Όχι, δεν θα μιλήσουμε για εκείνο το ομότιτλο -καλούτσικο- δισκάκι των Cranberries από το Limerick της Ιρλανδίας... θα ασχοληθούμε με το γνωστό θέμα που 'ταλανίζει' την blog-όσφαιρα τον τελευταίο καιρό...
"Πάρτε ένα δάσκαλο των ανθρωπιστικών μαθημάτων και συζητείστε μαζί του: και τι δεν μας κάνει να αιστανθούμε αυτή η υπεροχή που του δίνει η τέχνη του, πόσο γοητεύει τις γυναίκες και τους αδαείς σαν εμάς, εκπλήσσοντάς μας με τη σταθερότητα των επιχειρημάτων του, με την ομορφιά της τάξης που έχει; Πόσο κυριαρχεί πάνω μας και μας πείθει για ότι θέλει; Ένας άνθρωπος που πλεονεκτεί τόσο τόσο σε γνώσεις και σε μέθοδο, γιατί ν' ανακατεύει τις βρισιές, την παραφορά και τη λύσσα στο οπλοστάσιο του; Ας βγάλει το ψηλό καπέλο του, την τηβεννό του και τα λατινικά του, ας μην ταλαιπωρεί τ' αυτιά μας με ατόφιο και ωμό Αριστοτέλη: θα τον πάρετε για έναν από εμάς ή και χειρότερο. Μου φαίνεται, με αυτή τη σύγχυση και περιπλοκή της γλώσσας, με την οποία μας στριμώχνουν, ότι θυμίζουν τους παπατζήδες: η επιδεξιότητα τους μάχεται και καταβάλλει τις αισθήσεις μας αλλά δεν κλονίζει διόλου την πεποιθήση μας: έξω από αυτό το καραγκιοζιλίκι δεν κάνουν τίποτα που να μην είναι κοινό και ποταπό. Με το να είναι πιο διαβασμένοι δεν σημαίνει πως είναι και λιγότερο αδέξιοι."
Απόσπασμα από το "Περι της τέχνης της συζήτησης" από τα Δοκίμια, Βιβλίο τρίτο του Μισέλ Ντε Μονταίν (μετάφραση: Φ.Δ. Δρακονταείδης).
Κατά τα άλλα, περί του θέματος το καλύτερο έχει ειπωθεί (ή καλύτερα απεικονιστεί) εδώ...
Αυτά προς το παρόν
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2006
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2006
A little Bit Of This A Little Bit of That... baby!
by lkrory21
Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους-ες!
Η ...εποχή των παγετώνων πέρασε ευτυχώς, τώρα μένει να καταναλώσουμε τις κονσέρβες και τα κωλόχαρτα που μαζέψαμε υπό το φόβο του αποκλεισμού από τον πάγο. Για να μην σας ξαναπιάσει όμως ο παλιόκαιρος στον ύπνο, το παρόν blog εκτελώντας κοινωνική υπηρεσία σας προσφέρει την εικονιζόμενη state of the art συσκευή πρόβλεψης καιρού. Για περισσότερες πληροφορίες στείλτε μας με e-mail τον αριθμό της πιστωτικής κάρτας σας... (Τα λεφτά μισά-μισά με τον schottkey φυσικά που μας έστειλε την φώτο!)
Πάμε στα δικά μας τώρα...
Μάλλον ήδη το γνωρίζετε αλλά ας το αναφέρουμε και εδώ ότι επιβεβαιώθηκε η είδηση για τους Liars οι οποίοι θα εμφανιστούν 10 Φεβρουαρίου στο Gagarin (ώρα έναρξης 21:00, τιμή: 22€) με support τους 2L8 της Poeta Negra. Η συγκεκριμένη συναυλία είναι pre-Synch Event του επερχόμενου, 3ου κατά σειρά, Synch Festival. Στο δε site του φεστιβάλ κάτι αρχίζει να 'κινείται' και ήδη ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες (6-7-8 Ιουλίου 2006).
Στις 11 Φεβρουαρίου στο Gagarin εμφανίζονται επίσης οι θρυλικοί έλληνες garage-ιέρηδες Sound Explosion με support τις Meanie Geanies. Περισότερα εδώ.
Λίγο νωρίτερα πάλι και για όσους ασχολούνται με την ελληνική Hip Hop στις 3 Φεβρουαρίου στο Αν Club (ώρα έναρξης 21:00, τιμή: 10€) εμφανίζονται οι ΜΕΓΑΣ, ΜΙΧΑΛΑΡΑΣ, RHYMESHOT, MC ΑΣΤΕΡΙ και ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΘΟΣ σύμφωνα με e-mail που μας ήρθε από την State Of Da Boom που διοργανώνει το εν λόγω event. Όσοι πιστοί προσέλθετε...
To καινούργιο Uncut ήδη κυκλοφορεί και συνοδεύεται με ωραίο CDάκι - New Music For 2006. Το CD περιλαμβάνει ολοκαίνουργια τραγούδια από Pink Mountaintops (το alter-ego των Black Mountain), από την συνεργασία Isobel Campbell(ex- Belle Sebastian)/Mark Lanegan, από Ariel Pink's Haunted Graffiti, κλπ. Το καινούργιο Sonik που κυκλοφορεί ήδη, συνοδεύεται από το πολύ καλό DVD - ντοκυμαντέρ "The Filth And The Fury" του Julian Temple για τους Sex Pistols.
Προλάβαμε εν μέσω όλων να δούμε και 2 DVD τις προηγούμενες μέρες. Καταρχήν είδαμε το "Danny The Dog" το οποίο, αν και δεν ...πέσαμε από την καρέκλα, δεν ήταν και άσχημο. Καλοί οι M.Freeman και Jet Li, δεόντως καρτουνίστικος ο Bob Hoskins στο ρόλο του, καλή και η ιστορία, ακόμα καλύτερη η μουσική των Massive Attack ως soundtrack. Το "L' Empire Des Loups" (ελλ. "Η αυτοκρατορία των λύκων") όμως ήταν χάλι μαύρο. Πέρα από την ατμόσφαιρα που ήταν καλοφτιαγμένα σκοτεινή και τον πάντα καλό Jean Reno, μηδέν εις το πηλίκο το έργο. Το δε σενάριο έμπαζε από όλες τις πάντες. Κρίμα!
Αυτά προς το παρόν... have fun, stay single!
Η ...εποχή των παγετώνων πέρασε ευτυχώς, τώρα μένει να καταναλώσουμε τις κονσέρβες και τα κωλόχαρτα που μαζέψαμε υπό το φόβο του αποκλεισμού από τον πάγο. Για να μην σας ξαναπιάσει όμως ο παλιόκαιρος στον ύπνο, το παρόν blog εκτελώντας κοινωνική υπηρεσία σας προσφέρει την εικονιζόμενη state of the art συσκευή πρόβλεψης καιρού. Για περισσότερες πληροφορίες στείλτε μας με e-mail τον αριθμό της πιστωτικής κάρτας σας... (Τα λεφτά μισά-μισά με τον schottkey φυσικά που μας έστειλε την φώτο!)
Πάμε στα δικά μας τώρα...Μάλλον ήδη το γνωρίζετε αλλά ας το αναφέρουμε και εδώ ότι επιβεβαιώθηκε η είδηση για τους Liars οι οποίοι θα εμφανιστούν 10 Φεβρουαρίου στο Gagarin (ώρα έναρξης 21:00, τιμή: 22€) με support τους 2L8 της Poeta Negra. Η συγκεκριμένη συναυλία είναι pre-Synch Event του επερχόμενου, 3ου κατά σειρά, Synch Festival. Στο δε site του φεστιβάλ κάτι αρχίζει να 'κινείται' και ήδη ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες (6-7-8 Ιουλίου 2006).
Στις 11 Φεβρουαρίου στο Gagarin εμφανίζονται επίσης οι θρυλικοί έλληνες garage-ιέρηδες Sound Explosion με support τις Meanie Geanies. Περισότερα εδώ.
Λίγο νωρίτερα πάλι και για όσους ασχολούνται με την ελληνική Hip Hop στις 3 Φεβρουαρίου στο Αν Club (ώρα έναρξης 21:00, τιμή: 10€) εμφανίζονται οι ΜΕΓΑΣ, ΜΙΧΑΛΑΡΑΣ, RHYMESHOT, MC ΑΣΤΕΡΙ και ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΘΟΣ σύμφωνα με e-mail που μας ήρθε από την State Of Da Boom που διοργανώνει το εν λόγω event. Όσοι πιστοί προσέλθετε...
To καινούργιο Uncut ήδη κυκλοφορεί και συνοδεύεται με ωραίο CDάκι - New Music For 2006. Το CD περιλαμβάνει ολοκαίνουργια τραγούδια από Pink Mountaintops (το alter-ego των Black Mountain), από την συνεργασία Isobel Campbell(ex- Belle Sebastian)/Mark Lanegan, από Ariel Pink's Haunted Graffiti, κλπ. Το καινούργιο Sonik που κυκλοφορεί ήδη, συνοδεύεται από το πολύ καλό DVD - ντοκυμαντέρ "The Filth And The Fury" του Julian Temple για τους Sex Pistols.
Προλάβαμε εν μέσω όλων να δούμε και 2 DVD τις προηγούμενες μέρες. Καταρχήν είδαμε το "Danny The Dog" το οποίο, αν και δεν ...πέσαμε από την καρέκλα, δεν ήταν και άσχημο. Καλοί οι M.Freeman και Jet Li, δεόντως καρτουνίστικος ο Bob Hoskins στο ρόλο του, καλή και η ιστορία, ακόμα καλύτερη η μουσική των Massive Attack ως soundtrack. Το "L' Empire Des Loups" (ελλ. "Η αυτοκρατορία των λύκων") όμως ήταν χάλι μαύρο. Πέρα από την ατμόσφαιρα που ήταν καλοφτιαγμένα σκοτεινή και τον πάντα καλό Jean Reno, μηδέν εις το πηλίκο το έργο. Το δε σενάριο έμπαζε από όλες τις πάντες. Κρίμα!
Αυτά προς το παρόν... have fun, stay single!
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2006
Notes From The Digital Underground #10
by lkrory21
Αισίως στον αριθμό 10 έφθασε η σειρά N.F.T.D.U. που ασχολείται με τα net labels και θα πεταχτεί νοερά μέχρι την μακρινή και καλοκαιρινή αυτήν την περίοδο Αργεντινή (πολλά χαιρετίσματα στην DJ... Μargarini!)όπου θα εξετάσουμε (μήπως είδε κανείς το στηθοσκοπιο;) το σχετικά καινούργιο net label Groovear.
Η Groovear είναι net label που ασχολείται κυρίως με την ηλεκτρονική minimal dub. Για να συντονίστειτε, ο ήχος των μόλις τριών κυκλοφορίων της Groovear είναι κάπου μεταξύ της δανέζικης net label Kyoto_Digital (δείτε εδώ παλαιότερη παρουσιασή μας για την K_D στην σειρά N.F.T.D.U.)και της γερμανικής "συμβατικής" record label Basic Channel.
Ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο της Groovear είναι ότι οι κυκλοφορίες της αντί να έχουν την 'ηλεκτρονική' μορφή του LP που συνήθως ακολουθούν ως format οι περισσότερες net labels, χρησιμοποιεί τα 'ηλεκτρονικά' αντίστοιχα των κυκλοφοριών σε βινύλιο δηλ 7",10", 12".
Έχει κυκλοφορήσει ένα net-12" με τίτλο "Singular EP" από τον Leonel Castillo και δύο net-10" από Dubjack, τα "Τrebol series 1" και "Trebol Series 2". Kαι οι τρεις κυκλοφορίες είναι λιγο-πολύ παρόμοιες στον ήχο αλλά στέκονται με αξιώσεις στον χώρο της minimal dub. Το site της Groovear είναι δίγλωσσο (αγγλικά / ισπανικά) και κερδίζει έξτρα πόντους με την μινιμαλιστική αισθητική του (αντάξια της μουσικής που προμοτάρει)και την απλότητα στην χρήση του (αφού βρείτε βέβαια το αρχικό trick).
Όλες οι κυκλοφορίες της Groovear είναι διαθέσιμες για download είτε απευθείας από το site είτε από το archive.org. Αν είστε fan του minimal electronic dub ήχου, κοπιάστε και δεν θα χάσετε!
Links:
Groovear
Leonel Castillo
Archive.org
Φώτο 1: Λεπτομέρεια από το design του site.
Φώτο 2: To artwork του "Singular EP" που προσομοιάζει ετικέτα 12" βινυλίου.
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2006
Fight For Your Right to... Ε.Α.Π.!!!!
by lkrory21
Αναδημοσίευση από το φόρουμ των φοιτητών του Ε.Α.Π.(Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο):
Διευκρινήσεις για τη διαχείριση των χρημάτων που καταβάλλονται από τους φοιτητές του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου ζητούν 75 φοιτητές του ΕΑΠ με επιστολή τους που έστειλαν προς τον πρόεδρο και τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος και την οποία κοινοποιούν στον πρωθυπουργό, στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, στα πολιτικά κόμματα, στο Συνήγορο του Πολίτη και στα Μ.Μ.Ε. (έχει ήδη αναφερθεί το θέμα στο ΒΗΜΑ και την CPRESS). Περισσότερα δείτε εδώ και εδώ.
Προς τον πρόεδρο και τα μέλη
της Διοικούσας Επιτροπή του ΕΑΠ
Κοινοποίηση προς:
Γραφείο Πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή
Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Μ. Γιαννάκου
Ειδικό Γραμματέα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ΥΠΕΠΘ, κ. Α. Κυριαζή
Κοινοβουλευτικές Ομάδες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ
Συνήγορο του Πολίτη
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε και αξιότιμα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
Ως φοιτητές του ΕΑΠ, συμμετέχουμε οικονομικά στα έσοδα του ΕΑΠ, βάσει του Νόμου 2552/1997 άρθρο 5 παράγραφος 6. Θεωρούμε λοιπόν ότι έχουμε έννομο συμφέρον, για αυτό παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για τη διαχείριση των οικονομικών πόρων του πανεπιστημίου. Με την παρούσα επιστολή ζητούμε:
α) ακριβή αναφορά για το πώς κατανέμεται το ποσό {Σ.Σ. 700€} που καταβάλλει κάθε φοιτητής για κάθε Θεματική Ενότητα που παρακολουθεί.
β) ακριβή εικόνα της οικονομικής κατάστασης του ΕΑΠ και ειδικότερα της διαχείρισης του ειδικού λογαριασμού του Ιδρύματος, τον οποίο, με βάση μια απόφαση της Διοικούσας, χρηματοδοτούν και οι φοιτητές.
γ) τέλος, αιτιολόγηση για το γεγονός της οικονομικής συμμετοχής των φοιτητών του ΕΑΠ, που έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος της Ελλάδας
Στο άρθρο 5 παράγραφος 6 εδάφιο β) του νόμου-πλαίσιο του ΕΑΠ (Ν.2552/1997 όπως τροποποιήθηκε από το αρθ. 3 του Ν. 3027/2002) αναφέρεται ότι:
«Οι φοιτητές επιβαρύνονται για την απόκτηση του απαραίτητου εκπαιδευτικού, πληροφοριακού και υλικού αξιολόγησης και συμμετέχουν στις ιδιαίτερες δαπάνες επικοινωνίας, που συνδέονται με την εφαρμογή του συστήματος της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης».
Θεωρούμε ότι το ποσό είναι υπερβολικά υψηλό, σε σχέση με το πραγματικό κόστος του παρεχόμενου εκπαιδευτικού υλικού αλλά και την ιδιαίτερη δαπάνη επικοινωνίας του φοιτητή με τον καθηγητή του. Για αυτό το λόγο παρακαλούμε να μας ενημερώσετε επακριβώς για το πώς κατανέμεται το ποσό που εισπράττει το ΕΑΠ για κάθε Θ.Ε., να προσδιορίσετε ποιες ακριβώς θεωρούνται «ιδιαίτερες δαπάνες επικοινωνίας», στις οποίες καλείται να καλύψει ο φοιτητής και να αναφέρετε τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία η Διοικούσα Επιτροπή υπολογίζει κάθε φορά το κόστος του εκπαιδευτικού υλικού και των δαπανών επικοινωνίας και καταλήγει στο ύψος του ποσού με το οποίο επιβαρύνεται ο φοιτητής.
Στο ίδιο άρθρο (εδάφιο γ) του νόμου 2552/1997 του ΕΑΠ, αναφέρεται ότι: «Με απόφαση της Συγκλήτου, ποσοστό έως και 10% επί του ύψους συμμετοχής των φοιτητών του προηγούμενου εδαφίου τροφοδοτεί τον ειδικό λογαριασμό του Ιδρύματος και χρησιμοποιείται για την ανάθεση έργων σχετικών με τη διοικητική υποστήριξη και ανάπτυξη των προγραμμάτων σπουδών». Παρακαλούμε να μας ενημερώσετε επακριβώς για το ύψος των εσόδων και εξόδων του ειδικού λογαριασμού και το πώς γίνεται η διαχείριση αυτών των ποσών.
Τέλος, παρακαλούμε να μας γνωστοποιήσετε του λόγους για τους οποίους το 19ο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ελλάδας διέπεται από διαφορετικό καθεστώς, ως προς την οικονομική συμμετοχή των φοιτητών, σε σχέση με τα υπόλοιπα 18 ΑΕΙ, όταν το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος προβλέπει ότι «Όλoι oι Έλληνες έχoυν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια». Το ΕΑΠ είναι το μόνο ΑΕΙ της χώρας στο οποίο το βασικό εκπαιδευτικό υλικό ΔΕΝ παρέχεται στον φοιτητή δωρεάν. Το ΕΑΠ είναι το μόνο ΑΕΙ της Ελλάδας στο οποίο ο φοιτητής καλείται να καλύψει «ιδιαίτερες δαπάνες» των σπουδών, ενώ σε κανένα άλλο ΑΕΙ οι φοιτητές δεν υποχρεούνται να πληρώνουν για τις ιδιαίτερες δαπάνες που προκύπτουν εξαιτίας του αντικειμένου σπουδών. Το ΕΑΠ είναι το μόνο ΑΕΙ της Ελλάδας το οποίο οι φοιτητές τροφοδοτούν τον ειδικό λογαριασμό του Ιδρύματος, σε ποσοστό έως και 10%.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η διοίκηση του ΕΑΠ διέπεται από τις αρχές της διαφάνειας και της χρηστής διοίκησης. Για όλους τους παραπάνω λόγους, αναμένουμε μια απάντηση στην παρούσα επιστολή. Την επιστολή προσυπογράφουν {Σ.Σ. 75 σε αριθμό} φοιτητές του ΕΑΠ.
Διευκρινήσεις για τη διαχείριση των χρημάτων που καταβάλλονται από τους φοιτητές του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου ζητούν 75 φοιτητές του ΕΑΠ με επιστολή τους που έστειλαν προς τον πρόεδρο και τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος και την οποία κοινοποιούν στον πρωθυπουργό, στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, στα πολιτικά κόμματα, στο Συνήγορο του Πολίτη και στα Μ.Μ.Ε. (έχει ήδη αναφερθεί το θέμα στο ΒΗΜΑ και την CPRESS). Περισσότερα δείτε εδώ και εδώ.
Προς τον πρόεδρο και τα μέλη
της Διοικούσας Επιτροπή του ΕΑΠ
Κοινοποίηση προς:
Γραφείο Πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή
Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Μ. Γιαννάκου
Ειδικό Γραμματέα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ΥΠΕΠΘ, κ. Α. Κυριαζή
Κοινοβουλευτικές Ομάδες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ
Συνήγορο του Πολίτη
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε και αξιότιμα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
Ως φοιτητές του ΕΑΠ, συμμετέχουμε οικονομικά στα έσοδα του ΕΑΠ, βάσει του Νόμου 2552/1997 άρθρο 5 παράγραφος 6. Θεωρούμε λοιπόν ότι έχουμε έννομο συμφέρον, για αυτό παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για τη διαχείριση των οικονομικών πόρων του πανεπιστημίου. Με την παρούσα επιστολή ζητούμε:
α) ακριβή αναφορά για το πώς κατανέμεται το ποσό {Σ.Σ. 700€} που καταβάλλει κάθε φοιτητής για κάθε Θεματική Ενότητα που παρακολουθεί.
β) ακριβή εικόνα της οικονομικής κατάστασης του ΕΑΠ και ειδικότερα της διαχείρισης του ειδικού λογαριασμού του Ιδρύματος, τον οποίο, με βάση μια απόφαση της Διοικούσας, χρηματοδοτούν και οι φοιτητές.
γ) τέλος, αιτιολόγηση για το γεγονός της οικονομικής συμμετοχής των φοιτητών του ΕΑΠ, που έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος της Ελλάδας
Στο άρθρο 5 παράγραφος 6 εδάφιο β) του νόμου-πλαίσιο του ΕΑΠ (Ν.2552/1997 όπως τροποποιήθηκε από το αρθ. 3 του Ν. 3027/2002) αναφέρεται ότι:
«Οι φοιτητές επιβαρύνονται για την απόκτηση του απαραίτητου εκπαιδευτικού, πληροφοριακού και υλικού αξιολόγησης και συμμετέχουν στις ιδιαίτερες δαπάνες επικοινωνίας, που συνδέονται με την εφαρμογή του συστήματος της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης».
Θεωρούμε ότι το ποσό είναι υπερβολικά υψηλό, σε σχέση με το πραγματικό κόστος του παρεχόμενου εκπαιδευτικού υλικού αλλά και την ιδιαίτερη δαπάνη επικοινωνίας του φοιτητή με τον καθηγητή του. Για αυτό το λόγο παρακαλούμε να μας ενημερώσετε επακριβώς για το πώς κατανέμεται το ποσό που εισπράττει το ΕΑΠ για κάθε Θ.Ε., να προσδιορίσετε ποιες ακριβώς θεωρούνται «ιδιαίτερες δαπάνες επικοινωνίας», στις οποίες καλείται να καλύψει ο φοιτητής και να αναφέρετε τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία η Διοικούσα Επιτροπή υπολογίζει κάθε φορά το κόστος του εκπαιδευτικού υλικού και των δαπανών επικοινωνίας και καταλήγει στο ύψος του ποσού με το οποίο επιβαρύνεται ο φοιτητής.
Στο ίδιο άρθρο (εδάφιο γ) του νόμου 2552/1997 του ΕΑΠ, αναφέρεται ότι: «Με απόφαση της Συγκλήτου, ποσοστό έως και 10% επί του ύψους συμμετοχής των φοιτητών του προηγούμενου εδαφίου τροφοδοτεί τον ειδικό λογαριασμό του Ιδρύματος και χρησιμοποιείται για την ανάθεση έργων σχετικών με τη διοικητική υποστήριξη και ανάπτυξη των προγραμμάτων σπουδών». Παρακαλούμε να μας ενημερώσετε επακριβώς για το ύψος των εσόδων και εξόδων του ειδικού λογαριασμού και το πώς γίνεται η διαχείριση αυτών των ποσών.
Τέλος, παρακαλούμε να μας γνωστοποιήσετε του λόγους για τους οποίους το 19ο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ελλάδας διέπεται από διαφορετικό καθεστώς, ως προς την οικονομική συμμετοχή των φοιτητών, σε σχέση με τα υπόλοιπα 18 ΑΕΙ, όταν το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος προβλέπει ότι «Όλoι oι Έλληνες έχoυν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια». Το ΕΑΠ είναι το μόνο ΑΕΙ της χώρας στο οποίο το βασικό εκπαιδευτικό υλικό ΔΕΝ παρέχεται στον φοιτητή δωρεάν. Το ΕΑΠ είναι το μόνο ΑΕΙ της Ελλάδας στο οποίο ο φοιτητής καλείται να καλύψει «ιδιαίτερες δαπάνες» των σπουδών, ενώ σε κανένα άλλο ΑΕΙ οι φοιτητές δεν υποχρεούνται να πληρώνουν για τις ιδιαίτερες δαπάνες που προκύπτουν εξαιτίας του αντικειμένου σπουδών. Το ΕΑΠ είναι το μόνο ΑΕΙ της Ελλάδας το οποίο οι φοιτητές τροφοδοτούν τον ειδικό λογαριασμό του Ιδρύματος, σε ποσοστό έως και 10%.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η διοίκηση του ΕΑΠ διέπεται από τις αρχές της διαφάνειας και της χρηστής διοίκησης. Για όλους τους παραπάνω λόγους, αναμένουμε μια απάντηση στην παρούσα επιστολή. Την επιστολή προσυπογράφουν {Σ.Σ. 75 σε αριθμό} φοιτητές του ΕΑΠ.
Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις με bold γράμματα είναι δικές μας.
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2006
(Un)Known Pleasures: Worn Copy(2005)
by lkrory21
Ariel Pink's Haunted Graffiti
Worn Copy(2005, Paw Tracks)
Οι Ariel Pink's Haunted Graffiti είναι το (over-hyped σε συγκεκριμένους indie κύκλους στις Η.Π.Α.) one man project του Ariel Pink (κατα κόσμο Ariel Rosenberg) από το L.A. To συγκεκριμένο άλμπουμ που θα αναφερθούμε σήμερα ονομάζεται Worn Copy, πρωτοκυκλοφόρησε το 2003 και επανακύκλοφορησε το 2005 από την εταιρεία των Animal Collective, Paw Tracks.
Το Worn Copy είναι άλμπουμ διάρκειας 75+ λεπτών με 17 tracks που για να το θέσουμε πολύ απλά το αγαπάς ή το μισείς. Ένα απολαυστικό, κατα τη γνώμη μας, παραμορφωτικό και ταξιδιάρικο, home-made χωνευτήρι μουσικών ειδών από τα 70s με κακή ποιότητα ηχογράφησης. Ο lo-fi τρόπος ηχογράφησης του Ariel Pink με χρήση αρχαίων τετρακάναλων, πρωτόλειου human beat-boxing, παιδικών κιθαρών, φθηνών Casio αρμόνιων και των άτεχνων φωνητικών του είναι λίγο πόλυ γνωστός σε όσους τον έχουν ακούσει και άλλωστε είναι το πρώτο σημείο αναφοράς στις κριτικές των άλμπουμ του.
Το άλμπουμ έχει αφετηρία το εντυπωσιακό "Trepanated Earth.." που ξεκινά με ένα ύφος κάπου μεταξύ Brian Eno και Yes, σπάει στην μέση με ένα μονόλεπτο φωνητικής παράνοιας και συνεχίζει σαν χαμένο track από την Wings περίοδο του Paul McCartney και τερματιζει με το "Jagged Carnival Tours" που ακούγεται όπως θα ακουγόταν ένα house κομμάτι άν υπήρχε ως είδος η House την δεκαετία του 70(!). Ξεχωρίζουν τα power pop "Immune Το Εmotion" και "Jules Lost His Jewels", τα disco - 70's funk "Credit" και "The Drummer" και το μισό-μπαλλάντα μισό jazz rock τζαμάρισμα "Life In L.A." (ίσως το καλύτερο track του δίσκου). Δεν λείπουν και πιο πειραματικές στιγμές αλλά ούτε και στιγμές απλού στουντιακού ...αυνανισμού όπως το "Bloody!(Bagonia's)" .
Το συνολικό feeling του δίσκου είναι σαν ακούς ένα αμάλγαμα των μουσικών ειδών που κυριάρχησαν στα 70's, από την κοκαϊνάτη pop των Fleetwood Mac και το τυπικό A.O.R. που κυριαρχούσε τότε μέχρι τα ambient πειράματα του Brian Eno και τις πρωτόλειες disco εξορμήσεις, διαμέσου μιας γιγάντιας τηλεόρασης εποχής (από αυτές με το ξύλινο πλαίσιο!) που παίζει με κακή λήψη και "χιόνια". Όσοι ενδιαφερθείτε για τα κατορθώματα του κυρίου Rosenberg, θα βρείτε μικρά διαμαντάκια, όσοι νομίζετε ότι μάλλον δεν θα σας αρέσει πιθανότατα θα το μισήσετε και το cd θα καταλήξει ...σουβέρ οπότε μακριά! Your choice...
Tracklist:
1. Trepanated Earth: Trepan Earth Overture/Heavens Hotter...
2. Immune to Emotion
3. Jules Lost His Jewels
4. Artifact
5. Bloody! (Bagonia's)
6. Credit
7. Life in L.A.
8. Drummer
9. Cabe Access Follies
10. Creepshow
11. One on One
12. Oblivious Peninsula
13. Somewhere in Europe/Hotpink!
14. Thespian City
15. Crybaby
16. Folly Foibles/Gold
17. Jagged Carnival Tours
Links:
Official Site
Paw Tracks Records
Worn Copy(2005, Paw Tracks)
Οι Ariel Pink's Haunted Graffiti είναι το (over-hyped σε συγκεκριμένους indie κύκλους στις Η.Π.Α.) one man project του Ariel Pink (κατα κόσμο Ariel Rosenberg) από το L.A. To συγκεκριμένο άλμπουμ που θα αναφερθούμε σήμερα ονομάζεται Worn Copy, πρωτοκυκλοφόρησε το 2003 και επανακύκλοφορησε το 2005 από την εταιρεία των Animal Collective, Paw Tracks.
Το Worn Copy είναι άλμπουμ διάρκειας 75+ λεπτών με 17 tracks που για να το θέσουμε πολύ απλά το αγαπάς ή το μισείς. Ένα απολαυστικό, κατα τη γνώμη μας, παραμορφωτικό και ταξιδιάρικο, home-made χωνευτήρι μουσικών ειδών από τα 70s με κακή ποιότητα ηχογράφησης. Ο lo-fi τρόπος ηχογράφησης του Ariel Pink με χρήση αρχαίων τετρακάναλων, πρωτόλειου human beat-boxing, παιδικών κιθαρών, φθηνών Casio αρμόνιων και των άτεχνων φωνητικών του είναι λίγο πόλυ γνωστός σε όσους τον έχουν ακούσει και άλλωστε είναι το πρώτο σημείο αναφοράς στις κριτικές των άλμπουμ του.Το άλμπουμ έχει αφετηρία το εντυπωσιακό "Trepanated Earth.." που ξεκινά με ένα ύφος κάπου μεταξύ Brian Eno και Yes, σπάει στην μέση με ένα μονόλεπτο φωνητικής παράνοιας και συνεχίζει σαν χαμένο track από την Wings περίοδο του Paul McCartney και τερματιζει με το "Jagged Carnival Tours" που ακούγεται όπως θα ακουγόταν ένα house κομμάτι άν υπήρχε ως είδος η House την δεκαετία του 70(!). Ξεχωρίζουν τα power pop "Immune Το Εmotion" και "Jules Lost His Jewels", τα disco - 70's funk "Credit" και "The Drummer" και το μισό-μπαλλάντα μισό jazz rock τζαμάρισμα "Life In L.A." (ίσως το καλύτερο track του δίσκου). Δεν λείπουν και πιο πειραματικές στιγμές αλλά ούτε και στιγμές απλού στουντιακού ...αυνανισμού όπως το "Bloody!(Bagonia's)" .
Το συνολικό feeling του δίσκου είναι σαν ακούς ένα αμάλγαμα των μουσικών ειδών που κυριάρχησαν στα 70's, από την κοκαϊνάτη pop των Fleetwood Mac και το τυπικό A.O.R. που κυριαρχούσε τότε μέχρι τα ambient πειράματα του Brian Eno και τις πρωτόλειες disco εξορμήσεις, διαμέσου μιας γιγάντιας τηλεόρασης εποχής (από αυτές με το ξύλινο πλαίσιο!) που παίζει με κακή λήψη και "χιόνια". Όσοι ενδιαφερθείτε για τα κατορθώματα του κυρίου Rosenberg, θα βρείτε μικρά διαμαντάκια, όσοι νομίζετε ότι μάλλον δεν θα σας αρέσει πιθανότατα θα το μισήσετε και το cd θα καταλήξει ...σουβέρ οπότε μακριά! Your choice...
Tracklist:
1. Trepanated Earth: Trepan Earth Overture/Heavens Hotter...
2. Immune to Emotion
3. Jules Lost His Jewels
4. Artifact
5. Bloody! (Bagonia's)
6. Credit
7. Life in L.A.
8. Drummer
9. Cabe Access Follies
10. Creepshow
11. One on One
12. Oblivious Peninsula
13. Somewhere in Europe/Hotpink!
14. Thespian City
15. Crybaby
16. Folly Foibles/Gold
17. Jagged Carnival Tours
Links:
Official Site
Paw Tracks Records
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2006
A little bit of this a little bit of that...
by lkrory21
Καλημέρα σε όλους-ες και καλή εβδομάδα! Και προπαντώς μην τρομοκρατείστε από την χιονο-κακοκαιρίο-λαγνεία των Μ.Μ.Ε. Αν άκουγε κανείς ειδήσεις χθες θα νόμιζε ότι έρχεται μια νέα εποχή ...παγετώνων! Σιγά! Πάμε στα δικά μας τώρα...
Είδαμε "ζωντανά" την Παρασκευή στο Barrio (Μεταξουργείο) την γνωστή και μη εξαιρετέα Κρίστη Στασινοπούλου. Στα κλασσικά μονοπάτια κάπου μεταξύ παραδοσιακής μουσικής και electronica δεν απογοήτευσε. Δυστυχώς όμως τα νέα τραγούδια που μας παρουσίασε ήταν κάπως άνευρα, με κάπως αφελείς συνηθισμένους στίχους και σίγουρα όχι στο ύψος παλαιότερων δημιουργιών της. Μένει φυσικά να δούμε πως θα κυκλοφορήσουν στην τελική τους μορφή, μέχρι τότε ακούστε τα πολύ καλά παλαιότερα άλμπουμ της "Ηχοτρόπια" και "Τα μυστικά των βάλτων".
Στην ...LIFO (έλα, μην αρχίσετε την γνωστή παραφιλολογία για την σχέση blogging - free press!) της περασμένης εβδομάδας διαβάσαμε στην στήλη του γνωστού και μη εξαιρετέου m.hulot για επικείμενη εμφάνιση των εκπληκτικών punk/experimental (και θεότρελλων!) Liars στις 10 και 11 Φεβρουαρίου στην Αθήνα χωρίς όμως περισσότερες πληροφορίες (χώρος, τιμή, κλπ). Αν ο ίδιος ή κάποιος άλλος-η έχει περισσότερες πληροφορίες για αυτό το live ας μας τις επικοινωνήσει γιατί ενδιαφέρομαστε ...σφόδρα! Δεν ξέρω πόσοι απο εσάς τους είχατε παρακολουθήσει στο Synch Festival το καλοκαίρι (έχουν ξανάρθει ακόμη μια φορά παλαιότερα!) αλλά ήταν σίγουρα από τις καλύτερες και πιο δυναμικές εμφανίσεις που είδαμε πέρυσι. Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες μην τους χάσετε!
Σε κεντρκό - κεντρικότατο (πιο κεντρικό δεν γίνεται!) δισκοπωλείο των Αθηνών βρήκαμε την πολύ καλή συλλογή των Stereolab "Οscillons from the anti-sun" η οποία αποτελείται από 3 CD και 1 DVD στην τιμή των ...14,60€. Έχει πολύ όμορφο packaging και περιλαμβάνει όλα τα κλασσικά singles της χρυσής περιόδου τους, δυστυχώς όχι σε χρονολογική σειρά, και κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια ενώ στο DVD θα βρείτε videoclips και εμφανίσεις τους. Αν είστε fan ή θα θέλατε να τους γνωρίσετε ως συγκρότημα, σπεύσατε διότι είναι μια πάρα πολυ καλή ευκαιρία.
Αν πάλι, για να γυρίσουμε στην εισαγωγή αυτού το post, τρομοκρατηθείτε από την επερχόμενη χιονοθύελλα και καθίσετε απόψε σπίτι, δείτε στον Alpha στις 2:15 το πρωί (δυστυχώς) την κλασσική ωμή και βίαιη 70's περιπέτεια του John Boorman "Deliverance" (1972, 109', ελλ. τίτλος "Οταν ξέσπασε η βία"). Με τους Jon Voight, Burt Reynolds, Ned Beatty. Δείτε περισσότερα και στο IMDB.
Αυτά προς το παρόν...
Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2006
(Un)Known Pleasures - Flock(2005)
by lkrory21
Bell X1 - Flock(2005).
Δισκάκι που μας σύστησε και έφερε φίλος από Δουβλίνο και σας παρουσιάζουμε σήμερα.Ένα ιρλανδέζικο συγκρότημα που δεν θυμίζει U2 (ευτυχώς!).
Εκ της Ιρλανδίας ορμώμενοι οι Bell X1, τους βρίσκουμε στο τρίτο τους πόνημα εδώ που πιθανολογείται ότι θα τους κάνει γνωστούς και εκτός της πατρίδας τους και της Μ.Βρεττανίας. Να αναφέρουμε εδώ ότι τα τέσσερα μέλη των Bell X1 μαζί με τον πολυσυζητημένο Damien Rice αποτελούσαν κάποτε το παλαί ποτέ συγκρότημα των Juniper. Μετά την αποχώρηση του D.Rice, τα υπόλοιπα μέλη σχημάτισαν τους Bell X1. Έχουν κυκλοφορήσει άλλα δύο άλμπουμς τα "Neither Am I"(2000) και "Music In Mouth"(2003). Ο ήχος τους (τουλάχιστον στο τωρινό άλμπουμ, δεν έχουμε ακούσει τα προηγούμενα) είναι σύγχρονο μελαγχολικό μελωδικό rock (δεν λείπουν και οι πιο upbeat στιγμές) κάπου ανάμεσα στους Radiohead εποχής "The Bends" και τους Coldplay με μια γερή πρέζα όμως Ιρλανδέζικου τσαγανού και μεγάλα ατού τους 'κάπως - γλυκανάλατους - αλλά - περιέργως - σου - κάνουν - ενα - κλικ - βρε - αδερφέ'(!!!) στίχους του τραγουδιστή Paul Noonan και τις καλοφτιαγμένες - καλοπαιγμένες μελωδίες.
Το Flock ξεκινά με το ενδιαφέρον upbeat "Reacharound" και κλείνει με το μελαγχολικό και ρομαντικό "Lamposts". Με αφετηρία το σύγχρονο μελωδικό rock όπως προείπαμε όχι όμως αγνοώντας άλλα μουσικά είδη, το Flock είναι ένα μελωδικό μουσικό ταξίδι με τους στίχους του P.Noonan να φτιάχνουν μελαγχολικές αλλά όμορφες εικόνες. Ενδιάμεσοι σταθμοί που ξεχωρίζουν: το disco-oriented sing-along "Flame" (αυτό μπορεί να αποδειχθεί μεγάλο hit, προσέξτε το!!!), το καλό πρώτο single "Bigger Than Me", , το mid-tempo "Bad Skin Day" και το "Rocky Took A Lover". Τα υπόλοιπα τραγουδια του δίσκου δεν είναι κακά, το αντίθετο μάλιστα, αλλά μην φανταστείτε ότι θα πέσετε και από την ...καρέκλα.
Για την ιστορία να πούμε εδώ ότι το άλμπουμ κυκλοφορεί από τον Οκτώβριο του 2005 στην Ιρλανδία (όπου έκατσε στο Νο1. των τοπικών charts για βδομάδες) ενώ στην Μ.Βρεττανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2006. Εν κατακλείδι, ενα ενδιαφέρον γκρουπ από την πατρίδα της Guinness με έναν καλό δίσκο σύγχρονου rock που δεν θα σας απογοητεύσει. Not bad, not bad at all!
Tracklist:
01.Reacharound
02.Flame
03.Rocky Took A Lover
04.He Said She Said
05.Bad Skin Day
06.Natalie
07.Bigger Than Me
08.Just Like Mr Benn
09.My First Born For A Song
10.Trampoline
11.Lamposts
Links:
Official Site
Irish Music Central page
Δισκάκι που μας σύστησε και έφερε φίλος από Δουβλίνο και σας παρουσιάζουμε σήμερα.Ένα ιρλανδέζικο συγκρότημα που δεν θυμίζει U2 (ευτυχώς!).
Εκ της Ιρλανδίας ορμώμενοι οι Bell X1, τους βρίσκουμε στο τρίτο τους πόνημα εδώ που πιθανολογείται ότι θα τους κάνει γνωστούς και εκτός της πατρίδας τους και της Μ.Βρεττανίας. Να αναφέρουμε εδώ ότι τα τέσσερα μέλη των Bell X1 μαζί με τον πολυσυζητημένο Damien Rice αποτελούσαν κάποτε το παλαί ποτέ συγκρότημα των Juniper. Μετά την αποχώρηση του D.Rice, τα υπόλοιπα μέλη σχημάτισαν τους Bell X1. Έχουν κυκλοφορήσει άλλα δύο άλμπουμς τα "Neither Am I"(2000) και "Music In Mouth"(2003). Ο ήχος τους (τουλάχιστον στο τωρινό άλμπουμ, δεν έχουμε ακούσει τα προηγούμενα) είναι σύγχρονο μελαγχολικό μελωδικό rock (δεν λείπουν και οι πιο upbeat στιγμές) κάπου ανάμεσα στους Radiohead εποχής "The Bends" και τους Coldplay με μια γερή πρέζα όμως Ιρλανδέζικου τσαγανού και μεγάλα ατού τους 'κάπως - γλυκανάλατους - αλλά - περιέργως - σου - κάνουν - ενα - κλικ - βρε - αδερφέ'(!!!) στίχους του τραγουδιστή Paul Noonan και τις καλοφτιαγμένες - καλοπαιγμένες μελωδίες.Το Flock ξεκινά με το ενδιαφέρον upbeat "Reacharound" και κλείνει με το μελαγχολικό και ρομαντικό "Lamposts". Με αφετηρία το σύγχρονο μελωδικό rock όπως προείπαμε όχι όμως αγνοώντας άλλα μουσικά είδη, το Flock είναι ένα μελωδικό μουσικό ταξίδι με τους στίχους του P.Noonan να φτιάχνουν μελαγχολικές αλλά όμορφες εικόνες. Ενδιάμεσοι σταθμοί που ξεχωρίζουν: το disco-oriented sing-along "Flame" (αυτό μπορεί να αποδειχθεί μεγάλο hit, προσέξτε το!!!), το καλό πρώτο single "Bigger Than Me", , το mid-tempo "Bad Skin Day" και το "Rocky Took A Lover". Τα υπόλοιπα τραγουδια του δίσκου δεν είναι κακά, το αντίθετο μάλιστα, αλλά μην φανταστείτε ότι θα πέσετε και από την ...καρέκλα.
Για την ιστορία να πούμε εδώ ότι το άλμπουμ κυκλοφορεί από τον Οκτώβριο του 2005 στην Ιρλανδία (όπου έκατσε στο Νο1. των τοπικών charts για βδομάδες) ενώ στην Μ.Βρεττανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2006. Εν κατακλείδι, ενα ενδιαφέρον γκρουπ από την πατρίδα της Guinness με έναν καλό δίσκο σύγχρονου rock που δεν θα σας απογοητεύσει. Not bad, not bad at all!
Tracklist:
01.Reacharound
02.Flame
03.Rocky Took A Lover
04.He Said She Said
05.Bad Skin Day
06.Natalie
07.Bigger Than Me
08.Just Like Mr Benn
09.My First Born For A Song
10.Trampoline
11.Lamposts
Links:
Official Site
Irish Music Central page
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2006
As Seen On TV: Cheaters
by lkrory21Cheaters, ε; Όχι δεν είναι καποιο ενδιαφέρον αμερικάνικο ανεξάρτητο φιλμ, κάποια λυρική καλογυρισμένη ασιατική παραγωγή (από αυτές που λατρεύει η Uma - τι θα γίνει με τους... GB?) ή κάποιο νέο αυστραλέζικο θρίλλερ που φέρνει φρέσκο αέρα σε ένα "κουρασμένο" είδος ταινιών. Είναι (πιθανόν) η χειρότερη τηλεοπτική σειρά τύπου reality που έχουμε δει από τον καιρο που το Star έδειχνε επεισόδια του "Jerry Springer Show". Τόσο χάλια δηλαδή που καταντάει ...cult! Σε σύγκριση, κάτι εγχώρια reality με κάτι καλοθρεμμένους μόσχαρους και μοσχάρες χυμένους σε κάτι παλιοκαναπέδες να συνομιλούν σε γλώσσα που θυμίζει αμυδρά την νεοελληνική είναι επιπέδου... Φασμπίντερ! Φυσικά το Cheaters προβάλλεται στο Μακεδονία TV όπου βασιλεύουν οι ...τηλε-δημοπρασίες, οι απροσδόκητες live αναμεταδόσεις ιπποδρομιών(!!!), αμερικάνικα προγράμματα όπως "Fear Factor", "Scare Tactics", "Futurama" και τρίτης-τέταρτης κατηγορίας sitcoms!
Το concept του Cheaters είναι το εξής: Ας πούμε ότι ο Τάσος είναι παντρεμένος με την Γκόλφω. Η Γκόλφω έχει υποψίες ότι σε λίγο δεν θα χωρά από την πόρτα από το κέρατο που της ρίχνει ο Τάσος αλλά δεν είναι σίγουρη. Καλεί την εκπομπή. Οι συντελεστές της εκπομπής παρακολουθούν τον Τάσο και μαζεύουν στοιχεία (φώτο, βίντεο, κλπ) ότι όντως ο Τάσος απατά την Γκόλφω με την Αστέρω. Στην συνέχεια, ο παρουσιαστής παίρνει το συνεργείο και την Γκόλφω και πάνε και πιάνουν επ' αυτοφώρω και on camera τον Τάσο με την Αστέρω στην στάνη. Και ακολουθεί ένα πραγματικό reality-tv πανηγύρι με τσακωμούς, "Γιατί μου το έκανες αυτο;", "Δεν μου έδινες σημασία", φωνές, κλάματα, βρισιές(με τα απαραίτητα 'μπιπ'!), καμεραμέν να τρέχουν γύρω-γύρω και τον παρουσιαστή να ρίχνει "λάδι στη φωτιά". Απίστευτο ξεκατίνιασμα δηλαδή. Βγάλτε τον Τάσο και όλα τα βουκολικά σκηνικά και βάλτε μέσα Tom, Ryan και αμερικάνικα suburbs και αντιλαμβάνεστε την πλήρη εικόνα. Κορυφαίο επεισόδιο (από τα δύο-τρία που έχουμε πετύχει) εκείνο που η Shea νομίζει ότι ο Ryan την απατά, κάτι που όντως συμβαίνει αλλά με άντρα(!!).
Δεν θα επεκταθούμε σε ανούσιες κοινωνιολογικές αναλύσεις τύπου σεβασμού της προσωπικότητας, προστασίας της ιδιωτικής ζωής και άλλα βαρύγδουπα τσιτάτα. Αυτά έχουν καταπατηθεί εδώ και χρόνια στην πραγματική μας ζωή με όλα αυτά τα "μέτρα ασφαλείας και ελέγχου" που εφαρμόζονται από κυβερνήσεις και διωκτικές αρχές και τα έχουμε καταπιεί ...αμάσητα, σε μια ανούσια τηλεοπτική σειρά θα σταθούμε που δύο-τρεις κατακαημένοι γίνονται αυτοβούλως ρεζίλι δημόσια και οι τηλεθεατές ικανοποιούν την πανανθρώπινη ανάγκη της παρατήρησης μέσα από κλειδαρότρυπα? Χα!
Η σειρά είναι απόλυτο trash - cult και θα γελάσετε με την ψυχή σας αν την πετύχετε σε κανένα zapping. Βεβαίως η εκπομπή του Λιακόπουλου με τους διαστημικούς κοσμοκεφτέδες και τα βιβλία τύπου "Ο Κεφτές Γαρ Εγγύς" και ..."Πουτιν-ιές" παραμένει μακράν η πιο "cult" εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης σήμερα (περισσότερα εδώ για να γελάσετε με την ψυχή σας) αλλά και αυτό το "φρούτο" από Η.Π.Α. δεν θα απογοητεύσει του κυνηγούς του trash.
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2006
Dub Those Crazy ...Baldheads!
by lkrory21
Ένα post αφιερωμένο σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα ποιήματα στην ιστορία των γραμμάτων.
Ο φλαμανδός βενεδικτίνος μοναχός και αγιογράφος Χούκμπαλντ του Σαιντ-Αρμαντ (περίπου 840 - 930 μ.Χ., δείτε εδώ περισσότερα) έχει γράψει το ποιήμα "Φαλάκρας εγκώμιο" (λατινικά:Ecloga de Calvis, αγγλ. In Praise Of Baldness), ένα από τα πιο περιέργα και αστεία ποιήματα όλων των εποχών. Εκατον σαράντα έξι(!!) στίχοι στα λατινικά όπου ΟΛΕΣ οι λέξεις αρχίζουν από το λατινικό γράμμα C και έχει ως θέμα την ...ανδρεία των καραφλών και την εγγενή τους υπέρτερη δυνατότητα να είναι σπουδαίοι άντρες / ιππότες / κληρικοί, κλπ έναντι των ..δασύτριχων και μαλλιαρών(!!!). Ο Χούκμπαλντ το έγραψε ως κολακεία προς τον αρχιεπίσκοπο Χάττωνα του Mainz άλλά μιας και ο Χούκμπαλντ ήταν επίσης μέλος της ανακτορικής σχολής και αυλής του Κάρολου του Καραφλού (εγγονού του Καρλομάγνου) η συγκεκριμένη ωδή επεκτείνεται και προς τον σπουδαίο αυτόν βασιλιά των Φράγκων.
Όπως εύγλωττα αναφέρει ο D.Nicholas:
"Καθώς η κάθε λατινική λέξη αρχίζει με το γράμμα c (calvus, φαλακρός), καμιά μετάφραση δεν μπορεί να αποδώσει το μεγαλείο του πρωτοτύπου"
Και συνεχίζει παρακάτω:
"Πρόκειται για ένα κατόρθωμα της ακαδημαϊκής ρητορικής, που συγκαταλέγεται στα πιο φρικαλέα ποιήματα όλων των εποχών. Από μια άποψη, συμπυκνώνει την καρολίγγεια αναγέννηση: πριν από αυτή την εποχή, ελάχιστοι θα διακατέχονταν από ανάλογη επιθυμία να κολακεύσουν εναν προστάτη των γραμμάτων, αλλά κανείς δεν θα κατείχε τόσο καλά τα λατινικά ώστε να μπορέσει να γράψει κάτι τέτοιο"
Απολαύστε απόσπασμα από το ποίημα:
«Η εκλεκτή συντροφιά ξυπνάει μέσα μου τον ραψωδό που ποθεί να υμνήσει τους υπέρλαμπρους αποψιλωμένους τρούλους, να τραγουδήσει την έκπαγλο, λιπότριχο κεφαλή σας. Ευαρεστηθείτε με το άσμα μου προς τιμήν της φαλακρότητας. Ω Μούσες! Ασφαλώς αξίζει η προσπάθεια να πολεμάς, να συνταράσσεις τους φουντωτούς, μαλλιαρούς αυχένες, να εξουδετερώνεις τους δασύτριχους, να συντρίβεις τους αγκαθωτούς κυνοκέφαλους πιθήκους που λοιδορούν την ποθητή τριχόρροια...
Καθώς η τριχιά προελαύνει από τον αυχένα στης κεφαλής το θόλο, θυμίζει τον κεκαρμένο κληρικό που κατακτά το στέμμα του ουρανού την κόρη θυσιάζοντας. Και όπως χάνονται της κεφαλής οι τρίχες, εκριζώνονται από την καρδιά οι άμαρτίες, γιατι οπως η καρδια άποζητεί τον πλάστη της, ετσι και το σαρκίον ποθεί τον ουρανό.»
*=Αποσπάσματα και πληροφορίες από το βιβλίο "Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Κοινωνία, διακυβέρνηση και σκέψη στην Ευρώπη, 312-1500" του David Nicholas (Μετάφραση: Μαριάννα Τζιάντζη).
Ο φλαμανδός βενεδικτίνος μοναχός και αγιογράφος Χούκμπαλντ του Σαιντ-Αρμαντ (περίπου 840 - 930 μ.Χ., δείτε εδώ περισσότερα) έχει γράψει το ποιήμα "Φαλάκρας εγκώμιο" (λατινικά:Ecloga de Calvis, αγγλ. In Praise Of Baldness), ένα από τα πιο περιέργα και αστεία ποιήματα όλων των εποχών. Εκατον σαράντα έξι(!!) στίχοι στα λατινικά όπου ΟΛΕΣ οι λέξεις αρχίζουν από το λατινικό γράμμα C και έχει ως θέμα την ...ανδρεία των καραφλών και την εγγενή τους υπέρτερη δυνατότητα να είναι σπουδαίοι άντρες / ιππότες / κληρικοί, κλπ έναντι των ..δασύτριχων και μαλλιαρών(!!!). Ο Χούκμπαλντ το έγραψε ως κολακεία προς τον αρχιεπίσκοπο Χάττωνα του Mainz άλλά μιας και ο Χούκμπαλντ ήταν επίσης μέλος της ανακτορικής σχολής και αυλής του Κάρολου του Καραφλού (εγγονού του Καρλομάγνου) η συγκεκριμένη ωδή επεκτείνεται και προς τον σπουδαίο αυτόν βασιλιά των Φράγκων.
Όπως εύγλωττα αναφέρει ο D.Nicholas:
"Καθώς η κάθε λατινική λέξη αρχίζει με το γράμμα c (calvus, φαλακρός), καμιά μετάφραση δεν μπορεί να αποδώσει το μεγαλείο του πρωτοτύπου"
Και συνεχίζει παρακάτω:
"Πρόκειται για ένα κατόρθωμα της ακαδημαϊκής ρητορικής, που συγκαταλέγεται στα πιο φρικαλέα ποιήματα όλων των εποχών. Από μια άποψη, συμπυκνώνει την καρολίγγεια αναγέννηση: πριν από αυτή την εποχή, ελάχιστοι θα διακατέχονταν από ανάλογη επιθυμία να κολακεύσουν εναν προστάτη των γραμμάτων, αλλά κανείς δεν θα κατείχε τόσο καλά τα λατινικά ώστε να μπορέσει να γράψει κάτι τέτοιο"
Απολαύστε απόσπασμα από το ποίημα:
«Η εκλεκτή συντροφιά ξυπνάει μέσα μου τον ραψωδό που ποθεί να υμνήσει τους υπέρλαμπρους αποψιλωμένους τρούλους, να τραγουδήσει την έκπαγλο, λιπότριχο κεφαλή σας. Ευαρεστηθείτε με το άσμα μου προς τιμήν της φαλακρότητας. Ω Μούσες! Ασφαλώς αξίζει η προσπάθεια να πολεμάς, να συνταράσσεις τους φουντωτούς, μαλλιαρούς αυχένες, να εξουδετερώνεις τους δασύτριχους, να συντρίβεις τους αγκαθωτούς κυνοκέφαλους πιθήκους που λοιδορούν την ποθητή τριχόρροια...
Καθώς η τριχιά προελαύνει από τον αυχένα στης κεφαλής το θόλο, θυμίζει τον κεκαρμένο κληρικό που κατακτά το στέμμα του ουρανού την κόρη θυσιάζοντας. Και όπως χάνονται της κεφαλής οι τρίχες, εκριζώνονται από την καρδιά οι άμαρτίες, γιατι οπως η καρδια άποζητεί τον πλάστη της, ετσι και το σαρκίον ποθεί τον ουρανό.»
*=Αποσπάσματα και πληροφορίες από το βιβλίο "Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Κοινωνία, διακυβέρνηση και σκέψη στην Ευρώπη, 312-1500" του David Nicholas (Μετάφραση: Μαριάννα Τζιάντζη).
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2006
Notes From The Digital Underground #9
by lkrory21
Το πρώτο N.F.T.D.U. του 2006 έφθασε... Σήμερα θα παρουσίασουμε δύο συλλογές από δύο διαφορετικά netlabels , την γνωστή και μη εξαιρετέα Comfort Stand και την αγγλο - ουγγρική(!!!) Sojus Records Network που ουσιαστικά είναι εταιρεία - ομπρέλλα για τέσσερα διαφορετικά netlabels. Εννοείται ότι και οι δύο κυκλοφορίες είναι δωρεάν για "κατέβασμα" από τα αντίστοιχα sites.
1. Various Artists - Auld Lang Syne (CSR071, 2005)
Μια από τις πιο ιδιότυπες κυκλοφορίες από Net labels που μόνο η Comfort Stand θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει. Η εν λόγω συλλογή κυκλοφόρησε στις 31.12.05 και περιλαμβάνει 25 "out of space" διαφορετικές εκτελέσεις του παραδοσιακού σκωτσέζικου τραγουδιού "Auld Lang Syne" που συνηθίζεται να τραγουδιέται στις αγγλόφωνες χώρες ακριβώς τα μεσάνυχτα στην αλλαγή του χρόνου. Στην Ελλάδα είναι πιο πολύ γνωστό ως μελωδία (και με ελληνικούς αντίστοιχους στίχους) σε όσους-ες έχουν διατελέσει ...πρόσκοποι(!!) ως "Τραγούδι του αποχαιρετισμού". Απολαυστικότητο cd μιας και ακούμε το εν λόγω τραγούδι σε εκτελέσεις που εκτείνονται από noise/improv μέχρι γιαγιάδες που το τραγουδούν συνοδεία διαφόρων οργάνων και ότι μπορείτε να φανταστείτε ενδιάμεσα. Ξεχωρίζουν η ψευδο-Daft Punk εκτέλεση κάποιου Jack Jaques με όνομα "A Cup Of Kindness", η disco εκτέλεση των The Ronnie Wibbley Disco Machine (με το απίστευτο shout-out: 'Wanna hear my ukelele?'!!!) και το "Auld Lang Dub" των Mystified. Απίστευτο cd, αν γνωρίζετε το παραδοσιακό σκωτζέζικο θα γελάσετε με την ψυχή σας!
Track List:
01 Scotch And Soda (Featuring Pastor McPurvis) - Auld Lang Syne
02 Love Dove - Old Lang Syne
03 Die Dicken Puppen - Auld Lang Syne
04 The Slate Pipe Banjo Draggers with Criadero en Seres - Old Long Sin
05 mystified - Auld Lang Dub
06 R. Stevie Moore - Yecch to Auld Lang Syne
07 Fresh Nelly - Auld Lang Syne
08 Gimp Nipples - Awldlngsine
09 Away Deities - Auld Lang Syne
10 The Ronnie Wibbley Disco Machine - Auld Lang Syne
11 Jack Jacques - A Cup Of Kindness
12 The Mountebanks - ALS (saudade)
13 Justin M - Never Brought To Mind
14 The Holiday Squad - Excelsior Lang Syne
15 Bros II - Abchied Bruder (Happy Little Auld Lang Syne)
16 Rene Vis - Auld Lang Syne
17 Lovebyte - Auld Lang Syne
18 Fortyone - Auld Lang Syne (Cup O'Kindness)
19 JR - Auld Lang Syne (Radio Version)
20 Emerson Dameron and Jeff Disler - What Are You Doing New Year's Eve?
21 Chenard Walcker - Auld Lang Syne
22 Kaffeinik - The Auld Lang Syne Hop
23 Cellar Twins - Auld Lang Syne Memory
24 John Louis Kluck - Auld Lang Syne (End Is Near Mix)
25 mr_melvis - One Minute To Midnight (or: How I Spent New Year's Eve 2005)
Link.
2.Various Artists - Progressive Folk Vol.1 (SJSLP-5401, 2005)
Μια ολίγον ...σοβαρότερη πολύ καλή συλλογή τώρα από το netlabel Loopaholics, sublabel της Sojus Records, που εξετάζει την μείξη electronica με την ethnic/world. Παλιά δοκιμασμένη συνταγή δηλαδή... ευτυχώς καλομαγειρευμένη ενώ οι ...μάγειρες έχουν προσθέσει και ένα-δυό φρέσκα στοιχεία (για τσελεμεντέ μιλάμε ή συλλογή ηλεκτρονικής μουσικης; Μπερδεύτηκα!). Συμμετέχουν διάφορα ουγγρικά και αγγλικά σχήματα όπως οι Wrekkerz, οι Audiotoolz αλλά και οι Djet από Ρωσσία και οι Pattern Industries από ...Δανία μεριά. Δεν θα σας απογοητεύσει ως άκουσμα, το αντίθετο μάλιστα.
Tracklist:
01 DJET - Intronesia
02 AUDIOTOOLZ - Advanced Japanese Folk*
03 DIGITAL DRUG - Manipulationology
04 WREKKERZ vs. AUDIOTOOLZ - Hungarian Fightclub*
05 SUPERBUS feat. NS - Fujjad!
06 FREESTEP - Aboriginal Soundsystem (TRIAD Remix)*
07 AUDIOTOOLZ - Eastern View*
08 BEATSTAR - My Way
09 PATTERN INDUSTRIES - Felix Is My Friend*
10 AUDIOTOOLZ - Advanced Japanese Folk (DJET Remix)*
11 SUPERBUS - No Porno Please
*= αποκλειστικό κομμάτι για την εν λόγω κυκλοφορία.
Link.
Υ.Γ. 1. Κυκλοφόρησε (επιτέλους!) το 8ο τεύχος του ηλεκτρονικού (PDF) περιοδικού BloGR από τον φίλο Jim_Hellas. Να σημειώσουμε εδώ ότι η βελτίωση αισθητικά είναι εμφανής και σημαντική οπότε μάλλον άξιζε τον ένα μήνα και αναμονής. Έχει συμπεριλάβει και πάλι άρθρα από το παρόν μπλογκ! Τον ευχαριστούμε πολύ!
Υ.Γ. 2. O φίλος Qfwfq από το μπλογκ-άκι "Δεν αλλάζω τα ηχεία μου" ανακάλυψε μια πολύ ωραία συλλογή από την βρεττανική netlabel DeathToSpies όπου συμμετέχει με δύο τραγούδια παρακαλω ο "δικός μας" Blend. Διαβάστε περισσότερα στο αντίστοιχο post του Qfwfq.
1. Various Artists - Auld Lang Syne (CSR071, 2005)
Μια από τις πιο ιδιότυπες κυκλοφορίες από Net labels που μόνο η Comfort Stand θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει. Η εν λόγω συλλογή κυκλοφόρησε στις 31.12.05 και περιλαμβάνει 25 "out of space" διαφορετικές εκτελέσεις του παραδοσιακού σκωτσέζικου τραγουδιού "Auld Lang Syne" που συνηθίζεται να τραγουδιέται στις αγγλόφωνες χώρες ακριβώς τα μεσάνυχτα στην αλλαγή του χρόνου. Στην Ελλάδα είναι πιο πολύ γνωστό ως μελωδία (και με ελληνικούς αντίστοιχους στίχους) σε όσους-ες έχουν διατελέσει ...πρόσκοποι(!!) ως "Τραγούδι του αποχαιρετισμού". Απολαυστικότητο cd μιας και ακούμε το εν λόγω τραγούδι σε εκτελέσεις που εκτείνονται από noise/improv μέχρι γιαγιάδες που το τραγουδούν συνοδεία διαφόρων οργάνων και ότι μπορείτε να φανταστείτε ενδιάμεσα. Ξεχωρίζουν η ψευδο-Daft Punk εκτέλεση κάποιου Jack Jaques με όνομα "A Cup Of Kindness", η disco εκτέλεση των The Ronnie Wibbley Disco Machine (με το απίστευτο shout-out: 'Wanna hear my ukelele?'!!!) και το "Auld Lang Dub" των Mystified. Απίστευτο cd, αν γνωρίζετε το παραδοσιακό σκωτζέζικο θα γελάσετε με την ψυχή σας!Track List:
01 Scotch And Soda (Featuring Pastor McPurvis) - Auld Lang Syne
02 Love Dove - Old Lang Syne
03 Die Dicken Puppen - Auld Lang Syne
04 The Slate Pipe Banjo Draggers with Criadero en Seres - Old Long Sin
05 mystified - Auld Lang Dub
06 R. Stevie Moore - Yecch to Auld Lang Syne
07 Fresh Nelly - Auld Lang Syne
08 Gimp Nipples - Awldlngsine
09 Away Deities - Auld Lang Syne
10 The Ronnie Wibbley Disco Machine - Auld Lang Syne
11 Jack Jacques - A Cup Of Kindness
12 The Mountebanks - ALS (saudade)
13 Justin M - Never Brought To Mind
14 The Holiday Squad - Excelsior Lang Syne
15 Bros II - Abchied Bruder (Happy Little Auld Lang Syne)
16 Rene Vis - Auld Lang Syne
17 Lovebyte - Auld Lang Syne
18 Fortyone - Auld Lang Syne (Cup O'Kindness)
19 JR - Auld Lang Syne (Radio Version)
20 Emerson Dameron and Jeff Disler - What Are You Doing New Year's Eve?
21 Chenard Walcker - Auld Lang Syne
22 Kaffeinik - The Auld Lang Syne Hop
23 Cellar Twins - Auld Lang Syne Memory
24 John Louis Kluck - Auld Lang Syne (End Is Near Mix)
25 mr_melvis - One Minute To Midnight (or: How I Spent New Year's Eve 2005)
Link.
2.Various Artists - Progressive Folk Vol.1 (SJSLP-5401, 2005)
Μια ολίγον ...σοβαρότερη πολύ καλή συλλογή τώρα από το netlabel Loopaholics, sublabel της Sojus Records, που εξετάζει την μείξη electronica με την ethnic/world. Παλιά δοκιμασμένη συνταγή δηλαδή... ευτυχώς καλομαγειρευμένη ενώ οι ...μάγειρες έχουν προσθέσει και ένα-δυό φρέσκα στοιχεία (για τσελεμεντέ μιλάμε ή συλλογή ηλεκτρονικής μουσικης; Μπερδεύτηκα!). Συμμετέχουν διάφορα ουγγρικά και αγγλικά σχήματα όπως οι Wrekkerz, οι Audiotoolz αλλά και οι Djet από Ρωσσία και οι Pattern Industries από ...Δανία μεριά. Δεν θα σας απογοητεύσει ως άκουσμα, το αντίθετο μάλιστα.Tracklist:
01 DJET - Intronesia
02 AUDIOTOOLZ - Advanced Japanese Folk*
03 DIGITAL DRUG - Manipulationology
04 WREKKERZ vs. AUDIOTOOLZ - Hungarian Fightclub*
05 SUPERBUS feat. NS - Fujjad!
06 FREESTEP - Aboriginal Soundsystem (TRIAD Remix)*
07 AUDIOTOOLZ - Eastern View*
08 BEATSTAR - My Way
09 PATTERN INDUSTRIES - Felix Is My Friend*
10 AUDIOTOOLZ - Advanced Japanese Folk (DJET Remix)*
11 SUPERBUS - No Porno Please
*= αποκλειστικό κομμάτι για την εν λόγω κυκλοφορία.
Link.
Υ.Γ. 1. Κυκλοφόρησε (επιτέλους!) το 8ο τεύχος του ηλεκτρονικού (PDF) περιοδικού BloGR από τον φίλο Jim_Hellas. Να σημειώσουμε εδώ ότι η βελτίωση αισθητικά είναι εμφανής και σημαντική οπότε μάλλον άξιζε τον ένα μήνα και αναμονής. Έχει συμπεριλάβει και πάλι άρθρα από το παρόν μπλογκ! Τον ευχαριστούμε πολύ!
Υ.Γ. 2. O φίλος Qfwfq από το μπλογκ-άκι "Δεν αλλάζω τα ηχεία μου" ανακάλυψε μια πολύ ωραία συλλογή από την βρεττανική netlabel DeathToSpies όπου συμμετέχει με δύο τραγούδια παρακαλω ο "δικός μας" Blend. Διαβάστε περισσότερα στο αντίστοιχο post του Qfwfq.
Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2006
At The Movies: Wolf Creek
by lkrory21
"Wolf Creek will do for backpacking what 'Jaws' did for swimming" (The Sun-Herald)
Wolf Creek (2005, 99')
Σκηνοθεσία: Greg McLean
Παίζουν: John Jarrat, Cassandra Magrath, Kestie Morassi, Nathan Philips.
Φρέσκο αυστραλέζικο thriller και πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του Greg McLean, κάπου μεταξύ "The Texas Chainsaw Massacre"(του 1974) και "Deliverance" με ολίγον από ..."Κροκοδειλάκια"(!!!) στο ανάποδο! Έχει εκθειαστεί από τους Q.Tarantino και R.Rodriguez αλλά οι κριτικές εν γένει είναι αντιφατικές (τόσο από κοινό όσο και από κριτικούς)καθώς έχει χαρακτηριστεί ως έργο από "σκουπίδι" έως ..."αριστούργηματικό θρίλλερ".
Πλοκή:
Ο αυστραλιανός Ben και οι βρεττανίδες φίλες του Kristy και Liz ξεκινάνε ένα ταξίδι στην αυστραλιανή ενδοχώρα με σκοπό να επισκεφτούν την τοποθεσία Wolf Creek (πραγματική τοποθεσία) όπου βρίσκεται ο δεύτερος μεγαλύτερος κρατήρας από μετεωρίτη στον κόσμο. Όταν αποφασίζουν να επιστρέψουν ανακαλύπτουν ότι το αυτοκίνητο δεν λειτουργεί και πλέον έχουν ξεμείνει σε μια απο τις πιο απομονωμένες περιοχές του κόσμου. Ένας ντόπιος εμφανίζεται και προσφέρεται να τους βοηθήσει ρυμουλκώντας τους στο σπίτι του...
Σχόλια:
Βασισμένο στην πραγματικότητα σε δύο αληθινά, διαφορετικά μεταξύ τους (οι υποθέσεις 'Bradley John Murdoch' και 'Snowtown Murders' δείτε εδώ), περιστατικά που έχουν συμβεί στην Αυστραλία, το Wolf Creek είναι ένα καλό θριλλεράκι που ξεφεύγει από τα πρότυπα των αμερικάνικων new horror films και επιστρέφει στον ωμό βίαιο ρεαλισμό των ταινιών τρόμου της δεκαετίας του 70. Αν και απο τα trailers περιμένει κανείς λουτρά αίματος και κλισέ τύπου "Φρέντυ Κρούγκερ" στην πραγματικότητα το φιλμ στηρίζεται στην δημιουργία ατμόσφαιρας και συναισθημάτων. Στα πρώτα σχεδόν 3/4 του φιλμ παρακολουθούμε μια αργή (υπερβολικά αργή όμως, δυστυχώς) εξέλιξη και ανάπτυξη χαρακτήρων που 'δένει' πραγματικά τον θεατή με τους τρεις κύριους πρωταγωνιστές, κάτι που συνήθως λείπει από τα αμερικάνικα ξαδερφάκια του Wolf Creek. Σχεδόν όλοι οι διάλογοι στο πρώτο μέρος είναι προϊόντα αυτοσχεδιασμού κάτι που δίνει αληθοφάνεια και ρεαλισμό. Η σκηνοθεσία του Greg McLean βοηθά σε αυτό μιας και στιγμές-στιγμές νομίζεις ότι ταξιδεύεις μαζί τους στην αυστραλιανή ενδοχώρα. Παρόλη την laidback ατμόσφαιρα ενός απλού φαινομενικά ταξίδιου φίλων νοιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Στο τελευταίο μέρος, τα πράγματα παίρνουν μια άλλη τροπή και το έργο γίνεται πραγματικά φρικιαστικό με μηδενιστικές σκηνές σαδιστικής βίας, λιγες στον αριθμό μεν αλλά εξαιρετικά καλογυρισμένες. Επιπλέον, το έργο κερδίζει έξτρα πόντους από τα απίστευτα open-space τοπία της Αυστραλίας. Δυστυχώς όμως δεν αποφεύγονται λάθη όπως κενά στην πλοκή, μη αληθοφανής συμπεριφορά των πρωταγωνιστών σε ορισμένα σημεία και χρηση ενός δύο 'πολυφορεμένων' κλισέ των ταινιών τρόμου.
Συνοπτικά, ούτε 'σκουπίδι' ούτε 'αριστούργημα ' κατα την γνώμη μας, το Wolf Creek είναι μια αξιόλογη, καλογυρισμένη, φρέσκια προσπάθεια στον χώρο των θρίλλερ / ταινιών τρόμου. Όμως, το marketing της ώς καθαρόαιμη ταινία τρόμου με κουβάδες αίματος κλπ, την αδικεί και πιθανώς να απογοητεύσει τους θεατές που θα προσέλθουν στις αίθουσες για να παρακολουθήσουν μια αμερικάνικου τύπου 'σπλαττεριά'(!!!).
Links:
Official Site
IMDB
All Movie Guide
Wolf Creek (2005, 99')
Σκηνοθεσία: Greg McLean
Παίζουν: John Jarrat, Cassandra Magrath, Kestie Morassi, Nathan Philips.
Φρέσκο αυστραλέζικο thriller και πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του Greg McLean, κάπου μεταξύ "The Texas Chainsaw Massacre"(του 1974) και "Deliverance" με ολίγον από ..."Κροκοδειλάκια"(!!!) στο ανάποδο! Έχει εκθειαστεί από τους Q.Tarantino και R.Rodriguez αλλά οι κριτικές εν γένει είναι αντιφατικές (τόσο από κοινό όσο και από κριτικούς)καθώς έχει χαρακτηριστεί ως έργο από "σκουπίδι" έως ..."αριστούργηματικό θρίλλερ".
Πλοκή:
Ο αυστραλιανός Ben και οι βρεττανίδες φίλες του Kristy και Liz ξεκινάνε ένα ταξίδι στην αυστραλιανή ενδοχώρα με σκοπό να επισκεφτούν την τοποθεσία Wolf Creek (πραγματική τοποθεσία) όπου βρίσκεται ο δεύτερος μεγαλύτερος κρατήρας από μετεωρίτη στον κόσμο. Όταν αποφασίζουν να επιστρέψουν ανακαλύπτουν ότι το αυτοκίνητο δεν λειτουργεί και πλέον έχουν ξεμείνει σε μια απο τις πιο απομονωμένες περιοχές του κόσμου. Ένας ντόπιος εμφανίζεται και προσφέρεται να τους βοηθήσει ρυμουλκώντας τους στο σπίτι του...
Σχόλια:
Βασισμένο στην πραγματικότητα σε δύο αληθινά, διαφορετικά μεταξύ τους (οι υποθέσεις 'Bradley John Murdoch' και 'Snowtown Murders' δείτε εδώ), περιστατικά που έχουν συμβεί στην Αυστραλία, το Wolf Creek είναι ένα καλό θριλλεράκι που ξεφεύγει από τα πρότυπα των αμερικάνικων new horror films και επιστρέφει στον ωμό βίαιο ρεαλισμό των ταινιών τρόμου της δεκαετίας του 70. Αν και απο τα trailers περιμένει κανείς λουτρά αίματος και κλισέ τύπου "Φρέντυ Κρούγκερ" στην πραγματικότητα το φιλμ στηρίζεται στην δημιουργία ατμόσφαιρας και συναισθημάτων. Στα πρώτα σχεδόν 3/4 του φιλμ παρακολουθούμε μια αργή (υπερβολικά αργή όμως, δυστυχώς) εξέλιξη και ανάπτυξη χαρακτήρων που 'δένει' πραγματικά τον θεατή με τους τρεις κύριους πρωταγωνιστές, κάτι που συνήθως λείπει από τα αμερικάνικα ξαδερφάκια του Wolf Creek. Σχεδόν όλοι οι διάλογοι στο πρώτο μέρος είναι προϊόντα αυτοσχεδιασμού κάτι που δίνει αληθοφάνεια και ρεαλισμό. Η σκηνοθεσία του Greg McLean βοηθά σε αυτό μιας και στιγμές-στιγμές νομίζεις ότι ταξιδεύεις μαζί τους στην αυστραλιανή ενδοχώρα. Παρόλη την laidback ατμόσφαιρα ενός απλού φαινομενικά ταξίδιου φίλων νοιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Στο τελευταίο μέρος, τα πράγματα παίρνουν μια άλλη τροπή και το έργο γίνεται πραγματικά φρικιαστικό με μηδενιστικές σκηνές σαδιστικής βίας, λιγες στον αριθμό μεν αλλά εξαιρετικά καλογυρισμένες. Επιπλέον, το έργο κερδίζει έξτρα πόντους από τα απίστευτα open-space τοπία της Αυστραλίας. Δυστυχώς όμως δεν αποφεύγονται λάθη όπως κενά στην πλοκή, μη αληθοφανής συμπεριφορά των πρωταγωνιστών σε ορισμένα σημεία και χρηση ενός δύο 'πολυφορεμένων' κλισέ των ταινιών τρόμου.
Συνοπτικά, ούτε 'σκουπίδι' ούτε 'αριστούργημα ' κατα την γνώμη μας, το Wolf Creek είναι μια αξιόλογη, καλογυρισμένη, φρέσκια προσπάθεια στον χώρο των θρίλλερ / ταινιών τρόμου. Όμως, το marketing της ώς καθαρόαιμη ταινία τρόμου με κουβάδες αίματος κλπ, την αδικεί και πιθανώς να απογοητεύσει τους θεατές που θα προσέλθουν στις αίθουσες για να παρακολουθήσουν μια αμερικάνικου τύπου 'σπλαττεριά'(!!!).Links:
Official Site
IMDB
All Movie Guide
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2006
A little bit of this a little bit of that...
by lkrory21
Καλημέρα σε όλους-ες και κουράγιο, λίγες ώρες υπομονή έρχεται το Σ/Κ!!
Έβλεπα τις προάλλες μια εκπομπή στην ΕΤ-1 με καλεσμένο τον Δήμο Μούτση (γέρασε και αυτός...) όπου ανέφερε μια φράση που του είχε πει ο Τσαρούχης: "Οι υγιείς άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από τέχνη"(sic). Ομολογουμένως με έβαλε σε σκέψεις για την ορθοτητά της. Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλοί "μεγάλοι"(ουφ!) "καλλιτέχνες"(μπλιαχ!) είχαν πολλά ψυχολογικά ή άλλα προβλήματα ή ήταν απλά παλιανθρώποι. Άλλοι όμως ήταν απλοί κανονικοί άνθρωποι που απλά είχαν ανάγκη να εκφραστούν... Εσείς τι λέτε;
H ξηρασία της φετινής συναυλιακής σεζόν συνεχίζεται ακάθεκτη (μα πάλι Fuzztones???)... Πάντως σήμερα στο Μικρο Μουσικό Θέατρο εμφανίζονται οι MAN DATA SOUND/ΙΔΙΟ-ΡΥΘΜΟΝ με τα πειραματά τους με κρουστά και τη χρήση του πυθαγόρειου μονόχορδου ΚΑΝΩΝ. Είσοδος:10€, ώρα έναρξης: 22:00. Δείτε εδώ όλο το πρόγραμμα του Μικρού Μουσικού Θεάτρου για τον Ιανουάριο, περιλαμβάνει πολλά και ενδιαφέροντα events όπως συναυλίες, προβολές, κλπ.
Αν δεν καταφέρετε να παρευρεθείτε πάντως στους Ιδιο-ρυθμον, ακούστε το άλμπουμ τους "Αθάνωρ", κάτι σαν γήινο οργανικό trance, που κυκλοφορεί εδώ και δύο χρόνια από την Hitch-Hyke.
Στο "Σταυρο του Νότου" από την άλλη εμφανίζονται σήμερα οι Mode Plagal με τους Walter Tesla και την M.Φρίντζηλα και καλεσμένο τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Αν βρίσκεστε στην Βιέννη ή εκεί κοντά οι Art Brut εμφανίζονται σήμερα και λογικά η Uma θα τους "τιμήσει" και ίσως μας φιλοδωρίσει με κάποιο review (μας χρωστάει όμως ακόμα εκείνο των Gogol Bordello!!!).
Cult Festival στο Gagarin στις 17-18-19 Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με το (όμορφα επανασχεδιασμένο) Avopolis θα συμμετέχουν Γ.Φλωρινιώτης, Γκουσγκούνης, Σουγκλάκος, Μπλακμαν και άλλες ηρωικές μορφές της λαϊκής υποκουλτούρας... Ακούστε εδώ το ...σποτάκι της εκδήλωσης.
Καλογραμμένο και καλοπαιγμένο το ομώνυμο ντεμπούτο (και είναι συχνά στην playlist μας) των The Dead 60s αλλά αυτή η υπερβολική "εγγύτητα"(να το πούμε και ολίγον κομψά) με τους The Clash και The Specials χτυπάει άσχημα ορισμένες φορές...
Επίσης πολύ παίζει τελευταίως το "The Campfire HeadPhase" των Boards Of Canada που ορθώς ο φίλος Schottkey (ο οποίος μας έχει στείλει και την φώτο που ...κοσμεί το παρόν ποστάκι!) συμπεριέλαβε στην λίστα του με τα καλύτερα του 2005.
Ομοιώς καλό το EP "Druganaut" των Black Mountain το οποίο κινείται σε σχετικα πιο laidback ψυχεδελικούς τόνους σε σχέση με το ντεμπούτο τους (το οποίο με χαρά είδαμε να φιγουράρει σε πολλές λίστες top του 2005 και ομολογουμένως το άξιζε!)
Αυτά προς το παρόν...
Έβλεπα τις προάλλες μια εκπομπή στην ΕΤ-1 με καλεσμένο τον Δήμο Μούτση (γέρασε και αυτός...) όπου ανέφερε μια φράση που του είχε πει ο Τσαρούχης: "Οι υγιείς άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη από τέχνη"(sic). Ομολογουμένως με έβαλε σε σκέψεις για την ορθοτητά της. Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλοί "μεγάλοι"(ουφ!) "καλλιτέχνες"(μπλιαχ!) είχαν πολλά ψυχολογικά ή άλλα προβλήματα ή ήταν απλά παλιανθρώποι. Άλλοι όμως ήταν απλοί κανονικοί άνθρωποι που απλά είχαν ανάγκη να εκφραστούν... Εσείς τι λέτε;H ξηρασία της φετινής συναυλιακής σεζόν συνεχίζεται ακάθεκτη (μα πάλι Fuzztones???)... Πάντως σήμερα στο Μικρο Μουσικό Θέατρο εμφανίζονται οι MAN DATA SOUND/ΙΔΙΟ-ΡΥΘΜΟΝ με τα πειραματά τους με κρουστά και τη χρήση του πυθαγόρειου μονόχορδου ΚΑΝΩΝ. Είσοδος:10€, ώρα έναρξης: 22:00. Δείτε εδώ όλο το πρόγραμμα του Μικρού Μουσικού Θεάτρου για τον Ιανουάριο, περιλαμβάνει πολλά και ενδιαφέροντα events όπως συναυλίες, προβολές, κλπ.
Αν δεν καταφέρετε να παρευρεθείτε πάντως στους Ιδιο-ρυθμον, ακούστε το άλμπουμ τους "Αθάνωρ", κάτι σαν γήινο οργανικό trance, που κυκλοφορεί εδώ και δύο χρόνια από την Hitch-Hyke.
Στο "Σταυρο του Νότου" από την άλλη εμφανίζονται σήμερα οι Mode Plagal με τους Walter Tesla και την M.Φρίντζηλα και καλεσμένο τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Αν βρίσκεστε στην Βιέννη ή εκεί κοντά οι Art Brut εμφανίζονται σήμερα και λογικά η Uma θα τους "τιμήσει" και ίσως μας φιλοδωρίσει με κάποιο review (μας χρωστάει όμως ακόμα εκείνο των Gogol Bordello!!!).
Cult Festival στο Gagarin στις 17-18-19 Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με το (όμορφα επανασχεδιασμένο) Avopolis θα συμμετέχουν Γ.Φλωρινιώτης, Γκουσγκούνης, Σουγκλάκος, Μπλακμαν και άλλες ηρωικές μορφές της λαϊκής υποκουλτούρας... Ακούστε εδώ το ...σποτάκι της εκδήλωσης.
Καλογραμμένο και καλοπαιγμένο το ομώνυμο ντεμπούτο (και είναι συχνά στην playlist μας) των The Dead 60s αλλά αυτή η υπερβολική "εγγύτητα"(να το πούμε και ολίγον κομψά) με τους The Clash και The Specials χτυπάει άσχημα ορισμένες φορές...
Επίσης πολύ παίζει τελευταίως το "The Campfire HeadPhase" των Boards Of Canada που ορθώς ο φίλος Schottkey (ο οποίος μας έχει στείλει και την φώτο που ...κοσμεί το παρόν ποστάκι!) συμπεριέλαβε στην λίστα του με τα καλύτερα του 2005.
Ομοιώς καλό το EP "Druganaut" των Black Mountain το οποίο κινείται σε σχετικα πιο laidback ψυχεδελικούς τόνους σε σχέση με το ντεμπούτο τους (το οποίο με χαρά είδαμε να φιγουράρει σε πολλές λίστες top του 2005 και ομολογουμένως το άξιζε!)
Αυτά προς το παρόν...
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2006
(Un)Known Pleasures: Tales Of Ephidrina
by lkrory21
Amorphous Androgynous - "Tales Of Ephidrina"(1993, EBV)
Το κλασσικό ambient / house ντεμπούτο - κομψοτέχνημα του alter ego των Future Sound Of London.
Ανάμεσα στο πειραματικό "ISDN" και το κλασσικό "Lifeforms" οι Garry Cobain and Brian Dougans, οι βασικοί συντελεστές των Future Sound Of London, ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το παρόν άλμπουμ 8 κομματιών χρησιμοποιώντας το όνομα Amorphous Androgynous. Οι G.Cobain και Β.Dougans στο άλμπουμ όμως αυτό βάζουν σε νέες βάσεις τον ήχο του βασικού σχηματός τους (oi F.S.O.L ντε!) που εκείνη την εποχή ήταν προσανατολισμένος σε πιο dance σχήματα. Το παρόν άλμπουμ είναι ένα ενδιαφέρον μείγμα ήχων από ambient και house μέχρι digital funk αλλά και εκτεταμένα "οργανικά" περάσματα.
Το άλμπουμ ξεκινά το "Liquid Insects". Σκοτεινά samples και ήχοι από την ταινία "Predator" (Ο "Κυνηγός" με τον Σβαρτσενέγκερ!!!) δίνουν την θέση τους σε καθαρόαιμο techno της εποχής. Το "Swab" που ακολουθεί πιο πειραματικό και underground με σχεδόν hip hop ρυθμό, tribal percussions και διάφορα περιέργα samples. Στην συνέχεια, το καλύτερο ίσως track του δίσκου, το "Mountain Goat" ρίχνει τελείως τους ρυθμούς και τα μπι-πι-εμ-ια(!!!) και μας μεταφέρει σε χαλαρά ambient τοπία με ακουστική κιθάρα στο προσκήνιο και ατάκτως ερριμένα synthies στο παρασκήνιο. To "In Mind" συνεχίζει σε ambient ύφος με διάσπαρτα samples ενώ προς το τέλος ένα φλάουτο "σολάρει" πάνω από ηλεκτρονικά effects. Tα "Ephidrena", "Autopimp" και "Fat Cat" ανεβάζουν πάλι (εντός των ορίων βέβαια!) τα bpms ενώ και τα τρία είναι πολυ καλά ambient house τραγούδια με το πρώτο όμως να ξεχωρίζει και το τρίτο να κινείται σε πιο funk δρόμους με το ωραίο στριφογυριστό μπασάκι του. Το άλμπουμ κλείνει με το "Pod Room" που ξεκινά με ambient ήχους, κλιμακώνεται σε αργόσυρτο techno της εποχής του και επιστρέφει τελικά στα σκοτεινά τοπία της εισαγωγής του άλμπουμ.
Το άλμπουμ αν και δωδεκαετίας(και βάλε) έχει αντέξει το τεστ του χρόνου. Ξέρετε άλλωστε πόσο γρήγορα παλιώνει ένα άλμπουμ ηλεκτρονικής μουσικής. Ακουγωντάς το "Tales Of Ephidrina" κανείς καταλαβαίνει εύκολα ότι είναι των αρχών-μέσων της δεκαετίας του 90 αλλά παραμένει απολαυστικό. Έπιδραστικό και σημαντικό στην εποχή του έδειξε τις κατευθυντήριες γραμμές της σκηνής ambient house ενώ οι F.S.O.L. προχώρησαν ακόμα περισσότερο σε αυτά τα ηχοτοπία με το "Lifeforms" (εντυπωσιακό άλμπουμ επίσης!). Σαν Amorphous Androgynous κυκλοφόρησαν το 2002 το "The Isness"(τσεκατετε και αυτό) που ακολουθεί τελειώς άλλους δρόμους στα όρια του 60s ψυχεδελικού ήχου μπολιασμένου με πινελιές ηλεκτρονικής μουσικής ενώ το 2005 κυκλοφόρησαν το "Alice In Ultraland" που συνεχίζει εκεί που σταμάτησε το "The Isness".
Tracklist:
1. Liquid Insects
2. Swab
3. Mountain Goat
4. In Mind
5. Ephidrena
6. Auto Pimp
7. Fat Cat
8. Pod Room
Το κλασσικό ambient / house ντεμπούτο - κομψοτέχνημα του alter ego των Future Sound Of London.
Ανάμεσα στο πειραματικό "ISDN" και το κλασσικό "Lifeforms" οι Garry Cobain and Brian Dougans, οι βασικοί συντελεστές των Future Sound Of London, ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το παρόν άλμπουμ 8 κομματιών χρησιμοποιώντας το όνομα Amorphous Androgynous. Οι G.Cobain και Β.Dougans στο άλμπουμ όμως αυτό βάζουν σε νέες βάσεις τον ήχο του βασικού σχηματός τους (oi F.S.O.L ντε!) που εκείνη την εποχή ήταν προσανατολισμένος σε πιο dance σχήματα. Το παρόν άλμπουμ είναι ένα ενδιαφέρον μείγμα ήχων από ambient και house μέχρι digital funk αλλά και εκτεταμένα "οργανικά" περάσματα. Το άλμπουμ ξεκινά το "Liquid Insects". Σκοτεινά samples και ήχοι από την ταινία "Predator" (Ο "Κυνηγός" με τον Σβαρτσενέγκερ!!!) δίνουν την θέση τους σε καθαρόαιμο techno της εποχής. Το "Swab" που ακολουθεί πιο πειραματικό και underground με σχεδόν hip hop ρυθμό, tribal percussions και διάφορα περιέργα samples. Στην συνέχεια, το καλύτερο ίσως track του δίσκου, το "Mountain Goat" ρίχνει τελείως τους ρυθμούς και τα μπι-πι-εμ-ια(!!!) και μας μεταφέρει σε χαλαρά ambient τοπία με ακουστική κιθάρα στο προσκήνιο και ατάκτως ερριμένα synthies στο παρασκήνιο. To "In Mind" συνεχίζει σε ambient ύφος με διάσπαρτα samples ενώ προς το τέλος ένα φλάουτο "σολάρει" πάνω από ηλεκτρονικά effects. Tα "Ephidrena", "Autopimp" και "Fat Cat" ανεβάζουν πάλι (εντός των ορίων βέβαια!) τα bpms ενώ και τα τρία είναι πολυ καλά ambient house τραγούδια με το πρώτο όμως να ξεχωρίζει και το τρίτο να κινείται σε πιο funk δρόμους με το ωραίο στριφογυριστό μπασάκι του. Το άλμπουμ κλείνει με το "Pod Room" που ξεκινά με ambient ήχους, κλιμακώνεται σε αργόσυρτο techno της εποχής του και επιστρέφει τελικά στα σκοτεινά τοπία της εισαγωγής του άλμπουμ.
Το άλμπουμ αν και δωδεκαετίας(και βάλε) έχει αντέξει το τεστ του χρόνου. Ξέρετε άλλωστε πόσο γρήγορα παλιώνει ένα άλμπουμ ηλεκτρονικής μουσικής. Ακουγωντάς το "Tales Of Ephidrina" κανείς καταλαβαίνει εύκολα ότι είναι των αρχών-μέσων της δεκαετίας του 90 αλλά παραμένει απολαυστικό. Έπιδραστικό και σημαντικό στην εποχή του έδειξε τις κατευθυντήριες γραμμές της σκηνής ambient house ενώ οι F.S.O.L. προχώρησαν ακόμα περισσότερο σε αυτά τα ηχοτοπία με το "Lifeforms" (εντυπωσιακό άλμπουμ επίσης!). Σαν Amorphous Androgynous κυκλοφόρησαν το 2002 το "The Isness"(τσεκατετε και αυτό) που ακολουθεί τελειώς άλλους δρόμους στα όρια του 60s ψυχεδελικού ήχου μπολιασμένου με πινελιές ηλεκτρονικής μουσικής ενώ το 2005 κυκλοφόρησαν το "Alice In Ultraland" που συνεχίζει εκεί που σταμάτησε το "The Isness".
Tracklist:
1. Liquid Insects
2. Swab
3. Mountain Goat
4. In Mind
5. Ephidrena
6. Auto Pimp
7. Fat Cat
8. Pod Room
Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2006
As Seen On DVD: The Machinist(2004)
by lkrory21
The Machinist / El Maquinista(2004, 102')
Σκηνοθεσία: Brad Anderson
Παίζουν: Christian Bale, Jennifer Jason Leigh, Aitana Sanchez-Gijon, John Sharian, Michael Ironside.
Μπερδεμένο θρίλλερ/ψυχολογικό δράμα, κάπου μεταξύ Χίτσκοκ, "Memento" και "Fight Club" με σκοτεινό/θαμπό τέλος.
Πλοκή:
Ο Trevor Reznik (Christian Bale) είναι εργάτης σε μηχανουργείο και υποφέρει από αϋπνία εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο. Αποτέλεσμα τα όρια πραγματικότητας / φαντασίας να μπερδεύονται ολοένα και περισσότερο ενώ από λάθος του Trevor χάνει το χέρι του ένας συνάδελφος του στο μηχανουργείο. Παράλληλα βρίσκει καταφύγιο και παρηγοριά σε μια πόρνη την Stevie (Jennifer Jason Leigh) αλλά και στην παρέα μιας διαζευγμένης σερβιτόρας της Marie (Aitana Sanchez-Gijon). Οι συνέπειες της αϋπνίας γίνονται όμως εφιαλτικές...
Σχόλια:
Ο σκηνοθέτης Brad Anderson δεν κατάφερε να βρει χρηματοδότηση από Αμερικάνους παραγωγούς για τo μουντό χιτσκοκικό σενάριο του Scott Kosar με αποτέλεσμα να "βγει στη γύρα", για να καταφέρει τελικά να γυρίσει το έργο στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στην Βαρκελώνη (οι λήψεις είναι τέτοιες που σου δίνουν την εντύπωση συνηθισμένης αμερικάνικης μητρόπολης) υπό τη σκέπη ισπανικής εταιρείας παραγωγής. (Εξ' ου και ο πρωτοτύπος τίτλος El Maquinista).
Σκηνοθεσία: Brad Anderson
Παίζουν: Christian Bale, Jennifer Jason Leigh, Aitana Sanchez-Gijon, John Sharian, Michael Ironside.
Μπερδεμένο θρίλλερ/ψυχολογικό δράμα, κάπου μεταξύ Χίτσκοκ, "Memento" και "Fight Club" με σκοτεινό/θαμπό τέλος.Πλοκή:
Ο Trevor Reznik (Christian Bale) είναι εργάτης σε μηχανουργείο και υποφέρει από αϋπνία εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο. Αποτέλεσμα τα όρια πραγματικότητας / φαντασίας να μπερδεύονται ολοένα και περισσότερο ενώ από λάθος του Trevor χάνει το χέρι του ένας συνάδελφος του στο μηχανουργείο. Παράλληλα βρίσκει καταφύγιο και παρηγοριά σε μια πόρνη την Stevie (Jennifer Jason Leigh) αλλά και στην παρέα μιας διαζευγμένης σερβιτόρας της Marie (Aitana Sanchez-Gijon). Οι συνέπειες της αϋπνίας γίνονται όμως εφιαλτικές...
Σχόλια:
Ο σκηνοθέτης Brad Anderson δεν κατάφερε να βρει χρηματοδότηση από Αμερικάνους παραγωγούς για τo μουντό χιτσκοκικό σενάριο του Scott Kosar με αποτέλεσμα να "βγει στη γύρα", για να καταφέρει τελικά να γυρίσει το έργο στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στην Βαρκελώνη (οι λήψεις είναι τέτοιες που σου δίνουν την εντύπωση συνηθισμένης αμερικάνικης μητρόπολης) υπό τη σκέπη ισπανικής εταιρείας παραγωγής. (Εξ' ου και ο πρωτοτύπος τίτλος El Maquinista).
O σκελετωμένος Christian Bale, σε μια απο τις πιο εντυπωσιακές σωματικές μεταμορφώσεις στην ιστορία του κινηματογράφου, αδυνάτισε το 1/3 του βάρους του(!) για τις ανάγκες του ρόλου και τα ξαναπήρε πάλι σε μόλις δύο μήνες για να παίξει τον Batman στο Batman Begins. Ως Trevor είναι ιδιαίτερα πειστικός ενώ πολυ δυνατά παίζουν η Jennifer Jason Leigh το ρόλο της πόρνης και ο John Sharian στο ρόλο του Ivan.
H σκηνοθεσία του B.A. υποδειγματική αποδίδει σωστά το ζοφερό κλίμα της πλοκής με φλασμπακς, μουντά πλάνα και σκηνές που ο θεατής αδυνατεί να αντιληφθει αν είναι πραγματικές ή τις φαντάζεται ο πρωταγωνιστής ( που είναι, παρεπιπτόντως, παρών σε όλες τις σκηνές του έργου). Η πλοκή, μπερδεμένη και φαινομενικά ασύνδετη. Όσο προχωρά το έργο, μπερδεύνται ακόμα περισσότερο τα πράγματα αντί να ξεδιαλύνονται από τον θεατή και η λύση του μυστηρίου έρχεται μόλις στο σκοτεινό, μουντό τέλος. Δεν λείπουν πάντως και πιο "σκληρές" σκηνές όπως το πιάσιμο χεριού ενός εργάτη στην μηχανή ή κάποιες αιματηρές σκηνές αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Μειονεκτήματα του έργου θα λέγαμε ότι είναι το μάλλον βιαστικό τέλος και η πολύ μέτρια αδιάφορη μουσική.
Ενδιαφέρουσα ταινία θρίλλερ/ψυχολογικό δράμα, όχι όμως χωρίς ατέλειες.
Links:
Official Site
IMDB
Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2006
Welcome... Back...
by lkrory21
Καλημέρα και καλή χρονιά σε όλους-ες!
Μετα από ολιγοήμερη διακοπή λόγω γιορτών που συνδυάστηκε και με τετραήμερη επίσκεψη γεμάτη ατελείωτο clubbing και bar-hopping (εκείνο το "Zenith" μας πέθανε! Δυνατό!) στην "ξελογιάστρα" Θεσσαλονίκη επιστρέφουμε στα πάτρια εδάφη και στο παρόν blog φυσικά. Η δε Uma επισκέφθηκε την Πράγα και τριγύρισε στην πόλη παρά το δριμυ ψύχος, τις χιονοθύελλες και τις ορδές Ελλήνων τουριστών! Αναμένουμε και κάποιο Prague Calling...
Οι γιορτές λοιπόν τελείωσαν ευτυχώς ή δυστυχώς και "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του"! Mέχρι να ξεκινήσει η κανονική ροή άρθρων, τσεκάρετε το "Demotic Remix Vol.1" της Saraswati όπου ο Stratman remix-άρει κομμάτια από την παρα πολύ καλή σειρά cd "Έλληνες και Ινδοί". Ηλεκτρονικές λούπες και ηχοτοπία που αφήνουν όμως τα "παραδοσιακά" κομμάτια να αναπνεύσουν. Πολύ καλή δουλειά, αναμένουμε και το δεύτερο μέρος.
Αυτά προς το παρόν...
Μετα από ολιγοήμερη διακοπή λόγω γιορτών που συνδυάστηκε και με τετραήμερη επίσκεψη γεμάτη ατελείωτο clubbing και bar-hopping (εκείνο το "Zenith" μας πέθανε! Δυνατό!) στην "ξελογιάστρα" Θεσσαλονίκη επιστρέφουμε στα πάτρια εδάφη και στο παρόν blog φυσικά. Η δε Uma επισκέφθηκε την Πράγα και τριγύρισε στην πόλη παρά το δριμυ ψύχος, τις χιονοθύελλες και τις ορδές Ελλήνων τουριστών! Αναμένουμε και κάποιο Prague Calling...
Οι γιορτές λοιπόν τελείωσαν ευτυχώς ή δυστυχώς και "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του"! Mέχρι να ξεκινήσει η κανονική ροή άρθρων, τσεκάρετε το "Demotic Remix Vol.1" της Saraswati όπου ο Stratman remix-άρει κομμάτια από την παρα πολύ καλή σειρά cd "Έλληνες και Ινδοί". Ηλεκτρονικές λούπες και ηχοτοπία που αφήνουν όμως τα "παραδοσιακά" κομμάτια να αναπνεύσουν. Πολύ καλή δουλειά, αναμένουμε και το δεύτερο μέρος.
Αυτά προς το παρόν...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.