Rockwave Festival Τρίτη 11 Ιουλίου 2006 - Terravibe, Μαλακάσα
Franz Ferdinand
The Dandy Warhols
The Editors
Green On Red
The Sunday Drivers
Περάσαν κιόλας 10 χρόνια από το Rock Of Gods (τι τίτλος και αυτός...) στην Δραπετσώνα; Απίστευτο! Πότε επιτυχημένο, πότε πραγματικά... ανεκδίηγητο (βλέπε ShockWave ), αρχικά ως νομάδας από χώρο σε χώρο, τα τελευταία χρόνια σε ιδιόκτητο χώρο στην Μαλακάσα, πολλά ονόματα, το φεστιβάλ της -love to hate- Didi Music έχει κάνει την δική του διαδρομή στο συναυλιακό γίγνεσθαι της Αθήνας (και της Ελλάδας εν γένει). Το line-up ακουγόταν καλό οπότε παρευρεθήκαμε στην χοροεσπερίδα, εεε τελος παντων στο φεστιβάλ...
Είναι αλήθεια ότι έχουμε κράξει πολλάκις τις διάφορες διοργανώτριες εταιρείες για άπειρα κακώς κείμενα αλλά αυτή τη φορά είναι δίκαιο να αποδώσουμε τα εύσημα στην Didi για το Terravibe. Ο χώρος, χρόνο με τον χρόνο, βελτιώνεται σημαντικά και γίνεται και πιο όμορφος και πιο λειτουργικός. Το παρκάρισμα παραμένει πρόβλημα αλλά όχι όπως άλλες φορές μιας και έχει ανοίξει και parking nearby 1000 θέσεων (με κόστος ...5€, τέλος πάντων). Υποψιαζόμαστε όμως ότι και σε μεγάλα ονόματα ( Black Sabbath, Roger Waters) όπου μαζεύονται 20.000+ νοματαίοι πάλι τα ίδια θα έχουμε... anyway!
Αρτι αφιχθέντες στο χώρο είδαμε τους ολλανδούς Mecano επί σκηνής. Αν και έχουν μικρή αναγνωρισιμότητα στην Ελλάδα (παρ' όλα αυτά γνωρίσαμε έναν Θεσσαλονικιό που κατέβηκε αυθημερόν μόνο για αυτούς!) και με τους περισσότερους παρευρισκόμενους ανάσκελα στα γρασίδια, έπαιξαν ένα ωραίο rock σετάκι που "ξεκούνησε" λίγο τις τρεις-τέσσερις πρώτες σειρές, όχι όμως και κάτι εντυπωσιακό.
Οπότε μετά από λίγο και με ένα πέρασμα από το Silent Disco (πολύ καλή φάση!) ξαναγυρίσαμε μπροστά από την σκηνή καθώς ήταν η ώρα των Green On Red, γερόλυκων της desert rock / 80's Americana. Επιστροφή στο τόπο του εγκλήματος δηλαδή μιας και 19 χρόνια πριν είχαν δώσει την τελευταία συναυλία με την κλασική σύνθεση στην Αθήνα, στο παλαί ποτέ Ρόδον. Για μια ώρα παρά κάτι έπαιξαν ανατριχιαστικά ωραία. Στο κοινό, ανάμεσα στα 18χρονα clean cut τσουτσούνια με γραβατούλες και τα rock πιπίνια, συγκινητικές φιγούρες ορισμένοι 40άρηδες πια πρώην rock-αδες που απολάμβαναν τα είδωλα της νιότης τους και σιγοτραγουδούσαν τους στιχούς ενώ γύρω τους οι πιτσιρικάδες χάζευαν τα κινητά τους. Ως γνωστόν κάποτε εκεί στα μακρινά πια 80s, το ελληνικό rock κοινό είχε τρελλό κόλλημα (και δικαίως κατά τη γνώμη μας) με συγκροτήματα τύπου Green On Red, Dream Syndicate...
...οι καιροί όμως έχουν αλλάξει! Κατά τις 8 και κάτι, σαν σίφουνας οι Editors βγαίνουν επι σκηνής. Ένα πραγματικά καταιγιστικό σετ (πως και δεν έσπασε το drum kit με τέτοια δύναμη που το κοπανούσε ο drummer είναι απορίας άξιον) που ταρακούνησε καλά το Terravibe. Έπαιξαν για περίπου 50 λεπτά ένα σετ βασισμένο (φυσικά) στο The Back Room αλλά και ένα καλούτσικο νέο τραγούδι, με πολλές αναφορές στους Joy Division. Με κρυστάλλινο ήχο και με την φωνή του τραγουδιστή... ξυράφι ήταν η καλύτερη προθέρμανση για τα μεγάλα ονόματα της συναυλίας. Κατά την γνώμη μας η αποκάλυψη της ημέρας...
...κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για τους ...δημότες Μαλάκασας Dandy Warhols που ανέβηκαν αμέσως μετά. Χωρίς να έχουν τα χάλια τους όπως έχει συμβεί άλλες φορές αλλά και πάλι μέτριοι, με λάθη και με κακό ήχο, παίξανε κυριώς επιτυχίες, αφιερώσαν ένα τραγούδι στον Syd Barret (R.I.P.) και γενικώς πέρασαν αλλά δεν ακούμπησαν (τουλάχιστον εμάς). Πολύς κόσμος πάντως γούσταρε την εμφάνιση τους... Άτιμη Vodafone! Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα όμως διότι μετά από κανένα μισάωρο...
...σβήσαν τα φώτα του stage για να ανέβουν οι ..αρχιδούκες της rock, Franz Ferdinand. Από την προσμονή και τα ουρλιαχτά του κόσμου, ήταν ηλίου φαεινότερο για ποιους είχε μαζευτεί όλος αυτός ο κόσμος. Εμείς δεν τους είχαμε δει στην πρώτη συναυλία τους επι ελληνικού εδάφους στο Gagarin Ρόδον (Εκ παραδρομής thanks... d(r)ude!), κάτι που αποδείχθηκε σφάλμα προφανώς αν κρίνουμε από τα χθεσινά. Επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι αξίζουν να βρίσκονται εκεί που βρίσκονται δήλαδη να είναι κορυφαίο όνομα στην post punk/indie/alternative ή ότι άλλο θέλετε (ουφ!) σκηνή, τα έδωσαν όλα επι σκηνής. Ο ...Alex αλώνιζε με την στόφα μεγάλου σταρ τη σκηνή, παίζοντας τον κόσμο στα δάκτυλα με τα σπαστά ελληνικά του και τις μανιέρες του. Όλα τα μέλη της μπαντας, σε μεγάλα κέφια, "δεμένοι" και σφιχτοί ως σχήμα, για μιαμιση ώρα περίπου μας φιλοδώρησαν δυνατές στιγμές που ξεσήκωσαν τους 6-7.000 παρευρισκομένους...
... δηλαδή συνολικά δηλαδή ήταν μια επιτυχημένη Rockwave μέρα... για εμάς τουλάχιστον που το διασκεδάσαμε υπερ του δέοντος!
Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit
Υ.Γ. Δεν προλάβαμε καθόλου τους ισπανούς Sunday Drivers (μα καλά τι ώρα ξεκινάνε εκεί στη Μαλακάσα στις 3?), αν τους είδε κανείς ας ρίξει κανένα comment να μας πει πως ήτανε..
Τέλος πάντων, η κατάσταση εκεί στον (Κ)Λίβανο δεν μοιάζει καλή. 
.