Ελλ.τίτλος: Καλά Χριστούγεννα.
Σκηνοθεσία: Christian Carion
Παίζουν: Diane Kruger, Benno Furmann, Guillaume Canet, Daniel Bruhl, Dany Boon, Gary Lewis, Alex Ferns, κλπ.
Γενικά:Συγκινητικό έργο που βασίζεται σε αληθινές ιστορίες απο τα χαρακώματα κατα την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου όπου Γερμανοί, Βρεττανοί και Γάλλοι στρατιώτες κύρηξανε ανεπίσημη ανακωχή στα Χ"γεννα του 1914.
Πλοκή:
Παραμονή Χριστουγέννων 1914. Γαλλοι, Σκωτσέζοι και Γερμανοί στρατιώτες βρίσκονται στα αντίστοιχα χαρακώματα που απέχουν μερικές δεκαδες μέτρα μεταξύ τους έτοιμοι να γιορτάσουν τα Χ"γεννα. Μια δυνατή συγκινητική εκτέλεση με γκαϊντες του παραδοσιακού "I am dreaming of home" από την σκωτζέζική πλευρά θα δώσει το έναυσμα στον γερμανό τενόρο Nikolaus Sprink (Benno Furmann) που βρίσκεται ως κληρωτός στην γερμανική πλευρά να ανέβει στην νεκρή ζώνη με ένα μικρό στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο χέρι και να τραγουδήσει παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Το ένα θα φέρει το άλλο και Θα κυρήχθει ανεπίσημη ανακωχή μεταξύ των τριών πλευρών. Οι στρατιώτες θα συναντηθούν στην νεκρή ζώνη, θα ανταλλάξουν δώρα, τσιγάρα και ποτά, θα θάψουν τους νεκρούς τους και θα στήσουν μια αυτοσχέδια κοινή λειτουργία με έναν σκωτσέζο παπά. Οι ανώτεροι τους όμως στα μετόπισθεν δεν θα δουν με καλό μάτι αυτή την αυτοσχέδια ανακωχή και θα το θεωρήσουν προδοσία...
Σχόλια:
Η πλοκή είναι μια συρραφή δεκάδων ιστορικά πιστοποιημένων γεγονότων που συνέβησαν τα χριστούγεννα του 1914. Ο σκηνοθετης και σεναριογράφος Christian Carion κατάφερνει να αποτυπώσει όμορφα μια από τις πιο συγκινητικές εικόνες του Α' Π.Π. και του 20ου αιώνα γενικότερα. Η ζωή του πολέμου στα χαρακώματα αποτυπώνεται ρεαλιστικότατα. Κατορθώνει να δείξει πως παραμερίζοντας τις εθνικές διαφορές, όλοι οι άνθρωποι κατα βάθος είναι όμοιοι και ποθούν τα ίδια πράγματα: να τελειώνει αυτός ο πόλεμος, να γυρίσουν στα σπίτια τους με τους δικούς και να γιορτάσουν τα χριστούγεννα. Η αυτοσχέδια ανακωχή θα δείξει ότι τελικά οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής από τα αντίπαλα στρατόπεδα έχουν περισσότερα κοινά μεταξύ τους παρά με τους ομοεθνείς τους στα μετόπισθεν που τρώνε γαλοπούλα στην ζέστη φωνάζοντας "Θάνατος στους Γερμανούς" ή "Θάνατος στους Γάλλους" όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε κάποιο σημείο του έργου.
Παρ' όλη την θεματολογία, το έργο αποφεύγει το μελό παραμένοντας ρεαλιστικό. Υπάρχει εμφανής δυσπιστία παρά το εορταστικό πνεύμα, ορισμένες φορές νιώθεις ότι η όλη ανακωχή κρέμεται από μια κλωστή. Συγκλονιστική η σκηνή με τον ρατσιστικό αντιγερμανικό μισαλλόδοξο λόγο του επισκόπου που έρχεται να αντικαταστήσει τον σκωτσεζό παπά που πρωτοστάτησε στην ανεπίσημη ανακωχή όπως και η εναρκτήρια σκηνή με τα παιδιά από τις τρεις χώρες που απαγγέλουν ρατσιστικά ποιήματα. Παρά τις βαρειές συνέπειες για τους στρατιώτες και αξιωματικούς των τριών εθνών που συμμετείχαν στην αυτοσχέδια συνθήκη και συναδέλφωση, το έργο κλείνει με τρόπο που αποτυπώνει την νίκη του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι στο απάνθρωπο του πολέμου και το παράλογο του ρατσισμού.
Για την ιστορία να πούμε ότι τα υπόλοιπα χρόνια του Α' Π.Π., για να αποφευχθούν παρόμοια φαινόμενα, τα στρατηγεία των χωρών που συμμμετείχαν στον πόλεμο διέτασσαν ανηλεείς βομβαρδισμούς τις ημέρες των χριστουγέννων.
Links:
Official Site(Γαλλικά)
Official Site(Αγγλικά)
IMDB
Wikipedia (σχετικά με τα αληθινά γεγονότα)
Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι από την επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου