Τυφώνας, πλημμύρες, τεράστιες καταστροφές. Μια πόλη 1.000.000+ κατοίκων πλημμυρισμένη στο 80% της εκτασης της. Χιλιάδες άστεγοι. Εκατομμύρια νοικοκυριά χωρίς ρεύμα/νερό/γκάζι. Άλλες πόλεις ισοπεδωμένες κατα 90% από την μανία ανέμων που έπνεαν σε ταχύτητες έως και 250 χλμ/ώρα. Πτώματα επιπλέουν στους δρόμους. Ένοπλες συμμορίες, λεηλασίες, βιασμοί, πυροβολισμοί, επεισόδια και ταραχές μεταξύ επιζώντων ή μεταξύ συμμοριών και αστυνομίας-εθνοφυλακής. Εκρήξεις. Λεηλατήμενα εμπορικά κέντρα παραδίδονται στις φλόγες και καταρρέουν καθώς η πυροσβεστικη αδυνατεί να πλησιάσει ή είναι απασχολημένη σε διασώσεις . Άγνωστοι πυροβολούν νοσοκομεία, σωστικά ελικόπτερα και ομάδες διάσωσης. Γήπεδα και συνεδριακά κέντρα γεμάτα με χιλιάδες ανθρώπους χωρίς νερό, ρεύμα, βασικές υποδομές υγιεινής. Προσπάθειες ολοκληρωτικής εκκένωσης ξεκινάνε και σταματούν λόγω χάους.Άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι σε αποκομμένες από τα νερά γέφυρες αυτοκινητοδρόμων περιμένοντας τις αρχές για 3 ή 4 ημέρες στην ζέστη και την υγρασία χωρίς νερό ή φαγητό. Αστυνομικοί και εθνοφύλακες εγκαταλείπουν σε αρκετές περιπτώσεις τις θέσεις τους. Πλήρης απουσία συννενόησης μεταξύ των τοπικών και κυβερνητικών υπηρεσιών...
Ιραν? Ταϋλάνδη? Σρι Λάνκα? Μπαγκλαντές?
Όχι, φίλοι και φίλες, όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε κάποια τριτοκοσμική χώρα χτυπημένη για πολλοστή φορά από την μοίρα της. Συμβαίνουν στην μία και μοναδική υπερδύναμη του κόσμου, την πιο πλούσια και ανεπτυγμενή χώρα του κόσμου, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Απίστευτο και όμως αληθινό.
Το δέος από την μανία της φύσης που νοιώσαμε αρχικά, γρήγορα αντικαταστάθηκε από την θλίψη για τους -πιθανότατα χιλιάδες σύμφωνα τις αρχές της Νέας Ορλεάνης και της Λουιζιάνας- νεκρούς, την κατάπληξη για την ολιγωρία των αρχών, τον θυμό για την πλήρη ασυνεννοησία και ανοργανωσιά στην διάσωση ανθρώπων και στο μοίρασμα της βοήθειας, την οργή για τους αλλόφρονες οπλισμένους που κυκλοφορούν πυροβολώντας, λεηλατώντας και βιάζοντας εκμεταλευόμενοι την δύσκολη αυτή στιγμή. Η έκπληξη για ένα κράτος με τεράστιες υποδομές και δυνατότητες, με ικανότητα να συντηρεί χιλιάδες στρατιώτες ανα τον κόσμο αλλά να μην μπορεί να βοηθήσει τους ίδιους τους κατοίκους του.
Δεν θα μπούμε σε μικρότητες τύπου "καλά να πάθουν", "χτύπημα από το θεό", "κοινωνία αγρίων με όπλα", "ο Μπους φταίει και για αυτό"(φταίει όμως για τις περικοπές στις ομοσπονδίακες υπηρεσίες υπεύθυνες για τέτοιες περιπτώσεις όπως την FEMA), "ατομικιστική κοινωνία", κλπ, κλπ, κλπ που συνηθίζουμε να σέρνουμε για τα καλά στους Αμερικάνους. Όχι ότι δεν ίσχύουν κάποια από αυτά (όχι τα δύο πρώτα, ε!) ως ένα βαθμό.
Μέσα σε αυτό το χάος που ενέσκυψε μετά το φιλί του θανάτου από την Κατρίνα υπάρχουν και χιλιάδες ιστορίες αλληλοβοήθειας και αλτρουϊσμού. Ιστορίες σωστικών συνεργείων που δουλεύουν ανελλιπώς για τρεις και τέσσερις μέρες. Ιστορίες ανθρώπων σε γειτονικές πόλεις, κομητείες και πολιτείες που προσφέρουν εθελοντική εργασία, τρόφιμα, φάρμακα, ακόμα και τα σπίτια τους στους πληγέντες. Ιστορίες ελπίδας που αποδεικνύουν ότι δεν έχει χαθεί τελείως η ανθρωπιά...
Και μια περιβαλλοντολογική νότα για το τέλος: Δεν ξέρουμε αν η Κατρίνα και τα αδέλφια της προκειται να μας επισκέπτονται πιο συχνά στο μέλλον και με μεγαλύτερη "θέρμη" ή αν αυτά τα φαινόμενα εντείνονται όντως εξαιτίας του "φαινόμενου του θερμοκηπίου" και των κλιματικών αλλαγών στον πλανήτη όπως επιμένουν και διατείνονται οι επιστήμονες ανα τον κόσμο. Έστω και στο ελάχιστο να ισχύει όμως, πρέπει οι βιομηχανίες και τα κράτη να πάρουν μέτρα ΑΜΕΣΑ πριν είναι πολύ αργά.
Και μην ξεχνάτε ΔΕΝ είναι μόνο η Νέα Ορλεάνη. Gulfport, Biloxi, Baton Rouge, Mobile και άλλες μικρότερες πολείς είναι χτυπημένες από την μανία του τυφώνα.
Links:
CNN
BBC
Yahoo! News
Νέα Ορλεάνη Portal + Εφημερίδα
Τι έγραψε ο παγκόσμιος τύπος(από BBC)
Bloggers από Νέα Ορλεάνη
Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2005
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου