(Wanted Dead Or A)Live: Φεστιβάλ Νεολαίας ΣΥΝ

Παρασκευή 30/9 Γ.Αγγελάκας/Ν.Βελιώτης, Mogwai, Χειμερινοί Κολυμβητές
Σάββατο 1/10 ΡΟΔΕΣ, Chumbawamba, Los De Abajos.


Βρεθήκαμε λοιπόν στην Πλ.Πρωτομαγιάς όπου πραγματοποιήθηκε το φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΝ καθώς οι προγραμματισμένες συναυλίες φαινόντουσαν και αποδείχθηκαν καλές. Το τοπίο γύρω παρόμοιο με πέρυσι. Stands με διάφορα πολιτικά θέματα, σημαίες, μέλη της νεολαίας που μοιράζανε φυλλάδια, πάνελς με διάφορα θέματα συζήτησης, περίπτερα με κουζίνες μεταναστών και γενικά ότι θα περίμενε κανείς από ένα αξιοπρεπές φεστιβάλ αριστερής νεολαίας.


Την Παρασκευή που φτάσαμε δεν είχε και πολύ κόσμο, βλέπετε δεν βοηθούσε και η βροχή. Παρ' όλα αυτά κατά τις 10:30 στην πολύ όμορφη οβάλ κεντρική σκηνή εμφανίζονται οι Γ.Αγγελάκας και Ν.Βελιώτης. Πρέπει να πούμε εδώ ότι δεν είχαμε ακούσει καν τον πρώτο προσωπικό δίσκο τους ούτε τους είχαμε ξαναδεί σε συναυλία. Κάτι οι διθυραμβικές κριτικές, κάτι το παρελθόν και των δύο, μας είχαν φέρει στο νου την λαϊκή ρήση "Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι". Ευτυχώς το show τους με την ιδιότυπη "πειραγμένη" μουσική δωματίου δούλεψε όμορφα. Πολλά έγχορδα, ένα διακριτικό αλλά εμφανές "ηλεκτρονικό χαλί" και η χαρακτηριστική φωνή του Αγγελάκα μας έπεισαν και δούλεψαν καλά επί σκηνής αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που τον βλέπει και δεν του έρχονται στο μυαλό σκηνές από Λυκαβηττούς και το παλαί ποτέ Ρόδον με τον Αγγελάκα να χτυπιέται και εκατοντάδες (ή και χιλιάδες!) έφηβοι (κάθε ηλικιάς) να τραγουδούν εν χορώ "Ω Είναι Ωραία Στον Παράδεισο".

Ενδιάμεσα, πεταχτήκαμε για λίγο και ως την "Ρεμπέτικη Σκηνή" όπου εμφανίζονταν οι Χειμερινοί Κολυμβητές του Αργύρη Μπακιρτζή. Σέ ένα χώρο και συγκυρία που δούλευαν σαφώς υπέρ τους και πολύ πιο ταιριαστά από το αλήστου μνήμης G.Fest, έδωσαν το χαρακτηριστικό σετ τους με τα πολλά λογύδρια του Μπακιρτζή και τα ιδιότυπα τραγούδια τους. Εκεί ακούσαμε φυσικά και το καλύτερο και πιο αστείο δίστιχο του διημέρου:

"Της μοίρας ήτανε γραφτό μια νύχτα να κατεβ'
Στα κρύα βουνά του Κόσσοβου τ' αεροπλάνο Στέλθ"

Πίσω στην κεντρική και κατά τις 11:30μμ,εμφανίζονται οι ήρωες της σκηνής του post rock Mogwai. Με ένα απλό χαιρετισμό ("Hello Comrades!!!") ξεκίνησε ένα μπαράζ κιθαριστικών ακκόρντων και μελωδιών, feedback και θορύβου που μας καθήλωσε κυριολεκτικά. Σε μάλλον καλύτερα κέφια από την προηγούμενη εμφανισή τους στο Rockwave (Μεταξύ B.M.R.C. και Pixies) για μία ώρα και γέμισαν το χώρο με τις post rock κιθάριστικές μανιέρες τους που άλλοτε μας χαίδευαν μελωδικά τα αυτιά και άλλοτε χτίζανε τείχη από θόρυβο. Κλείσανε με το "Mogwai Fear Satan" μετονομασμένο ταιριαστά για την περίσταση σε "Mogwai Fear Capitalism".

Σάββατο τώρα και ο καιρός πάλι μουντός και οι ουρανοί έτοιμοι να ανοίξουν(ευτυχώς δεν συνέβει τελικά) αλλά ο κόσμος αισθητά περισσότερος από χθες. Στη σκηνή εμφανίζονται οι Ρόδες. Τους είχαμε ξαναδεί στο Synch 2.0 στο Λαύριο και η άποψη μας δεν άλλαξε δραματικά. Καλή μπάντα, κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά εν γένει αδιάφοροι.

Στη συνέχεια εμφανίζονται οι Chumbawamba. Αν και έχουν εμφανιστεί και άλλες φορές (μερικές ήταν και επεισοδιακές!) στην Αθήνα δεν είχαμε την τύχη να τους δούμε live. Με ένα ακουστικό αλλά πολύ ενδιαφέρον κατα τη γνώμη μας, δεν άρεσαν ιδιαίτερα στο κοινό που μάλλον περίμενε άλλα. Ακουστικές και a capella(!!) εκτελέσεις σε τραγούδια όπως τα "Timebomb" (από το κλασσικό "Anarchy"), "On eBay" , "Jacob's Ladder", "BankRobber" (των Τhe CLASH), to γνωστό ιταλικό επαναστατικό τραγούδι "Bella Ciao" με αγγλικούς στίχους και αφιερωμένο στην μνήμη του Carlos Jiulanni και άλλα. Εμείς το βρήκαμε ιδαίτερα ωραίο το ακουστικό / α καπέλλα σετ των Άγγλων αλλά η πλειοψηφία του κοινού μάλλον βαρέθηκε...

...όποτε οι Los De Abajo από το Μεξικό και το ska - Rock En Espagnol τους είχαν μάλλον εύκολη δουλειά. Με 10 άτομα επι σκηνής (πνευστά, ακκορντεον, κιθάρες, κλπ) μας φιλοδώρησαν με πάνω από δύο ώρες ένα μείγμα ska, latin, rock, reggae, κλπ στα ισπανικά και μετέτρεψαν την Πλατεία Πρωτομαγιάς σε κάποια πλατεία στο Μexico City. Σε μεγάλα κέφια (ειδικά ο τραγουδιστής με την τεράστια καπελλαδούρα!!!) έστησαν ένα πάρτυ από τα λίγα. Τραγούδια και στίχοι δεν έχουν σημασία (μιας και στην δισκογραφία δεν έχουμε εντρυφήσει ενώ και τα ισπανικά μας είναι λίγο ...ντεφορμέ αυτόν το καιρό!), οι ήχοι τους ξεσήκωσαν τον κόσμο ενώ λίγο ακόμα και θα χόρευαν τα ...περίπτερα! Και μιας και μας τον έφεραν (φυσικά) στο μυαλό, πότε θα ξανάρθει από τα μέρη μας ο κοντοπίθαρος γαλλοϊσπανός να χορέψουμε λίγο ακόμη?

Σήμερα το βράδυ εμφανίζονται οι Mode Plagal με το δυνατό μιξ παραδοσιακής μουσικής /Jazz (όλα τα λεφτά στα live!) και η φωνάρα Natacha Atlas (η οποία είχε φάει κουτάκια από κάτι δίποδα ζώα σε ένα παλιό Rockwave), ελπίζουμε να βρεθούμε πάλι!!

(πλάκα - πλάκα ούτε τα μέλη του ΣΥΝ δεν θα έχουν πάει και τις τρεις μέρες!!!)


Αυτά προς το παρόν...