Die Hauptpunkte des Jahres 2006

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους - ες!

Μετά από διακοπή μιας εβδομάδας και κάτι το Hauptpunkte blog επανέρχεται με μια σύντομη αναδρομή στα σημαντικότερα σημεία της χρονιάς όσον αφορά την μουσική:

(χωρίς αξιολογική σειρά)

Είκοσι Δίσκοι:

Thom Yorke - The Eraser
Αν μιλάμε με όρους "καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς", ε αυτό είναι...

Beirut - Gulag Orkestar
Αν σας άρεσε τσεκάρετε και το Nisht Azoy των Black Ox Orkestar (CST Records)

Shigeru Umebayashi - The World Of Shigeru Umebayashi
Λειτουργεί άψογα και χωρίς την εικόνα... Να και μια ελληνικής εμπνεύσεως συλλογή με νόημα.

Glissandro 70 - Glissandro 70
Και μόνο για τον ύμνο 'Analogue Shantyτown' βρίσκει θέση εδώ...

Dabrye - Two/Three
Φρέσκο και πραγματικά "indie" hip-hop!

Lullabye Arkestra - Ampgrave
Κακόφωνη και εκκωφαντική post garage/psych/soul χωρίς ταίρι!

Various Artists - The DFA Remixes Vo.1 & Vol.2
Τι να λέμε τώρα... Μίδες! Ότι πιάνουν στα χέρια τους, χρυσός γίνεται...

Fujiya & Miyagi - Transparent Things
Τελικά οι Neu! δεν διαλύθηκαν ποτέ. Απλά μετακόμισαν στην Μ.Βρετανία των mid - OO's...

The Raconteurs - Broken Boy Soldiers
Get behind me, Meg!

The Flaming Lips - At War With The Mystics
Χατ-τρικ από την παρέα του Wayne Coyne

Peeping Tom - Peeping Tom
To "pop άλμπουμ" (λέμε τώρα) του Mike Patton (ex - Faith No More)

Cat Power - The Greatest
Η πρώτη κυρία της indie εσωστρέφειας ανακαλύπτει τις "νότιες" ρίζες της και μπολιάζει τον ήχο της με μπόλικη Memphis soul...

Various Artists - Chrome Children
Stones Throw Records rules... Αν κρίνουμε από εδώ, they will rule for 10 more years!

The Pink Mountaintops - Axis Of Evol
Εκεί στον Καναδά, κάτι καλό πίνουνε!

Hot Chip - The Warning
Μη εφήμερη electro pop και με νόημα!

Four Tet - Remixes
Ρεμιξάρονται και ρεμιξάρουν (άτιμη ελληνική γλώσσα!) με εντυπωσιακά αποτελέσματα!

Rhythm & Sound - See Mi Yah Remixes
Σταθερές αξίες από Βερολίνο μεριά...

The Junior Boys - So This Is Goodbye
Ο Καναδάς φετος τίναξε την μπάνκα σε όλα τα είδη!

Boards Of Canada - Trans Canada Highway
Υπάρχει ποτέ περίπτωση να βγάλουν κάτι "απλά καλό"; Δύσκολο...

The Black Dog - Riphead EP
Οι πρωτομάστορες της IDM / Ambient House σε νέες περιπέτειες! Ετοιμάζουν και άλμπουμ για το 2007!

Από κοντά...
Willard Grant Conspiracy - Let It Roll, Matisyahu - Youth, Cut Chemist - The Audience's Listening, Neko Case - Fox Confessor Brings the Flood, Brightblack Morning Light - Brightblack Morning Light,Kasabian - Empire, Sufjan Stevens - The Avalanche, Gnarls Barkley - St.Elsewhere, κλπ.

Δέκα Τραγούδια:

Tiga - 'Far From Home' [DFA Remix]
Hot Chip - 'Over And Over'
Lady Sovereign - 'Love Me Or Hate Me'
James Dean Bradfield - 'Say Hello To The Pope'
Kelis ft. Too Short - 'Bossy'
The Raconteurs - 'Steady As She Goes'
Espers - 'Mansfield and Cyclops'
Tool - 'Wings For Marie (Part I)' / '10000 Days (Wings pt.2)'
Peeping Tom ft. Dan the Automator & Rahzel - 'Mojo'
Glissandro 70 - 'Analogue Shantytown'

Πέντε Συναυλίες:

Architecture In Helsinki, 4/5/2006, Donau Festival(Korneuburg, Αυστρία)
Pearl Jam, 30/9/2006, OAKA
The Editors, 11/7/2006, Rockwave Festival
Tool, 16/12/2006, Γήπεδο Ξιφασκίας
Devendra Banhart, 4/7/2006, Underworld

Netlabels' Corner:

Tape Tum - EP (Merzbau)
Segue - Capitalist Hippies (Kyoto_Digital)
Dubosmium - Horiozontal Plane Polar Dub (Fresh Poulp)
Chenard Walcker - The Pusher (Free Sample Zone)
Revolution Void - Thread Soul (self-released)

Αυτά προς το παρόν... To παρόν blog θα συνεχίσει την χειμερία νάρκη του (εκτός αν υπάρξει κάτι άξιον σχολιασμού!) και θα επανέλθει δριμύτερον το σωτήριον έτος 2007... Καλή χρονιά σε όλους-ες και...
See Ya In The Pit!

(Wanted Dead Or A)Live: Tool + Mastodon

Tool
Mastodon
Γήπεδο Ξιφασκίας
16/12/2006

Για να τελείωνουμε με τα εξω-μουσικά:
Η όλη οργάνωση χθες ήταν για γέλια (ή μήπως κλάματα?) και η διοργανώτρια εταιρεία για άλλη μια φορά έκανε το θαύμα της! Χώρια που η king size παράγκα - πρώην toll αεροπλάνων - δήθεν (αδιανόητα πως) Γήπεδο Ξιφασκίας αποδείχθηκε ο ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ χώρος για συναυλίες και ειδικά με τις απαιτήσεις ενός show σαν των Tool.

Έχουμε και λέμε:
Α-Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ε-Κ-Τ-O-Σ ήχος - ειδικά στους Mastodon οι οποίοι όχι απλά αδικήθηκαν, είναι σαν να μην έπαιξαν! Ένας σκέτος βόρβορος ακουγόταν. Αλλά και στους Tool, παρά την εμφανή βελτίωση, μόλις στα τελευταία τρία τραγούδια ακούσαμε καθαρά την φωνή του Maynard...
Mηδενικός εξαερισμός - να και μια φορά που η μάσκα του Maynard χρειαζόταν πραγματικά...
Crowd control / έλεγχος εισιτηρίων - κομμένα και ραμμένα για τραγωδία...
Τραγικές ανακοινώσεις - που προκαλούσαν το γέλιο ή το γιουχάϊσμα αντί για σεβασμό στις (μάλλον υπερβολικές πάντως) απαιτήσεις των Tool για να μην καπνίζουμε και να μην τραβάμε φώτο / video...
Σκηνή απομακρυσμένη από το κοινό και χαμηλά σε ύψος - μόνο παίκτες καλαθοσφαίρισης μπορούσαν να απολαύσουν τα τεκταινόμενα επί σκηνής...

Ε τι θέλετε και άλλο;
Επιπλέον κάπου διαβάσαμε ότι δεν πουλάγανε ούτε μπουκαλάκια για νερό αλλά ποτηράκια προς 50 λεπτά! Δεν γνωρίζουμε αν είναι αληθές καθώς το μπαρ και οι τουαλέτες ήταν απλησιάστα εκτός αν ήθελες να χάσεις την συναυλία καθώς αμφότερα είχαν συνεχώς άνω των 200 ατόμων ουρά! Τι να πει κανείς...

Αποτέλεσμα: για να απολαύσει κανείς το show και να βυθιστεί στον κόσμο των Tool χρειαζόταν τιτάνια προσπάθεια καθώς εκτός όλων των παραπάνω είχε να ανεχτεί και τον "κλεφτοπόλεμο" σεκιουρίταδων - επίδοξων φωτογράφων καθώς όποτε έβγαζε φωτογραφική ο διπλάνος σου κινδύνευες να κάνεις μπάνιο! (Ναι! Στις πρώτες σειρές οι σεκιουριτάδες πετάγανε νερό ή φωτίζανε με φακούς σε όποιον προσπαθούσε να τραβήξει φώτο ή βίντεο με κινητό ή κάμερα!).

Στα καθαρά μουσικά δρώμενα:

Οι Mastodon που θεωρούνται από τα σημαντικότερα metal συγκροτήματα σήμερα (ακόμα και η βίβλος του indie Pitchfork τους εκθειάζει!) αδικήθηκαν κατάφωρα από τον ήχο - όπως προείπαμε. Αν και συνάντησαν τρομακτικά ζεστή υποδοχή από το ελληνικό κοινό (στις συναυλίες στην Ευρώπη το κοινό των Tool αδιαφορούσε πλήρως και πολλές φορές παίζανε σε 300 άτομα μπροστά σε στάδια που γέμιζαν στη συνέχεια για τους Tool), ο βόρβορος δεν άφησε παρά να φανούν ψήγματα από τις ικανότητες τους δυστυχώς. Το ελληνικό μεταλλικό κοινό, που ξέρει άλλωστε από καλό λάδι... εεε... metal, πάντως τους τίμησε δεόντως με ένα "σοκ και δέος" mosh pit! Ως γνωστόν το ελληνικό metal κοινό είναι πολύ πιο ένθερμο και πολύ πιο ζεστό με τους καλλιτέχνες από ότι το indie - alternative κοινό με τις φρατζούλες και τα κοκκάλινα γυαλάκια που χαζεύουν σαν στέκες τους κάθε λογής Franz Ferdinand και μετά πάει για cocktails στο κέντρο για να πουν πόσο cool και trendy ήταν ο Alex! Το σωστό σωστό!

Στις 10 παρά κάτι όμως και μετά από ένα 15λεπτο εισαγωγικής trance μουσικής κλείνουν τα φώτα και ...all bets are off! H στιγμή που πολλοί (όχι τα indie τσουτσούνια που μαζεύτηκαν γιατί οι Tool είναι το OK σκληρό γκρουπ που πρέπει να ακούει κανείς ούτε οι 15χρονοι μεταλλάδες με τις Mayhem / Metallica / Manowar, κλπ μπλούζες που ήρθαν για head banging - εκτός κλίματος αμφότεροι!) περίμεναν 10 και βάλε χρόνια έφτασε. Το εισαγωγικό riff του "Stinkfist" και ο πανικός που επακολούθησε θα ανέσταινε και νεκρούς. Όλα τα κακώς κείμενα της διοργανώτριας εταιρείας που αναφέρθηκαν παραπάνω ξεχάστηκαν και με το παραπάνω! Οι όχι αδίκως χαρακτηρισμένοι ως "νέοι Pink Floyd" στα live Tool για 2 ώρες παρά 15 λεπτά παρέδωσαν ένα απίστευτο show που συνδύαζε μουσική, video προβολές και light - laser show από άλλο πλάνητη βασισμένο κυρίως στο 10,000 Days. Τι και αν ξέραμε εκ των προτέρων την setlist - σχεδόν απαράλλακτη σε όλες τις ευρωπαϊκές συναυλίες; Τι και αν ξέραμε ότι εν γένει έχουν το τελείως μίνιμουμ της επαφής και επικοινωνίας με το κοινό;

To highlight της βραδιάς hands down ήταν το μέρος "Wings For Marie" / "10,000 Days" που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό! Σχεδόν 20 λεπτά οπτικοακουστικής ψυχεδελικής - ονειρικής μαγείας! Απίστευτο! Μόνο οι Tool θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο σήμερα! Δεν είναι τυχαίες οι σκόρπιες φράσεις που άκουσαμε γύρω μας μετά: "Σαν προσγείωση διαστημόπλοιου", "σαν ενθρόνιση ενός θεού"(!) και σύγκρισεις με την λήψη LSD (!). Κλείσανε με τα "Lateralus" (όπου ανέβηκαν οι Mastodon μαζί τους επί σκηνής σε ένα παρεϊστικό διάλειμμα), "Vicarious" (όπου διακόψανε ακριβώς στην μέση για να πιουν κρασί και να γιορτάσουν το τέλος της περιοδείας) και φυλάξανε το "AEnima" για το καλύτερο φινάλε που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς. Παρεπιπτόντως πολύ ενδιαφέροντα τα space - ambient περάσματα ανάμεσα στα τραγούδια.

Έν κατακλείδι:
Η παθογένεια της κάκιστης διοργάνωσης συναυλιών στην Ελλάδα δεν έχει εξαλειφθεί ούτε στο ελάχιστο καθώς οι διοργανώτριες εταιρείες συνεχίζουν την τακτική της κάκιστης παροχής υπηρεσιών σε κάκιστους χώρους σε συχνά (όχι στην προκείμενη περίπτωση πάντως) υψηλότατες τιμές. Κρίμα!

Από την άλλη οι Tool, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, κατάφεραν να μας εισάγουν στον σκοτεινά ψυχεδελικό και ηχητικά σκληρό progressive rock κόσμο τους - τουλάχιστον για όσους - ες από εμάς κατέβαλλαν την προσπάθεια να αγνοήσουμε τα κακώς κείμενα και να προσλάβουμε αυτό που ήθελαν να μεταδώσουν. Φανταζόμαστε ότι σε συναυλίες στο εξωτερικό όπου υπάρχει πολύ καλή διοργάνωση και σεβασμός στον "πελάτη", το show των Tool πρέπει να είναι αυτό που περιγράφουν όλοι: απόκοσμη εμπειρία και mindfuck. Τουλάχιστον πήραμε μια πολύ καλή δόση!

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Killer Quote #5

"I saw The Clash at New York's Palladium... ...It was at this show that I made my dream to be, one day, myself in a band. It also was the show in which Paul Simonon smashed his bass, documented on the cover of the London Calling LP."


Mike D, The Beastie Boys
Από το booklet του εκπληκτικού The Singles Box Set που περιλαμβάνει όλα τα UK singles + b sides των The Clash σε 19 δισκάκια με ανατυπώσεις των αυθεντικών εξώφυλλων και επιπλέον bonus tracks από κυκλοφορίες τους στην Αργεντινή, Ισπανία, Ολλανδία, κλπ (Thanks Β., Α. και Ε.!)

(Wanted Dead Or A)Live: CSS + The Research

CSS
The Research
Gagarin 205
14/12/2006

CSS Suxxx? Who knows, who cares!
Hype? Αναμφισβήτητα... (τώρα βεβαια αυτό ελέγχεται με 200 - 300 ψυχές που ήταν στο Gagarin, οι διπλάσιοι μαζεύονται τις κακές μέρες σε μέτριο σκυλάδικο!).
Αν η εύνοια της τύχης δεν τους προσγείωνε στην αγκαλιά της Sub Pop θα τους ξέραμε έστω και σαν όνομα; Με τίποτα...
Το αυτό και για εποχές προ Internet...
Άτεχνες, ασύνδετες και ολίγον ότι 'να ναι; Εννοείται...
Απολαυστικές όμως και fun? ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ...

Καταρχήν το supporting act των The Research: Κλασσική περίπτωση "ούτε κρύο ούτε ζέστη". Ευχάριστη κιθαρίστικη pop που βγαίνει κατά οκάδες από την Γηραιά Αλβιώνα (και άλλες χώρες!). Δεν τους βοήθησε και ο κάπως μουντός ήχος (για τέτοιου είδους μουσική) αλλά σαν support καλοί ήταν και μας έμεινε ένα όμορφο wannabe hit-άκι "My Baby Know When I am Sad" (ή κάπως έτσι...). Είχαν και την γλυκειά Sarah στα drums!

Τώρα για τις δεσποινίδες που είναι "κουρασμένες να είναι σέξυ" από το Sao Paolo της Βραζιλίας που ανέβηκαν λίγο μετά στην σκηνή του Gagarin...

Γνωρίζαμε φυσικά το νεαρότατον της ηλικίας τους αλλά όχι και έτσι! Πραγματικά αν τις βλέπατε όλες μαζί στο δρόμο,θα λέγατε ότι μάλλον σχόλασε κάποιο τοπικό επαρχιακό λύκειο. Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε και η Uma για την εκ δεξιών κιθαρίστρια: "Τέτοια έφηβα αγοροκόριτσα βρίσκεις δέκα στο Διδυμότειχο".

Τώρα η χθεσινοβραδυνή εμφάνιση των CSS ήταν η τελευταία της σχεδόν πεντάμηνης περιοδείας (μεταξύ άλλων και με τους Ladytron στην Αμερική) αλλά παρ' όλα αυτά για την (σκάρτη) 1 ώρα που έπαιξαν έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν, δεδομένων των μάλλον περιορισμένων τεχνικών δυνατότητων τους και της εμφανέστατης κούρασης τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το electro - indie - new wave ακούγεται πολύ πιο ενδιαφέρον και πολύ πιο ξεσηκωτικό από το album, το οποίο, αν έχει κανείς το θεό του, φιγουράρει στο #18 των 50 καλύτερων άλμπουμ του 2006 για το Uncut! Unbelievable!

H βραζιλο-γιαπωνέζα (!) frontwoman Lovefoxxx με τα σπαστά αγγλικά της φυσικά στο επίκεντρο, χορεύοντας συνέχεια, κάνοντας stagediving και συχνά-πυκνά τραγουδούσε ανάμεσα στο κοινό το οποίο μετά την κλασική ελληνική παγωμάρα (σκουπόξυλα καταπίνουν όλοι πριν πάνε σε συναυλία; Είμαστε και γλεντζές λαός τάχα μου!) έδειξε να συντονίζεται στην αναμφισβήτητη fun διάθεση των CSS... Για το encore δε μας επιφύλαξαν και μια απρόσμενη αλλά απογειωτική διασκευη του "Pretend That We're Dead" των ...L7! (τις θυμάστε?)
Εν κατακλείδι, οι CSS δεν θα αλλάξουν τον χάρτη της μουσικης, πιθανότατα δεν θα ξανακούσουμε κάτι από αυτές αλλά η χθεσινή συναυλία τους στο Gagarin ήταν απολαυστικότατη...

Άσχετη πληροφορία #2309956: H Lovefoxxx ηχογραφεί solo δίσκο που θα κυκλοφορήσει το 2007 σε παραγωγή Timbaland και Nigel Godrich, παρακαλώ! Τι άλλο θα ακούσουμε;

Καλά όλα αυτά αλλά έχουμε και τους Tool το Σάββατο... Για να δούμε...

Αυτά προς το παρόν...
...See Ya In The Pit!

Επόμενος σταθμός...

...

Are Friends Electric? #2

Δύο πολύ καλές προσπάθειες όπου συμμετέχουν πολύ καλοί φίλοι θα παρουσιάσουμε σήμερα και πιστεύουμε ότι αξίζουν της προσοχής σας...

"Παντειακά Νέα"

Στον χώρο των φοιτητικών εφημέρίδων, ο φίλος μας Κων/νος Νικολόπουλος είναι ένας εκ των δύο πρωτεργατών της επανέκδοσης της ιστορικής φοιτητικής εφημερίδας "Τα Παντειακά Νέα". Χωρίς να αποφεύγονται τα λάθη (πρώτο τεύχος μετά από χρόνια είναι άλλωστε!) και παρά τις επιμέρους αντιρρήσεις (σε θέματα στησίματος, κάποια μάλλον τυπικά θέματα για τέτοιου είδους έντυπο, κλπ), τα "Παντειακά Νέα" είναι μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια που απευθύνεται πρωτίστως φυσικά σε ...φοιτητές - τριες της Παντείου. Ξεχωρίζει η εφ' όλης της ύλης συνέντευξη με τον ...δικηγόρο του διαβόλου και πρωτεργάτη της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης Θ.Βερέμη με δύσκολες ερωτήσεις! Αν μη τι άλλο, είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι τα παιδιά των Π.Ν. δεν στέκονται στον εύκολο καταγγελτικό "ξύλινο" λόγο αλλά μπαίνουν στον κόπο να συζητήσουν σοβαρά. Δεν είναι και λίγο αυτό! Τσεκάρετε και στην στήλη με (τον μάλλον ατυχή όμως) τίτλο Politistically Correct την σύντομη αλλά περιεκτική και με μπρίο ανασκόπηση των συναυλιακών δρώμενων της Αθήνας από το καλοκαίρι έως και σήμερα από την Ευαγγελία Πανταζοπούλου. Κυκλοφορεί σε 3000 αντίτυπα στους χώρους της Παντείου. (Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια δικτυακή έκδοση των Π.Ν. ή κατι τέτοιο οπότε τσεκάρετε το blog του Κων/νου)


The Model Spy

Στο μουσικό πεδίο τώρα και στον χώρο των ελληνικών ανεξάρτητων σχημάτων που τελευταία αυξάνονται και πληθύνονται ευχάριστα στο MySpace, για... κάντε την βόλτα σας από την σελίδα των The Model Spy, μην μένετε μόνο στην σελίδα της γνωστής και μή ...εξαιρετέας και υπερπροβεβλημένης ...Monika! Οι The Model Spy κυκλοφορούν εδώ και χρόνια με διάφορα ονόματα. Κινούνται στον χώρο του ευρύτερου ανεξάρτητου χώρου και με καλοδουλευμένες συνθέσεις που όμως (τουλάχιστον αυτά που προσφέρουν στο MySpace) είναι λίγο πολύ ίδιες... εισαγωγή με ακουστική κιθάρα και εν συνεχεία πιο "ηλεκτρικός" ήχος. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει χώρος για περαιτέρω ανάπτυξη και με τις εντατικές πρόβες που κάνουν και την δουλειά που ρίχνουν τα παιδιά για την μπάντα είναι σίγουρο ότι θα ακούσουμε πολλά καλά πράγματα στο μέλλον! Αναμένουμε εναγωνίως καμια συναυλία και την πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία.

The Model Spy (MySpace)

(Un)Known Pleasures: The Blinding E.P.

The Baby Shambles - The Blinding E.P. (2006)
Ολοκαίνουργιο EP πέντε τραγουδιών (συνολικής διάρκειας λιγότερης από είκοσι λεπτά!) από το "αγαπημένο" παιδί των βρετανικών tabloids, Pete Doherty και πρώτη κυκλοφορία των BabyShambles σε πολυεθνική εταιρεία. Πολύ καλύτερη και καθαρότερη παραγωγή (που ανέλαβαν οι ίδιοι οι BS) από αυτήν του Mick Jones για το Down In Albion ενώ τα τραγουδιά ακούγονται κάπως πιο "δουλεμένα". Ξεχωρίζει το ομώνυμο εναρκτήριο και το upbeat ska 'I Wish'. Πολύ καλό αλλά λίγο. Αναμένοντας το "δύσκολο" δεύτερο άλμπουμ.

Tracklist:
01.The Blinding
02.Love You But You 're Green
03.I Wish
04.Beg, Steal Or Borrow
05.Sedative

Links:
Baby Shambles (off.site)
Down In Albion - review στο παρόν blog.

Υ.Γ. 1: Για το παρόν review χρησιμοποιήσαμε τους κανονές του site 75 or Less Album Reviews που κάνει reviews σε CDs / DVDs / κλπ με ανώτερο όριο τις 75 λέξεις! It was fun! (δεν προσμετρούνται φυσικά ο τίτλος, το tracklist. τα links, κλπ)
Υ.Γ. 2: Babyshambles (Down In Albion) ή Baby Shambles (The Blinding E.P.)? Ιδού η απορία!

Notes From The Digital Underground #28: Digilog Netlabel Showcase!

Ναι, είναι γεγονός! Για το 28ο μέρος της σειράς N.F.T.D.U. δεν θα πάμε πολύ μακρία... αυτή την φορά! Μόλις μέχρι την Θεσ/νική όπου έχει την βάση της η πρώτη ελληνική netlabel που ακούει στο όνομα Digilog και εξειδικεύεται στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Λειτουργεί ως μια χαλαρή μουσική κολλεκτίβα, συμφωνα με το site, από θεσσαλονικιούς που ασχολούνται με djing, παραγωγή μουσικής, κλπ εδώ και σχεδόν 10 χρόνια!

Αν και νεοϊδρυθείσα (περί τον Μάη - Ιούνη του 2006) ως netlabel, η Digilog έχει να δείξει ήδη εννέα αξιόλογες κυκλοφορίες ηλεκτρονικής μουσικής όχι μόνο όμως από έλληνες καλλιτέχνες. Μεταξύ άλλων θα βρείτε τον LAN Formatique (Αγγλία), τον 2Loop (Ρωσσία), τον SpaceTourist (Γερμανία) αλλά και τον Lackluster (Φινλανδία) από τα πιο αναγνωρίσιμα IDM ονόματα στο χώρο των netlabels με κυκλοφορίες σε "μεγάλα" netlabels όπως η Monotonik, κ.α.

Από έλληνες καλλιτέχνες θα βρείτε τον DJ PiCi (γνωστότερος από το The First που κυκλοφόρησε ως Decades στην Poeta Negra πριν 3 χρόνια περίπου) που άνοιξε τον χορό των κυκλοφοριών της Digilog με το groovy techno Kind Of Edits EP, τον The Echonomist (Πέτρος Μαγγανάρης, μέλος και των ΙΝΦΟ, δείτε εδώ κριτική στο άλμπουμ τους από Avopolis) και τον O' Verb (αγνώστων λοιπών στοιχείων!).

Τι θα ακούσετε; Τίποτε άλλο παρά καλή, ποιοτική ηλεκτρονική (από IDM και Deep House μέχρι πιο techno ηχοχρώματα!) μουσική. Εμείς "κατεβάσαμε" και τις εννέα κυκλοφορίες της Digilog και πραγματικά όλες είναι πάρα πολύ καλές! Όλες οι κυκλοφορίες της Digilog είναι διαθέσιμες για δωρεάν download ( mp3 256kbps) είτε ως μεμονωμένα tracks είτε ως ολόκληρα άλμπουμς σε zip αρχεία μαζί με το artwork. Τσεκάρετε οπωσδήποτε και βάλτε τις ρημαδο-DSL να δουλέψουν! Δεν θα χάσετε. Αναμένουμε τις επόμενες κυκλοφορίες και ειδικά από ελληνικά ονόματα!

Links:
Digilog (Off.site)

As Seen On DVD: DiG!

Dig! (2004, USA, 107')
Σκηνοθεσία: Ondi Timoner
Παίζουν: Anton Newcombe, Courtney Taylor, κλπ.

Δεν χρειάζεται να είστε φανς ούτε των Dandy Warhols ούτε των The Brian Jonestown Massacre για να παρακολουθήσετε αυτό το πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ της Ondi Timoner με αφηγητή τον Courtney Taylor των D.W., το οποίο είχε προβληθεί και στις περυσινές Νύχτες Πρεμιέρας, αν θυμάστε.

To Dig!, μονταρισμένο από πάνω από 2000 ώρες λήψεων, μας δείχνει περί τα 7 χρόνια από την παράλληλη πορεία και σχέση αγάπης - μίσους μεταξύ των δύο αμερικάνικων γκρουπς με τους μεν Dandy Warhols να εκτοξεύονται στην κορύφη ενώ τους Brian Jonestown Massacre ένεκα της αλλοπρόσαλης στάσης του Anton Newcombe να παραμένουν στα στενά όρια του underground (παρά και την παραδοχή των ίδιων των D.W. ότι ήταν καλύτεροι από αυτούς) με άπειρες αλλαγές μελών, τσακωμούς, συλλήψεις και άλλα δεινά.

Θέματα όπως η μεγαλοφυία σε συνδυασμό με την μεγαλομάνια, οι ζήλειες και κόντρες μεταξύ μουσικών, η ατυχία ή η τύχη που μπορεί να οδηγήσει μια μπάντα στα ύψη ή στην διάλυση και το πως δουλεύει η μουσική βιομηχανία από τα μέσα διατρέχουν το φιλμ, για αυτό και αποτελεί must see για μουσικόφιλους-ες.

Χαρακτηριστική σκήνη: Οι Dandy Warhols μέσα σε αυτοκίνητο αφού έχουν λάβει ένα "δώρο" από τον Anton Newcombe των BJM που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και σφαίρες με τα ονόματα τους(!):

- They're stalking us now. I will not have them anywhere near me again.
- I'll still buy their albums though.

Δεν προκαλεί φυσικά έκπληξη, ειδικά αν δείτε το φιλμ, το γεγονός ότι ο Anton Newcombe έχει αποκυρήξει το Dig! Δειτέ εδώ την άποψη του για το φιλμ (από το site των BJM).

Συνολικά ενδιαφέρον μουσικό ντοκυμαντέρ με δύο αρνητικά σημεία κατα την γνώμη μας. Οι D.W. έχουν την μερίδα του λέοντος στην παρουσίαση ενώ όσον αφορά τους BJM στέκεται περισσότερο στα παρα-μουσικά (τσακωμοί και κλωτσομπουνίδια επι σκηνής, κλπ) παρά στην ίδια την (έξοχη) μουσική τους. Περιλαμβάνει και σκηνές από την πρώτη επίσκεψη των D.W. στην Ελλάδα τον Μάρτη του 2001.

Εδώ το trailer:



Links:
Dig! (off.site)
Dig! (IMDB)
Dig! (Wikipedia)

Route 1000010 #6: The Brian Jonestown Download Spree!

Στον έκτο σταθμό της βόλτας στην Route 100010 του διαδικτύου σταματάμε στο site των Brian Jonestown Massacre, του indie - garage - νεοψυχεδελικού συγκροτήματος (οι Velvet Underground των 90s κατά τους Dandy Warhols!) που ξεκίνησε την πορεία του στο αμερικάνικο underground εκεί στις αρχές του 1990. Οι BJM είναι ουσιαστικά το προσωπικό όχημα του Anton Newcombe (πρέπει να έχουν περάσει από την συνθεσή τους περί τα 40 διαφορετικά μέλη!) ενώ από τις τάξεις τους έχουν ξεπηδήσει συγκροτήματα όπως οι Black Rebel Motorcycle Club (που χάθηκαν αυτοί;), οι Warlocks, κ.α.

Οι Brian Jonestown Massacre έγιναν πιο γνωστοί εκεί στα 2004-5 χάρη στο ντοκυμαντέρ Dig! που αποτυπώνει την σχέση αγάπης - μίσους μεταξύ Dandy Warhols και Brian Jonestown Massacre καθώς εκεί στα μέσα - τέλη της δεκαετίας του 1990 είχαν μια παράλληλη πορεία η οποία οδήγησε τους DW στην επιτυχία (κυρίως στην Ευρώπη, βλ. Vodafone) και τους BJM στην αφάνεια με πολλαπλά προβλήματα.

Anyway (και για να πάμε στον σκοπό του post!) στο site των BJM και πιο συγκεκριμένα στο τμήμα Music προσφέρεται ΟΛΟΚΛΗΡΗ η δισκογραφία των BJM από το 1995 έως και το 2003 για δωρεάν download σε ogg vorbis φορμάτ.

(περιληπτικά: είδος συμπιεσμένων αρχείων ήχου σαν τα αρχεία mp3, παίζουν απευθείας σε Winamp).

Όλα τα άλμπουμς των BJM: Methodrone (1995), Their Satanic Majestie's Second Request (1996), Thank God For Mental Illness (1996), Take It From the Man! (1996), Give It Back (1997), Strung Out in Heaven (1998), κλπ λοιπόν σε ξεχωριστά zip αρχεία και όχι μόνο! Επιπλέον μπορείτε να βρείτε (όλα διαθέσιμα για δωρεάν download) live recordings, videos και άλλα πολλά. Εν ολίγοις δηλαδή αν είστε φανς, παράδεισος! Αν όχι, μια παρά πολύ καλή ευκαιρία να τους ανακαλύψετε!

Keep Music Evil!

Links:
Brian Jonestown Massacre (off. site)
Brian Jonestown Massacre Music Page
Dig! (off. site)
Dig! (IMDB)

(Un)Known Pleasures: Chrome Children

Various Artists - Chrome Children (2006, Stones Throw Records)

Κάπου μεταξύ showcase καινούργιων (ακυκλοφόρητων) κομματιών και "γιορτάζοντας 10 χρόνια" η συλλογή Chrome Children {release page link} είναι η πιο πρόσφατη και πολύ ενδιαφέρουσα κυκλοφορία από την indie hip hop label Stones Throw. Η παρούσα συλλογή κυκλοφορεί μάλιστα σε συνεργασία με το [adult swim] (το μέρος του προγράμματος που προορίζεται για ενήλικες απο το Cartoon Network).

Περιλαμβάνει 19, κυρίως ακυκλοφόρητα, κομμάτια από το roster της εταιρείας με τον Madlib - το αστέρι της εταιρείας- να συμμετέχει με περί τα 6 (!) διαφορετικά ψευδώνυμα ή projects σε συνεργασία με άλλους παραγωγούς / rappers, κλπ. Μεταξύ άλλων το Chrome Children περιλαμβάνει και το ολοκαίνουργιο 'Monkey Suite'- από Madvillain (συνεργασία με MF Doom).

Παρ' όλο που περιλαμβάνει κατα κύριο λόγο, θρυλικούς rappers (όπως Percee P), τα γνωστά ονόματα της Stones Throw (μεταξύ των οποίων και τον προσφάτως εκλιπόντα J Dilla στο 'Nothing Like This') και καινούργια ονόματα του χώρου, το Chrome Children δεν περιορίζεται σε rap / hip hop ήχους αλλά καθώς μπορείτε να βρείτε και κλασσικό 70's funk (Pure Essence - 'Third Rock', από την Soul Cal - θυγατρική της Stones Throw Records που επανεκδίδει 70's funk, κλπ) ή και σύγχρονo χαλαρό funk (Gary Wilson - 'Dreams').

Εν κατακλείδι, ενδιαφέρουσα συλλογή με φρέσκους ήχους από τον χώρο του indie hip-hop αλλά και άλλα 'καλούδια' από την ίσως πιο σημαντική εταιρεία του χώρου αυτή την στιγμή. Το Chrome Children κυκλοφορεί μαζί με έξτρα DVD με συνεντεύξεις και live αποσπάσματα από συναυλία στο Austin (SXSW Festival) όπου συμμετέχουν τα περισσότερα από τα 'αστέρια' της αλλά και ο ιδρυτής της DJ Peanut Butter Wolf. Σαν δείγμα από το άλμπουμ, μπορείτε να βρείτε στην αντίστοιχη σελίδα του Chrome Children στο site της Stones Throw ένα 20λεπτο mix mp3 για download ή streaming (direct links) με tracks από το C.C. και άλλα ακυκλοφόρητα. Τσεκάρετε και τα αντίστοιχα videos που έχουν φτιαχτεί σε συνεργασία με το [adult swim]. Εδώ δείτε το 'Monkey Suite' των Madvillain:



Tracklist:
01. Oh No – Oh Zone
02. Guilty Simpson – Clap Your Hands
03. Madlib – Take It Back
04. Koushik – None In Mind
05. J Dilla – Nothing Like This
06. James Pants – Do a Couple of Things
07. Madvillain – Monkey Suite
08. Georgia Anne Muldrow – Simply a Joy
09. M.E.D. - All I Know
10. Dudley Perkins – Wassup World?
11. Percee P & Quasimoto – Raw Heat
12. Jaylib – No $ No Toke (aka "Blaze Up")
13. J.Rocc – Drama
14. Roc C – Movin’
15. Gary Wilson – Dreams
16. Pure Essence – Third Rock
17. Aloe Blacc – What Now
18. Baron Zen – Turned Around (PBW Remix)
19. Young Jazz Rebels - Nino's Deed

Links:
Chrome Children (release page)
Stones Throw Records (off.site)
[adult swim] (Off.site)
[adult swim] (wikipedia)

Ten Most Popular Tracks...

...according to the portable MP3 player:

01."Encoded Flow" - Dabrye feat. Kadence
Two / Three (2006)
02."Love Me Or Hate Me"- Lady Sovereign
Public Warning (2006)
03."Black Magic" - Jarvis Cocker
Jarvis (2006)
04."Bush Boys" - Danger Mouse and Jemini
from mixtape
05."Analogue Shantytown" - Glissandro 70
Glissandro 70 (2006)
06."Berlin Sunrise" - Daniel Wang
Idol Tryouts Two: Ghostly International Vol.Two (2006) {compilation}
07."Raw Heat" - Percee P / Quasimoto
Chrome Children (2006) {compilation}
08."Shoot The Runner" - Kasabian
Empire (2006)
09."Collection Of Stamps" - I'm From Barcelona
Let Me Introduce My Friends (2006)
10."Storm" - Cut Chemist feat. Edan & Mr.Lif
The Audience's Listening (2006)

Υ.Γ. #1 Σαν πολύ hip-hop να έπεσε τελευταία!
Υ.Γ. #2 Ιδέα μας είναι η το 'Black Magic" του Jarvis Cocker, αν και πολύ καλό, θυμίζει πολύ το
'Crimson and Clover' των Tommy James & The Shondells? (βλέπε OST Coffee And Cigarettes)
Υ.Γ. #3 Καλό μήνα σε όλους-ες!