Το δεύτερο από τα 3 "επίσημα" LP's των πρωτοπόρων του kraut rock και σαφώς το πιο ...περιέργο. Σύνηθως προτείνονται το NEU! (1972) ή το NEU! '75 (1975) από την μικρή αλλά επιδραστικότατη (για ...ρωτείστε τους Stereolab, Tortoise και David Bowie μεταξύ άλλων) δισκογραφία των Klaus Dinger και Michael Rother αφήνοντας λίγο χώρο για αυτό το μικρό ...πείραμα. Πείραμα? Για ...συνεχίστε το διάβασμα.
Όταν μπήκαν στο studio, οι Dinger και Rother για να ηχογραφήσουν το δεύτερο άλπουμ, μετά το σχετικά "επιτυχημένο" NEU! οι σχέσεις τους ήταν ήδη τεταμένες. Επίσης ο Rother άρχισε να κινείται μουσικά προς πιο μελωδικές περιοχές που εξερεύνησε εκτεταμένα με τους Harmonia (όπου συνεργάστηκε με μέλη των Cluster) ενώ ο Dinger μετακινούνταν προς πιο "rock" (βλέπε μετέπειτα πορεία με τους La Dusseldorf). Η πορεία των ηχογραφήσεων φυσικά δεν βοηθήθηκε και από το μικρό χρονικό διαστημα και το περιορισμένο budget. Και όμως κάτω από αυτές τις συνθήκες, τις προσωπικές και μουσικές διαφορές κατάφεραν όχι μόνο να δημιουργήσουν ένα από τα πιο αριστουργηματικά αλλά και πειραματικά krautrock αλμπουμ αλλά να γεννήσουν και την ιδέα του ...remix!
Το άλμπουμ ξεκινά με το "Fur Immer" ένα εντεκάλεπτο motorik αριστούργημα συνέχεια του "Hallogallo" από τον πρώτο δίσκο. 11 λεπτά επαναληπτικού σταθερού ταξιδιαρικου ρυθμού, μπάσσο σε μία νότα και κύματα από ακκόρντα, εφφέ και θορύβους να περιτριγυρίζουν. Άκολουθούν δύο (δυσπρόφερτα) κομμάτια θορυβώδους ambient / noise 25 χρόνια πριν τους Pan Sonic, κλπ και η πρώτη πλευρά (στο βινύλιο) κλείνει με το hard rock (για τα δεδομένα των Neu! πάντα!) "Lila Engel". Και εκεί κάπου γεννιέται το ...remix.
Οι Klaus/Dinger ξεμένουν από χρήματα και χρόνο για το LP. Και τι κάνουν? Παίρνουν ένα single με δύο τραγούδια ("Super" και "Neuschnee") που είχαν κυκλοφορήσει πριν λίγους μήνες και τους αλλάζουν τα φώτα! Τα βάζουν να παίξουν στις 16 στροφές, στις 78, σε κασσετόφωνα που "τρώνε" τις κασσέτες, να παίζουν και οι ίδιοι να μιλάνε από πάνω, σε πικάπ πειράζοντας την βελόνα και στο τέλος περιλαμβάνουν και τις αυθεντικές εκτελέσεις. Σήμερα μπορεί να ακούγεται συνηθισμένο (ως πειραματισμός) αλλά για το 1973 όπου κυριαρχούσε το rock τύπου "YES / Deep Purple / φανφάρα και ξερό ψωμί" ήταν κάτι απίστευτο και πρωτοπόρο. Η δεύτερη πλευρά του Neu! 2 παραμένει μία από τις πιο περίεργες στιγμές της μουσικής.
Κάπου εκεί τσακώνονται (ξανά) οι Rother/Dinger, διαλύουν τους Neu!, ξεκινάνε άλλα projects, ξαναβρίσκονται το 1975 και ηχογραφούν άλλο ένα αριστούργημα, τσακώνονται, ξαναδιαλύονται, κάνουν να μιλήσουν καμμιά 20αριά χρόνια και ξαναβρίσκονται το 2000 για την προετοιμασία και κυκλοφορία των 3 LPs σε επίσημα remastered CDs (κυκλοφορούν και στην Ελλάδα από την EMI) μιας και μέχρι τότε κυκλοφορούσαν ως bootlegs. Εν τω μεταξύ βέβαια κατάφεραν να γίνουν "θρύλοι", αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τον Bowie, επηρρεάσαν ολόκληρη την post rock και την electronica και έκαναν μέχρι και τους Sonic Youth να γράψουν τραγούδι για αυτούς το "Two Cool Rock Chicks Listening To Neu!"( από το side project "Ciccone Youth" του 1988)
Σίγουρα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και περίεργα άλμουμ από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και περιέργα γκρουπ ever!
Fur Immer!
Δείτε επίσης:
AMG Review
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2005
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου