Καλώς σας βρήκα πάλι!
Τελικά μια βδομάδα διακοπές είναι λίγη, πολύ λίγη, έστω και την πέρασα εξαίσια στην αγαπημένη τα τελευταία χρόνια Ηρακλειά.
Τουλάχιστον φέτος συνέπεσε -επιτέλους- η παραμονή μου στο νησί με την γιορτή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις 28/8 όπου όλο το νησί ανεβαίνει στο σπήλαιο (μια ώρα με τα πόδια από το χωριό Παναγιά) και λαμβάνει χώρα εσπερινός - μέσα στο σπήλαιο το οποίο στην κύρια πρώτη αίθουσα του φωταγωγείται με εκατοντάδες κεριά από τα παιδιά του νησιού! Από τις πιο ωραίες εμπειρίες που έχω ζήσει κ η φωτογραφία παρακάτω δεν αποδίδει ούτε στο 1/1000 την ατμόσφαιρα.
Κατά τα άλλα τα γνωστά: οι λιγοστοί "τουρίστες" του νησιού (ήταν κ τέλη Αυγούστου) γίναμε μια μεγάλη παρέα, μπάνια κ (πολύ) άραγμα στην παραλία Λιβάδι, ξημεροβραδιάσματα στο αγαπημένο πια στέκι στο Αιγαίο Makuba (με αποκορύφωμα ένα απογευματινό αυτοσχέδιο γλέντι που κινήθηκε μουσικά από gupsy jazz μέχρι ρεμπέτικα με την βοήθεια ενός μέλους των φίλων Swing Shoes), φαγητό στις λιγοστές αλλά καλές ταβέρνες του νησιού, μπύρες στην πέργολα του Μπέννυ, κλπ, κλπ, κλπ. Τελικά δεν χρειάζεται κ πολλά ο άνθρωπος για να περάσει πολύ καλά σούπερ στις διακοπές του...
Παρέα στις διακοπές και το ολοκαίνουργιο και εξαιρετικό Electric Eden: Unearthing Britain's Visionary Music του Rob Young (μεταξύ άλλων, πρωήν αρχισυντάκτης του Wire) που καταπιάνεται με την εξέλιξη της folk μουσικής στην Βρετανία κατά τον 20 αιώνα - με επίκεντρο βέβαια τις δεκαετίες του '60 και '70 και σε καλλιτέχνες όπως Vasthi Bunyan, Davy Graham, Bert Jansch, The Incredible String Band, Pentangle, Fairport Convention, κλπ- υπο μορφή περισσότερο απολαυστικής ιστορικής αφήγησης παρά ξερής μουσικολογικής ανάλυσης. Είναι βεβαία λίγο ..."βίβλος" σε μεγέθος αλλά μην σας τρομάξει αυτό! Βυθιστείτε άφοβα!
Παρέα στις διακοπές είχα και το Audio Culture: Readings In Modern Music με σκοπό να το ξαναδιαβασω (πήγε και ήρθε ανέπαφο! Που χρόνος...) και ξαναξεφυλλίζοντας το έπεσε το μάτι μου στο όνομα του Daniel Lopatin (βλ. Oneohtrix Point Never) ως αναφορά στα acknowledgements του βιβλίου μεταξύ των φοιτητών του Hampshire College που βοήθησαν στην προετοιμασία του και το γεγονός αυτό τον ανέβασε ακόμα στην εκτίμηση μου. Άλλωστε σύμφωνα με τον "ρουφιάνο" last.fm είναι ο καλλιτέχνης που έχω ακούσει πιο πολύ το τελευταίο δωδεκάμηνο... και όχι άδικα!
Εννοείται ότι πέρα από το άλμπουμ Returnal (τα ξαναείπαμε για αυτό από εδώ) πρέπει να τσεκάρετε και το Returnal 7" (αμφότερα στην αυστριακή Editions Mego) που μόλις κυκλοφόρησε ο Daniel όπου συμμετέχει και ο Antony Hegarty στα φωνητικά στην α' πλευρά, στην β' πλευρά αναλαμβάνει το remix o Fennesz και το artwork έχει επιμεληθεί ο Stephen O' Malley (βλ. Sunn O))), κλπ). Πιο hipster συνάντηση μουσικών κόσμων δεν γίνεται ...νομίζω!
Προς το παρόν βαρεμάρα και επιστροφή στην ρουτινά εδώ και μια εβδομάδα, παλι καλά να λες που δρόσισε και λιγάκι Σεπτεμβριάτικα! Τουλάχιστον αναμένουμε το Bios Is Eight στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου (Autechre, Rob Hall, Moderat, Gonjasufi, The Gaslamp Killer, Ikonika, Onra, κλπ, κλπ Need to say more?) προς το παρόν και από εκεί και πέρα βλέπουμε...
Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου