****
After The Disco [Columbia/Sony]
Πολύ εύστοχα
ο τίτλος του album περιγράφει τι θα γινόταν
μουσικά αν ο James Mercer και ο Danger Mouse συνέθεταν
στα 80's και ήθελαν να γυρίσουν πίσω στα
70's. Δυο από τους καλύτερους σύγχρονους
μουσικούς στον -λίγο πιο αδύναμο από
τον πρώτο- δεύτερο δίσκο εστιάζουν σε
επιρροές από τις προηγούμενες δεκαετίες
χωρίς όμως να γίνονται κουραστικοί. Στο
After the Disco, αναδεικνύεται το ταλέντο και
η τελειομανία και των δυο μουσικών άμεσα
από την απλότητα. Και αυτό είναι πραγματικά
μεγαλειώδες.. [EveofDes]
****
Syro [Warp]
Περίμενε κανείς ο Richard D. James ότι θα βγάλει κάτι ανώτερο από τα 90s άλμπουμ του που μας παίρναν το σκαλπ και μας το έδιναν στο χέρι; Όχι βέβαια. Αυτό που θέλαμε ήταν ενά κανονικο αφεξτουηνικό άλμπουμ με τα όλα του, απο "κακόφωνα" synth riffs μέχρι μινιμαλιστικά πιανο-αρπίσματα. Και αυτό ακριβώς μας έδωσε το μεγαλύτερο τρολ (βλ. τις συνεντεύξεις του) στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής. [lkrory21]
****
Enter the Slasher House [Domino]
Βλέπεις μια ταινία και δεν καταλαβαίνεις περί τίνος
πρόκειται. Είναι γκροτέσκα και σπλάτερ, είναι lo-fi και arty-farty,
έχει χιούμορ κι άλλη τόση δηθενιά ενώ ο
σκηνοθέτης φαίνεται πως έχει κουμπώσει ό,τι ληγμένο ψυχεδελικό βρήκε μπροστά του. Σκέφτεσαι πως εσύ δεν πλήρωσες για αυτό, στην πραγματικότητα
θα έπρεπε να σε πληρώνουν για να το δεις αλλά παρόλα αυτά κάθεσαι και
μπουκώνεσαι με ποπ κορν και haribo και τη βλέπεις μέχρι τέλους. Τα ‘θελες και
τα ‘παθες. [Vicky]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου