Vienna Calling #1

Άρτι αφιχθείσα η πρώτη ανταπόκριση από Βιέννη:


Λοιπόν, καλημέρα σε όλους τους (χιλιάδες!!!) αναγνώστες του …blog. Είμαι ήδη μια εβδομάδα εδώ, αρκετός καιρός για να έχω σχηματίσει τις πρώτες εντυπώσεις.

Καταρχήν θα πρέπει να αναφέρω ότι μένω σε μία από τις «χειρότερες» περιοχές της Βιέννης, στην περιοχή γύρω από το γνωστό μεγάλο λούνα παρκ Prater και κατοικείται κυρίως από μετανάστες (αυτό δεν είναι κακό – ίσα ίσα) . Όλη η περιοχή ανήκει στο δεύτερο δημοτικό διαμέρισμα της Βιέννης και είναι γεμάτο από «ροζ» μπαρ και οίκους ανοχής καθώς και εκδιδόμενες γυναίκες στο δρόμο οι οποίες εμφανίζονται μόλις βραδιάσει. Προχτές μάλιστα πέρασαν και εμένα για «εκδιδόμενη» καθώς στεκόμουν έξω από την εστία και ένας καλοβαλμένος αυστριακός σταμάτησε μπροστά μου με το αυτοκίνητο του.

Φυσικά δεν είναι η μόνη υποβαθμισμένη περιοχή στην πρωτεύουσα της Αυστρίας. Τις πρώτες δύο ημέρες της διαμονής μου έμενα σε ένα Youth Hostel στην περιοχή του WestBanhoff (Δυτικός σταθμός τραίνων) επίσης περιοχή κατοικίας μεταναστών αλλά και «κακόφημων» μπαρ όπου οι γυναίκες δουλεύουν μόνο με τα εσώρουχα και κάποιες είναι και στις ...βιτρίνες – ένα θέαμα που μάλλον με έκανε να αγανακτήσω μιας και στην Ελλάδα δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοια θεάματα, όλο αυτό το κύκλωμα είναι πιο «κρυμμένο». Εδώ στην Βιέννη υπάρχουν παντού sex shops.

Απ’ την άλλη βέβαια, όπως διαφημιζόταν έντονα χθες και στις οθόνες στους σταθμούς του μετρό, η Βιέννη ανακηρύχθηκε σε πρόσφατη έρευνα ως η δεύτερη καλύτερη μεταξύ 127 πόλεων σε ποιότητα ζωής σε όλα τα επίπεδα. Φυσικά η Βιέννη είναι πανέμορφη ειδικά στο «ιστορικό κέντρο» (όπως ίσως θα ξέρετε) αλλά δεν λείπουν και άσχημες γωνίες και αντιαισθητικά κτίρια – κουτιά. Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και εξυπηρετικοί και οι περισσότεροι μιλούν και τα αγγλικά επαρκώς. Οι νέοι και οι νέες στα Bars είναι επίσης “cool” και φιλικοί.

Το αλκοόλ και ειδικότερα η μπύρα είναι πάμφθηνη (και ρέει άφθονα), το μεγαλύτερο ποσό που έχουμε δώσει είναι 3€ και μιλάμε πάντα για 0,5 λίτρo. Τα προϊόντα στα σούπερ μάρκετ είναι φθηνά κυρίως στα no name brands αλλά και στα «επώνυμα» προϊόντα είναι πολλές φορές φθηνότερα από τα αθηναϊκά s/m. Αυτό που σίγουρα είναι πιο ακριβό είναι τα ενοίκια. Πληρώνω μηνιαίως 335€ για ένα δωμάτιο, η κουζίνα και η τουαλέτα μοιράζεται με άλλον ένα αλλά τουλάχιστον είναι σε ολοκαίνουργια και πολύ καλή εστία. Ακριβούτσικες είναι οι τιμές των εισιτηρίων στα ΜΜΜ όπου το απλό εισιτήριο κοστίζει 1,5€ για αυτό και αρκετοί-ες χρησιμοποιούν ποδήλατα (όχι όμως τόσο μαζικά όσο π.χ. στην Ολλανδία). Το μετρό είναι πολύ πιο παλιό από το αθηναϊκό (και πολύ πιο βρώμικο!) αλλά έχει 6 γραμμές και τα τραίνα περνάνε πιο συχνά. Εκτεταμένο και βολικό είναι και το δίκτυο των τραμ.


Για να πάμε σε κάτι πιο ενδιαφέρον, στα πολιτιστικά υπάρχει μεγάλη κίνηση και προτάσεις για κάθε προτίμηση και γούστο. Επισκέφθηκα το Μουσείο Τεχνολογίας της Βιέννης και σχεδόν εντυπωσιάστηκα! Πολλά εκθέματα για την ενέργεια, τον ηλεκτρισμό και μια περιοδική έκθεση για το «Σχέδιο Marshall» στην Αυστρία με πολλά ντοκουμέντα και προπαγανδιστικό υλικό. Το στήσιμο δε της έκθεσης αυτής μας θύμισε το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς, το μόνο ίσως up to date μουσείο στην Ελλάδα. Έπειτα είδα, στο West-Licht μουσείο (όπου κατάφερα να μπω χωρίς να ...πληρώσω μιας και είχε πολύ κόσμο!) μια έκθεση με τις βραβευμένες φωτογραφίες για το 2005 από το World Press. Καταπληκτικές (και πολλές από αυτές shocking!) φωτογραφίες μεταξύ των και μια βραβευμένη σειρά φωτογραφιών στην κατηγορία «Διασκέδαση και Εκδηλώσεις» από το ...Γαλαξίδι(!!!) την Καθαρά Δευτέρα και τα έθιμα του καρναβαλιού.

Πέρα από τα πολλά και ενδιαφέροντα μουσεία που θα δω σταδιακά, αρχίζει σε λίγες η Viennale δηλάδη το φεστιβάλ κινηματογράφου της Βιέννης. Πολλές προβολές, κάποιες από τις οποίες είδαμε και πρόσφατα στην Αθήνα στις Νύχτες Πρεμιέρας όπως το Last Days ή το Transamerica. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα φαίνεται και η ρετροσπεκτίβα στο έργο του Andy Warhol με όλες τις ταινίες του.

Όσον αφορά την μουσική και τις συναυλίες υπάρχει επίσης αρκετή κίνηση. Σύντομα θα εμφανιστούν εδώ οι Franz Ferdinand, οι Simple Minds αλλά και η Νανά Μούσχουρη, η Μαρία Φαραντούρη(!!!) και οι ...Rotting Christ(!!!). Το σαββατοκύριακο που μας έρχεται (αλλά και το επόμενο) στο Krems (1 ½ από την Βιέννη) θα πραγματοποιηθεί ένα φεστιβάλ με πειραματική μουσική με ονόματα όπως Ryoji Ikeda, κ.α. αλλά δυστυχώς μας πέφτει λίγο μακριά.

Όσο για την υπόλοιπη διασκέδαση, τα χαζό-clubs (πήγαμε βέβαια δεν λέω!) είναι μάλλον παρόμοια με της Ελλάδας αλλά πιο φτηνά και (φυσικά) χωρίς ελληνική μουσική. Εν γένει όμως όχι κάτι τρομερό εκτός από το Flex όπου γίνονται πιο μεγάλα events αλλά και κάποια μικρότερα clubs αλλά πιο πειραματικά που θα ανακαλύψω σιγά σιγά... Έγραψα αρκετά ήδη, τα υπόλοιπα στην επόμενη αναφορά...

Uma.