(Wanted Dead Or A)Live: Bios is Eight - Friday 17/9

Οκτώ χρόνια λοιπόν για το Bios στην οδό Πειραιώς και το γιόρτασε με ένα διήμερο 17-18/9 γεμάτο ωραίες μουσικές αλλά και πολύ (και δικαιολογημένη) γκρίνια για τις συνθήκες, ειδικά για την Παρασκευή. Επειδή προσωπικά δεν βγήκα καθόλου έξω, δεν έχω ιδία άποψη για το τι διέμήφθη εκτός με τα "ντου", κλπ και πόσοι με ή χωρίς εισιτήριο μπήκαν στον χώρο αλλά σαφώς η κατασταση εντός ήταν σε αρκετές στιγμές τ-ρ-α-γ-ι-κ-ή από άποψη πολυκοσμίας, ζέστης, ατμόφαιρας, κλπ. Τι να πει κανείς, αν οκτώ χρόνια μετά δεν έχουμε λύσει τα βασικά...

Από την άλλη βέβαια, αν δεν στέκεσαι όλη την ώρα σαν βλάκας στις εισόδους κάθε αίθουσας με την ατελείωτη περαντζάδα ανθρώπων που πιο πολύ εμφανίστηκαν γιατί ήταν hip event παρά για την μουσική (σόρρυ αν αυτό ακούγεται "ελιτίστικο" αλλά είναι η αλήθεια) και κινηθείς λίγο πιο έξυπνα στον χώρο βρίσκεις αρκετό προσωπικό χώρο για να απολαύσεις τα τεκταινόμενα. Από την άλλη, ο πάρα πολύ καλός ήχος σε γενικές γραμμές σε όλο το διήμερο, η αυτονόητη χρήση και των δύο αιθούσων την Παρασκευή (δεν θέλω καν να φαντάστω την αναμονή αν έπρεπε π.χ. να αποσυνδεθούν τα μαραφέτια των Moderat για να συνδεθούν τα των Autechre... Ακόμη εκεί θα ήμασταν!) και η πολύ λογική τιμή εισιτήριου (που ανεμενόμενα κατέληξε σε sold-out) σίγουρα συγκαταλέγονται στα θετικά της διοργάνωσης.

Αυτά με τα διαδικαστικά... στα μουσικά τώρα:

Byetone: Εξαιρετική δίχως άλλο η επιλογή του Olaf Bender για έναρξη του διημέρου. Σχεδόν συχνοτικό minimal techno από αυτό που είχα καιρό να ακούσω και "βυθιστώ" μέσα του και από αυτό που ταυτόχρονα "λειτουργεί" με τον δικό του ιδιάζοντα τρόπο και στην "πίστα". "Κερασακι" φυσικά τα γνωστά συνοδευτικά visuals -προίόν του ιδίου- που σε υπνώτιζαν.

Moderat: Η ισχύς εν την ενώσει για το ντούετο των Modeselektor και του Sascha Ring των Apparat. Με επιλογές κυρίως από το ομώνυμο περυσινό άλμπουμ στην Bpitch Control και παρά το γεγονός ότι το όλο feeling της εμφάνισης  μου φάνηκε να παίρνει στιγμές - στιγμές μια σχεδόν επικίνδυνη(!) στροφή προς κάτι που προσομοίαζε σε πιο "πειραματικούς" Depeche Mode δεν νομίζω ότι απογοήτευσαν - το αντίθετο μάλιστα. Μιας και μάλλον ήταν η πιο "στρωτή" εμφάνιση του διημέρου και η αυτή λειτούργησε πιο πολύ με καθαρόαιμους συναυλιακούς όρους (με επίκεντρο βέβαια τον γόη Sascha πότε στα keyboards και πότε στην κιθάρα") από ότιδήποτε άλλο ήταν αναμενόμενο να κερδίσει πιο πολύ από όλα τον κόσμο που είχε στριμωχθεί στο Bios αλλά προσωπικά έμεινα στο "ναι μεν αλλά".

Rob Hall: Ο προσωπικός φίλος, συνεργάτης και ημιμόνιμο support act όλα αυτά τα χρόνια των Autechre σε ρόλο warm-up. Σύντομο σετ που κινήθηκε σε old skool / electro μονοπάτια με απαραίτητο πέρασμα και από τους Kraftwerk. Nice... Το σετ συνεχίστηκε και μετά τους Autechre φυσικά αλλά "τό μέν πνεύμα πρόθυμον, ἡ δέ σάρξ ἀσθενής".

Autechre: Επιτέλους! Η αναμονή χρόνων και χρόνων έλαβε τέλος, τα φώτα έσβησαν (δυστυχώς όχι τελείως όσο θα ήθελα και όπως θα τους έπρεπε κανονικά) και οι τραχείς ήχοι αυτοσχεδιασμένοι μέσα από το Max/MSP (υποθέτω) και άλλα μαραφέτια άρχισαν να ξεπηδούν από τα ηχεία. Επί μιάμιση ώρα (υπολογιζω ότι κάπου τόσο έπαιξαν, σορρυ αλλά κάπου "χάθηκα"), έμεινα προσωπικά ακούνητος εκεί κάτω από την "σκηνή" για να απορροφήσω αυτά που οι Rob και Sean μας προσέφεραν απλόχερα αυστηρά προσηλωμένοι στα μηχανήματα τους. 


Εν τέλει ήταν πιο πολύ εγκεφαλική εμπειρία (σε αυτό το επίπεδο πολύ ωραία τα περιγράφει ο Narita από την εμφάνιση τους στην Θεσ/νικη) παρά ζωντανή εμφάνιση με την τυπική έννοια του όρου -γιαυτό και ξένισε αρκετούς-ες και γιαυτό ίσως όσο πέρναγε η ώρα μειωνότανε ο κόσμος μπροστά τους-, το σετ των Autechre απέδειξε (έστω και υπό τις συνθήκες που έλαβε χώρα στο Bios, μια μεγάλη αποθήκη κάπου άλλου θα ήταν ο τέλειος χώρος για αυτό) ε-ύ-κ-ο-λ-α σε εμένα προσωπικά ότι δικαίως εδώ και 2 δεκαετίες βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία του πειραματικού ηλεκτρονικού ήχου και πως η αναμονή τόσων χρόνων δεν ήταν "επί ματαίω".

Autechre - 2' Excerpt from Athens show (audio)

Αυτά προς το παρόν...

...See Ya In The Pit!