"), έμεινα προσωπικά ακούνητος εκεί κάτω από την "σκηνή" για να απορροφήσω αυτά που οι Rob και Sean μας προσέφεραν απλόχερα αυστηρά προσηλωμένοι στα μηχανήματα τους. 


Εν τέλει ήταν πιο πολύ εγκεφαλική εμπειρία (σε αυτό το επίπεδο πολύ ωραία τα περιγράφει ο Narita από την εμφάνιση τους στην Θεσ/νικη) παρά ζωντανή εμφάνιση με την τυπική έννοια του όρου -γιαυτό και ξένισε αρκετούς-ες και γιαυτό ίσως όσο πέρναγε η ώρα μειωνότανε ο κόσμος μπροστά τους-, το σετ των Autechre απέδειξε (έστω και υπό τις συνθήκες που έλαβε χώρα στο Bios, μια μεγάλη αποθήκη κάπου άλλου θα ήταν ο τέλειος χώρος για αυτό) ε-ύ-κ-ο-λ-α σε εμένα προσωπικά ότι δικαίως εδώ και 2 δεκαετίες βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία του πειραματικού ηλεκτρονικού ήχου και πως η αναμονή τόσων χρόνων δεν ήταν "επί ματαίω".

Autechre - 2' Excerpt from Athens show (audio)

Αυτά προς το παρόν...

...See Ya In The Pit!

[I Can Be A Frog ((Black Cab Sessions)]

Πάντα θεότρελλοι οι Flaming Lips εκτελούν το 'I Can Be A Frog' (από το περσυνό Embryonic) στο πίσω κάθισμα του ταξί για τις ανάγκες των πασιγνωστων πια Black Cab Sessions... Συμμετέχει και ο οδηγός στις μιμήσεις ζώων!


Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

[Snow and Taxis]

Εξαιρετικό συνοδευτικό video για το 'Snow And Taxis' του βρετανού Gold Panda από το άρτι κυκλοφορηθέν "ψηφιακά" Lucky Shiner (2010) από τις Ghostly International (Europe & US)και No Town (UK & Eire)....

Μπορείς επίσης να ακούσεις ολόκληρο τo Lucky Shiner σε υψηλης ποιότητας stream χάρις  στο παρακάτω widget-άκι:

Ως εδω καλά! Για να δούμε όμως αν το Lucky Shiner θα φέρει περισσότερο στο προσκήνιο τον Gold Panda που κάποια στιγμή το BBC αποκάλεσε -κάπως υπερβολικά είναι αλήθεια- "one man Animal Collective".

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

"It's the return of the... -Oh wait, no way, you 're kidding, he didn't just say what I think he did, did he?"

Από αύριο Πέμπτη 9/9 και μέχρι να βγει το ολοκαίνουργιο πρόγραμμα την 1η Οκτώβρη του Poplie (watch this space, put it in your rss aggregator too!), επιστρέφουμε στις κανονικές εκπομπές (Κάθε Πεμπτη 22:00 - 0:00 και κάθε Σάββατο 18:00 - 20:00) από την "συχνότητα" του Poplie Webradio! Όπως πάντα ακούς από εδώ και συμμετέχεις στις ωραίες κουβέντες που γίνονται στο chat "μπαίνοντας" εδώ.

Υου have been warned!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!


P.S. Easy quiz: Ο τίτλος της ανάρτησης είναι στίχος ποιου τραγουδιού και από ποιον καλλιτέχνη;

Φώτο: Old radios by Flickr user Frants.

[Cheaters]

Όχι, δεν θα ασχοληθούμε  με εκείνη την πανάθλια reality σειρά που έδειχνε το Μακεδονία TV  ("Exercise your right to be informed") αλλά με το πρώτο "single" (έτσι δεν θα πρεπε πια να θεωρούμε το πρώτο δωρεάν mp3 από κάποιον επερχόμενο δίσκο;)/video του ντουέτου από το Ohio που ακούει στο όνομα Teengirl Fantasy (με τους οποίους έχουμε ξανασχοληθεί επίσης σε αυτά εδώ τα μέρη) και οι οποίοι επιτέλους κυκλοφορούν οσονούπω τον πρώτο "κανονικό" δίσκο τους με τίτλο 7ΑΜ στην True Panther.

Gospel φωνητικά στα samples, χαλαρή τrance στο μουσικό bakcground και συνοδευτικό video δια χειρός IASOS που θυμίζει περισσότερο visualization του Winamp (όπως επισημάνθηκε και αλλού) ... nice! Λοιπόν, χαζεύεις το video παρακάτω και, αν θες, "κατεβαζεις" το τραγούδι από το RCRD LBL σε mp3 μέχρι να κυκλοφορήσει / διαρρεύσει ολόκληρο το άλμπουμ!

Teengirl Fantasy - 'Cheaters'

7AM, 2010

Αυτά προς το παρόν...

...See Ya In The Pit!

A Little Bit Of This A Little Bit Of That...

Καλώς σας βρήκα πάλι!

Τελικά μια βδομάδα διακοπές είναι λίγη, πολύ λίγη, έστω και την πέρασα  εξαίσια στην αγαπημένη τα τελευταία χρόνια Ηρακλειά.

Τουλάχιστον φέτος συνέπεσε -επιτέλους- η παραμονή μου στο νησί με την γιορτή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις 28/8 όπου όλο το νησί ανεβαίνει στο σπήλαιο (μια ώρα με τα πόδια από το χωριό Παναγιά) και λαμβάνει χώρα εσπερινός - μέσα στο σπήλαιο το οποίο στην κύρια πρώτη αίθουσα του φωταγωγείται με εκατοντάδες κεριά από τα παιδιά του νησιού! Από τις πιο ωραίες εμπειρίες που έχω ζήσει κ η φωτογραφία παρακάτω δεν αποδίδει ούτε στο 1/1000 την ατμόσφαιρα.

Κατά τα άλλα τα γνωστά: οι λιγοστοί "τουρίστες" του νησιού (ήταν κ τέλη Αυγούστου) γίναμε μια μεγάλη παρέα, μπάνια κ (πολύ) άραγμα στην παραλία Λιβάδι, ξημεροβραδιάσματα στο αγαπημένο πια στέκι στο Αιγαίο Makuba (με αποκορύφωμα ένα απογευματινό αυτοσχέδιο γλέντι που κινήθηκε μουσικά από gupsy jazz μέχρι ρεμπέτικα με την  βοήθεια ενός μέλους των φίλων Swing Shoes), φαγητό στις λιγοστές αλλά καλές ταβέρνες του νησιού, μπύρες στην πέργολα του Μπέννυ, κλπ, κλπ, κλπ. Τελικά δεν χρειάζεται κ πολλά  ο άνθρωπος για να περάσει πολύ καλά σούπερ στις διακοπές του...

Παρέα στις διακοπές και το ολοκαίνουργιο και εξαιρετικό Electric Eden: Unearthing Britain's Visionary Music του Rob Young (μεταξύ άλλων, πρωήν αρχισυντάκτης του Wire) που καταπιάνεται με την εξέλιξη της folk μουσικής στην Βρετανία κατά τον 20 αιώνα - με επίκεντρο βέβαια τις δεκαετίες του '60 και '70 και σε καλλιτέχνες όπως Vasthi Bunyan, Davy Graham, Bert Jansch, The Incredible String Band, Pentangle, Fairport Convention, κλπ-  υπο μορφή  περισσότερο απολαυστικής ιστορικής αφήγησης παρά ξερής μουσικολογικής ανάλυσης. Είναι βεβαία λίγο ..."βίβλος" σε μεγέθος αλλά μην σας τρομάξει αυτό! Βυθιστείτε άφοβα!

Παρέα στις διακοπές είχα και το Audio Culture: Readings In Modern Music με σκοπό να το ξαναδιαβασω (πήγε και ήρθε ανέπαφο! Που χρόνος...) και ξαναξεφυλλίζοντας το έπεσε το μάτι μου στο όνομα του Daniel Lopatin (βλ. Oneohtrix Point Never) ως αναφορά στα acknowledgements του βιβλίου μεταξύ των φοιτητών του Hampshire College που βοήθησαν στην προετοιμασία του και το γεγονός αυτό τον ανέβασε ακόμα στην εκτίμηση μου. Άλλωστε σύμφωνα με τον "ρουφιάνο" last.fm είναι ο καλλιτέχνης που έχω ακούσει πιο πολύ το τελευταίο δωδεκάμηνο... και όχι άδικα!

Εννοείται ότι πέρα από το άλμπουμ Returnal (τα ξαναείπαμε για αυτό από εδώ) πρέπει να τσεκάρετε και το Returnal 7" (αμφότερα στην αυστριακή Editions Mego) που μόλις κυκλοφόρησε ο Daniel όπου συμμετέχει και ο Antony Hegarty στα φωνητικά στην α' πλευρά, στην β' πλευρά αναλαμβάνει το remix o Fennesz και το artwork έχει επιμεληθεί ο Stephen O' Malley  (βλ. Sunn O))), κλπ). Πιο hipster συνάντηση μουσικών κόσμων δεν γίνεται ...νομίζω!

OneOhTrix Point Never - 'Returnal' (feat.Antony)/'Returnal' (remix by Fennesz) [Audio]

Προς το παρόν βαρεμάρα και επιστροφή στην ρουτινά εδώ και μια εβδομάδα, παλι καλά να λες που δρόσισε και λιγάκι Σεπτεμβριάτικα! Τουλάχιστον αναμένουμε το Bios Is Eight στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου (Autechre, Rob Hall, Moderat, Gonjasufi, The Gaslamp Killer, Ikonika, Onra, κλπ, κλπ Need to say more?) προς το παρόν και από εκεί και πέρα βλέπουμε...

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!